Skoðanakönnun: Ekki ríkisstjórn fólksins.

Það voru kosningar fyrir skömmu, munið þið það ennþá?   Það var kosið og með bellibrögðum hrifsuðu hægriflokkar til sín völdin.  Formaður Sjálfstæðisflokksins og Fjármálaráðherra faldi skýrslu um þátttöku sjálfs sín í aflandsfélögum og skattaundanskotum.  Hann myndaði svo ríkisstjórn með frænda sínum og samstarfsmanni í braski með stuðningi pólitískra einfeldninga sem vildu ekki fara í ríkisstjórn með flokkum sem vildu láta auðmenn borga sanngjarna skatta

svo við gætum haft blómlegt velferðar, heilbrigðis og menntakerfi.  Nú neitar Forsætisráðherrann að mæta fyrir nefndir alþingis sem vilja gegna eftirlitshlutverki sínu.  Hann heldur að hann ráði því.  Hann heldur að hann ráði öllu.  Og hneppir jakkann að sér.

Nú höfum við fengið nýja skoðanakönnun.  Í ljós kemur að það var ekki þessi stjórn sem fólkið í landinu vildi.  Fólkið vill velferðarstjórn. Stjórn gegn spillingu.

Ekki Sérhagsmunastjórn. Enga Engeyjarstjórn. 




Sam­kvæmt könn­un­inni mæld­ist fylgi Sjálf­stæð­is­flokks­ins 26,1 pró­sent, Við­reisnar 6,9 pró­sent og Bjartrar fram­tíðar 6,1 pró­sent. Sam­tals fengu flokk­arnir þrír 46,7 pró­sent fylgi í kosn­ing­unum 29. októ­ber í fyrra. Þeir tapa allir fylgi frá kosn­ing­unum sam­kvæmt könn­un­inni. Sjálsfstæð­is­flokkur 2,9 pró­sentum og Við­reisn 3,6 pró­sentum en Björt fram­tíð 0,9 pró­sent­um.
Vinstri græn mæl­ast nú með 24,3 pró­sent fylgi eða 8,4 pró­sentum meira en flokk­ur­inn fékk í síð­ustu kosn­ing­um. Píratar eru nán­ast með sama fylgi og þeir fengu í kosn­ing­unum í lok októ­ber (14,6 pró­sent), Sam­fylk­ing bætir örlitlu við sig (úr 5,7 í 6,4 pró­sent) en Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn, sem fékk síðan verstu útreið í 100 ára sögu sinni í kosn­ing­unum þegar hann fékk 11,5 pró­sent atkvæða, mælist nú með 10,9 pró­sent fylgi.

Katrín segir óásættanlegt að Bjarni telji nægja að skýra mál sitt í fjölmiðlum

Veik stjórn með lítinn byr á leið í ólgusjó

 Fréttir13-01-2017 Gunnar Smári Egilsson

 

Trumpsirkusinn tekur völdin, tökum við þátt?

 Það er ýmislegt sem á eftir að ganga á í heimi viðskipta og alþjóðavæðingar.  Þeir sem héldu að Trump yrði einhver sauður þegar hann kæmist til valda virðast hafa alrangt fyrir sér. Það er á ótal sviðum sem ýmislegt fer í háaloft.  Og byrjar áður en hann er búinn að taka við völdum.  Inn og útflutningur á öllum sviðum, viðskiptabandalög, hernaðarbandalög, afvopnunarsamningar, umhverfis og  loftslagssamningar.

Það kemur öllum jarðarbúum við hvað gerist í Bandaríkjum.  Þau hafa svo gífurleg áhrif.  Sama má segja um önnur stórveldi.  Ef á að hverfa aftur til verndartollavinnubragða (eins og sumir vilja á Íslandi) þá á eftir að braka og bresta og alveg óljóst hverjir verða sigurvegarar úr því.

Það er ótrúlegt að upplifa það að það sé til fólk sem trúir ekki á kenningar um breytingar á loftslagi og gróðurhúsaáhrifin. Þeir sem ekki sáu sjónvarpsmyndina um Vatnajökul á sunnudag ættu að drífa í því.  Það er mikið starf sem vísindamenna okkar vinna og það var gaman að heyra skoðanir þeirra. Þeir ættu að láta heyra meira í sér á opinberum vettvangi.

Það var grátbroslegt að sjá viðbrögð utanríkisráðherra við kviksögum um fund Trumps og Pútíns á Íslandi.  Ég vona að sá fundur verði aldrei.  Það væri eftir öðru að íslensk stjórnvöld létu draga sig inn í þann sirkus.   Það er ansi mikill munur á heimi Reagans Gorbatsjefs og fáráðsveröld Trumps og Pútíns.

Trump boðar 35 prósenta toll á innflutta bíla

Forseti Kína: „Enginn mun vinna viðskiptastríð“

Fjölmiðlafulltrúi Trump segir ekkert hæft í fréttum af Reykjavíkurfundi

Dagur Martins Luther King var í gær hans er minnst í Bandaríkjunum með töluverðum kvíða hvað sé framundan í mannréttindamálum, Trumpisminn er ansi mannfjandsamlegur.

Hryllingssaga íslenskra stjórnmála .....

Ein merkilegasta krufning á stjórnmálum okkar sem ég hef lesið .......... Meirihluti ríkisstjórnar vanhæfur að koma nálægt stjórnmálum. Lesið þetta þið sem hafið sómatilfinningu og grátið ...þið hin grillið og græðið!

http://stundin.is/frett/umdeild-fortid-radherra-nyrrar-rikisstjornar/

Bjarni Þvættingur : Karlinn sem er ekki í Pólitík

Enn ein niðurlæging íslensks þjóðfélags, stjórnmála, ættarsamfélags. Hvenær á þetta að stoppa? Á Þessi svikahrappur að verða forsætisráðherra? Átti þessi skýrsla ekkert erindi til kjósenda þessa lands? Átt kannski aldrei að birta hana. Hvað varð um siðvæðingu Óttars og Bjartar? Hvar er BF í dag? Neyddist hún í Ríkisstjórn?  Til að rækja skyldur sínar? 

„Þvættingur, fyrirsláttur og pólitík“ - 

viðtal Bjarni Benediktsson, fjármálaráðherra, vísar því á bug að hann hafi setið á skýrslu starfshóps, sem hann skipaði, um eignir Íslendinga á aflandssvæðum fram yfir kosningar. Allt tal um slíkt sé þvættingur, fyrirsláttur og ekkert nema pólitík.

Starfshópur á vegum efnahags- og fjármálaráðuneytisins skilaði af sér skýrslu í október um eignir Íslendinga á aflandssvæðum. Þar er áætlað að íslenska ríkið verði af hátt í sex og hálfum milljarði árlega vegna vantalinna eigna Íslendinga í skattaskjólum og að uppsafnaðar eignir þeirra þeirra á aflandssvæðum hafi numið allt að 810 milljörðum króna í lok árs 2015.

Skýrslan var birt í gær, eða um þremur mánuðum eftir að henni var skilað í ráðuneyti Bjarna Benediktssonar. Hann minnir á að skýrslan hafi verið unnin að hans frumkvæði, hann hafi fengið hana í hendurnar eftir þingslit og því hafi verið ákveðið að bíða framyfir kosningar með birtingu hennar, svo ný ríkisstjórn og ný efnahags- og viðskiptanefnd gæti tekið hana til umfjöllunar.

 

Hér má horfa á allt viðtalið við Bjarna Benediktsson. 

Ekkert sem þurfti nauðsynlega að koma fram fyrrÍ ljósi þess að Alþingiskosningum var flýtt eftir umfjöllun fjölmiðla um Panamaskjölin svokölluðu, þar sem meðal annars nafn Bjarna kom fyrir, spurði fréttastofa formann Sjálfstæðisflokksins, hvort ekki hafi hvílt rík skylda á honum að upplýsa almenning um innihald skýrslunnar fyrir kosningar. 

„Ég skal ekki segja. Það getur vel verið að einhverjum þyki það vera þannig. En þá segi ég bara að þetta var frá upphafi hugsað þannig að ég myndi skila málinu til efnahags- og viðskiptanefndar þingsins,“ segir Bjarni aðspurður. „Og ég sé ekki að það sé neitt í þessari skýrslu sem hægt er að benda á að hefði nauðsynlega þurft að koma fram einhverjum vikum fyrr. Aðalatriði er að þetta sé tekið saman til þess að byggja undir þessa málefnalegu umræðu sem við viljum taka um þessi mál.“

Peningaspil: Eru karlmenn fífl?

Fátt kemur manni á óvart á Skerinu. Stutt í spillingu. Áhættufíklar á fullri ferð. Ætli þetta séu ungir karlmenn sem kjósa áhættufíklana í stjórnmálum: Bjarna Ben og Sigmund Davíð? Hvað segir Jónas Kristjánsson um þetta?

Frétt á RÚV :

Mikil hætta á veðmálahneyksli á Íslandi

Tæplega 30% knattspyrnumanna á Íslandi, sem tóku þátt í íslenskri rannsókn, segjast stunda peningaspil vikulega eða oftar. Um fimmtungur þeirra viðurkennir að þeir veðji á eigin leiki. Rúmlega sjö hundruð leikmenn tóku þátt í rannsókninni og niðurstöðurnar voru kynntar á ráðstefnu í Háskóla Íslands í gær. Aðeins 2,3% knattspyrnukvenna segjast stunda peningaspil vikulega, langflestar á erlendum vefsíðum. 

Samkvæmt reglum Knattspyrnusambands Íslands mega samningsbundnir leikmenn á Íslandi ekki veðja á úrslit neinna leikja hérlendis - hvorki sinna eigin leikja né annarra liða. Af þeim rúmlega sjö hundruð, sem tóku þátt í rannsókninni, viðurkenndu um 7% að hafa veðjað á úrslit eigin leikja. 

Daníel Ólason, prófessor í sálfræði við HÍ og einn aðstandenda rannsóknarinnar, bendir á í samtali við Vísi að þrátt fyrir að niðurstöðurnar segi ekki til um hvort úrslitum leikja á Íslandi hafi verið hagrætt séu háar fjárhæðir undir og freistingin klárlega til staðar. 

Skyndikynni

Þau ætla að verða dýrkeypt, skyndikynni Óttars Proppés við Benedikt Engeying.
Maðurinn sem talaði um Panamaskjölin sem vendipunkt í stjórnmálaumræðunni vippaði sér í fangið á Hrunverja sem tefldi djarft í risagóðærinu. Og renndi xD út úr Secheylleeyja  horninu.

Nú keppast allir við að sleikja sér upp við Manninn sem hneppir að sér jakkanum.  Nú segja allir viltu vera meðm. Nú þýðir lítið að dóla sér við Sigurð Inga.  Engar fréttir af Stóra Bangladess málinu?   

Vigfús Geirdal 1948-2016 Minningarorð

Það er aldrei að vita hvenær hann bera að dyrum.  Aldrei.  Við sem erum komin á þennan aldur, farin að nálgast sjötugt. Komin á viðgerðaraldurinn eins og það heitir.  Það er allt annað að þurfa að fara í hnéaðgerðir eða mjaðma.  En þessi síglottandi Durgur  sem læðist illvígur að okkur, hlítir engum samskiptalögmálum.  Það nægir ekki að sjá hver er á ferð og skella aftur hurðinni. Hann á að ráðast á einhverja aðra, ekki á mína vini og kunningja.  Meðalaldurinn er eftir allt saman yfir 80 ár.  En Hann  hefur verið grimmur  í garð  ættingja, vina og kunningjahóp upp á síðkastið.  Þannig er lífið við stjórnum því ekki.  Við verðum að taka því sem að höndum ber.   Þegar Hann á í hlut. 

Þannig var með Vigfús Geirdal, vin minn í áratugi.  Hann fór á eftirlaun 65 ára frá lýjandi kennslu og ætlaði að stunda fræðistörf og ættfræði og njóta lífins eins og við höldum að við getum.  En það liðu varla nema rúm  tvö ár, þá sagði hann okkur frá því að hann væri kominn með sortuæxli í auga.  Það voru ekki góð tíðindi.  En .... læknavísindi láta ekki að sér hæða.  Hann var sendur til London og þar var gerð aðgerð og allt leit vel út, meinið var fjarlægt.  En ...... ári  síðar kemur í ljós að ekki er allt sem sýnist.  Við eftirlit kom í ljós að sortuæxli höfðu breytt úr sér og voru komin í lifrina.  Þrátt fyrir allar aðferðir læknisfræðinnar þá var það Hann sem sigraði. Allar mótaðgerðir voru reyndar en Hann fór með sigur  af hólmi.   Þið vitið hver. 

Auðvitað er það ósanngjarnt  þegar maður á besta aldri þarf að lúta lægra haldi.  Sem var líka kappsamur, knattspyrnumaður  á yngri árum, karl sem hafði upplifað margt, sumt sem aðrir hefðu bugast yfir, en alltaf kom hann niður á fæturna aftur. Og seinustu árin hans voru líklega þau bestu. Ég sem hafði verið vinur hans frá því í Háskóla. Það er skrítið hvernig  vinátta þróast.  Við vorum úr sama hverfi, eitt ár á milli okkar.  Hann flutti að vísu í hverfið tiltölulega seint  12 ára ef ég man rétt. Við  vissum hvor af öðrum en það var ekki fyrr en á háskólaárunum sem við urðum kunningjar, aðallega í sambandi við háskólapólitík. Við tókum þátt í starfi vinstri manna í Háskóla Íslands. Verðandi félag félag róttækira stúdenta í samstarfi við annað félagshyggju fólk  náði meirihluta í  Stúdentaráði  og í hönd fóru blómatímar og ötult starf.  Þar kynntumst við Vigfús sem leiddi síðan til vináttu í meira en  40 ár.  Sem þó var skemmtilega skrítin.  Við umgengumst  ekki jafnt og stöðugt.  Það komu tímabil sem mikill samgangur var á milli fjölskyldna okkar. En alltaf nokkur ár sem við heyrðum ekkert hvor af öðrum.  Ég fór til Svíþjóðar í 3 ár með konu minni Bergþóru og tveim börnum. Vigfús fór til Kanada með þáverandi konu sinni Kenevu Kunz.  En við tókum upp þráðinn þegar við komum til landsins. Þá voru komnar  tvær stúlkur í viðbót, ein í hverja fjölskylduna.  Og mikil samskipti voru þá milli Skerjafjarðar þar sem við bjuggum og Hafnafjarðar þar sem þau bjuggu.  Það voru fjöruferðir, gönguferðir, sumarhús,  kræklingatínsla og matarboð. Eins og gerist hjá ungu fólki. Sem átti heiminn. 

En allt er breytingum háð, Vigfús og Keneva skildu, við tókum samt þann pól í hæðina að umgangast þau bæði sitt í hvoru lagi.  Það var ekki eins en gekk samt. Og gengur enn eða gekk.   Vigfús keypti sér íbúð í Skerjafirðinum  í göngufæri frá okkur.  Það var setið og spjallað og fílósóferað  í kotunum okkar. Borðaðar steikur, bakað brauð.  Á þessum tíma voru herstöðvamál og afvopnunarmál ofarlega í okkar huga. Uppbygging hernaðarbandalaga á eldflaugum og stýriflaugum í Evrópu, hugmyndir um notkun kjarnorkuvopna í takmörkuðum styrjöldum.heimsendir. Það voru Friðargöngur og Mótmæli.  Spurningin um stöðu Íslands í heiminum var það sem margir veltu fyrir sér, friðarsamtök umhverfis Norður-Atlantshaf  tóku sig saman og stofnuðu samtök; Friðarsamband  Norðurhafa ,  á ensku  North Atlantic Network. Haldin var ráðstefna í Reykjavík í ágúst 1984, og við Vigfús fórum á friðarráðstefnur í Glasgow og Bergen árin á undan og eftir. Og Vigfús fór með Jan Grepstad frá Noregi og Jane Williams frá Bretlandi  í sendiför til Bandaríkjanna til að kynna þetta starf.  Það var gaman og gefandi að vinna með Vigfúsi að þessum málum og það þroskaði mann á margan hátt að kynnast fólki frá þessum löndum sem hugsaði um friðarmálin og vann að þeim.  Þessi ár voru hápunktur friðarsamstarfs hinna ýmsu félagasamtaka,og stéttarfélaga,  lækna, listamanna, herstöðvaandstæðinga, og ýmissa annarra svo lengi mætti telja.   Vigfús var líka í hópi sem skipulagði andóf gegn vopnakapphlaupi í sambandi við fund Ronalds Reagan og Gorbatschev haustið 1986.  Þá kom Joan Baez í heimsókn til okkar og hélt eftirminnilega tónleika og Vigfús fór með hana í heimsókn til Halldórs Laxness á Gljúfrastein sem kom meira að segja í fréttir RÚV. Það var ekki auðvelt á þeim árum að koma fréttum um friðarstarf í fjölmiðla, flest blöðin vour lokuð flokksblöð. Þar sem engin villutrú var leyfð eða birt.

.

Árin liðu við Bergþóra fluttum upp í Borgarnes og Vigfús kom víða við á vinnumarkaði á þeim árum.  Meðal annars sem upplýsingafulltrúi Vinnueftirlitsins, sem starfsmaður á auglýsingaskrifstofu, loks fluttist hann vestur á firði, var Skólastjóri Grunnskólans á Flateyri, blaðamaður og fréttamaður á Ísafirði, ferðamálafulltrúi  og loks starfsmaður Fræðsluskrifstofu Vestfjarða. Svo þýddi hann með miklum ágætum  margar sögur Hennings Mankells um Wallander lögreglufulltrúa sem nutu mikilla vinsælda, þar naut sín góð tungumálakunnátta hans og vandvirkni, sem áttu þátt í að gera þessar sögur svo trúverðugar á íslensku. 

Það voru margar og skrautlegar ferðir hans milli landshluta á þeim árum oft kom hann við á Helgugötu í Borgarnesi og við í Bauganesi.  Við fórum tveir með dætur okkar  austur í Breiðdal, en þær voru þar í sumarvist, Auður Lilja dóttir mín hjá ættingjum sínum í Breiðdal og Svanhildur dóttir Vigfúsar og Kenevu hjá frænda Bergþóru. Ferðin varð hringferð þar sem við áttum erindi á Akureyri. Einu sinni kom hann með kött sinn í geymslu hjá okkur. Hann þoldi ekki álagið á þessum flutningum og fór yfirum eins og sagt er þ.e.kötturinn!.  Varð stórskrýtinn og gekk loks fyrir ætternisstapa.  Annað sinn gengum við á Baulu í eftirminnilegri ferð, það gleymdist að taka tillit til þess  að Vigfús sem kom beint að vestan var í engri fjallgönguþjálfun, við æfðum skokk eins og atvinnumenn,en allt fór þetta vel að lokum og lambalærið sem kraumaði á lághita í ofninum í sex klukkutíma smakkaðist vel.   Við heimsóttum hann svo vestur á Flateyri, fórum í ferð með honum á Hornstrandir  þar sem eftirminnilegur atburður átti sér stað upp á Hælavíkurbjargi þar sem Vigfúsi sinnaðist við okkur og rauk frá okkur í fússi niður í skálann í Hlöðuvík, en allir jöfnuðu sig fljótt..  Svo er minnisstæð ferð sem við fórum með Vigfúsi og föður hans, Ingólfs, sem var nokkurs konar kveðjuför Ingólfs Geirdal um Vestfirði en hann dó skömmu síðar, en hann var fæddur og uppalinn Vestfirðingur..   Það var gaman að ferðast með Vigfúsi hann var fjölfróður og forvitinn um landið okkar og átti auðvelt með að kynnast fólki og þekkti marga.  

Við komum oft á þessum árum heim til foreldra Vigfúsar á Hæðagarði 56,  Svanhildar og Ingólfs, ég hafði kynnst Svanhildi en hún skúraði í Verzlunarskólanum  en ég stundaði nám þar.  Kona sem sat í stiga ávarpaði mig með nafni, það kom í ljós að þetta var móðir Vigfúsar.  Hún var spjallglöð og skemmtileg.  Og þekkti mig líklega af því að systir mín var vinkona systur Vigfúsar. Það var gaman að koma heim til þeirra hjóna og sitja yfir kaffibolla og ræða pólitík og bækur.  Sérstaklega þótti mér Svanhildur skemmtileg og íhugul, Ingólfur var fjarrænni þótt honum þætti gaman að ræða pólitík, en hann sá vel um fjölskyldu sína og það var eflaust gott að leita til hans.   Vigús sótti ýmislegt til þeirra beggja, hann gat verið  einráður og sá ekki alltaf skóginn fyrir trjánum.  Hann var um leið hlýr vinum sínum og kunningjum og fljótur að jafna sig og gleyma ef eitthvað slettist upp á vinskapinn sem gat gerst. 

Vigfús var svo heppinn að hitta konu sem sem varð seinni kona hans með tímanum , Sigrúnu Ágústsdóttur, námsráðgjafa og kennara, fyrrum formanns Kennarafélags Reykjavíkur. Þau voru gefin saman með pompi og pragt af fyrrum sýslumanni Ísfirðinga.   Þeim vegnaði vel saman, þeirra var samhent  fjölskylda, sem komu sér vel fyrir á Fjölnisveginum og sumarbústað í Eilífsdal norðan Esjunnar.  Þar sýndi  Vigfús ýmsar nýjar hliðar á sér í sambandi við smíðar og lagfæringar og  endurbætur á bústaðnum, ég vissi að hann var góður málari hafði unnið við það sem ungur maður mörg sumur en á öðrum sviðum kom hann mér á óvart.  Það var ekki amalegt að  koma í húsakynni þeirra upp frá og snæða lambakjöt og drekka dýrar veigar, ganga upp hlíðar Esju eða umhverfis Meðalfellsvatn.

 Vigfús hafði lengi haft mikinn áhuga á ævi og lífshlaupi afa síns og nafna Vigfúsar Sigurðssonar .  Hann vann seinustu árin að safna gögnum og heimildum um afa sinn, sem hafði farið með hinum heimsþekkta vísindamanni Alfred Wegener til Grænlands í vísindaleiðangur sem leiddi til uppgötvunar  Wegeners á reki fleka jarðarinnar, svonefndri  Jarðrekskenningu.  Hann vann að útgáfu og þýðingu á dagbókum afa síns úr fyrstu ferð þeirra sem var ótrúlega ævintýraleg en íslenskir hestar voru teknir með í ferð þessa en þeir fóru þvert yfir Grænlandsjökul.   Vigfús vann að þessu meðan hann hafði þrek til og ég hygg að  dagbækurnar og greinargerð Vigfúsar verði gefnar út á næsta ári. Það var erfitt að horfa á þennan vin okkar veslast upp seinustu mánuði en enginn má sköpum renna. Um leið sýndi það manni hversu sterkur einstaklingur Vigfús var, hann tók þessum veikindum sínum með ótrúlegu æðruleysi. Hann er okkur til eftirbreytni þegar við mætum skaparanum.

Það verður að segjast að seinustu áratugir Vigfúsar  voru hans bestu ár.  Í betra jafnvægi en oft áður,  meiri fjölskyldumaður, faðir og afi.  Hann kenndi  í Borgarholtsskóla þar til hann lét af störfum.  Hans verður saknað af Sigrúnu, fjölskyldunni og vinum.  Þarna fór góður drengur.  Við Bergþóra sendum samúðarkveðjur til Sigrúnar, Svanhildar Nönnu,  Helgu, Geirmundar Orra og fjölskyldna þeirra.