Ég fór á tónleika í gær, vetrarstarfi Sinfoníunnar fer senn að ljúka. Það er ekki amalegt að fá að njóta skemmtunar og listfærni þessara lægst launuðustu menntuðu starfsmanna ríkisins. Hversu mikið þessir listamenn hafa skemmt mér um ævina. Samfellt seinustu rúmlega 10 árin, en stopult fram að því, þegar ég bjó ekki á höfuðborgarsvæðinu. Ég á þeim mikið að þakka.
Það má segja að Harpa, húsið umdeilda hafi hafið hljómsveitarleik á hærra plan hérlendis. Aldrei hafa verið fleiri áskrifendur og við fáum að heyra erlenda listamenn koma fram með okkar fólki. Samt eru til einstaklingar sem telja það vera hlutverk sitt að skera niður framlög
til lista og menningar á ótal sviðum. Oftast voru það einstaklingar innan Sjálfstæðisflokksins áður fyrr, en alltaf var þar sterkur hópur sem vildi ýta undir menningu, svo aldrei hefur tekist að ganga af listum dauðum. Nú eru það hægriöfgamennirnir í Framsóknarflokknum sem verða sér oftar en ekki til skammar.
Svo ég komi mér að tónleikunum í gærkvöldi og hætti þessu mali. Þá var það skemmtileg blanda af þekktu og óþekktu. 1. píanókonsert Chopins hefur maður hlustað á ótal sinnum, maður kann hann svona að ákveðnu leyti utanað, maður getur hummað lagbúta úr honum. Í þetta var það stórstirni frá Makedoníu, Simon Trpceski, sem spilaði guðdómlega auk þess sem hann sjarmeraði salinn með óformlegu spjalli. Svo lék hann einfaldan vals eftir Chopin sem aukalag sem er ekkert einfalt að spila.
Eftir hlé, sem er orðið vina og kunningjamót stórs hóps, maður hittir alltaf kunningja, ættingja, og getur virt fyrir sér stórmenni þjóðarinnar, ætli sé ekki oft plottað í hornum þarna, þá fengum við að heyra Sinfoníu númer 5 eftir Carl Nielsen, ég hef lítið hlustað á Nielsen sem er eitt frægasta tónskáld Norðurlanda, þó heyrt einhverjar sinfoníur á tónleikum. Sinfonían í gær var frábærlega leikin og verkið verður örugglega til þess að ég ætla að taka mér tak að hlusta á hann. Inkinen hljómsveitarstjórinn finnski er líka að komast í hóp stjórmeistara hljómsveitarstjórnar, hljómsveitin leikur í höndum hans.
Svo lesendur góðir, ég er enginn sérfræðingur í tónlist, en ég er einn fjölmargra áhugamanna um tónlist. Þeir geta fundið sér sitt svið eða verið á mörgum, ég hlutsta á margar tegundir tónlistar. Ég mun mæta næsta vetur ég eyði hluta af mínum eftirlaunum í þetta. Tónlist fær mann til að njóta og hugleiða. Læra eitthvað nýtt, manni hættir síður til að staðna.
Það má segja að Harpa, húsið umdeilda hafi hafið hljómsveitarleik á hærra plan hérlendis. Aldrei hafa verið fleiri áskrifendur og við fáum að heyra erlenda listamenn koma fram með okkar fólki. Samt eru til einstaklingar sem telja það vera hlutverk sitt að skera niður framlög
til lista og menningar á ótal sviðum. Oftast voru það einstaklingar innan Sjálfstæðisflokksins áður fyrr, en alltaf var þar sterkur hópur sem vildi ýta undir menningu, svo aldrei hefur tekist að ganga af listum dauðum. Nú eru það hægriöfgamennirnir í Framsóknarflokknum sem verða sér oftar en ekki til skammar.
Svo ég komi mér að tónleikunum í gærkvöldi og hætti þessu mali. Þá var það skemmtileg blanda af þekktu og óþekktu. 1. píanókonsert Chopins hefur maður hlustað á ótal sinnum, maður kann hann svona að ákveðnu leyti utanað, maður getur hummað lagbúta úr honum. Í þetta var það stórstirni frá Makedoníu, Simon Trpceski, sem spilaði guðdómlega auk þess sem hann sjarmeraði salinn með óformlegu spjalli. Svo lék hann einfaldan vals eftir Chopin sem aukalag sem er ekkert einfalt að spila.
Eftir hlé, sem er orðið vina og kunningjamót stórs hóps, maður hittir alltaf kunningja, ættingja, og getur virt fyrir sér stórmenni þjóðarinnar, ætli sé ekki oft plottað í hornum þarna, þá fengum við að heyra Sinfoníu númer 5 eftir Carl Nielsen, ég hef lítið hlustað á Nielsen sem er eitt frægasta tónskáld Norðurlanda, þó heyrt einhverjar sinfoníur á tónleikum. Sinfonían í gær var frábærlega leikin og verkið verður örugglega til þess að ég ætla að taka mér tak að hlusta á hann. Inkinen hljómsveitarstjórinn finnski er líka að komast í hóp stjórmeistara hljómsveitarstjórnar, hljómsveitin leikur í höndum hans.
Svo lesendur góðir, ég er enginn sérfræðingur í tónlist, en ég er einn fjölmargra áhugamanna um tónlist. Þeir geta fundið sér sitt svið eða verið á mörgum, ég hlutsta á margar tegundir tónlistar. Ég mun mæta næsta vetur ég eyði hluta af mínum eftirlaunum í þetta. Tónlist fær mann til að njóta og hugleiða. Læra eitthvað nýtt, manni hættir síður til að staðna. 