Fyrsta furðumál: Íslenskt samfélag tekur á sig æ óhugnanlegar myndir. Það seinasta er formaður nefndar á Alþingi sem býr til skýrslu fær meirihluta nefndarinnar til að samþykkja hana (líklega án þess að lesa hana), svo kemur í ljós að skýrslan er drasl, samsett af vænissýki formannsins í garð fyrrverandi ráðherra. Embættismenn sem unnu undir stjórn fyrrverandi ráðherra bregðast við þar sem þeir eru kallaðir landráðamenn með meiru. Skýrslan verður allt í einu ekki skýrsla, forseti Alþingis grípur frammi fyrir hendurnar á þeim tveimur sem báru skýrsluna fram, formaðurinn situr uppi með skýrsluna einn, nokkrir einstaklingar út í bæ, finna töluvert í þessari skýrslu sem gæti verið rétt, þeir eiga það sameiginlegt að bera blendnar tilfinningar til fyrrverandi ráðherra. Sumir hatur. Formaðurinn ákveður að senda fyrrverandi skýrslu til annarrar nefndar. Vill sú nefnd taka við þessari skýrslu? Verða menn að taka við því sem til þeirra er rétt? Geta þingmenn útbúið skýrslu af þessu tagi? Einn nefndarmanna í meirihluta klagar einn af embættismönnunum fyrir hótanir. Vonandi að hann hafi lesið skýrsluna. Myndi hann hleypa pappír af þessu tæi í gegnum sín samtök, Bændasamtökin?
Ef við læsum þetta í erlendum fjölmiðli um atburði í fjarlægu landi, hvað myndum við hugsa, skrifa, tala um? Ég hugsa að við færum og fengjum okkur bananasplit.
Annað furðumál:
Ríkisstjórn samþykkti á aukafundi í morgun að leggja fram frumvarp um
lagningu háspennulína frá Þeistareykjum og Kröflu að Bakka. Frumvarpið
verður lagt fyrir þingflokka stjórnarflokkanna í dag. Iðnaðar- og
viðskiptaráðherra segir afar mikilvægt að frumvarpið nái fram að ganga á
Alþingi.
Landvernd fjallar um þetta mál á vef sínum:
Í samningnum kemur fram að fyrsti afhendingardagur orku á Bakka er
1. nóvember 2017, en skrifað var undir samning PCC og Landsnets í mars
2015. Landsnet hafði því 2,5 ár til að standa við gerðan samning. Draga
má í efa að gert hafi verið ráð fyrir nægum tíma í samningnum, ekki síst
ef litið er til eftirfarandi þátta:
- óánægju umhverfisverndarsamtaka með umhverfisáhrif línanna,
- samningar höfðu og hafa ekki enn náðst við alla landeigendur
(eignarnámsbeiðni var send atvinnuvegaráðuneyti í september 2015 sem enn
hefur ekki úrskurðað um eignarnám),
- ekki er sótt um framkvæmdaleyfi fyrr en í mars 2016 og þau veitt í apríl og júní 2016,
- framkvæmdaleyfi eru kæranleg lögum samkvæmt í mánuð eftir útgáfu þeirra,
- málsmeðferðartími úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála er
lögum samkvæmt sex mánuðir í stórum og flóknum málum, en hefur verið
a.m.k. helmingi lengri í mörgum tilfellum.
Það er ýmislegt sem Landsnet hefur átt að vera búið að gera, svo þetta er sleifarlag fyrirtækisins. Það er ekki bara eitt atriði sem hægt er að benda á þau eru mörg sem gera það að verkum að bæðir umhverfissamtök og úrskurðarnefndir þurf að skoða þessa meðferð .
Hinn óumdeildi iðnaðarráðherra kveður þetta mál hafi verið rætt til þaula. Eins og alltaf er með mál hjá henni. Við þekkjum það. En staðreyndin er sú að hún og hennar fólk hafa ekki verið með eftirlitið á hreinu frekar enn fyrri daginna. Og auðvitað þarf hún að koma þessu máli yfir á Steingrím og Jóhönnu. Hvenær luku þau störfum í ríkisstjórn? Það var langt fyrir mars 2015! Svo varla er þetta leiðin til að fá stjórnarandstöðu með sér í þessu máli. Að henda skít í andstæðinginn. Og koma ef til vill endanlega í veg fyrir samkomulag. Þetta sagði hún í gær:
„Þar sem gríðarlegir hagsmunir eru undir og engin önnur lausn var í
sjónmáli. Við erum búin á undanförnum dögum og vikum að reyna að leita
allra leiða til að leysa þetta mál án þess að löggjafinn þyrfti að
grípa inni í,“ segir iðnaðar- og viðskiptaráðherra. Fundir hafi verið
haldnir með deiluaðilum, umhverfis- og forsætisráðuneyti og
Skipulagsstofnun.
„En (við) höfum gengið þá leið á enda. Okkar mat var
það að þetta væri eina leiðin til að leysa þetta mál. Við erum í þeirri
aðstöðu að að er verið að reisa Þeistareykjavirkjun sem hornsteinn
verður lagður að á föstudaginn. Framkvæmdir eru farnar af stað við
iðnaðarsvæðið á Bakka. En það vantar að tengja virkjunina við
framkvæmdastaðinn. Það er staða sem er óásættanlegt að vera í og þess
vegna er gripið til þessa ráðs,“ segir Ragnheiður Elín.
Mjög
mikilvægt sé að frumvarpið verði afgreitt fyrir kosningar og hún vonar
að samstaða náist um það við stjórnarandstöðuna. En nú þegar hafi samtöl
átt sér stað við hana að undirlagi forsætisráðherra. Nú kalli hún
alþingismenn til ábyrgðar í þessu mikilvæga máli.
„Sem á sér
rætur á síðasta kjörtímabili. Þar sem Steingrímur J. Sigfússon og
Jóhanna Sigurðardóttir voru í forsæti fyrir ríkisstjórn og þetta mál á
sinn uppruna þaðan,“ segir Ragnheiður Elín og segist ekki trúa öðru en
málið hljóti farsæla afgreiðslu á Alþingi.
(visir.is feitletrun mín)
Þær eru báðar miklir blöðruselir, Vigdís Hauksdóttir og Ragnheiður Elín. Önnur fékk ekki ráðherraembætti og hættir, hin fékk ráðherraembætti og spilaði því úr höndum sér og missti tiltrú síns flokksfólks. Svona er lífið. Í stjórnmálum þarf þor og dug, líka þarf maður að vita hvenær maður á eitthvað að segja og hvenær á ekkert að segja. Það er listin. 
og þessum við hliðina á honum þótti ekki slæmt að vinna með honum enda um margt á sama báti...
