Hraun á fjöllum og hraunað í mannabyggð

Það er merkilegt að fylgjast með störfum visindamanna okkar umhverfis Vatnajökul.  Þar sem allt er í heimsklassa eins og við viljum alltaf tilheyra.  Og hugsið ykkur hvað allt er breytingum háð.  Munið hvernig brugðist var við ef einhver nefndi eldgos í sambandi við Kröfluvirkjun?  Nú eru jarðaskjálftar örstutt frá virkjuninni.Þótt enn stefni hraungangurinn í norður.  Mikið er gaman fyrir okkur leikmenn að hlusta á vísindamenn okkar. Bæði þeirra eldri Páls, Magnúsar Tuma, og yngri, nú eru konur komna fremstar í fylkingu þar. Svo er Ómar ekki langt undan engum líkur......

Það eru ekki eins góð vinnubrögð í mannabyggð, sem maður horfði á í gærkvöldi í Kastljósi, ansi var sorglegt að horfa á ráðherra eyða sjálfri sér frammi fyrir alþjóð.  Helgi Seljan þurfti ekki að hafa mikið fyrir vinnu sinni þennan daginn.  Hann spurði stuttra og kjarnyrtra spurninga en ráðherrann villtist æ meira í völundarhúsi eigin siðvillu.  Þar sem sjálfsagt var að hennar mati að vera í stöðugu sambandi við lögreglustjór og ræða mál sem hún mátti einfaldlega ekki tala við. Það virðist hún ekki geta skilið.  Því varð þetta sorglegt, harmrænn viðburður á stjórnmálasviði. Hún hraunaði yfir sjálfa sig og þurfti enga hjálp.  Hversu lengi ætla samstarfsmenn hennar í xD  að láta hanna hanga þarna inni þótt allt traust á henni sé horfið?  Hver ætlar að segja við hana þetta er búið?  

Annar fréttamaður átti ekki góðan dag um helgina, það var Kristján Már, þegar hann reyndi að ná í fréttir hjá Magnúsi Tuma á laugardagskvöldið á Stöð 2,  sjaldan hefur eltingarleikur við viðmælendur virkað eins kjánalega og hjá honum.  Þetta held ég hafi verið hinn eini og sanni núllpunktur í fréttamennsku.  

Lekamálið 26.8. : Merkur dagur í stjórnmálasögu Íslendinga

Mikið er nú gott að við höfum þó embættismannakerfi þar sem sitja gegnheilir og heiðarlegir starfsmenn, eg er ekki að tala um alla, en marga. 

Tryggvi Gunnarsson hefur sýnt sig sem bjargvætt vonar um heiðarleika í stjórnmálum og stjórnsýslu með frammistöðu sinni í Lekamálinu.  Svona eiga umboðsmannakerfi að starfa. Sorglegt er að sjá ráðherrann sem engist um í snörunni í staðinn fyrir það að hafa yfirgefið vettvanginn þar sem  sem hún hefur tapað öllum trúverðuleika. 

Við megum líka þakka fyrrum lögreglustjóra sem reyndi að gegna starfi sínu þrátt fyrir endalausa afskiptasemi ráðherra.  Og kaus frekar að yfirgefa vettvanginn en að láta svínbeygja sig. 

Þetta er merkur dagur í stjórnmálasöug Íslendinga. Merkari en margan grunar.

Sinfonían: Promsstemmning í Hörpu!!!

Mættur í Hörpu , sinfonían að taka upphitun fyrir það að spila á PROMS tónlistarhátíðinni í Bretlandi.Það er ekki hverjum sem er boðið að spila þar.  En okkar sinfonía hefur náð slíkum status.  Þrátt fyrir alla gagnrýni í gegnum árin: þetta er svo dýrt, ríkið á ekki að borga þetta Þessi

Harpa hefði aldrei átt að vera byggð.  

Já, ég sagði Harpan, mikið eigum við því fólki að þakka sem hafði það hugrekki að koma Hörpu upp, á þessum erfiða tíma.  Ný ygglir Björn Bjarna sig og Pétur Blöndal dregur fram reiknivélar sínar.  Það má auðvitað ekki fréttast að það var ríkisstjórnin sem gerði allt rangt.  Sem hafð þennan dug og kjark.  Nú er Harpa vinsælasti ferðamannastaður landsins.  Einstakt kennileiti í Reykjavík. Hefur lyft upp tónlistarlífi landsins á hærri stall.  

Í gærkvöldi var Eldborg troðfull allan hringinn, og Sinfonían var ótrúlega góð eftir sumarfríið.  Við fengum að heyra íslensk verk, svona sérstaklega íslensk, Jón Leifs Geysir, með öllum sínum drunum og Haukur Tómasson Magma þar sem hraunið rann fram í stríðum straumum. Verk sem verða betri í endurheyrn.  Svo voru 2 klassísk, Píanokonsert Schumanns,  eitt af þessum verkum sem eru stöðugt á dagskrá, en Jonathan Biss spilaði það áreynslulaust, mér finnst ég hafa heyrt það betur flutt í fyrra af sinfoníunni og var það Víkingur okkar?   En svo var sú Fimmta með stórum staf, Dadadada, Beethovens, hún var stórglæsileg.  Volkov stjórnaði með glæsibrag og hljómsveitin sýndi allar sínr bestu hliðar.  Dásamlegt.  

Svo var öllum til undrunar aukaverk, sem er yfirleitt ekki.  Þar var Huggun Jóns Leifas, seinasta verkið sem hann samdi, það er einu orði sagt algjört meistaraverk, þetta litla verk fyrir strengi.  Svo hélt maður að þetta væri búið en þá kom Sprengisandur með pomp og pragt.  Og allt varð vitlaust í salnum.  Sannkölluð Proms stemming.  

Þetta voru seinustu alvörutónleikar Ilans Volkovs með hljómsveitinni, ég hef heyrt að hann hafi að sumu leyti ekki haft skap með hljómsveitinnni.  En hann gerði margt gott, svo hefur hann sýnt sig sem friðarsinna í Ísrael. Sem er ekki auðvelt.  Það kann ég að meta.  Svo vil ég aftur þakka fólkinu sem lét byggja Hörpuna, ég þarf ekki að nefna nein nöfn.

Mynd: Höfundur

Hvað er eitt ráðuneyti milli vina ....

Það er ekki alltaf verið að spara...... Nú á að bæta við einu ráðuneyti.  

Dóms­mál­in færð und­ir sér­stakt ráðuneyti?  hugsa þeir

djúpvitru í ráðuneytunum. 

Dýrt er verðið á hverju axarskafti ráðherranna ....... Dýr yrði Hafliði allur sagði Guðrún frá Lundi.  

Ætli þurfi að hækka skattana?  Ekkert mál segja ráðherrarnir siðprúðu.  Geysir gýs víðar 

en í Haukadal.....

Ráðuneyti: Siðleysi í valdaturni

Það fór sem allir vissu nema strútaígildi að sökin er í ráðuneytinu hjá pólitískum áhættufíklum.
   

   Það er sorglegt að sjá endalok vonarstjörnu íhaldsins.  Ábyrgð hennar er mikil gagnvart samstarfsfólki sínu.  Við verðum  að átta okkur á að það er ekki allt leyfilegt í stjórnmálum.  Það er dapurlegt að horfa á ungt fólk festast í þessari gildru siðleysis og ljúka starfsferli sínum þar. 

Og þó ætli siðferðið sé á svo háu plani að menn þurfi að taka afleiðingum gjörða sinna.  Kannski er útsýnið úr valda-turninum lítið eða ekkert  og þoka hylur sýn til manna byggða.

Myndir: höfundur

Már og Ólafur Ragnir: Líkir um margt!!!

Már Guðmundsson fær stöðuna.   Um tíma.  Annað hefði verið fáránlegt.  Yflirlýsingin hans ansi mögnuð. Hefði getað verið skrifuð á Bessastöðum.   Þeir eru oft líkir Már og Ólafur Ragnar. Enda fékk Már uppeldi hjá Ólafi.  Í

fjármálaráðuneytinu, ekki ónýtur skóli það.  Fjármálaráðherra treysti sér ekki í harðar deilur. Hafði ekki Framsókn með sér og að baki alls er skuggi Forsetans á Bessastöðum.  Enn sýnir sig hve erfið staða Sjálfstæðisflokksins er.  Þrátt fyrir hinn undirfurðulega forsætisráðherra Framsóknar.  Sem alltaf kemur manni á óvart.  Sem alltaf trompar sjálfan sig með frábærum yfirlýsingum.  Þær fara að vera efni í heila bók.  
Svo er spurningin um Seðlabankastjórann.  Hættir hann við að hætta eins og Ólafur Ragnar?  Þeir eru líkir um margt vinirnir.     

Hér er hið skemmtilega og heillandi bréf Más, stjórnmál á Íslandi eru svo skemmtileg:  

„Fjármála- og efnahagsráðherra hefur í dag skipað mig í stöðu seðlabankastjóra til fimm ára. Í skipunarbréfi sínu vekur ráðherrann athygli á því að hafin er vinna við heildarendurskoðun laga um Seðlabanka Íslands. Eins og áður hefur komið fram tel ég fulla þörf á þeirri endurskoðun. Seðlabanki Íslands hefur lagt því verkefni það lið sem hann getur og eftir hefur verið leitað. Endurskoðunin mun að mínu mati kalla á einhverjar breytingar varðandi stjórnskipun bankans. Þar eru mismunandi kostir í boði og ég get ekki spáð fyrir um hver endanleg ákvörðun Alþingis verður í þeim efnum. Hitt er mér ljóst að þær breytingar gætu haft í för með sér að endurráðið yrði í yfirstjórn bankans. 

Ég tel í þessu sambandi rétt að upplýsa að ég hef í nokkur ár haft hug á að skoða möguleikann á að hverfa á ný til starfa erlendis áður en aldursmörk hamla um of. Ég taldi ekki heppilegt að gera það nú í ljósi ástandsins og verkefnastöðunnar í Seðlabankanum auk fjölskylduaðstæðna. Þetta mun breytast á næstu misserum. Það er því óvíst að ég myndi sækjast eftir endurráðningu komi til slíks ferlis vegna breytinga á lögum um Seðlabanka Íslands á næstu misserum. 

Ég vil þakka ráðherranum traustið. Nú liggur fyrir að snúa sér að fullum krafti að þeim miklu verkefnum sem við blasa varðandi það að losa fjármagnshöft, varðveita verðstöðugleika, styrkja umgjörð um fjármálastöðugleika og efla Seðlabanka Íslands enn frekar sem stofnun sem glímir við stærri verkefni en oftast áður í sögu sinni.

Að lokum vil ég þakka starfsfólki Seðlabanka Íslands mikla og góða vinnu á því skipunartímabili mínu sem nú er að ljúka. Árangur Seðlabankans veltur að miklu leyti á því góða og hæfa starfsliði sem þar starfar." 

Nr. 25/2014
15. ágúst 2014

Sveinn Rúnar: Óhugnaðurinn færist nær okkur

Við erum svo vön að horfa á styrjaldir úr fjarlægð.  En með auknum samgöngum og samskiptum færist þessi óhugnaður alltaf nær okkur.  Við horfum á viðbjóðinn daglega í fjölmiðlum og netmiðlar opna allar gáttir, ekki var það glæsilegt að horfa á gamlar konur fótgangandi á flótta undan vígamönnum sem hlífa fáum í Írak. Og það er dapurlegt að hugsa til þess að við tókum þátt í hefja þetta endalausa stríð sem hefur margklofið í ótal fylkingar þetta ríki.  

Svo komur fréttir um að góður vinur Sveins Rúnars og samherja hans í Félagi Íslands-Palestínu, Ali Abus Afas, hefði farist í nálægð sveitar sem hefur það verksvið alla daga að reyna að gera óvirkar sprengjur sem Ísraelsmenn varpa til jarðar, sprengjur sem eru engin smásmíði, 500 eða 1000 kíló; heilt tonn!  Og margar þeirra springa ekki fyrr en einhver kemur við þær.  Með nálægðinni er stríðið komið inn í hús hjá okkur, og þeir sem næst standa geta ekki annað er grátið yfir góðum dreng sem þeir þekktu.  

Í Guardian er sögð önnur frétt þessa atburðar, sprengjusérfræðingurinn Rahed Taysir al-Hom sem tættist í sundur við vinnu sína ásamt þrem starfsfélögum og tveim  blaðamönnum sem fylgdust með starfi þeirra. Þeir voru í einu sveit Gazalögreglunnar sem sinnti þessu óhugnanlega starfi. Og höfðu fengist við 400 hluti í þessari árás Ísraelsmanna.  Rahed sem var 43 ára og 7 barna faðir hafði unnið við þetta í 20 ár, hugsið ykkur. 

Það er engin furða þótt Sveinn Rúnar klökkni, hann sem margoft hefur komið til Palestínu og þekkir þessar hrikalegur aðstæður sem þessi þjóð verður að búa við, sem virðist engan endi ætla að taka.  Sveinn lýsti vini sínum á mbl.is:

    „Ali stend­ur fyr­ir svo mikið, hann er per­sónu­gerv­ing Palestínu­manns­ins sem maður mæt­ir í þess­um óhugnaði. Hann var alltaf með milt bros á vör, hvað sem á gekk, alltaf til­bú­inn að hlægja, gafst ekki upp, átti óskilj­an­lega ást og umb­urðarlyndi og gestristni sem maður mæt­ir hvarvetna. Hann sam­einaði þetta allt sam­an.“ 

Eflaust hjálpar það Sveini Rúnari á þessum erfiða tíma hversu Íslendingar standa einhuga við bakið á Palestínumönnum og vilja leggja sitt af mörkum til hjálpar þeim.   Og það sakar ekki að hafa lund Sveins, að gefast ekki upp og sjá mannlegu hliðarnar í öllum þessum ósköpum.  Við sendum honum hlýjar hugsanir.og kveðjur. 

Mynd:  Úr Grein Guardians um Rahed Taysir al-Hom.