Karlremba er víða, oft finnur maður þessa áráttu hjá sjálfum manni, uppeldi og annar heimur fyrir nokkrum áratugum, margt hefur þó áunnist, karlar taka meiri þátt í uppeldi barna sinna en áður, ganga í mörg heimilisstörf, en langt er í land með launajafnrétti. En betur má ef duga
skal. Því er gott að fá þetta innlegg frá Balthazar. Fyrirmyndir eru nauðsynlegar og það er gott að hafa sjálfsgagnrýni eins og hann hefur í þessu viðtali. En hann er úr atvinnugeira þar sem oft virðist vera mest lausung í fjölskyldum. Frægð og stjörnulíf eru ekki alltaf holl.
Hann á sjálfur tvær dætur, 19 ára og 22 ára. „Ég get ekki séð það í hjartanu að þær eigi að sitja við lægri skör en drengirnir mínir. Þetta eru mannréttindi. Ég ætla ekki að vera eins og þeir sem voru mótfallnir kosningarrétti kvenna á sínum tíma,“ segir hann og bætir við að þetta viðhorf hans til feminisma ætti rætur í því að hann ætti börn af báðum kynjum. Hann vilji standa vörð um dætur sínar. „Það er bjánalegt að finnast þær eiga minna skilið heldur en þeir. Það er bjánalegt að vera með bert kvenfólk upp á vegg þegar þú átt dætur á sama aldri. Það eru ákveðnir hlutir sem ganga ekki upp í því umhverfi og þú lærir og þroskast og breytist.“
Hann segist sjálfur hafa alist upp á heimili þar sem móðir hans réð ríkjum og fyrir honum hafi til að mynda ekki verið óeðlilegt að þurfa að sinna heimilisverkum. „Samt liggur þetta karlrembuviðhorf svo víða grafið í manni. Maður þarf alltaf að vera að skoða sjálfan sig: Er einhver feðraveldis risaeðla sem býr djúpt í mínum iðrum?“
