Umræðan um Landsþing Samfylkingarinnar er furðuleg og ósmekkleg.
Það er eins og allir ofurbloggarar landsins vænti þess að fá þingsæti á lista Píratanna í næstu kosningum. Málflutningur þeirra og tuð út í Samfylkinguna er með endemum. Húsnæði
Landsfundarins er ómögulegt af því að það er á Hótel Sögu. Ég get ímyndað mér að flokkurinn eigi ekki jafnmikið fé í sjóði og áður. Fær minna frá ríkinu. Þarf að finna ódýrara húsnæði.
Formaðurinn á að vera ómögulegur, Árni Páll er hefðbundinn stjórnmálamaður sem hefur alist upp í Alþýðubandalaginu, svo Samfylkingunni og ráðuneytum þess þegar það var í stjórn, hann er góður fulltrúi hefðbundinna gilda Krata til hægri, hann vantar róttækan eld og kraft Jóhönnu og Ingibjargar Sólrúnu, og persónutöfra Össurar. En hann er vinnusamur og drengur góður. Sigríður Ingibjörg hefði örugglega sómt sér sem formaður, hún er impúlsív og kjarkmikil, en formannsframboðið var ansi flausturlegt svona séð að utan. Þau stóru orð sem hafa fallið um hana og samstarfsmenn hennar eiga vart við að mínu mati. Þá verð ég að fá meiri vitneskju um baktjaldamakkið í SF ef svo er.
Kannski speglar kosningin litla hrifninu af ofurformönnum sem eiga að gína yfir öllum. Að þetta sé flokkur samvinnu og samstarfs!
Ég sé af ályktunum að yngra fólkið í flokknum er róttækara en eldri kynslóðin. Ályktun um Drekasvæðið og NATO sýna það. Bilið á milli SF og VG minnkar. Og Björt framtíð á í erfiðleikum með stefnuleysi og léleg vinubrögð eins og Hafnarstjórnarmálið í Hafnarfirði sýndi. Svo ef til vill er ekki svo langt í breiðfylkingu vinstri manna. Undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur.
Píratar hafa unnið hug og hjörtu landans að undanförnu. En þeir eiga langt í land að vera búnir að mynda sér heildræna stefnu. Þeir hafa sjarmerandi þingmenn og borgarfulltrúa og hefur tekist að komast til skoðanakannanáhrifa seinasta mánuðinn. Nú er að viðhalda vinsældunum.
Ef við horfum lengra fram í tímann þá er það spurningin um næstu ríkisstjórn eftir bömmera Stjórnar SDG og BB. Einn bömmer á dag brýtur niður þjóðarhag. Þá er spurning um stjórn sem vill og er óhrædd að skatta þá sem eiga pening, einstaklinga og fyrirtæki, til að auka jafnræði í heilbrigðis, félags og menntunarmálum. Hver er bestur að leiða slíka stjórn?
Það er eins og allir ofurbloggarar landsins vænti þess að fá þingsæti á lista Píratanna í næstu kosningum. Málflutningur þeirra og tuð út í Samfylkinguna er með endemum. Húsnæði
Landsfundarins er ómögulegt af því að það er á Hótel Sögu. Ég get ímyndað mér að flokkurinn eigi ekki jafnmikið fé í sjóði og áður. Fær minna frá ríkinu. Þarf að finna ódýrara húsnæði.
Formaðurinn á að vera ómögulegur, Árni Páll er hefðbundinn stjórnmálamaður sem hefur alist upp í Alþýðubandalaginu, svo Samfylkingunni og ráðuneytum þess þegar það var í stjórn, hann er góður fulltrúi hefðbundinna gilda Krata til hægri, hann vantar róttækan eld og kraft Jóhönnu og Ingibjargar Sólrúnu, og persónutöfra Össurar. En hann er vinnusamur og drengur góður. Sigríður Ingibjörg hefði örugglega sómt sér sem formaður, hún er impúlsív og kjarkmikil, en formannsframboðið var ansi flausturlegt svona séð að utan. Þau stóru orð sem hafa fallið um hana og samstarfsmenn hennar eiga vart við að mínu mati. Þá verð ég að fá meiri vitneskju um baktjaldamakkið í SF ef svo er.
Kannski speglar kosningin litla hrifninu af ofurformönnum sem eiga að gína yfir öllum. Að þetta sé flokkur samvinnu og samstarfs!
Ég sé af ályktunum að yngra fólkið í flokknum er róttækara en eldri kynslóðin. Ályktun um Drekasvæðið og NATO sýna það. Bilið á milli SF og VG minnkar. Og Björt framtíð á í erfiðleikum með stefnuleysi og léleg vinubrögð eins og Hafnarstjórnarmálið í Hafnarfirði sýndi. Svo ef til vill er ekki svo langt í breiðfylkingu vinstri manna. Undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur.
Píratar hafa unnið hug og hjörtu landans að undanförnu. En þeir eiga langt í land að vera búnir að mynda sér heildræna stefnu. Þeir hafa sjarmerandi þingmenn og borgarfulltrúa og hefur tekist að komast til skoðanakannanáhrifa seinasta mánuðinn. Nú er að viðhalda vinsældunum.
Ef við horfum lengra fram í tímann þá er það spurningin um næstu ríkisstjórn eftir bömmera Stjórnar SDG og BB. Einn bömmer á dag brýtur niður þjóðarhag. Þá er spurning um stjórn sem vill og er óhrædd að skatta þá sem eiga pening, einstaklinga og fyrirtæki, til að auka jafnræði í heilbrigðis, félags og menntunarmálum. Hver er bestur að leiða slíka stjórn?