Enn dynur stríðsdraugurinn áfram í Sýrlandi. Nú er það enn einnu sinni Aleppo. Nú eru það Rússar, rússneski herinn sem hjálpar sýrlenska her Assams að sprengja og drepa. Og Sameinuðu þjóðirnar horfa á. Bandaríkin horfa á. Evropusambandið horfir á. Þegar þessi borg sem var stærsta borg Sýrlands, er núna rústir og sprengdir veggir og steinar.
Ekki bjóst ég við neinu öðru þegar allur heimurinn horfði á rússneska herinn ryðjast þarna inn. Og efi minn og grunur hefur reynst réttur. Svo er það sumir vinir mínir sem segja. Hvað um kannann? Hvað um um EB. Er þetta ekki það sama? Ég segi ég veit það ekki. Hvað um fólkið sem reynir að komast í burt? Vilja jafnvel komast til Íslands!
Tugir þúsunda hafa flúið Aleppo
Eru það ekki 4,6 milljónir sem hafa komið sér í burt? Til Líbanon, Jórdaníu, Tyrklands, Evrópu, Kanada (fáir sem fá landvistarleyfi í BNA). Svo eru til nágrannaþjóðir sem eru duglegri að senda vopn og herliða eins og SaudiArabía og Íran. Aðalatriðið er að gera þetta æ
verra, samningaviðræður, nei það gengur ekki, það er þægilegra að sjá þetta ríki liðast í sundur. Milljónir sem komast aldrei heim til sín, valda spennu og pirrningi í öðrum löndum, sumir fá ekki að vera með eins og Kúrdar þeir eiga bara að vera stikkfrí.
Í öflugasta ríkinu eru forsetakosningar framundan það skiptir öllu, Rússland vill breiða yfir seign vandamál heima fyrir, Tyrkir spila sína leiki í boði EB sem borgar brúsann. Ennþá er það fólkið sem líður, þeir saklausu, karlar konur, gamalt fólk, börn. Þetta er svo sorglegt, við eigum bara að horfa á. Hrylla okkur yfir myndum af sökkvandi skipum og fljótandi líkum. Taka á móti nokkrum tugum flóttamanna. Fá hjartskerandi myndir af börnum, borgum enbættismönnum kaup til að ákveða hverjir komast til okkar og hverjir ekki. Horfum á stjórnmálamenn upphefja sjálfa sig yfir gæsku sinni stjórnvisku.
Allt gengur út á að gera ekkert, láta stórveldin leika sér, enginn tekur mark á SÞ, enginn tekur mark á kröfum okkar um betri heim. Við erum peð. Er ekki komið nóg?
Ekki bjóst ég við neinu öðru þegar allur heimurinn horfði á rússneska herinn ryðjast þarna inn. Og efi minn og grunur hefur reynst réttur. Svo er það sumir vinir mínir sem segja. Hvað um kannann? Hvað um um EB. Er þetta ekki það sama? Ég segi ég veit það ekki. Hvað um fólkið sem reynir að komast í burt? Vilja jafnvel komast til Íslands!
Tugir þúsunda hafa flúið Aleppo
Eru það ekki 4,6 milljónir sem hafa komið sér í burt? Til Líbanon, Jórdaníu, Tyrklands, Evrópu, Kanada (fáir sem fá landvistarleyfi í BNA). Svo eru til nágrannaþjóðir sem eru duglegri að senda vopn og herliða eins og SaudiArabía og Íran. Aðalatriðið er að gera þetta æ
Í öflugasta ríkinu eru forsetakosningar framundan það skiptir öllu, Rússland vill breiða yfir seign vandamál heima fyrir, Tyrkir spila sína leiki í boði EB sem borgar brúsann. Ennþá er það fólkið sem líður, þeir saklausu, karlar konur, gamalt fólk, börn. Þetta er svo sorglegt, við eigum bara að horfa á. Hrylla okkur yfir myndum af sökkvandi skipum og fljótandi líkum. Taka á móti nokkrum tugum flóttamanna. Fá hjartskerandi myndir af börnum, borgum enbættismönnum kaup til að ákveða hverjir komast til okkar og hverjir ekki. Horfum á stjórnmálamenn upphefja sjálfa sig yfir gæsku sinni stjórnvisku.
Allt gengur út á að gera ekkert, láta stórveldin leika sér, enginn tekur mark á SÞ, enginn tekur mark á kröfum okkar um betri heim. Við erum peð. Er ekki komið nóg?
