Íslenskir ráðamenn á hægri kanti eru oft svo brjóstumkennanlegir. Þeir fara öðru hverju til London og súpa hveljur yfir hinu dásamlega nýfrjálshyggjukerfi sem Bretar kjósa að hafa yfir sér. Að vísu með miklum minnihluta fylgis vegna fránalegs kosningakerfis.
Svo koma þeir aftur heim og ætla að gera það sama hér, þar sem allt á að þjóna auðmönnum og auðfyrirtækjum. Þeim tekst að koma langt með stuðningi flokks sem er í tilvistarkreppu. En
þeir eru svo hissa þegar upp rís sterk andstaða, sem hefur allt aðrar forsendur og bakgrunn en breskt samfélag. Allt bendir til þess að þjóðin varpi þeim á dyr í næstu kosningum, sem vonandi verða sem fyrst.
Svo koma verkalýðsfélög með frekju og yfirgang. Ráðherrar eru lengi að uppgötva að þetta hafi eitthvað að gera með þá. Fyrir nokkrum dögum var þetta málaflokkur þar sem frjáls samningaréttur átti að ríkja. Svo kom í ljós, ekki í fyrsta sinn, að atvinnurekendur geta ekki viðurkennt að launafólk eigi að geta lifað á launum sínum. Svo þá endar það alltaf með að stjórnmálamenn verða að koma til sögunnar. Fjármálaráðherra sem hafði þverskallast í margar vikur er allt í einu farinn að tala um að hann vilji gera hvað sem er til að leysa þennan hnút. Og Forsætisráðherrann má ekki opna munninn án þess að mótmæli verði á Austurvelli. Ríkisstjórnin vinnur svo gott starf að þjóðin er á villigötum, líklega á bara að skipta um þjóð. Senda þessa vitlausu þjóð til Norður Noregs eða Kanada. Og fá nýja þakkláta og blíðlynda, kannski frá Mið-Austurlöndum.
Já þetta eru brjóstumkennanlegir ráðamenn þeir eiga ekki skilið að eiga okkur að. Þeir ættu bara að flytja til gósenlanda þar sem þeir geta lifað á auði sínum. Sviss, Bandaríkin eða Bretland, þegar Bretar verða búnir að stimpla sig út úr ESB. Þar ríkir ekkert vanþakklæti, allir beygja sig og bugta fyrir yfirstétt, auðstétt og valdamönnum.
Svo koma þeir aftur heim og ætla að gera það sama hér, þar sem allt á að þjóna auðmönnum og auðfyrirtækjum. Þeim tekst að koma langt með stuðningi flokks sem er í tilvistarkreppu. En
þeir eru svo hissa þegar upp rís sterk andstaða, sem hefur allt aðrar forsendur og bakgrunn en breskt samfélag. Allt bendir til þess að þjóðin varpi þeim á dyr í næstu kosningum, sem vonandi verða sem fyrst.
Svo koma verkalýðsfélög með frekju og yfirgang. Ráðherrar eru lengi að uppgötva að þetta hafi eitthvað að gera með þá. Fyrir nokkrum dögum var þetta málaflokkur þar sem frjáls samningaréttur átti að ríkja. Svo kom í ljós, ekki í fyrsta sinn, að atvinnurekendur geta ekki viðurkennt að launafólk eigi að geta lifað á launum sínum. Svo þá endar það alltaf með að stjórnmálamenn verða að koma til sögunnar. Fjármálaráðherra sem hafði þverskallast í margar vikur er allt í einu farinn að tala um að hann vilji gera hvað sem er til að leysa þennan hnút. Og Forsætisráðherrann má ekki opna munninn án þess að mótmæli verði á Austurvelli. Ríkisstjórnin vinnur svo gott starf að þjóðin er á villigötum, líklega á bara að skipta um þjóð. Senda þessa vitlausu þjóð til Norður Noregs eða Kanada. Og fá nýja þakkláta og blíðlynda, kannski frá Mið-Austurlöndum.
Já þetta eru brjóstumkennanlegir ráðamenn þeir eiga ekki skilið að eiga okkur að. Þeir ættu bara að flytja til gósenlanda þar sem þeir geta lifað á auði sínum. Sviss, Bandaríkin eða Bretland, þegar Bretar verða búnir að stimpla sig út úr ESB. Þar ríkir ekkert vanþakklæti, allir beygja sig og bugta fyrir yfirstétt, auðstétt og valdamönnum.