Umhverfið: Köttur út í mýri lepur olíu

Stærstu málin, sem erfitt er að ræða í æsikosningabaráttu. Hvað verður um afkomendur lokkar eftir 100 ár? Margt hefur þó breyst  og margt er viturlegra sagt en áður. Sumt ekki. SDG enn úti í túni austur á  Jökulsárhlíð. Seinasta verk núverandi stjórnar á að vera að brjóta landslög. Það er ekki í fyrsta sinn sem hann gerir það! XD er úti í mýri og spilar með reglurnar eins og venjulega, til að hampa hinum efnamestu sem eiga að auka eignir sínar um meira en 49 milljarða á næsta ári ef þeir fá að stjórna!

En spurningin er um framtíðina, hverjum treystum við best fyrir henni? Hver er umhverfisferill Bjarna Ben, Sigurðar Inga, Katrínar, Oddnýjar, Óttars, Birgittu, og kó? Spurningin og svarið er um traust á laugardaginn.

Spilling: Fram í bláan dauðann

Það er alltaf svo pínlegt þegar Sjálfstæðismenn ræða um spillingu og öfgaskoðanir, þar sem spillingagossar og andlýðræðissinnar þrífast sem aldrei fyrr, en eru samt orðnir örvæntingafullir á loka metrum, forystumenn gáfu 77 milljarða og reyndu að fela fram í bláan dauðann. Eina leiðin sem þeim hugkvæmdist er að koma í veg fyrir fréttaflutning, nota brögð fasista og einræðisherra. Allra bragða er beitt. Sveiattan!

Í umfjöllun Kastljóss í síðustu viku var greint frá vitnaskýrslu sem hefur að geyma nýjar vísbendingar um að Davíð og Geir hafi vitað fyrirfram að 77,5 milljarða lán Seðlabankans til Kaupþings myndi ekki fást endurgreitt. Sem kunnugt er tapaði ríkissjóður um 35 milljörðum á láninu. Þá var einnig greint frá því í Kastljósi að Sturla Pálsson, framkvæmdastjóri hjá Seðlabanka Íslands, hefði gengist við því að hafa brotið trúnað þegar hann upplýsti eiginkonu sína um aðgerðir Seðlabankans í aðdraganda setningar neyðarlaganna. (Stundin.is)

Kosningar: Það sem skiptir máli

Kvennafrídagurinn mikli í dag, kosningar nálgast, óró innra með mörgum, sumum sem eiga skilið hrun vegna spillingar og eigin hyggju, öðrum sem eru fórnarlömb fjölmiðlaóróa og vanhugsunar. 

Ég er í Berlín þar til daginn fyrir kosningar, ég sendi öllum róttæklingur hlýjar kveðjur. 
Hvet þá til að styðja friðar- og umhverfismál með því að styðja þá flokka sem bera fram slík mál. Ég á þó erfitt með að skilja þau öfl sem geta ekki gefið upp afstöðu til NATO, þrír flokkar sem ég er sammála í ýmsu. Ég á ennfremur erfitt með flokka sem styðja fjöldamorðin í Sýrlandi.

Það sem heimurinn þarfnast er friðarhugsun og barátta fyrir mannréttindum. Einnig á Íslandi. Við eigum að sinna þeim sem eiga erfitt hafa upplifað styrjaldir og hörmungar.
Þess vegna legg ég mitt litla fram með því að sitja í 20. Sæti á lista VG í Reykjavík norður. Margir eiga skilið betra líf og við getum öll komið því til leiðar. Stóra spurningin er um framtíð okkar á jörðinni. Líf barnanna okkar og afkomenda þeirra.

Píratar: Öll spilin á borðið

Það má segja svo að Píratar eru eins og hinar heilögu kýr á Indlandi.  Þær eru svo sannarlega heilagar og enginn má snerta þær ekki einu sinni Trump.  

Oft er það svo að maður veit ekki á hvaða siglingu þeir eru, því auðvitað eru Píratar á siglingu.  Annað væri ólíklegt. Ef Samfylkingin lýsti því yfir að hún væri á í umræðum við

Sjálfstæðisflokkinn á Gulleyjunni þá yrði allt brjálað.  En af því það eru hinir einu og sönnu sjóræningar þá eru það allt í lagi. Og þó.  Ég ætlaði i gærkvöldi að skrifa pistil á þessa leið. Svo kom tilkynningin um fundinn. 

Yfirlýsingin að vera að tala við nýja flokkinn (gamla) einan og engan annan og lýsa þessu yfir í fjölmiðlum var heimskuleg. Enda grunar mig að það hafi haft áhrif, niðursveiflu sem forystumenn voru ekki ánægðir með.  Þess vegna kom fréttafundurinn í morgun til sögunnar á Hannesarholti.  Tenging við gamla tíma, gömul stjórnmál, einnar þjóðhetju okkar.  Sýslumanninn sem sigldi gegn togara. 

Ég á ansi erfitt að sjá Viðreisn í þessum hópi, ég rakst óvart á viðtal við Benedikt Jóhannsson frá júní 2014 þegar undirbúningur var við stofnun Viðreisnar.  Þar kemst hann arfavitlaust að orði, ég veit ekki hvort hann hafi dregið þessi ummæli sín til baka: 

Benedikt Jóhannesson, stofnandi stjórnmálaaflsins Viðreisnar, telur Sjálfstæðisflokkinn ekki bera höfuðábyrgð á hruni íslenska fjármálakerfisins. Hann túlkar skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis ekki á þá leið að hans gamli flokkur og þeir stjórnmálamenn sem létu undir höfuð leggjast að setja viðskiptalífinu skorður, séu stóru sökudólgarnir í hruninu. Ábyrgðin liggur að hans mati frekar hjá almenningi og fjölmiðlum. DV ræddi við Benedikt á undirbúningsfundi Viðreisnar sem haldinn var á Grand Hótel í dag. ...

Blaðamaður:
„Þú sást ekki ástæðu til að ganga úr Sjálfstæðisflokknum eftir að rannsóknarskýrslan um hrunið kom út, eftir Íraksstríðið og stuðning Íslands við það, eftir Kárahnjúkavirkjun, ekkert af þessu fékk þig til að vilja yfirgefa flokkinn?“

Benedikt Jóhannesson:
  „Nei. Hvað varðar Kárahnjúkavirkjun hef ég alltaf haft fyrst og fremst í huga að arðsemi af

virkjuninni sé hagstæð. Íraksstríðið fannst mér ekki skemmtilegt að því leytinu til að menn voru dálítið plataðir út í það.“
Blaðamaður:
„En þér finnst Evrópusambandsmálið vera veigameira heldur en þessi mál?“

Benedikt Jóhannesson:
„Fyrir okkur Íslendinga er Evrópusambandsmálið eflaust veigameira, en þetta er auðvitað persónubundið mat. Hjá sumum vega önnur mál þyngra, hjá mér þá vegur sá hagur sem við höfum af því að vera í Evrópusambandinu miklu þyngra. Nú koma menn inn í ríkisstjórn sem hafa verið utan stjórnar lengi, og þeir hrófla ekkert við landbúnaðarmálunum, það er ekki fundin lausn á
sjávarútvegsmálunum. Það verður þannig auðvitað með öll mál að alltaf verður ósætti. Sumir vilja hvergi virkja. Ég vil gjarnan virkja en ég er samt sem áður umhverfisverndarsinni að því leyti að ég vil sem minnst umhverfisspjöll, en það er mengun af ýmsu öðru en virkjunum. T.d. af ferðamönnum og þar þurfum við að passa okkur mjög vel. Þarna er ný mengun sem við sjáum allt í einu sem engum datt í hug fyrir nokkrum árum.“

Já, lesendur góðir það erum við fólkið og fjölmiðlarnir sem sköpuðum Hrunið, íhaldið hafði ekkert með það að gera. Svona skýra íhaldsmenn atburð sem breytti öllu.   Stuðningur og þátttaka í Íraksstríðinu var svona létt plat!  Svo ég skora á Píratana að vanda sig betur í vinnubrögðum.  Annars grafa þeir sjálfum sér fjöldagröf.  Viðreisn er sjálfsagt að tala við þótt  formaðurinn gæfi svona passlega í þessar samræður.  Allir stíga varlega til jarðar núna.  Ennþá eru allir í atkvæðaleit.  Og pólitík er ekki svo einföld, maður sýnir ekki öll spilin strax.  Ekki spila nýrri róttækri stjórn úr höndunum. Þegar búið er að kjósa. 

Kosningar: Viljum við spillingarþjóðfélag áfram?

Lómagnúpur

Það er komið að lokadögum þinghalds að þessu sinni.  Sem betur fer segjum við mörg.  Stóru málin sem áttu að liggja fyrir og koma í gegn voru ekki mörg og flest illa unnin svo best er að hvíla þau í bili og fá nýtt þing til að taka á þeim á góðum tíma. Dæmi:  Lánasjóðsfrumvarpið, Flýtimeðferðin á Bakkalínumálinu, Lífeyrissjóðsmálið stóra þarf meiri ígrundun ekki afgreiða á nokkrum dögum; eina málið sem líklega hefur veruleg áhrif í fjármálaheiminum (spurning um okkur hin), er Gjaldeyrislögin (losun hafta) svo og fjáraukalögin, þau eru alltaf nauðsynleg. 

Það var leiðinlegt að heyra formann einnar nefndar ræða um að minnihluti Alþingis sé aðþvælast fyrir, eins og Jón Gunnarsson orðaði svo pent á Alþingi í morgun. Einstaklega

Bessastaðir

smekklegur karl sá þingmaður.  . Það er ekki mikill lýðræðisskilningur hjá fólki sem talar svona.  Vonandi koma þeir ekki strax aftur til valda, það yrði meira slysið. 

Nú eru kosningar framundan, margt að pæla í, margt að hugsa.  Í mínum huga er aðalmálið hvort við viljum lifa áfram í spillingarþjóðfélagi, þeir kjósendur sem kjósa xD og xB, finnst allt í lagi að ráðamenn þjóðarinnar lifi í öðrum heimi en við, feli  fjármuni sína erlendis og noti fáránlegar lygar í umræðum um slík mál.  Það væri sorglegt ef það kemur í ljós. Spillingin nagar í sundur grunnstoðir lýðræðisþjóðfélags. 

Álftanes Myndir greinar höfundur

Svona eru málefni á 145. Alþingi í dag  

Yfirlit

• Samþykkt: 100
• Ekki samþykkt:2
• Bíða 1. umræðu: 74
• Í nefnd: 47
• Bíða 2. umræðu: 7
• Bíða 3. umræðu: 7

Skattaparadísir

Skattaparadísir þar sem hinir ríkustu geta ráðið því hvað mikið þeir borga í skatt, á sama tíma og verið er Að skera niður í velferðarkerfinu og valdamenn okkar Tortólast á sinn hátt, okkur varðar ekki um það, og Forstjóri Apple kallar það total  

political  crap að einhver skipti sér af skattlausum samningum. Og Framsóknarflokkurinn ræður kosningastjóra Nýkominn frá Tortóla með silfurglampa í augum. Allt eins og vera ber í sæluskerinu í Norðri. Þar sem auðjöfrarnir segja uss og gæsirnar spegla sig drullupollinum og segja ekki ég. 

Alþingi: Að vera eða vera ekki í vinnunni

Reglur er þannig að oft þarf að breyta þeim.  Stundum verða reglur til með þöglu samþykki.  Eins og traust landans á því að þeir sem taka sæti á Alþingi mæti í vinnuna og taki þátt í starfi þessarar æðstu stofnunar íslenska ríkisins.  Taki þátt í umræðum í sal, atkvæðagreiðslum, nefndastörfum, séu í sambandi við kjósendur sína.  Þetta er mikið starf ef rétt er á haldið.  

Oft er skellt fram upplýsingum um störf einstakra þingmanna,  sem gefa ranga mynd af starfi einstaklinganna, enda kemur það vel fram í úttekt RÚV,  þarna er ákveðinn tímarammi 2 mánuðir nú í sumar og haust og þátttaka í atkvæðagreiðslum, ekkert annað:  Þeir sem eru

Himinn yfir Reykjavík

nefndir í neðstu sætum eru einstaklingar sem hafa tekið virkan þátt í störfum þingsins, setið í nefndum sem krefjast dvalar erlendis um lengri og skemmri tíma.  Taka oft til máls og stjórna nefndum.  Svo það eru varla þeir sem þarf að benda á. Tölfræðin verður að vera nákvæm.  

Það sem sker sig úr er furðuleg mæting fyrrverandi forsætisráðherra, sem er á launum og með aðstoðarmann og bíl, eftir því sem sagt er, og eyðir tímanum í stunda makk og reyna að tryggja formannssæti sitt eftir að hafa verið uppvís að lygum og háttsemi sem sæmir ekki manni í hans stöðu. Þar sem 25.000 manns mættu á fund fyrir framan Alþingishúsið til að krefjast afsagnar hans.  Allt þetta gerir hann á margföldum launum og ber enga virðingu fyrir stofnuninni að mæta þar á fundi þar sem hann er orðinn óbreyttur þingmaður (án þess að sitja í nefndum).

Langneðstur er svo Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, fyrrverandi formaður Framsóknarflokksins, sem hefur ekki verið viðstaddur eina einustu atkvæðagreiðslu frá því þing kom saman um miðjan ágúst. Sigmundur segist í skilaboðum til fréttamanns hafa verið nokkuð upptekinn við að verjast ítrekuðum tilraunum til að fella hann sem formann flokksins.

JÁ, lesandi góður, þar er svo margt í siðuðu samfélagi sem byggir á trausti.  Það fólk sem við treystum og kjósum til setu á Alþingi verður að vera þannig fólk, sem er traustsins vert

Fé í Norðausturkjördæmi

.  Þeir sem telja það vera það hlutverk sitt að rakka og brjóta allt niður.  Skara að eigin köku.  Þeir eiga að vera annars staðar.