Mönnum er tíðrætt um stóru málin, sem ríkisstjórnin þurfi að ljúka við. Öllum okkur til dýrðar, þjóðinni. Til bóta öllum þeim sem mættu niður á Austurvelli fyrir nokkrum vikum og sögðu burt, burt! Nú eigum við að vera búin að gleyma að mati ráðgjafa ráðherranna, Gleyma forsætisráðherra sem laug að okkur hikstalaust skipti eftir skipti, sat báðum megin við borðið í samningum, hann var og er hrægammur og samdi við hrægamma. Hafði kannski áhrif á niðurstöðu, verri samninga en ella. Nú kemur hann til baka galvaskur og byrjar að rífa kjaft sáir í kringum sig andrúmslofti, það var ekki ég sem var þrjóturinn það voru blaðamennirnir, fjölmiðlamennirnir eru bófar. Afland er gott land.
Svo nú á að halda sér í valdstólana með hrægammaklónum, ég heyri fyrir mér rispuhljóðin. Meðan ástæðan fyrir kröfum á kosningar er það að við treystum því ekki að eitthvað sem xB gerir sé annað en framlenging á spillingu. Spillingu með stórum staf. Því er til lítils að ræða við eða um Ásmund Einar og kó. Þeir eiga að fara burt. Þjóðin treystir þeim ekki. Við höfum söguna: ´Halldór Ásgrimsson, Finnur Ingólfsson, Björn Ingi, Ólafur Ólafsson, Búnaðarbankinn, Kaupþing og svo framvegis. Og svo framvegis.
Svo kemur Davíð í framboð, ímyndið ykkur forsetaframboð. Það setur að manni hroll. Og byrja gamla stjórnmálaleikinn, við vitum í hvaða flokki þú ert, vinur minn. Þegar okkur er bara alveg sama. En við munum verkin hans Davíðs, framkomu við manneskjur sem voru ekki hlýðnar. Við munum leikflétturnar, við munum helmingaskiptin, við munum svo margt.
Svo stóru málin eru ekki gæluverkerfni xB og xD. Stóru málin er útrýming spillingar, ný stjórnarskrá sem gefur fólkinu aðgang beint að ákvarðanatöku. Stóru málin er mál okkar allra.Ekki einkavæðing og úthlutun til réttra vina og kunningja. Stóru málin er betra samfélag og réttlátara. Stóru málin er virðing fyrir öllum. Hvaðan sem þeir koma.
Eins og kemur fram í leiðbeiningum kærunefndar útlendingamála í úrskurðinum taldi nefndin líklegt að frestur til að framkvæma ákvörðun á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar væri liðinn. Hinn 19. maí sl. óskaði talsmaður hælisleitandans eftir því við Útlendingastofnun að málið yrði tekið til efnismeðferðar hjá stofnuninni. Hinn 20. maí svaraði Útlendingastofnun erindi talsmanns þar sem útskýrt var að ekki væru forsendur til þess, enda hefði úrskurður kærunefndar ekki kveðið á um slíkt. Þá var talsmanni einnig greint frá því að vegna háttsemi umbjóðanda hennar, sem leiddi til þess að ekki var unnt að framkvæma ákvörðunina, hefði frestur til framkvæmdar á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar framlengst í samræmi við ákvæði reglugerðarinnar. Mátti talsmanni umsækjanda því vera fullljóst hvernig málinu var háttað.
