Sjálfstætt fólk: Andsetinn í Þjóðleikhúsinu

Sá Sjálfstætt fólk á 3. í jólum.  Var ekki mjög hrifinn og þó, en ýmislegt furðulegt og óhugnanlegt gerðist á þessari sýningu.  Ég varð andsetinn, Kolumkilli og Gunnvör sóttu að mér fyrir hlé, hef aldrei átt jafn erfitt með að halda mér vakandi í leikhúsi, ég missti hreinlega meðvitund hvað eftir annað, snar edrú maðurinn. Þrátt fyrir góðan vilja að fylgjast með.  Eftir hlé var allt annað, undirritaður var allt annar maður, galdrarnir og forneskjan höfðu runnið af mér. 

Sumt var ansi billegt, Páls Óskars söngurinn, byrjunin og lokakaflinn ansi góð, höfundar og leikarar að taka sig alvarlega, skynja dramað í tilverunni. Umgjörðin steypubönkerinn hans Hitlers ansi innilokandi, eins og það átti að vera.  Atli sem er einn af mínum uppáhaldsleikurum var ekki minn Bjartur.  Þessi sjálfbirgingslegi deli sem eigraði um sviðið var einhver annars Bjartur.  Minn er skepna en samt með ótal mannlegar hliðar.  Þessi var bara deli, nema rétt í lokin.

Nú segir einhver, það er lítið að marka þennan hálfsofandi mann, það er alveg rétt.  Kannski fer ég aftur, eða læt mér nægja þessa einu eða hálfu.  Langbesti leikarinn í þessari sýningu var Vigdís Hrefna, þegar hún hvarf af sjónarsviðinu, varð sýningin ansi dauf. Ólafur Egils var alveg eins og Ólafur Ormsson.  Guðrún Gísla var skemmtileg afslöppuð í því að gera ekki neitt.    

En auðvitað hef ég ekkert vit á þessu.  Ég veit þó að það var yndislegt að heyra Heyrt hef ég tíu milljón manns, flutt, þetta uppáhaldsljóð mitt. Örvæntingaraugnaráð Rósu út i sal var skerandi. Kennarinn að éta var viðbjóðslegt atriði. Þessi sýning hefur ýmsar hliðar og það var margt sem maður saknaði úr bókinni.  Þegar allt kemur til alls er Sjálfstætt fólk eftir Halldór Laxness en ekki Þorleif, Ólaf og Símon.   

Svo farið og sjáið Sjálfstætt fólk og rífist svo í heimahúsum á eftir eða á börum borgarinnar. Sýnið að listin skiptir máli.  

     

Orðuveitingar: Á að kasta upp teningi?

 Nú ólmast allir út af orðuveitingu.  Eins og dauðadómur hafi verið kveðinn upp. 

Eins og Sigmundur Davíð megi ekki fá orðu eins og aðrir forsætisráðherrar, þeir sem vilja. 

Kannski er Jóhanna með sama prinsipp og margir kratar voru með fyrir mörgum áratugum, ansi langt síðan.  Að taka ekki við orðum, vera á móti orðuveitingum.  Ég er á móti orðuveitingum. Svo einfalt. 

Hver á skilið að fá orðu framar öðrum?  Ég veit það ekki.  Enginn getur dæmt um það.  Á að hafa happadrætti?  Á að kasta upp teningi?   

En er ekki sjálfsagt að tilkynna það, að láta fólkið í landinu vita, hverjir hafi fengið orður, eins og gert er tvisvar á ári með fálkaorðuna?   Er ekki gott að sjá pótintátana sem fá stórriddarakross eða hvað hann heitir um leið það gerist í beinni??  Hafa þá á hærri stalli en hinir.  Þeir eru verðugri.  Þeir eru meiri.  Og Forsetinn veitir sjálfum sér orðurnar.  Hann stendur hæst allra. 

Þetta er allt spott og spé.

Gleðileg Jól í skugga íhaldskvarnar

Auðvitað ættum við að standa við Landspítalann með spjöld þar sem við lýsum yfir áhyggjum okkar.

Þúsundum saman. Við sem erum að eldast erum full af kvíða.  Stutt í alvarlega sjúkdóma. Og hvað er að gerast?

Margir færustu læknar landsins að segja upp segja bless.  Hvað ætla þeir að gera?

Sumir fara til útlanda.
Aðrir fara að verðleggja sig á einkamarkaði.  Það hvarflar að manni að það sé draumur Bjarna Ben. Slíkur markaður er til vitum við.  Í sambandi við augnaaðgerðir og fleira.  Svo þegar ríkið verður að greiða hærra verð fyrir einkareksturinn þá verður auðvitað að hækka hlut sjúklinga.

Við eigum eftir að leggjast inn á þessa fátæktarstofnun, þeir ríku skreppa til útlanda eða á einkastofnun þar sem er dekrað við þá af læknaelítunni.  

Við erum að horfa upp á ósvífna hugmyndafræði nýfrjálshyggjunnar Thatcher og Reagna lifa góðu lífi á Íslandi.  Ráðamenn lesa ekki álit OECD um misskiptingu.  Þeir gefa skít í slíkt.  Framsókn seldi lánalækkunina dýru verði.  Afhentu xD uppstokkun á ríkinu.  Þeir taka til starfa á stundinni.  Í skólamálum, fjölmiðlamálum, menntamálum, atvinnumálum, verðmyndunarmálum.   Og nýíhaldsstefna Framsóknar bætir um betur í orkumálum.  Hin fullkomna hryllingsstjórn.

Góðan daginn elsku þjóð, nú erum við sem ráðum.

Ég óska landsmönnum gleðilegra jóla og bið að við komumst á lífi út úr þessari íhaldskvörn.

Jólasnjór : Kaos í Reykjavík og Friður á jörð

Nú fá allir jólasnjóinn kærkomna, allt í kafi. Veðurfræðingar kætast, gott fyrir nýjar rannsóknir.    

Á leið minni um bæinn sá ég fólk reyna að moka bílunum sínum út úr sköflum. 

Hreinsunartæki borgarinnar taka eina bunu eftir götunum, svo ekkert meira.  Ekki hugsað um aðferð til þess að hreinsa hryggina fyrir framan strætisvagnaskýli, ég nota strætó um þessar mundir svo ég sé ástandið.  Ég gerði margar tilraunir á Langholtsveginum að komast yfir einn af þessum dásamlegu hryggjum ( ekki betra vegna veikra hnjáa).  Mér tókst að klifra.Ég held að margt gamalmennið eigi í erfiðleikum.  En líklega er það allt í lagi í Reykjavík.  Þar verða menn gamlir 3 árum seinna en annars staðar. 

Það virðist ekki þurfa mikið meiri snjó til þess að allt verði komið í kaos í henni Reykjavík.  Ég hugsa að Akureyringar séu nú vanari erfiðum aðstæðum.  Á þessum árstíma verða menn líka að komast á bíl sínum í jólaneysluna. Kaupa, kaupa meira. Ég sá það á götunni hjá mér að það voru ansi margir á ferð í fyrrdag í kófinu og hvassviðrinu.  

Við erum eftir allt Víkingar (líka nýbúarnir) og látum ekki veður hamla okkur.  Svo mætum við öll í Friðargönguna á Þórláksmessu.  Ekki veitir af þegar maður lítur á ástandið í heiminum. 

 

Kirkjuferðir og kjánaprik

Það er erfitt að ræða um starfsemi kirkjunnar innan annarra stofnana eins og skóla.

Þeir sem telja sig vera trúaða, hvernig sem þeir sýna það, verða svo sárir.  Það er erfitt að særa fólk sem er sárt með rökum.  Þeir sem átta sig ekki á orðinu mannréttindi þeir eru á hálum ís.

Kirkjuferðir skólabarna er tiltölulega nýtt fyrirbrigði í sögulegu samhengi.  Það voru engar

kirkjuferðir þegar fólk á mínum aldri var í barna eða gagnfræðaskóla.

Í stórum samfélögum liggur þetta ansi ljóst fyrir að það er stór hluti barna sem kemur af heimilum þar sem er önnur trú en kristni eða trúleysi. Þar höfum við fjölmenningu, sem líka er í trúarheiminum.

Í fámennum samfélögum úti á landi verður þetta oft erfiðara vegna einsleits hóps. Þó held ég að það sé enginn skóli á landinu þar sem allir tilheyra sama trúfélagið það er Lúterismanum.Þótt það sé bara ein fjölskylda þá á hún rétt.

Ég heyrði oft rödd seinustu árin þegar ég var að kenna hvort minni hluti ætti að kúga meirihlutann? "Við" þeas hefðbundnu kristnir væru fleiri svo við ættum að ráða!  Þessar hugmyndir eru ríkjandi á fleiri sviðum.  Meirihluti á Alþingi á að fá að gera hvað sem er án þess að tala við minnihlutann af því að stjórn er mynduð með meirihluta langoftast á Íslandi.  

En það er ábyrgð að vera meirihluti, Bandaríkjamenn hafa manna mest hugleitt þetta í 250 ár.  Þeirra niðurstaða var að í skólum ætti að fara fram kennsla. Ekki trúboð.  Kirkjusöfnuðir eiga að gera það utan skólatíma.  Ef söfnuðir vilja fagna jólum með börnum þá eru það foreldrar sem fara með börn sín í kirkjur eða safnaðarhús.  Ekkert mál. Þá vita líka fullorðnir að það er þeirra ábyrgð að viðhalda kristni eða hvaða trú sem er til niðja sinna. Ekki skólans eða kennara. Eins og viðhorfið hefur verið hérna hjá okkur.  Það eru of fáir hjá okkur sem gera sér grein fyrir merkingu mannréttinda.  Sem skiptu svo miklu máli í stjórnarskrám Frakka og Bandaríkjamanna strax á 18. öld.  Við eigum oftar að lesa rit Upplýsingarmanna.  

Þá myndum við sjá í gegnum kjánaprik eins og Pál Vilhjálmsson, sem notar frasa eins og Öfgavinstrimenn, kristna þjóðmenningu, hófsamir vinstrimenn, pólitískur vígvöllur, öfgamenn sem taka ekki sönsum og kúltúrstríð. Allt til að reyna að koma illu af stað.  Stríð og vígvöllur, allt sem segja þarf um málefnagrundvöll Páls Vilhjálmssonar, ég held að Guðrúnu Helgadóttur líði ekki vel: 

Öfgavinstrimenn í kúltúrstríði

Þingmaður Samfylkingar, Sigríður I. Ingadóttir,tekur undir með atlögu Lífar Magneudóttur á kristna þjóðmenningu Íslendinga.
Hófsamir vinstrimenn, til dæmis Guðmundur Andri Thorsson, vara við því að gera trúmál að pólitískum vígvelli.
Öfgavinstrimenn munu ekki láta segjast enda liggur það í eðli öfganna að taka ekki sönsum.


 

Ríkisstjórn: Öfugur sjónauki

Um hvað fjallar læknadeilan?  Ansi erfitt að svara.  

Ofsi fjármálaráðherra er óskiljanlegur. 

Afhverju kemur ekkert tilboð frá ríkinu? 

Þetta fjallar um að hækka fastalaunin, breyta öðrum kjörum. 

Ætlar Framsóknarflokkurinn að missa seinustu tiltrú kjósenda sinna? 

Ýmislegt bendir til þess að baki liggi hugmyndir um einkavæðingu heilbrigðiskerfisins slíkar hugmyndir virðast vera ríkjandi hjá þessari fyrstu kynslóð frjálshyggjunnar sem kemst til valda. Svo bætist við að Framsóknarflokkurinn er undir forystu gullskeiðardrengsins hvers faðir kemur úr ansi nánu fjármálasamstarfi við innstu koppana í  Engeyjarættinni.  

Þessar hugmyndir eru í :  Heilbrigðismálum, Menntamálum, Fjölmiðlamálum. 

Það á að sverfa til stáls: Margir ráðherrar hafa komið fram sem úlfar í sauðagæru. Margar hugmyndir sem koma fram virðast verða til yfir of mörgum glösum af bestu brennivínum!Fólk sem kíkir í gegnum öfugan sjónauka. 

Er engin leið að stöðva áður en við förum fram af bjargbrúninni?

Veður á mörkum hins byggilega heims ...

Við gleymum því oft að við lifum á mörkum hins byggilega heims. 

Gríðarleg veður ganga nú yfir svæðið sem við búum á. Fyrst fyrir vestan og norðan, svo austan.  Veðurmælar og tæki láta undan: 

„Meðalvindur í Hamarsfirði um eittleytið í dag var 39 metrar á sekúndu. Svo brotnaði mælirinn sem Vegagerðin er með þarna, hann hefur líklegast ekki þolað þetta álag. Það er nú eiginlega frekar fúlt því svo virðist sem vindurinn sé bara enn að vaxa og það væri gaman að hafa þessar tölur,“ segir Óli Þór Árnason, veðurfræðingur á Veðurstofu Íslands.

Við hringdum austur og forvitnuðumst um ættingjana í morgun, veðrið var ekki komið þangað en skömmu síða hefur það aldeilis hvesst. Maður hefur áhyggjur af ættingjum og vinum.   Við virðumst fá fleiri hvassviðri á okkur. Við höfum sloppið vel í Reykjavík í vetur. 

Vonandi að við fáum frið yfir jólin. En við ráðum því ekki.  Vonandi verða engin stóslys....

 

Kortin úr ýmsum áttum!

Norðurheimskaut: Forsetinn fer sínu fram

Það er merkilegt stjórnarfar þegar spilling hefur náð undirtökunum. Við sjáum það í svo mörgu núna.  Sterkir valdsmenn ná sínu fram, hygla sínum, fara með völdin eins og þeim sýnist.

Lítið dæmi var í Fréttablaðinu í gær.  30 milljónir sem Háskólinn á Akureyri fékk.  20 milljónir eiga :  Tveir þriðju hlutar upphæðarinnar

eru eyrnamerktir kennslu í heimskautarétti við

skólann og gætir óánægju með það meðal starfs-

manna. (bls. 2)

En það er ekkert óeðlilegt við þetta.  Heimskautamálin hafa verið sett í umsjá forsetans á Bessastöðum. Hann ræður þeim málaflokki að vild.  Svo ..... maður gæti hugsað sér að  hann hefði beitt samböndum sínum til að fá  20 milljónir fyrir stuðningsmenn sína fyrir norðan.  Þar hafa verið bestu stuðningsmenn hans í Norðurheimskautaumræðunni á meðan lítill áhugi hefur verið hér fyrir sunnan.

Ólafur Ragnar hefur af sinni alkunnu ýtni komið upp sterkum samböndum með Arctic Circle, Hringborð Norðurslóða, sem hefur haldið 2 ráðstefnur hérna í Hörpu.  Og virðist ætla að gera þær að árvissum atburði, það er búið að auglýsa ráðstefnur næstu 3 árin. Ólafur virðist hugsa Hringborð Norðurslóða  nokkurs konar samræðuvettvang fyrir alla þá sem  vilja ræða mál sem snerta þetta svæði, pólitískt, efnahagslega, umhverfislega:



According to Grímsson, Arctic Circle was founded on an idea of inclusiveness, bringing together international stakeholders with economic, scientific, political and environmental interest in the region. Many Arctic-centric meetings take place every year, though they often focus on a single subject, like energy or resource development. The Arctic Circle, Grímsson said, aims to get all of those minds thinking on the same topics.
“If we are going to make this a success,” Grímsson said, "we have to find a new way to bring all these different constituencies together.”

Þessi stofnun sem var komiðá fót  af Ólafi og Alice Ragoff, bandarískri fræmkvæmdakonu sem hefur tekið ástfóstri við Alaska og umhverfismál Norðursins.  Ekki er verra að hún á stærstu fjölmiðla Alaska.  Það er ýmislegt sem kemur skringilega fyrir sjónir í Arctic Circle, eins og Heiðursráð:

 Þar situr valinkunnur hópur fólks:  Prins Albert frá Mónakó, Chilingarov sendiboði Pútíns í Norðurheimskautamálum, þekktur vísindamaður og pólitíkus.  Kleist fyrrverandi forsætisráðherra Grænlands, Murkowsky þingmaður repúblikana á Alaska sem ætlar núna að auka olíuframkvæmdir í Alaska þegar repúblikanar hafa fengið meirihluta í báðu deildum Bandaríkjaþings, og loks Al Jaber
kunnur athafnamaður frá Abu Dhabu sérfræðingur í sjálfbærri þróun og framkvæmdum.

Svo er ráðgjafaráð þar sem sitja  35 manns þar af 3 Íslendingar, tveir sem hafa tengst Háskólanumá Akureyri og síðan fjárfestirinn Heiðar Már Guðjónsson.

 Það verður því gaman að sjá hvernig Arctic Circle mun þróast, það getur verið háð þróun heimsmála næstur árin.  Engir opinberir fulltrúar Bandarísku alríkisstjórnarinnar komu á þessa ráðstefnu, en Sigmundur Davíð flutti ræðu fyrir hönd ríkisstjórnarinnar og ræddi um Norðurslóðamálin: 

 Einnig ræddi ráðherra um mikilvægi samvinnu hins opinbera og einkageirans um ábyrga og sjálfbæra nýtingu auðlinda á svæðinu, og að réttindi íbúa á norðurslóðum verði ávallt í heiðri höfð. Sagði forsætisráðherra Ísland ábyrgan samstarfsaðila í málefnum norðurslóða, meðal annars á sviði öryggismála, auðlinda- og orkunýtingar og vísinda.  

Það verður því fróðlegt að fylgjast með þessum málaflokki, Ólafur Ragnar hefur verið í nánara sambandi við rússnesk stjórnvöld heldur en stefna ríkisstjórnarinnar er.  En reynslan hefur kennt okkur að Forsetinn á Bessastöðum gerir það sem honum sýnist í skjóli óljósrar skilgreiningar á valdi hans í stjórnarskrá. 




situsitja valinkunnir  sitja valkinkunnirsitja valinkunnir ei

 

 

Honorary board:

• President Ólafur Ragnar Grímsson
• HSH Prince Albert II
• Artur Chilingarov
• Kuupik Kleist 
• Senator Lisa Murkowski
• Dr. Sultan Ahmed Al Jaber

Höfðatorgsgildran: Ekki benda á mig

Höfðatorgsgildran teygir út hramma sína núna.  Margar myndir og sögur af óförum landans.  Og auðvitað er það fólkinu að kenna, ekki hönnuðum sem hlustuðu ekki í mótmælaraddir á sínum tíma. 
Kunningi minn lenti í ógöngum þarna í gær.  Greip í ljósastaur og hélt sér, tókst að smokra sér upp fyrir Turninn.  og komast inn í Túnin.  

Ég vann fyrir norðan Turninn á sínum tíma, fylgdist með uppbyggingunni og lenti oft hremmingum á reiðhjólafáki mínum í Borgartúninu.  Allir sem vildu vita, sem komu að þessari framkvæmd, vissu að þetta yrði slysagildra.  Þegar sá fyrsti lætur lífið þarna þá verður fróðlegt að sjá hver ber ábyrgð?

Ekki benda á mig, sagði Forstjórinn ....

Landnám: Hver erum við, hvaðan komum við?

Við erum merkilegir einstaklingar, við þessi þrjú hundruð og eitthvað þúsund. 
Sem búum hér á eyjunni í norðri. Furðufygli.

Áhugamál okkar eru oft einstök.  Eins og spurningin um upprunann.  Hver erum við, hvaðan komum við?  Í haust og vetur hefur Miðaldastofnun staðið fyrir fyrirlestrum vestur í Háskóla um Landnámið. Þar sem fræðimenn velta fyrir sér ótal hliðum þess hverjir hafi komið hingað fyrir meira en þúsund árum.  Og áhugi hefur verið gífurlegur.  Troðfullur fyrirlestrarsalur í hvert einasta skipti.  Þar mæta bæði fræðimenn, nemendur og áhugamenn utan úr bæ.

Formið er skemmtilegt tveir fyrirlestrar í hvert sinni, með ólíkar áherslur,

Nú í seinustu viku fengum við frásögn af rannsóknarleiðangri Ólínu Þorvarðardóttur þar sem hún fetaði í fótspor Hrafna-Flóka og Gísla sögu.  Hún gekk upp á Vestfjarðarhálendið úr Vatnsfirði eins og Flóki gerði forðum daga, að þvi er sagt er, og gaf landinu nafn; Ísland.  Svo reyndi hún að fina melinn góða Sem Vésteinn og húskarlar fórust á mis sem gerði það að verkum að Vésteinn hélt áfram til Dýrafjarðar:  Nú falla vötn öll til Dýrafjarðar og svo framvegis.  Þetta var líflegur flutningur hjá Ólínu, með myndum og myndböndum okkur til sönnunar.  
Svo var Gísli Sigurðsson með fyrirlestur um sannanir Landnámu um landnámsmenn þar sem fram komu nýjustu hugmyndir í fræðunum um allt þetta fólk sem sagt er frá í Landnámu (Sturlubók og Hauksbók), var þetta fólk til, hvers vegna var sagt frá þessu fólki.  Getum við ályktað og sannað út frá þessum frásögnum.  Gísli var ansi skemmtilegur og sannfærandi.  Líklega fáum við aldrei Stóra Sannleikann um það hvaðan við komum, en ansi er þetta viðfangsefni spennandi í okkar augum. 

Svo við höldum áfram að mæta eftir áramót.  Við fáum einhverja búta í Teppið.  Kannski er þetta eitthvað fyrir þig lesandi minn góður.  Við sjáumst þá í Odda í áramót. 

Góðir menn og Spillingarlykt

Ekki þekki ég manninn.  En Vilhjálmur Bjarnason gerir það.  Það þykir vera í tísku núna að standa upp og segja heyr Þetta er góður maður.  Sérstaklega ef þeir voru viðriðnir eitthvað vafasamt í Hruninu svokallaða eins og sagt er. Í þetta sinn dettur mér í hug Sjóvá og Milestone.

Eins og ég segi, ég þekki ekki manninn.  Það er nú þannig að hinir prýðilegustu menn geta umsnúist þegar peningar eru annars vegar.  En ég er ekki að segja að Einar Sveinsson geri það.  En einhvern veginn er það nú að spillingarlyktin fyllir vit okkar um þessar mundir.  Gott er hún er ekki sterkari en Brennisteinslyktin frá Holuhraunsgosinu.  

Svo er ódaunninn stækari umhverfis það ráðuneyti sem á að standa vörð um fjármuni okkar, gæta þeirra og ávaxta, ekki sóa
.

  

Óþroskaðir bloggarar og mannleg hlýja

Mikið eru sumir bloggarar óþroskaðir og dapurlegir.
Að hefja skítkast gegn konu sem tekur að sér  mikilvægt verkefni nýstigin upp úr alvarlegum veikindum.
Ætli sé ekki nær að bíða og sjá hvað setur. Konan  og læknar hennar eru sannfærðir að allt er à réttri leið. Eigum við ekki að halda okkur við það með þeim?

Við höfum okkar skoðanir á fyrri störfum hennar en getum alveg beðið eftir fyrstu mànuðum hennar í nýrri vinnu.

Við sem höfum upplifað alvarlega sjúkdóma nákominna ættingja og vina vitum að það er enginn leikur.  Sýnum því mannlega hlýju og umburðarlyndi.

Nýr ráðherra, sama ríkisstjórn

Nú fer tilkynning um nýjan innanríkisráðherra sem eldur í sinu um netheima. 

Ólöf heitir hún Nordal.  Við vitum hver það er.  Sumir gamlir kunningjar og skólabræður

hrósa henni, þar er á ferðinni góð manneskja með hjartað á réttum stað.  Ekki efa ég það.

Spurningin er samt hvort stjórnmál núverandi ríkisstjórnar fjalli um manngæsku.  Slíkt hefur ekki verið áberandi í framkvæmd hennar á stefnumálum sínum.  Nema það sumir kalli það manngæsku að dreifa seðlum yfir landslýð án þess að hugsa um aðrar hliðar efnahagslífsins um leið. 

Nei, lesendur góðir, stefna núverandi ríkisstjórnar, fjallar um margt svo yfirgripsmeira.  Þar er á ferðinni hægri stjórn sem hyglar sínu fólki hvort sem er í stjóru eða smáu.  Færir fjármagn til hinna ríku og allsráðandi, frá hinum tekjuminni og valdalausu. Enginn auðlegðarskattur, minna veiðigjald, einhæfari framhaldsskóli, heilbrigðiskerfið lamað, RÚV í frjálsu falli, furðulegar breytingar á virðisaukaskatti, lækkun örorkubóta, breytingar á stjórn fiskveiða og miklar gjafir til útgerðarmanna. Allir samningar um umhverfismál í uppnámi.  Svo kóróna þeir allt með því að ætla ekki að leysa læknaverkfallið sem mun hafa ófyrirséðar afleiðingar um alla framtíð.  Þetta er það sem ríkisstjórnin er að framkvæma. 

Þvi skiptir í sjálfu sér ekki máli hver tekur við hvaða embætti í Ríkisstjórninni.  Það er ansi

ótrúlegt að það breyti einhverju. Stjórnmál nýfrjálshyggjunnar hafa ekki að gera með gæsku, þar er fjalla um hagsmuni.  Engin ríkisstjórn lýðveldisins hefur gengið jafn hatrammlega fram í sérgæsku  og stjórn Sigmundar Davíðs.  Stjórnmál dagsins í dag fjalla um það að reyna að hnekkja endalausum aðgerðum þeirra að breyta þjóðfélaginu til hins verra fyrir þorra fólks. 

Sú barátta á eftir að harðna. 

Útlendingahatur og Rasismi

Auðséð er hvaða málaflokkur mun skipta æ meira máli í pólitískri umræðu á Íslandi. 
 Það er afstaða til útlendinga, nýbúa, flóttamanna  og annarra trúarbragða en Kristni. Þrátt fyrir hversu fáránleg sú umræða hefur verið hér seinasta árið og hversu heimskulegir fulltrúar

öfgaskoðana hafa verið.  En auðséð er að það er engin tilviljun að hugmyndir af þessu tæi komu fram og voru mataðar frá æðstu valdamönnum Framsóknarflokksins.  Þar á ég við afstöðuna til Moskubyggingar í Reykjavík. Flokkur sem átti í vanda og ófyrirleitnir aðilar fengu hugmynd. 

Lítill vafi er á því að þetta er bara byrjunin.  Það sem er sérstakt  hjá okkur að það er einn af hinum gömlu rótgrónu flokkum sem tekur þetta mál upp, og nota dylgjur og óljósar yfirlýsingar í staðinn fyrir að koma þá hreint til dyra eins og flokkar í öðrum löndum hafa gert.  Enda hafa það oft verið nýir flokkar sem byrjað hafa sem einsmálefnisflokkar sem hafa tekið til sín þetta málefni þegar þeir hafa skynjað undiröldu og óánægju með þróun mála.  Þar sem fólk hefur ekki fengið upplýsingar um hversu erlent vinnuafl skilar miklu í þjóðarbúið á hverjum tíma.  Bara hvað flóttamenn og nýbúar taka til sín, enda allt gert samkvæmt reglum Evrópulanda eða ESB.  

Smáfundur leiðir til orðaskaks og líflátshótana. Eflaust til mikils útblásturz á Útvarpi Sögu og heitinga.  Í Sjálfstæðisflokknum hefur kraumað rasismi hjá fyrirferðamiklum einstaklingum með lítil völd.   Jafnvel fyrrverandi valdamenn skrifa texta sem sýnir fordóma og vankunáttu samanborið sem Björn Bjarnason lætur hafa eftir sér á bloggi sínu: 

Hitt er annað mál hvort sanngjarnt sé að skella skuldinni á aðra í þessu efni. Í því einu felst leið til einangrunar að velja sér samstað meðal fólks með allt aðra lífskoðun og trúarbrögð en maður sjálfur, neita að laga sig að samfélagi þess fólks og krefjast þess að þeir sem fyrir eru breyti siðum sínum. 

Mér finnst í þessum orðum felast lítill skilningur á þróun heimsins seinustu áratugi. Furðulegt

að þetta komi frá fyrrverandi dómsmálaráðherra landsins. Lítill skilningur á því hvers vegna  fólk frá öðrum heimshlutum berst upp á okkar strandir, og hvaða harmsaga er þar á bak við. Það er sorglegt að snúa umræðunni upp í frasa sem þessa:    velur sér samstað, neita að laga sig að samfélagi þess fólks, krefjast þess að þeir sem fyrir eru breyti siðum sínum. Því miður á Björn marga skoðanabræður og systur.  Mörg mynda sér skoðanir sínar út frá fjölmiðlaumræðu og æsingi meðal vina og kunningja í skoðanaskiptum.  En einhvern veginn ætlast maður til að þeir sem sem hafa alla burði til að ná sér í þekkingu og taka þátt í menntaðri umræðu láti ekki hafa eftir sér svona einföldun. Ekki skil ég tilganginn nema að það sé spurningin um draum að hala inn atkvæði í næstu kosningum út frá þessum málaflokki.  

Ekki veit ég það né skil.

 

Drepum RÚV, Drepum.

Þeir ætla að murka lífið úr RÚV.Þeir gera sér vart grein fyrir afleiðingunum. 
Illugi og Bjarni.  Með þöglu samþykki Framsóknar. 
Seinustu árin hefur kór Íhaldsins sungið:  Drepum RÚV. 
Davíð Oddsson. Björn Bjarnason. Óli Björn Kárason. Stuttbuxnaliðið. 
Svo bætist við kjánahrollslið Framsóknar: Vigdís Hauksdóttir, Gunnar Bragi Sveinsson sem neitar að ræða við fréttamenn RÚV.
Menningarhlið RÚV er eitthvað sem þetta fólk gerir sér ekki grein fyrir. Enda slíkt bara fyrir furðufugla og afætur.  Varðveisla gagna og bráðum aldarsaga ríkisútvarps á Íslandi.  Skiptir engu máli.  
Íhaldsmennirnir á Íslandi sem elska að herma eftir Bretum, í nýfrjálshyggjuniðurskurði, gleyma þó einu, miklum stuðningi við BBC.  
Það skiptir engu máli þótt fjölmiðillinn RÚV njóta langmests trausts landsmanna.  Íslendingar eru fífl, hugsar Íhaldið.  Og ríkisstjórn með traust eins 36% stuðning meðan Fréttastofan hefur 70% fylgi.
Nei, kórinn hrópar bara: Drepum RÚV, Drepum.  

Hollvinir útvarpsins hafa auðvitað áhyggjur af hatrinu á almannaútvarpi.

Ályktunin í heild: 
Stjórn Hollvina Ríkisútvarpsins styður stjórn Ríkisútvarpsins heilshugar og beinir þeim eindregnu tilmælum til Alþingis og ríkisstjórnar að hætta við boðaða fyrirætlun um að skerða lögbundin framlög til Ríkisútvarpsins enn eitt árið, jafnvel til lengri tíma.
Ríkisútvarpið er í eigu þjóðarinnar, almannaútvarp sem hefur miklu og óumdeilanlegu hlutverki að gegna í daglegu lífi landsmanna, menningarlífi og fréttaflutningi í þágu eigenda sinna, þjóðarinnar. Fram kom síðast í dag að fréttastofa Ríkisútvarpsins nýtur mests trausts allra fjölmiðla á landinu, útvarps- og sjónvarpsþættir hafa í áranna rás verið verðlaunaðir hvað eftir annað, hérlendis jafnt sem erlendis.
 Fari svo að RÚV verði ekki tryggðar fullnægjandi tekjur er sýnt að það getur ekki gegnt hlutverki sínu sem útvarp/sjónvarp í almannaþágu. Þá blasir við stórkostlegt menningarslys, og næstu kynslóðir munu álasa okkur fyrir skemmdarverk. Almannaútvarp er rekið alstaðar í nágrannalöndum okkar, sem er lítið umdeilt þar. Fámennið hér gerir að verkum að enn mikilvægara er að starfandi sé fjölmiðill sem hefur víðtækara menningarlegu hlutverki að gegna en unnt er að gera kröfu til að einkareknir miðlar sinni. Athygli vekur að þrátt fyrir fámennið er hið lögbundna útvarpsgjald sem lagt er á hvert mannsbarn hér lægra en það sem Bretum og Norðmönnum er gert að greiða til sinna almannamiðla, NRK og BBC.
 Á sama tíma og stjórn Ríkisútvarpsins sendir ákall til Alþingis um að skera ekki niður útvarpsgjald á komandi árum skora Hollvinir Ríkisútvarpsins á Alþingi að tryggja framtíð þessarar menningarstofnunar allra Íslendinga með því að halda útvarpsgjaldinu óbreyttu og láta það renna óskipt til Ríkisútvarpsins.

Til baka

Samþykkt Útvarpsráðs

„Alþingi Íslendinga
Á undanförnum árum hafa framlög til Ríkisútvarpsins ítrekað verið skorin niður, mikið hefur verið hagrætt í starfseminni og dregið úr þjónustu. Síðastliðið vor létu stjórn RÚV og nýir stjórnendur félagsins gera sjálfstæða úttekt á fjármálum félagsins. Niðurstaðan var sú að félagið er yfirskuldsett og er stærstur hluti skuldanna gamlar lífeyrissjóðsskuldbindingar. Þá blasir við að tekjur duga ekki fyrir þeirri þjónustu sem félagið veitir og grundvallast á útvarpslögum.
Í útvarpslögum eru skyldur lagðar á herðar Ríkisútvarpsins og þær nánar útlistaðar í þjónustusamningi milli Mennta- og menningarmálaráðuneytisins og Ríkisútvarpsins. Til að standa undir þjónustunni er í útvarpslögum gert ráð fyrir því að Ríkisútvarpið fái útvarpsgjald sem landsmenn og lögaðilar greiða nú. Útvarpsgjaldið er 19.400 kr á árinu 2014 en ríkið hefur á undanförnum árum tekið hluta útvarpsgjaldsins og nýtt í algerlega ótengd verkefni.
Stjórn Ríkisútvarpsins hefur ítrekað að samræmi verði að vera milli þeirrar þjónustu sem félaginu ber að veita og þeirra tekna sem félagið fær til að standa undir þjónustunni. Stjórn RÚV hefur óskað eftir því að Ríkisútvarpið fái útvarpsgjaldið óskert eins og það er á árinu 2014. Sú upphæð dugar til að standa undir starfseminni til framtíðar. Samhliða hafa stjórn RÚV og nýir stjórnendur unnið að eignasölu sem vonast er til að leysi uppsafnaðan skuldavanda félagsins.
Útvarpsgjaldið á Íslandi er með því lægsta sem þekkist meðal nágrannaþjóða þrátt fyrir að þær séu allar mun fjölmennari. Framlag hvers Íslendings til Ríkisútvarpsins er t.d. mun lægra en þegnar Bretlands og Noregs (BBC, NRK) greiða til sinna ríkisstöðva og sambærilegt því sem þegnar Danmerkur, Svíþjóðar og Finnlands (DR, YLE og SVT/SR) greiða til sinna ríkisstöðva.
Nú stendur til að útvarpsgjaldið lækki um áramótin úr 19.400 kr niður í 17.800 kr og svo að útvarpsgjaldið lækki aftur að ári niður í 16.400 kr. Gangi þessar fyrirætlanir eftir blasir við stórfelld breyting á hlutverki, þjónustu og starfsemi Ríkisútvarpsins með stórtækari niðurskurðaraðgerðum en áður hafa sést hjá félaginu. Augljóst má vera að sú þjónusta sem Ríkisútvarpið veitir tæki stakkaskiptum við þessa breytingu með samdrætti á öllum sviðum. Þá er ljóst að áætlanir um úrbætur á tilteknum þáttum í starfseminni eru óframkvæmanlegar en nýir stjórnendur og stjórn hafa hug á að efla þjónustu við landsbyggðina, bjarga efni í Gullkistu Ríkisútvarpsins og gera aðgengilegt þjóðinni, efla framboð á vönduðu barnaefni á íslensku, leggja aukna áherslu á innlenda framleiðslu og bæta dreifikerfið um land allt.
Ef það er vilji Alþingis að gjörbreyta hlutverki Ríkisútvarpsins og skyldum, þá er eðlilegt að fram fari umræða og þá með tilheyrandi breytingum á útvarpslögum áður en tekin er ákvörðun um að lækka útvarpsgjald.
Ríkisútvarpið er ein mikilvægasta menningar- og lýðræðisstofnun þjóðarinnar. Stjórn Ríkisútvarpsins beinir þeirri eindregnu áskorun til Alþingis að það standi vörð um Ríkisútvarpið með því að falla frá fyrirhugaðri lækkun á útvarpsgjaldi.“
Stjórn RÚV,
Ingvi Hrafn Óskarsson, formaður. Ásthildur Sturludóttir,
Björg Eva Erlendsdóttir, Guðlaugur G. Sverrisson,
Guðrún Nordal, Friðrik Rafnsson,
Magnús Stefánsson, Margrét Frímannsdóttir,
Valgeir Vilhjálmsson, Úlfhildur Rögnvaldsdóttir


Yflýsing fréttamanna án landamæra 

Freedom of information in decline for past two years in Iceland

Published on Wednesday 19 November 2014.

Print Send français

What with an interior ministry official seeking jail terms for two journalists in a criminal libel prosecution and major budget cuts for public TV and radio stations that the ruling coalition has accused of bias, the past two years have seen a marked decline in freedom of information in Iceland, one that began with the financial crisis in 2008.

Þórey Vilhjálmsdóttir, a political adviser to Iceland’s interior minister, is seeking two-year jail sentences for newspaper reporters Jón Bjarki Magnússon and Jóhann Páll Jóhannsson, who wrongly identified her as the source of a leak in story published on 20 June, although they issued a correction within hours. As well as quickly putting out a corrected version naming Gísli Freyr Valdórsson, another interior ministry adviser, as the source of the leak, they issued an apology in the form of a press release circulated to the media. Valdórsson, now on probation, has since been given an eight-month prison sentence for leaking information about a Nigerian asylum-seeker to several news outlets. Gísli Freyr Valdórsson has since been given an eight-month prison sentence for leaking information about a Nigerian asylum-seeker to several news outlets.

Reporters Without Borders regrets that Vilhjálmsdóttir is seeking the maximum possible libel penalty for the two journalists under criminal code articles 234 and 235 – two years in prison, damages of 3 million krónurs (19,000 euros) and legal fees of 900,000 krónurs (5800 euros) – because it would set a disastrous precedent for freedom of information in Iceland. The organization also underlines that the ministry of the interior is also in charge of human rights: Vilhjálmsdóttir should be aware of her responsibilities in the domain of press freedom.

In a letter, Reporters Without Borders calls on Vilhjálmsdóttir to soften the complaint she has brought against the two journalists, so that it is more proportionate to the actual harm to her reputation.

Iceland’s defamation laws have received a great deal of recent criticism from international bodies. Tthe European Court of Human Rights has stressed the extremely negative impact of these laws on journalists and freedom of information, and the disproportionate nature of their penalties, while a recent International Press Institute report called them obsolete. Reporters Without Borders urges Iceland’s government to amend these laws.

Meanwhile, public broadcasting under attack

Political interests have been having a negative impact on freedom of information in Iceland ever since the 2008 financial crash. Almost all of the leading media editors have had to stand down this year. The only exception is Morgunblaðið editor David Oddsson, who happens to be a former prime minister and former central bank governor.

The editor-in-chief of the broadcasting company RUV was fired along with the rest of its management in the wake of the director-general’s dismissal. 365 Media, the company that owns the biggest TV network, has reduced the number of its newsrooms and fired two of its chief editors, replacing them with the former spokeswoman for its owner’s husband, a leading figure in business circles. Several journalists left the company after the substitution.

A public broadcaster funded by a licence fee system until 2007, RUV became a state-owned compagny in 2008, its only share being held by the ministry of culture. A year later, the government assumed direct control of the source of its funding, and thereby direct control of its budget. And in the wake of this loss of structural independence, comments have been made about a lack of editorial independence. Between 2013 and 2014, the ruling right-wing coalition repeatedly criticized the treatment of the news coverage provide by RUV’s TV and radio channels, and used it as an excuse to reduce dramatically its budget. Indeed, the ruling coalition often questions the impartiality of the news coverage provide by RUV’s TV and radio channels, especially their coverage of European news. But a survey conducted by the consumer reporting agency Creditinfo found that positive and negative news reports about the European Union get equal space in RUV’s coverage.

Vigdís Hauksdóttir, a parliamentarian who is a member of the ruling coalition and chairs the budgetary committee, made typically critical comments about RUV in an August 2013 interview for Radio Bylgjan that was reported by Grapevine. “I think an unnatural amount of money goes to RUV,” she said. “Especially when they don’t do a better job at reporting the news. They are fond of a particular platform, and lean to the Left. Everyone who wants to see that can see it. I assure you this is true, and can confirm it whenever and wherever that [RUV] is very pro-EU.”

Such comments clearly put pressure on RUV’s journalists. A 20 percent cut in RUV’s budget was announced in December 2013, with the resulting loss of many journalists from RUV newsrooms. The European Broadcasting Union issued a statement condemning the cut, while former RUV director-general Páll Magnússon said: “Viewers will see a difference. Our listeners will hear it. [...] Our ability to provide news to the Icelandic public will be diminished, and newscasts will be shorter and fewer.”

The pressure is continuing. Foreign minister Gunnar Bragi Sveinsson criticized the way RUV portrayed him in one of its reports. In March of this year, he imposed his own conditions on RUV, refusing to give it interviews unless it sends him a copy of video before it is broadcast. In the end, he was not interviewed at all. At the same time he, too, accused it of being too pro-EU in its coverage.

As regards privately-owned media, Hauksdóttir issued a call on Facebook in February 2014 for a boycott of the newspaper Kvennablaðið after it criticized her, and she urged the cosmetics company EGF to “stop buying advertising” in Kvennablaðið. The Union of Icelandic Journalists condemned her calls as “attempts to obstruct freedom of expression.”

• 

Ofsa veðrið í byrjun febrúar 1991

Ég man vel ofviðrið 1991. Við bjuggum þá í Borgarnesi.
Það gat orðið ansi hvasst í Borgarnesi maður var ýmsu vanur þar.
En þetta veður sló öll met. Fyrir utan stofu gluggann var 8- 9 metra grenitré, stofninn ansi þykkur. Samt svignaði tréð í sunnan/suðvestanátt inni. Það var ótrúlegt að sjá þetta gerast.
Mig minnir að þakið hafi farið af Kaupfélagshúsinu eða var það Bakaríið?

Þó var veðrið enn skeinuhættara á Reykjanesi.




http://www.ruv.is/frett/kolnar-skarpt-i-vestanstorminum

Sigmundur Davíð eða Sturla Sighvats?

Hef setið og numið stjórnmál Sturlungaaldar, glæsileg ráðstefna um Sturlu Þórðarson, 800 ára afmæli hans.Frábærir fyrirlestrar fræðimanna frá Íslandi, Norðurlöndum, Þýskalandi, Bretlandi og Vesturheimi. Ekki var verra að fá nokkra rithöfunda með, Gerði Kristnýju, Matthías Jóhannessen, Þorstein frá Hamri og sjarmatröllið Einar Kárason sem tók salinn með trompi með stór kenningu sinni um Sturlu.

Mikið er gaman þegar við höfum sérfræðinga til skipuleggja svona toppráðstefnu, þökk sstarfsfólki Árnastofnunar undir stjórn Guðrúnar Nordal.

Mikið voru stjórnmálamenn litríkari og Meira lifandi á Sturlungaöld ja þangað til þeir voru höggnir...
Eða hvað? Hver nennir að bera saman Sturlu Sighvatsson og Sigmund Davíð?

Rugl: Að vera 67 eða 70 ára

Ekki er öll vitleysan eins. Fáranlegasta bommerta sem Jón Gnarr og Dagur gerðu þegar þeir breyttu gjaldtöku þeirra sem eru orðnir löglegir ellilífeyrisþegar þ.e. 67 ára og allt í einu voru þeir 70 ára sem urðu að greiða í sund eða fengu frí bókasafnskort.  Einhver getur sagt að þetta skipti ekki máli en samkvæmt opinberum gögnum þá fóru ellilífeyrisþegar verst út úr Hruninu og margt smátt getur orðið stórt. 

Fyrir okkur Reykvíkinga á þessum viðkvæma aldri er þetta svolítið hlægilegt (milli 67-70):Við þurfum að borga 600 krónur í sund í sundlaugum Reykjavíkur en ef við förum út á Seltjarnarnes þá var frítt seinast þegar ég fór eða upp í Mosfellssveit  og Kópavog þar kostar 150 krónur.Bókasafnskort sama þar, frítt eftir 67 hjá nágrannabyggðalögum, 70 í Reykjavík. 
Eflaust á þetta við á fleiri sviðum.  


 Svo er það orðanotkun; ellilífeyrisþega, eldri bogarar, aldraðir eða ekki sjáið notkunina hér að neðan í reglugerð frá ríkinu nokkurra ára gamla:

b. Ellilífeyrisþegar 70 ára og eldri, örorkulífeyrisþegar, ellilífeyrisþegar 67-70 ára sem nutu örorkulífeyris fram til 67 ára aldurs, ellilífeyrisþegar 60-70 ára sem njóta óskerts ellilífeyris og börn yngri en 18 ára, kr. 500 og til viðbótar 1/3 af 40% af umsömdu eða ákveðnu heildarverði við komuna sem umfram er þó að hámarki kr. 5.000. http://www.reglugerd.is/interpro/dkm/WebGuard.nsf/key2/236-1999

Væri ekki eðlilegt að nota 67 árin á öllum þessum sviðum, sá aldur hefur táknrænt gildi frá Tryggingastofnun ríkisins.  Ef ekki óþarfi að vera með þennan hringlandahátt þetta er ansi vitlaust. 

 

* Börn og unglingar undir 18 ára aldri, eldri borgarar 70+ og öryrkjar greiða ekki fyrir skírteini.

Öryrkjar og aldraðir (20 miðar) Ellilífeyrisþegar miðast við 70 ára og eldri

2.300

115

Að hata eða ekki: Sæluríkið blívur

Að hata eða ekki. Það er spurningin.  
Ég hata engan, aftur á móti er mér meinilla við dramb og hroka. Líka fals og flárskap. 

Þess vegna er erfitt að hlusta á ræður forsætisráðherra, útskýringar fyrrverandi innanríkisráðherra, úrtölur ótal sjálfstæðismanna um brottfall Hönnu Birnu, hún var ekki sek. Svona er rætt í vinaboðum í bænum. Hún lét bara plata sig, hún var þá líklega ekkis skarpskyggn stjórnmálamaður, lét strákgerpi ættaðan af austan spila með sig. Datt aldrei í hug hvað var á seyði umhverfis hana.  Hún fær ekki marga punkta hjá mér fyrir það.  Nema að annað sé í kortunum þar sem hún sjálf sé höfuðpaurinn, hvers vegna var hún á fullu að reyna að stoppa atburðarásinsa, hví fékk lögrelustjórinn ekki að vera í friði, hvers vegna var tölvan svo mikilvæg, hvers vegna fékk lögreglustjórinn í Keflavík stöðuna í Reykjavík.  Hvers vegna gekki hún svo hart fram á Alþingi?  Svo stendur hún uppi flúin af persónulegum ástæðum, pólitík hefur ekkert með þetta að gera.  Engin alþingisnefnd fær að tala við hana í bráð.

Forsætisráðherrann lofar okkur sæluríki, þar sem allt verður fullkomið, hann boðar það á Framsóknarfundi.  Nóg af fjármagni, til að efla heilsugæslu, menntakerfi, bara að nefna það, við þurfum bara að bíða.  Bíða.  Svona boðuðu Kommúnistar framtíðina.  Bara að bíða og treysta valdhöfum, sem á meðan tryggðu sér völd og áhrif.  Með hvaða meðulum, það var aukaatriðið.   Framsóknarflokkurinn er orðinn sæluríkisflokkur.   Með Sjálfstæðisflokkinn sem gísl. Við eigum bara að treysta formanninum: Allt þetta mun ég gefa yður. 

Ekki er þetta verra þótt smáýkjur fylgi með .... en þegar við ætlum að vera best og mest minnsta kosti í Evrópu ef ekki heiminum þá má ýmsu til kosta.  Við fylgjum formanninum alla leið!  

Eða hvað?

„Öll þekkjum við umræðuna um breytingar á virðisaukaskattskerfinu og allir höfum við, framsóknarmenn, viljað fá vissu fyrir því að þær breytingar sem ráðist verður í muni örugglega bæta stöðu almennings, sérstaklega fólks með tekjur undir meðaltali, sagði Sigmundur Davíð og hélt áfram, „skattkerfisbreytingum var ætlað að draga úr skattaundanskotum ekki hvað síst í virðisaukaskattskerfinu með því að, fækka undanþágum, leysa úr flækjum og minnka bilið milli skattþrepa“.
„Við framsóknarmenn settum það sem skilyrði að tryggt yrði að afleiðingin af aðgerðunum yrði sú að verðlag í landinu myndi lækka“, sagði Sigmundur Davíð.
„Takist okkur svo að varðveita verðlagsstöðugleikann með kaupmáttarsamningum á vinnumarkaði getur kaupmáttur haldið áfram að vaxa hraðar á Íslandi en í nokkru öðru Evrópulandi og við tryggt að jöfnuður verði áfram einhver sá mesti í Evrópu en nú er Ísland það land þar sem fæstir eru undir lágtekjumörkum eða 12,7% en meðaltalið í Evrópusambandinu er 25%“, sagði Sigmundur Davíð.
„Búast má við mikilli uppbyggingu iðnaðar víða um land, íslenskur sjávarútvegur skilar nú meiri verðmætum til samfélagsins en nokkurn tímann áður og nýjum lögum um stjórn fiskveiða er ætlað að veita greininni stöðugleika og virkja nýsköpunarmöguleika í sjávarútvegi en um leið tryggja hámarks samfélagslegan ávinning.
Landbúnaður, atvinnugrein framtíðarinnar eins og menn eru nú farnir að kalla það, getur vaxið mikið á komandi árum og aukin áhersla á rannsóknir og vísindi auk nýrra hvata mun gera það að verkum að enn fleiri nýsköpunarfyrirtæki munu spretta upp á Íslandi en á undanförnum árum.“
 

Pétur, Vigdís, stílsnilld og vanþakklæti

Það er erfitt að þóknast þessari þjóð hugsa stjórnarþingmenn um þessar mundir, og ráðherrar líka. Þeir sem héldu að nú kæmi að gleðidögum, þegar öll þjóðin myndi hoppa upp í fang meirihlutans á Alþingi. En því miður var margt enn sem þjóðinni fannst að ætti eftir að gera.  Sumir vilja fá alla hluti strax; geta ekki beðið í nokkur ár eftir að fá nýjan Landsspítala, finnst

ekki koma nóg upp úr buddunni eins og öryrkjar og ellilífeyrisþegar.  Sem halda að ríkisstjórnin eigi nóg fyrir launum alls kyns hátekjuhópa eins og lækna og tónlistarkennara. Svona hópar sem eiga auðvitað að vera á frjálsum markaði þar sem réttlætið eitt ríkir.  Þar sem hinir óhæfu myndu hrökklast fljótt úr starfi, jafnvel til útlanda. 

Alltaf eru einhverjir sem vilja eyðileggja ánægju og gleði hinna gjafmildu, sem dreifa lækkunum yfir lýðinn eins og Egill dreifði silfrinu forðum daga. 
Og nú kveinka Vigdís Hauks og Pétur Blöndal unddan beittum skotum Öryrkjabandalagsins.
Kveinka sér undan beinni upptöku og vilja afsökunarbeiðni.  En hvað hafa þau í gegnum árin sagt og látið hafa eftir sér.  Það væri þá ansi löng buna afsakana sem koma ætti frá þeim.  Þótt Vigdís ætti þar vinninginn þó á margfalt styttri tíma sé  en Pétur. 

Vigdís Hauks og Pétur fá ekki afsökunarbeiðni

 „Þau eru bæði stjórnmálamenn, Pétur búinn að vera lengur í þessum bransa en Vigdís og vita hver ábyrgð þeirra er. Þau eru kjörin til áhrifa. Þau sögðu þetta og þetta var tekið upp. Þau vissu um upptökuna og það er ekkert óeðlilegt að við höfum eftir þeim og spilum það sem þau hafa sagt,“ sagði Ellen og bætti við að auglýsingin hafi verið lítið sem ekkert unnin.

Vigdís er eflaust búin að gleyma rosagusunum sem stóðu út úr henni þegar seinasta stjórn var við völd.  Hún skildi þá ekki hvað 200 milljarðar voru miklir peningar hvað þá 300.  Hún hefur kannski lært eitthvað í fjárlaganefnd upp á síðkastið.  Pétur hefur örugglega meiri vit á fjármálum, enda hefur hann komið ár sinni vel fyrir borð.  En grunnhugsun hans er alltaf vald fjármagnsins yfir öllum sviðum þjóðlífsins.  Allt verður að lúta valdi þess. 

Það eru fáir snillingar tungunnar í flokki Péturs um þessar mundir, ekki er Bjarni formaður þar framarlega, Björn Bjarnason opnar vart munninn án þess að hreita ónotum í magnaða starfsmenn RÚV.  Styrmir búinn að koma sjálfum sér í landráðaskútuna Stasi.  

Eini verulega góði penninn er búinn að stofna annan flokk. Mikið er grein hans í Herðubreið skemmtileg. Henni lýkur svona og betra er ekki hægt að gera, húmor og manngæska fara þar vel saman, Benedikt er betri maður í mínum huga eftir þennan lestur: 

Þarna var auðvitað hópur af skemmtilegu fólki sem ég þekkti mismikið eins og gengur. Sumir spurðu hvort ég ætlaði að stofna flokk. Þegar ég sagðist búast við því spurðu aðrir hvenær og

ég sagði fyrir næstu kosningar. Friðrik Sophusson spurði þá hvort við ætluðum að bjóða fram. Mér datt í hug að segja nei, þetta væri ekki svoleiðis flokkur, heldur bara flokkur til þess að stofna, en af því að ég er vel upp alinn sagðist ég líka vænta þess.
Allt í einu kom systir Magga á sjónarsviðið og spurði hvort ég væri ekki Benedikt Zoega og eftir að ég jánkaði því sagði hún að ég hefði ekkert breyst. Ég var auðvitað glaður yfir því að hún þekkti mig.
Þegar ég þakkaði henni fyrir sagði hún að ég ætti að segja að hún hefði ekki breyst heldur, en það gat ég ekki, því að hún var þrettán ára þegar ég sá hana síðast. Svo spurði hún hvað ég gerði.
Mér vafðist tunga um tönn.
Friðrik stóð enn við hliðina á mér og einhver spurði hvort hann væri líka í Viðreisn.
„Nei, ekki enn“, svaraði ég, „en afkomendur hans eru allir stuðningsmenn.“
„Það er nefnilega það“, sagði Friðrik. „Þá verður þetta fjölmennur flokkur.“

  
 

Ritstjóri fer á taugum og fleiri sögur

Mesti áhrifamaður landsins sem hætti að vera áhrifamaður og er bara vellaunaður ritstjóri sem sjittar á allt sem hreyfist í kringum hann. Þið vitið um hvern ég skrifa.  Hann sem gaf milljarðana okkar og finnst það vera hlutverk sitt að halda því áfram.

Nú eru það mótmæli vikulega þar sem fólk vogar sér að benda á allt það sem miður fer undir ríkisstjórn sótblás Íhalds.  Einn aðaltalsmaður fólksins í landinu, Illugi Jökuls, fær að heyra það. Hótanir um atvinnumissi.

Auðvitað má ekki benda á allt það sem nýfrjálshyggju ríkisstjórnin lætur drabbast, meðan ráðherrabílar  eru keyptir og spillingin dansar á herðum okkar.  Þeir sem hafa milljarða í tekjur þurfa að fá meira.  Það er ekki þeirra að taka þátt í uppbyggingu eftir Hrun.

Heilbrigðiskerfi
Skattamál
Mannréttindi
Rasismi
Velferð
Friðarmál
Meira að segja heyrnalausir og sjónlausir eru fórnarlömb íhaldsins.

Þriðji mánudagsfundurinn var léttur og skemmtilegur, fólk sökkvir sér ekki í botnlaust þunglyndi þótt margt sé erfitt.  Góðar og fyndnar málsgreinar þjóta um Austurvöll. Réttlætismál með húmor eru í fyrirrúmi.  En afstaða eru auðvitað tekin með þeim sem minna mega sín.  Það var skrítið að hlusta á menntamálaráðherra svara fyrir sig í Kastljósi.  Það fer lítið fyrir mannúð gagnvart hjálparlausu fólki.

Þar hefur krónan Meira gildi en manneskjan. Það er leiðinlegt að segja þetta. En svona hljómar þetta í okkar eyrum. Það er ekki hægt í okkar samfélagi að neita bjargar lausum um aðstoð túlka. Mikið sýndu stúlkurnar tvær fram á óréttlæti stjórnmála stefnu ríkisstjórnarinnar. Mikið mega margir skammast sín í kvöld.

Veikindi: 800.000 á tæpu ári

Sjúklingur með banvænan sjúkdóm þarf að borga 800.000 í sjúkra og ferðakostnað á tæpu ári. 

Er þetta allt í lagi?  Á bara að lesa um þetta í fréttamiðli. Svo er allt eins og áður?

Fær enginn starfsmaður í Ráðuneytinu fyrirmæli frá ráðherranum að skoða þetta mál og önnur hliðstæð?   Viljum við hafa þetta svona? 

Væri ekki ástæða fyrir alþingismenn að skoða þetta mál í kjölinn og koma með ráðstafanir? Ég man að núverandi Heilbrigðisráðherra fékk fyrirspurn eftir frétt í DV.á Alþingi í fyrra og það var eins og hann kæmi af fjöllum. 

Hvað er hægt að gera?  Að stofna sjóð fyrir sjúklinga í þessari stöðu innan Sjúkratrygginga, með sérstakri fjárveitingu? Hafa tilgreindan hóp gjaldfrían?  

Hvað ætli séu margir sem þurfa á aðstoð vegna ofurkostnaðar? Sjúklingar sem geta ekki verið í vinnu, missa jafnvel vinnuna, fjölskyldur sem verða bjargarlausar, allt lífið umhverfist, ekki bara sjúkdómurinn heldur allt annað, húsnæðismál, neysla fjölskyldunnar og tómstundir.  Einhver rannsókn.

Hvað hefur velferðarnefnd gert í málinu, Sigríður Ingibjörg formaður ?????

Verkföll: Með betlistaf í hendi

og verkföllin vaka og sofa yfir okkur ekkert gerist,  ráðamenn hugsa strategíur og ætla að vinna, enginn er maður með mönnum ef hann vinnur ekki, nýtur ekki sigursins .....

af hverju bendir menntamálaráðherra ekki sveitarfélögum að rækja sína skyldu að starfrækja tónlistarskóla, þar sem virkt starf fer fram?

við viljum hafa okkar óperu sinfoníur tónlistarfólk skemmtikrafta, við viljum njóta ......

við viljum hafa ánægða nemendur, við viljum að foreldrar séu ánægðir með börnin sín og viti hvar þau eru meðan þeir eru í vinnu

við verðum að gera grein fyrir því að við hvert svona verkfall, missum við nokkra tugi nemenda sem leita frekar annað í vinnu eftir nám, koma aldrei heim,  við missum hundruðir sem hætta í tónlistarnámi. Við missum nokkra færa og vel menntaða kennara.

Ég fór í Hörpu í gærkvöld á Don Carlo í Óperunni okkar. Það þarf meira en smá að koma svona sýningu upp.  Ótrúlega stór hópur af menntuðu fólki, tónlistar, myndlistar, ljóslistar, handiðnar. Þetta fólk lætur ekki bjóða sér hvað sem er.

Ég sat bergnuminn, söngur og leikur Kristins, Helgu Rósar, Odds, Hönnu Dóru, Jóhanns Friðgeirs, og svo framvegis.  Aría Filippusar eftir hlé, syngur enn í Hausnum á mér. Þessi vinna þessa listafólks fæst með áratugavinnu og puði.  Við megum þakka fyrir hversu margt fólk leggur á sig vanþakklátt starf.  En þarf enn að ganga með betlistaf fyrir stjórnmálamenn.

Síðan koma þessir sömu þegar á þarf að halda skemmtikröftum, útihátíðum, flokksuppákomum og svo framvegis.  

Sama á við lækna, hversu margir fá nóg? Framhaldsskólakennarar, vanþakklætið drýpur af valdamönnum.  Við erum ekki ein, við erum fólk sem fáum vinnu og landvistarleyfi. Svo eftir sitja gamalmenni eins og ég meðan aðrir hugsa sér til hreyfings.   

 

Hirðfífl Framsóknar: Guðni Ágústsson

Á erfiðum tímum er gott að geta glott út í annað eða hlegið. 
Fyrr á tímum höfðu konungar og heldri menn hirðfífl sem skemmti fólki, stundum meðheimsku, stundum með visku. 
Oft voru fíflin notuð til að breiða yfir illsku og mannvonsku húsbænda þeirra. Þeir voru notaði til að skipta um umræðuefni.  Svo er enn.  Við þekkjum slíkar verur, Hannes Hólmsteinn kemur upp í hugann, sýnandi kúnstir sínar í návist Meistara síns. 

Svo er það Guðni Ágústsson, hirðfífl framsóknar.  Hann skrifar heila bók um Hallgerði, honum hefði verið nær að kryfja Framsóknarmaddömuna, sálarlíf hennar er nú ansi mikið flóknara en Hallgerðar.
Guðni og Þorgerður Katrín voru á Bylgjunni í gærmorgun (föstudag). Og þar voru mörg gullkorn frá GÁ:

"Guðni tók fram að hann væri gamall herstöðvarandstæðingur og harmaði hvernig Bandaríkjamenn fóru með Íslendinga er þeir lokuðu flugstöðinni á Keflavíkurflugvelli."

Hann styður þá forseta Pútín og Ólaf Ragnar, Pútín er sjálfstæðismaður en ekki kommúnisti.   

Þetta eru öfugmæli, sem  eru samboðin eðalfífli, þessi alvarlegi og djúphuguli karl, sem lætur svo út úr sér þetta bull.  

Mörg eru klassísk, orðin sem hann hefur lætt út úr sér, og munu lifa.  

Staða konunnar bak við eldavélina.

 Það eru mannréttindi að hafa sauðfé.

og þetta er dásamlegt:

 "minn tími kemur daglega" - 

Ég vona að Hallgerður sleppi ósködduð frá Guðna. 

Innanríkisráðherra: Tíminn er harður húsbóndi

Hræddir valdamenn, óttinn lamar skynsemina. Ráðherrann með óttablik í augum og roða á kinnum.

Nú eru starfsmenn innanríkisráðuneytis með munnkefli.  Bannað að tala við fjölmiðlamenn. Þangað

til fjölmiðlafulltrúinn kemur úr fríi. Fríi á þessum tíma !!!!  Við sjáum þá ganga um götur og hengja höfuðin í múlpokana sína!!!

Teitur Atlason kemst vel að kjarnanum í bloggi. Það er gott að reyna að stöðva umræðuna með dómi. Það er svo mörgum spurningum ósvarað.  Hvað gerðist í höfðum ráðherra og aðstoðarmanna á þessum degi? Auðvitað átti að sýna flóttamanninn Omos berskjaldaðan og nakinn!!!   Allt skal gert til að þagga niðri í honum. Framleiddur er banvænn texti.  Sem afhjúpast ári seinna. En hver er það sem drekkur göróttan drykkinn?

-i

.

Þá gekk hirðfíflið fram, það fylgdi hinum háæruverðuga manna jafnvel á ferðum hans - biður leyfis, að fá að mæla nokkur orð.  - Tala þú ! sagði trúvilludómstjórinn.  - Látið munnkefli upp í hann! Svo hljóðaði ráð fíflsins.  Óp hans draga úr sársaukanum, en sársaukinn tvöfaldast ef komið er í veg fyrir ópin. 

Það er fíflslegt ráð! sagi trúvilludómstjórinn.  - Hvernig getur hann játað villu vegar síns og afneitað rangri trú, ef við troðum munn hans fullan?  -Þögn er sama og samþykki!  Þú spaka fífl! Þú djúpvitri rænuleysingi, hrópar trúvilludómstjórinn af fögnuði!!!

 En munum það, alþýðuskáldin segja oft satt, tíminn nartar í hælana á okkur, þótt við reynum að flýja;   

"Time Waits For No One"

Yes, star crossed in pleasure the stream flows on by
Yes, as we're sated in leisure, we watch it fly
And time waits for no one, and it won't wait for me
And time waits for no one, and it won't wait for me
Time can tear down a building or destroy a woman's face
Hours are like diamonds, don't let them waste
Time waits for no one, no favours has he
Time waits for no one, and he won't wait for me
Men, they build towers to their passing yes, to their fame everlasting
Here he comes chopping and reaping, hear him laugh at their cheating
And time waits for no man, and it won't wait for me
Yes, time waits for no one, and it won't wait for me
Drink in your summer, gather your corn
The dreams of the night time will vanish by dawn
And time waits for no one, and it won't wait for me
And time waits for no one, and it won't wait for me
No no no, not for me... 

Allir starfsmenn í upplýsingabanni

Skýr fyrirmæli í innanríkisráðuneytinu

Ritstjórn DV ritstjorn@dv.is

12:28 › 13. nóvember 2014

Mynd: Skjáskot af vef RÚV

Allir starfsmenn innanríkisráðuneytisins eru í upplýsingabanni. Innanríkisráðuneytið hefur bannað starfsmönnum sínum að ræða við fjölmiðla meðan upplýsingafulltrúi ráðuneytisins er í fríi. Eftir því sem DV kemst næst er um nýbreytni að ræða.
Ráðuneytið hefur gefið út ný fyrirmæli um fréttamenn fái ekki beinan aðgang að starfsmönnum fyrr en upplýsingingafulltrúi ráðuneytisins kemur úr fríi á þriðjudag. RÚV greinir frá þessu.
Þar kemur fram að fréttamaður hafi hringt í ráðuneytið í morgun og beðið um samband við einn starfsmann ráðuneytisins. Þau svör fengust að senda þyrfti tölvupóst á netfangið postur@irr.is. Þetta væru ný fyrirmæli sem væri búið að gefa. Þrátt fyrir að fréttamaður hafi gert alvarlegar athugasemdir við þetta voru skilboðin skýr: Fréttamenn mættu ekki hafa beinan aðgang að starfsmönnum.

 

 

 

 

 

Glaðir ráðherrar, kjósendur í vafa????

Forsætisráðherrann er glaður, aldrei upplifað annað eins. Hann er svo glaður. 

Við sem höfum haft einhvern varnagla eigum auðvitað að skammast okkar. Ég veit nú ekki alveg fyrir hvað.  Að vilja halda uppi umræðu um flókið mál er ekkert að skammast fyrir það.  Ég hef sveiflast í þessu máli. Það er ekkert til að skammast sín fyrir.

Að dreifa hundrað milljörðum eða þrjú hundruð er ekki einhver leikur. Það getur verið spurning um hrun ríkis eða lífskjör þjóðarinnar í áratug. Við getum ekki haft sæmileg velferðar og heilbrigðiskerfi. Kosningaloforð eins flokks er ofar þjóðarhag.  

Innanríkisráðherra er glaður, hefur fullt traust þingflokks síns.  Formaður flokksins hikar ekki, ráðherrann á að sitja áfram. En um leið er hún miður sín, vonandi meinar hún það, en því miður eru ansi margir efins. Hún gekk ansi langt í málflutningi sínum og þrýstingur hennar á yfirvöld og blaðamenn var út í hött.  Mitt mat er að hún eigi að hætta.  Strax í dag.

_______________________________________

Svo er annað mál, hvernig á almenningur að geta tekið afstöðu í svona stórum málum.  Það er ekki auðvelt að álykta og ákveða sig.  Ein vinkona mín fékk milljón og þakkaði ríkisstjórninni.  Hún hefði frekar átt  að þakka þjóðinni.  Það verðum við, ég og þú sem borgum þetta, hún líka.   Enn eru engar blikur um það að aðrir borgi þetta en við.  Svo við frestum uppbyggingu heilbrigðiskerfisins sem er að koðna niður, við frestum framkvæmdum á vegakerfi, við hækkum ekki laun hópa sem sem eru í verkföllum eða eru að fara í verkfall.

Það eru nýir fjölmiðlar sem gegna lykilhlutverki á netinu, Kjarninn, Kvennablaðið, Blogggáttin, Skoðun, til að nefna nokkur.  Einn gamall, DV.  Og bloggarar hafa áður óþekkt áhrif, Stjórnmálamenn kveinka sér undan spurningum fréttamanna.

En það eru margir fullir efa, fjárlög framundan, nýtt ár, mörg vandamál.  Stóri heimurinn er í kreppu, styrjaldir, fjármálaheimurinn titrar og framundan gróðurhúsaáhrif og bráðnun jökla, flóð og þurrkar. Og ráðherrar er glaðir og miður sín? 

 

 

 

Skuldaleiðréttingin. Hið raunverulega og það óásættanlega

Nú er byrjuð umræðan um það sem raunverulega var lofað eða ekki. Það sem var óásættanlegt eða ekki. 

Fátt kemur á óvart í yfirlýsingum frá því í dag.  Upphæðin greidd af skattfé almennings. 20
milljarðar sem allt í einu dúkkuðu upp. Sem lenda þarna í staðinn fyrir uppbyggingu heilbrigðis og skólakerfis. Ekkert sótt í vasa "óvinanna". 

Almennar aðgerðir til að leiðrétta óréttlætið. Stórir hópar sem verða útundan búa líklega ekki við óréttlæti. 

Framsóknarflokkurinn hoppar upp í loft með formanninn í farabroddi,  300, 250 milljarðar sem breyttust í 100 -120 milljarða. En gerðu þeir ekki það sem þeir gátu?  En það gleymist að hærri upphæð var notuð af seinustu ríkisstjórninni í ýmsar aðgerðir(sjá Kjarninn í gær, mánudag). 

Gagnrýni og eðlilegar spurningar fréttamanns verða alltaf árásir og útúrsnúningur.  Forsætisráðherrann sem er svo ískyggilega líkur Mondradt, stjórnmálamanninum í 1864. Vonandi verða hlutskipti þeirra ekki eins......

Hlustið á viðtalið við Friðrik Má hagfræðing í Speglinum í gær.  

En það eru of margar spurningar eftir.  Hvað fær Sjálfstæðisflokkurinn í staðinn?  Eða er hann búinn að bugta sig fyrir Framsókn.  Eitthvað fá þeir í staðinn grunar mig.  Eitthvað óhugnanlegt.  Ekki uppbyggingu velferðarkerfis.  

Eða hvað heldur þú lesandi góður.  

Fyrri Heimsstyrjöldin: Lítið lært

Nú fagna Þjóðverjar og flestir aðrir 25 ára  afmæli sameiningar  Þýskalands. Og er það vel. Að stórvirki sem þessi atburður skyldi geta gerst án meiri háttar blóðsúthellinga. Sem er í hrópandi mótsögn við styrjaldir fyrri hluta aldarinnar.

Ég fór á sýningu um Fyrri heimsstyrjöldina 1914 -1918 úti í Berlín í vikunni, á Deutsches Historisches Museum, þar sem rifjaðir eru upp dapurlegir atburðir þessara tíma. Þegar ungum körlum var slátrað á vígvöllum meðan þúsundir og tugþúsundir sultu í hel heimafyrir. Það er merkilegt að koma á nútíma sýningu þar sem öll tækni nútímans er notuð, myndir,tölvur, kvikmyndir, heyrnartól svo og rannsóknir og vit fræðimanna. Við fáum svo víðari og fjölbreyttari sýn  á þessa tíma heldur en áður var hægt. Síðan er bætt við fyrirlestrum, panelumræðum og sögulegum kvikmyndum.Stríð

Því miður er það enn svo að við höfum lítið lært á þessum 100 árum, of margt segir okkur það. Sameining Þýskalands er undantekning.  Það er stutt í að allt fari í bál og brand. Friður er ekki í augsýn.

4000 dauðir :Gjald fyrir boltafíkla Anno 2022

Er Þetta hægt?

1.400 látnir við byggingu HM-valla í Katar. 

Til þess að við getum skemmt okkur yfir boltaleik sem að vísu getur verið listafagur á stundum. En þvílíkt og annað eins - 

Talið er að 4000 muni farast þegar upp verður staðið, ekki fjarri þeim sem hafa látist úr Ebólu. 
Verkamenn sem fá ekki greidd launin sín mánuðum saman, eru þrælar/fangar. Síðan eigum við að skemmta okkur. 

Við horfum á gerum ekkert við viljum njóta, hvað eru 4000 manns milli vina? 
Hvað deyja margir á hverjum degi, í Sýrlandi,Írak, Palestínu og svo framvegis ..
Ætli 4000 sé svo mikið?

4000
--------------------------------------

ATLI ÍSLEIFSSON SKRIFAR:

Að minnsta kosti 1.400 manns hafa látist við byggingu á nýjum knattspyrnuleikvöngum í Katar. Fyrirhugað er að leikvangarnir verði notaðir á heimsmeistaramótinu í fótbolta sem fer fram í landinu árið 2022.

Sænska ríkissjónvarpið ræðir í frétt sinni við fulltrúa sænsks stéttarfélags sem heimsótti landið og segir hann starfsaðstæður verkamanna ekkert hafa batnað frá síðustu heimsókn hans fyrir um ári. „Það hefur nákvæmlega ekkert gerst, þegar gengur mjög, mjög hægt,“ segir Johan Lindholm, framkvæmdastjóri stéttarfélagsins Byggnads.

Lindholm segist hafa rætt við rúmlega hundrað verkamenn frá Bangladess, Nepal og Filippseyjum – verkamenn sem hann hitti líka í heimsókn sinni til landsins fyrir um ári. „Staða þeirra er skelfileg og þeir hafa ekki fengið borguð laun síðustu sex eða sjö mánuði.“

Lindholm segir aðstæður þeirra einna helst líkjast vinnuaðstæðum þræla og séu meðal annars reglur um að þeir megi ekki yfirgefa landið án heimildar vinnuveitanda í gildi.

Í fréttinni kemur fram að alþjóðafélag stéttarfélaga hafi varað við að rúmlega fjögur þúsund manns eigi á hættu að láta lífið við framkvæmdirnar áður en knattspyrnuveislan hefst 2022. Enn er óljóst hvenær ársins mótið mun fara fram, en vegna gríðarlegs hita að sumri er talið ólíklegt að mótið fari fram í júní og júli líkt og vanalega tíðkast. (Visir)

18 aldraðar konur og ríkisstjórn

Að segja upp 18 konum sem vinna við skúringar í ráðuneytum þarf hugrekki til og útsjónarsemi.
Ríkisstjórnin sýndi slíka gæfu.Eins og í mörgu öðru. Mér skilst að mótmælendur séu ekki að mótmæla. Mikið erum við heppin þjóð. Við elskun ríkisstjórnina okkur. Sýnum það með því að skilja að besta leiðin að afla fjár fyrir nýju Sjûkrahûsi sè að skattleggja ekki þá sem vaða í seðlum. Við viljum ekki að fólk lesi bækur, læri ekki á hljóðfæri, fái ekki skjótan og góðan bata af krankleikum sínum.

Þess vegna er góð leið að byrja á því að segja upp 18 konum í stjórnarráðum, að koma í veg fyrir að 180 tónlistarkennarar nenni að snúa aftur til vinnu í tónlistarskólana, að koma í veg fyrir að 18000 framhaldsskólanemendur geti stundað nám í framhalsskólum.

Meðan ég skrifa þessar fátæklegu línur horfi ég á myndir um þá ótrúlegu atburði fyrir 25 árum þegar fólk í landi í Evrópu fékk nóg og gekk yfir múra. Í þessum myndum kom orðið Bylting ansi oft fyrir, orð sem bara er notað við óvenjulegar aðstæður. Ég sé að margir nota orðið það orð á Íslandi. Lýðræðislegar samræður milli ríkisstjórnar og fólksins í landinu eru gagnslausar.Spurningin er þá hvað ber að gera. Er fólkið bara skríll sem ber að nota byssur gegn?  Nýfengnar byssur frá vinaþjóð  okkar?  

Mótmæli: Veruleiki heima og erlendis

Ég er ekki á mótmælum, ég er í Berlín. Við götu sem heitir Rosenstrasse. Þar voru merk mótmæli árið    1943 þegar konur mótmæltu að menn þeirra ok ættingjar væru teknir og líklega átti að senda þá í útrýmingarbúðir, þeir sem voru hreinir gyðingar, mest af þessu fólki var blanda af gyðingum og Þjóðverjum. Á einhvern hátt var körlunum sleppt og sendir áfram í erfiðisvinnuna sem þeir höfðu verið í. Kvikmyndastjórinn Magaret von Trotta gerði mynd um þetta fyrir nokkrum árum.

Benedikt Erlingsson tók við verðlaunum fyrir hina frábæru kvikmynd Hrossí oss sem bestu kvikmynd Norðurlanda seinasta árið. Í þakkarræðu sinni leyfði hann sér að ræða um veruleika íslensks kvikmyndagerðarfólks.  Það fór fyrir brjóstið á i. Veruleikann á maður ekki að ræða í útlöndum, við eigum bara að hafa draumsýnina, vatn,eldur, fjöll og hestar. ráðamenn í útlöndum eiga ekki að heyra minnst á kjör íslenskra listamanna. Erlendis eiga allir að vera glaðir og hreyknir.

Valdamenn á Íslandi vilja hafa frið í útlöndum, ekkert nöldur og röfl. Það er nóg að taka við mótmæalagusum þegar heim kemur. Virðisaukaskatturinn, auðlindaskattur,  tekjuskattur, þeir eiga ekki að borga skatta, jafn vel þótt þeir vilji það!!!

Listamenn eru vanþakklátastir allra, eilíft tuð.  Leggjum  Tónlistarskólana af, burt með Sinfoníuna, engin hugmyndaverk og gagnrýnar skáldsögur. Hvenær kemur ritsafn Davíðs Oddssonar út?

Skýrsla Geirs Jóns kemur á róti......

Það er auðséð að skýrslugerð lögreglunnar og Geirs Jóns hefur komið róti á tilfinningar margra. Enda kannski ekki nema von.  Og enn sýna íslensk stjórnvöld hversu þau eru vanmegnug að halda uppi þó ekki væri nema sæmilegri stjórnsýslu.  Alltaf eitthvað rugl. 

Af tilviljun fann ég í tölvunni minni nokkrar myndir frá þessum mögnuðu dögum haustið 2008 og veturinn 2009.  Ýmislegt fór í gang í mínum huga. Það er merkilegt að hugsa til baka hversu þetta voru merkilegar vikur.  Það var alvara og festa yfir öllum.  Skilti og spjöld sem fólk kom með og skapaði sjálft voru einlæg.  Þetta var enginn fíflaskapur. Fólk fann það á sjálfu sér að það upplifði óhugnanlega tíma.  Enn í dag lifir glóðin í fólki.  Það hefur margt gerst síðan ýmis vonbrigði hafa orðið á vegi okkar en við tölum ekki um Svokallað Hrun eins og sumir fáráðar þarna úti. 

Flestir finna líka hvað það er stór hópur sem hefur sölsað til sín fjármuni og hversu stutt er í alls herjar græðgisvæðingu á ný.  Því yrði maður ekki hissa þótt aftur syði upp úr.  Hroki og ég held maður verði að segja heimska stjórnvalda og auðmanna er enn þvílík.  

Það eru margir sem spyrja er ekki komið nóg?  

Myndir: Höfundur