enn eru það stríðsherrar sem pungfrekjast og senda tindáta sína af stað á meðan aðrir stríðsherrar hneykslast á því eins og þeir hafi aldrei sjálfir gert slíkt
allt út af skaga í Svartahafinu þar sem íslenskir stjórnmálamenn fóru í heilsu og sjúkraleyfi í boði sovéskrar alþýðu fyrir nokkrum áratugum
við lifum furðulega tíma Pútín sem mér finnst ansi ógeðfelldur maður telur sig geta gelt og geðvonskast á kostnað nágranna sinna (líklega með stuðningi Kínverja sem vilja líka geta gelt í (Ó)friði á nágranna sína)
Við boðberar friðar eigum ekki sæla daga SÞ sem áttu að vera talsmenn slíkra hugmynda verða aldrei nema handbendi stórvelda, við þurfum ekki annað en að hugsa til Sýrlands sem eru rústir einar í dag meðan heimurinn hefur allutr fylgst með sjónarspilinu
svo ég hugsa bara um eigin sársauka í hnjám og baki á afmælisdaginn minn þegar ég er tekinn í tölu aldraðra
nú er ég búinn að bíða í 5 mánuði eftir að komast í hnjáliðaaðgerð og þarf líklega að bíða í 5 mánuði í viðbót
þannig virkar heilbrigðiskerfi í velferðarríkinu Íslandi
smám saman minnkar hreyfigeta mína sterk verkjalyf gera ekki gagn, allir vinir og kunningjar spyrja um heilsuna og ég reyni að svara kurteislega, ég veit það eru margir sem hafa það verra en ég en einhvernveginn hugsar maður mest um sjálfan sig þegar maður skakklappast um íbúðina og einstaka sinnum í bæ eða út í búð
á meðan valdamenn brugga göróttar eiturblöndur sem þeir hafa ekki hugmynd um hvaða áhrif þær geta haft á jörðina og enn eina ferðina er fólkið sem lifir á þessari jörð fórnarlömb lygamarða og svikapunga
og við, ræflarnir, bíðum og sjáum hvað setur, við getum lítið annað gert, stiginn hjá mér upp á þriðju hæð verður alltaf erfiðari og það tekur á taugar að hlusta á valdamenn þessa lands
Þetta er heimsósómapistill minn á 67. afmælisdaginn
