þriðjudagur, 14. júlí 2015

Ísland og Grikkland : Tröll og dvergar

Nú höfum við horft á endalok Grikklandsævintýrisisins mikla.  Þar sem risarnir bjástruðu við litlabróður og skelltu honum sannkallaðri bræðrabyltu í forina. Með góðri aðstoð vina okkar Finna sem nú eru orðnir sannheilagir enda komnir með nýja ríkisstjórn þar sem Sannir Finnar
halda fast um pyngju og landamæri. Sænski Evrópusambandsþingmaðurinn Marita Ulvskog koma af stað stormi í vatnsglasi með þessum ummælum á Twitter um fjármálaráðherra Finna: 

Tja, det var killar som Alexander Stubb som mobbade min handikappade syster på skolgården. Eurokrisen avslöjar politik o politiker.
12:44 AM - 14 Jul 2015

Mér sýnist að samningarnir sem undirritaðair voru geri nú varla annað en að fá grísk yfirvöld til að hugsa sín mál. Svo yfirgengilegir eru skilmálarnir.  Og pressan sem sett var á Tsipras forsætisráðherra var ómanneskjuleg, þeir sem ímynda sér að það hefði verið einfalt fyrir grísku þjóðina að ganga út úr ESB vita lítið um fjármál og stjórnmál.  Economist orðaði það svona: 

That it seemed plausible for Mr Tsipras to have pulled a personal Grexit sheds light on the extraordinary pressure the prime minister faced during the all-night talks. At 6am, locked in discussions over a controversial privatisation fund with Angela Merkel, Germany’s chancellor, and François Hollande, the French president, Mr Tsipras did indeed come close to walking out. But spurred by pressure from Donald Tusk, the chair of the summit, the three eventually managed to forge a deal that could form the basis of a multi-billion-euro bail-out, Greece’s third in five years.

Það er ótrúlegt að horfa á þessar tölur sem verið er að ræða um Meira en 80 billjónir Evra, áttatíu þúsund milljarðar!  Hver er talan í íslenskum krónum?  Tólfmilljón milljarðar króna. Og Grikkir eru svipaðir af íbúafjölda og Svíar.  Skilaboðin virðast eiga að vera, fólk á að borga sínar skuldir.  Sem sumum virðist skiljanlegt en þá gleymist að það var ekki alþýðan í landinu sem tók þessi land, heldur kókainbrjálaðir bankamenn með æðisglampa í augum.  Og allir bankar stórveldanna voru nú aldeilis tilbúnir í tuskið. Við vorum líka til í lánaleikinn í Gullæðið, þessir venjulegu Jónar. Og stjórnmálamenn spiluðu með, allt varð brjálað á Íslandi þegar nokkrir stjórnmálamenn áttu að bera sína ábyrgð, og það eru ekki margar Evrópuþjóðir sem hafa dæmt sína bankamenn.  

En hvað kennir þetta okkur?  Íbúunum hér í norðri?  Við verðum að fylgjast með póltíkusum og fjármálamönnum.  Það er aldrei að vita hvenær þeir fara út fyrir rammann.  Gullið blindar margan manninn.  Margur verður af aurum api. Grikkir eru
litlir í þessum leik og þeir eiga að vera víti til varnaðar.  Það hefði aldrei verið ráðist á hina stærri.  Þeir litlu  eru teknir fyrir, það átti að taka okkur fyrir en sambland af heppni og ríkisstjórn  sem gat bitið frá sér þá tókst okkur að halda haus.  Enn eru margir sem verða að gjalda fyrir það sem rangt var gert, þar var erfitt að fóta sig við aðstæður sem aldrei höfðu gerst áður, þeir sem misstu húseignir sínar, hafa minni lífeyri og bætur.  

Það er enginn sem sér um að hugsa fyrir okkur, sú tíð hefur aldrei verið til.  Lýðræði felst í því að taka þátt og vera með.  Annars fáum við yfir okkur kreppur og hrun á nokkurra ára fresti.