Nú rís hver topphatturinn upp af öðrum og jarmar um útflutning atvinnuveganna. Öll fyrirtæki verði flutt úr landi eftir smátíma. Gjaldeyrisumhverfið er ómögulegt, fjármálageirinn er ómögulegur, skattarnir of háir. Allt er undirbúningur. Að leysa gjaldeyrishöftin úr viðjum stjórnmálanna. Gera það með sprengingu og hvelli, Gengislækkun upp á nokkra tugi prósenta, engin veðigjöld,lágir fyrirtækjaskattar. Já, það verða allir glaðir, nema launamenn, öryrkja og ellilífeyrisþegar. Hverjum er ekki sama um þá.
Svo hittast valdamennirnir á barnum á 101, hlæja hátt, og reikna úr arðinn sem framundan er. Já, það eru gósentímar í nánd. Hver ætli fái svo Landsbankann á spottprís??? Já, lífið er ekki sem verst söng Svante. Kannski fara fjárgreifarnir á Karokí stað og syngja Abba og Megas. Moní moní moní. Og spáðu í mig. Auðvitað viljum við öll spá í þá í næstu kosningum. Þegar Hádegismóaliðið er búið að dæla, dæla í landslýðinn rugli. Enginn kippist við þótt atkvæðagreiðslu um flugvöllinn sé stjórnað þaðan. Ó nei. Þeir eiga móana, landið og miðin, herrarnir þar.
Já, lesendur góðir, Livet er ikke det værste man har, om lidt er kaffen klar. Ekkert Latte rusl fyrir mig.