Mikið er gott og Sigmundur Davíð og kó fá frí í nokkra daga.
Meðan Jafnaðarmenn rakka hver annan niður. Bakstungurnar tilheyra ekki Framsóknarflokknum í dag.
Vigdís Hauksdóttir kemur með eitthvð gott þegar hún fær tækifæri á Alþingi, eftir afmælisveisluna.
Andans stórmenni ríða bakvega fram í sviðljósið, Sighvatur er alltaf uppáhaldið mitt.
„Þegar ráðist er til atlögu án skýrs tilefnis, án ágreinings svo vitað
sé og án þess að flokksfólk þúsundum saman [...] geti látið rödd sína
heyrast.“ Davíð hefur verið glaður að fá svon froðusnakk í útgerðarauðvaldsblaðið.
Þetta hleypti samt lífi í annars ansi dauða samkundu. Þó ýmsir vilji stinga spýtu milli teinanna á hjóli Sigríðar Ingibjargar. Hún hefur stimplað sig hressilega inn í forystuna. Það var ekki vanþörf á meira lífi í forystunni. Voðalega virðist Valgerður Bjarna vera þreytt um þessar mundir:
„Árni Páll þarf auðsjáanlega að gefa í. Við þurfum öll að gera það, við
sem störfum að þessum málum. Og það er ekki hægt að kenna honum einum um
að við erum ekki í okkar óskastöðu í skoðanakönnunum. Það er ekkert
hægt að kenna honum einum um. Við þurfum öll að líta í eigin barm.“
Auðvitað þurfa allir að gera það, en þetta er ekki í fyrsta sinn sem Sigríður Ingibjörg hefur komið með gagnrýni á flokk sinn svo ekki hefði þetta átt algjörlega að koma á óvart. Og það segir sitt að formaður sem læðist inn á einu atkvæði, þar þarf að taka til höndum.
Óánægja almenning með flesta flokka í dag segir sitt. Við viljum beitta umræðu um skattakerfi, kvótakerfi, heilbrigðisþjónustu, siðspillingu núverandi ráðamanna og mannsæmandi líf á Íslandi.
Og það er meðmæli með „ Upphlaupi" Sigríðar Ingibjargar að Sighvatur skríði inn í Hádegismóa í fang útgerðarmannanna.
Umræðan um Landsþing Samfylkingarinnar er furðuleg og ósmekkleg.
Það er eins og allir ofurbloggarar landsins vænti þess að fá þingsæti á lista Píratanna í næstu kosningum. Málflutningur þeirra og tuð út í Samfylkinguna er með endemum. Húsnæði
Landsfundarins er ómögulegt af því að það er á Hótel Sögu. Ég get ímyndað mér að flokkurinn eigi ekki jafnmikið fé í sjóði og áður. Fær minna frá ríkinu. Þarf að finna ódýrara húsnæði.
Formaðurinn á að vera ómögulegur, Árni Páll er hefðbundinn stjórnmálamaður sem hefur alist upp í Alþýðubandalaginu, svo Samfylkingunni og ráðuneytum þess þegar það var í stjórn, hann er góður fulltrúi hefðbundinna gilda Krata til hægri, hann vantar róttækan eld og kraft Jóhönnu og Ingibjargar Sólrúnu, og persónutöfra Össurar. En hann er vinnusamur og drengur góður. Sigríður Ingibjörg hefði örugglega sómt sér sem formaður, hún er impúlsív og kjarkmikil, en formannsframboðið var ansi flausturlegt svona séð að utan. Þau stóru orð sem hafa fallið um hana og samstarfsmenn hennar eiga vart við að mínu mati. Þá verð ég að fá meiri vitneskju um baktjaldamakkið í SF ef svo er.
Kannski speglar kosningin litla hrifninu af ofurformönnum sem eiga að gína yfir öllum. Að þetta sé flokkur samvinnu og samstarfs!
Ég sé af ályktunum að yngra fólkið í flokknum er róttækara en eldri kynslóðin. Ályktun um Drekasvæðið og NATO sýna það. Bilið á milli SF og VG minnkar. Og Björt framtíð á í erfiðleikum með stefnuleysi og léleg vinubrögð eins og Hafnarstjórnarmálið í Hafnarfirði sýndi. Svo ef til vill er ekki svo langt í breiðfylkingu vinstri manna. Undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur.
Píratar hafa unnið hug og hjörtu landans að undanförnu. En þeir eiga langt í land að vera búnir að mynda sér heildræna stefnu. Þeir hafa sjarmerandi þingmenn og borgarfulltrúa og hefur tekist að komast til skoðanakannanáhrifa seinasta mánuðinn. Nú er að viðhalda vinsældunum.
Ef við horfum lengra fram í tímann þá er það spurningin um næstu ríkisstjórn eftir bömmera Stjórnar SDG og BB. Einn bömmer á dag brýtur niður þjóðarhag. Þá er spurning um stjórn sem vill og er óhrædd að skatta þá sem eiga pening, einstaklinga og fyrirtæki, til að auka jafnræði í heilbrigðis, félags og menntunarmálum. Hver er bestur að leiða slíka stjórn?
Á degi sólmyrkva og jafndægurs á vori glampaði morgunsólin. Og landinn gleymdi stjórnarháttum í nokkrar mínútur. Stjörnuáhugamaður grét upp í Háskóla. Og allir fundu sína sólarvörn, gleraugu, filmur geisladiska svo að eitthvað sé nefnt. Það létti yfir landanum um
sinn.
En svo tók alvaran við, ráðning 2 viðbótarseðlabankastjóra sem kostar líklega þjóðarbúið ekki neitt. En spillingarríkisstjórnin þarf ekki að hafa áhyggjur af því. Óvinsældir Alþingis, algjört Íslandsmet í því. En líklega gera þingmenn lítið í því fram að næstu kosningum. Samfylkingarmenn fengu óvænt formannskjör sem kom formanninum á óvart. Hvað má segja um Guðmund Steingrímsson ætli hann fái næst framboð, Björt framtíð fer að verða Dimm og Drungaleg ef marka má skoðanakannanir.
Ég lauk við að lesa undurfurðulega skáldsögu Guðmundar Brynjólfssonar, Gosbrunnurinn, saga sem er fáum lík seinni árin á Íslandi. Bók um fjarlægan heim samt svo nálægan. Þar sem stríð ríkir þar sem við fáum að kynnast litríkum karakterum í smábæ í landi langt í burtu. Og aðalpersónu sem ber með sér djúpan og óræðan sársauka sem erfitt virðist að vinna úr. Ég mæli með henni.
Nú vilja allir vera sjóræningjar. Allir sigla um úfinn sjó með þeim. Nú er það, Viltu vera meðm.
Þeir hafa traustið, eiga skelegga talsmenn, þar borgar sig í andstöðu. Þeir eru kannski öðruvísi
en hinir. Tala tæpitungulaust.
Það er ekki erfitt að vera sjónræningi, þegar lið Sigmundar og Bjarna bíða uppi á ströndinni. Og tala tungum; eins og Gunnar Bragi, Ragnheiður Elín, Illugi.
Margir hafa lært listina að vera í útlöndum þegar mikið gengur á. Mörg afmæli á hverju ári. Menningarferðir til Kína. Svo eru það nefndir sem bera ábyrgðina. Gott er að hafa lagafrumvörp sem eru ekki orðin að lögum til að nota sem hækju.Gott er að útdeila fé til hinna nánustu.
Enn er þjóðin að refsa stjórnflokkunum seinustu, sem sögðu sannleikann um gjaldþrota ríki og tókst að rétta okkur við, sem leiddi til erfiðleika fyrir marga. Það er býsna strangt að takast á við erfiða tíma.
Svo öll erum við Píratar. Svona í bili.
Eða hvað?
Enn er hin dauða, bláa hönd Ragnheiðar Elínar á ferð. Allt fölnar þar sem hún er á ferð.
Ráðherra sem finnst í lagi að veita undanþágur frá gjöldum svona fyrirfram, áður en lög um undanþágurnar hafa komið fram á Alþingi. Svo veit hún ekki hitt og þetta það er nefnd sem
sér um hlutina. Hún kemur auðvitað hvergi nálægt.
Ráðherra sem lagði fram vonlausan náttúrupassa, sem engin sætt er um.
Ráðherra sem treður nokkrum verksmiðjum á sitt kæra Reykjanes, án þess að rafmagn sé tryggt.
Ef mál kemur fram sem hin dauða, blá hönd Ráðherrans kemur nálægt. Þá er allt komið í háaloft.
Ég held að mörgum finnist komið nóg, kæri ráðherra. Við segjum bara:
Nei, Ráðherra!!!!
Það er andstyggilegt að horfa á þessa drónamynd sem birtist á danska sjónvarpsvefnum, Dr.dk.
Dróninn skríður yfir þessu eyðileggingarlandslagi sem Ísraelsmenn ollu viljandi, tilgangurinn var að skemma eyðileggja og drepa sem flesta. Þegar maður horfir á þessar rústir þá á maður erfitt með að ímynda sér að þarna býr fólk sem á ekki í neitt annað hús að venda. Ennþá erfiðara er að skilja þörfina að leggja líf þeirra í rúst.
Þetta er ekki eini staðurinn sem svona sjón blasir við. Búið er að rúsa blómlegu ríki Sýrlandi á 4 árum, milljón íbúa borgir eru rústir einar. Við sjáum engan endi á þessu. Nóg er hægt að útvega vopn endalaust. Vesturveldin og Rússland halda átökunum gangandi og ISIS hernaðurinn hefur ekki gert vandamálið minna. Þessi átök skríð yfir í okkar heimshluta, í Úkraainú eru borgir í austrinu orðnar rústir einar.
Sameinuðu þjóðirnar eru sama marki brenndar, þar eru öryggisráðið sem er lamað vegna neitunarréttar stórveldanna. Friðar hugtakinu er lítið hampað þessa dagana. Við sem látum okkur dreyma um slíkt erum einhverjir furðufuglar. Hjá okkur hér á Íslandi, eru það fáráðaákvarðanir stjórnmálapeða sem fá okkur til að skjálfa og titra. Við erum ennþá heltekin afleiðingum Hrunsins. Ótalmargt sýnir það. Stærri vandamál eins og styrjaldir eða umhverfisógn eru ekki á dagskrá.
Svona er Ísland í dag. Svona er heimurinn í dag.
Gaza
Afmælisgjöf Forsætisráðherrans til þjóðarinnar. Allt í háa lofti. Þingræðið fokið út í veður og vind. Nú er það alræði flokkanna tveggja, DB afbrigðið. Ætli hann snúi aftur frá Kaupmannahöfn. Ætli hann beiðist ekki pólitísks hælis? Kannski vissi hann ekki af þessu?
Þetta minnir á stúdentapólitíkurhasar í gamla daga. Einhver fann sniðugan fléttu, svo var það bara heimaskítsmát. Er það furða þótt veðrið og lægðirnar geri uppreisn. Meðan forsætisráðherrann situr í hægðum sínum í Danaríki, hann gæti kannski pantað tíma hjá henni Pía Kjærsgaard.
