Lekamálið: Hanna Birna fórnarlambið eina sanna

Oft hefur maður velt fyrir sér hvað orðið hafi um brottræka flóttamenn.  Ekki er ég  bara að tala um gjörðir í tíð Hönnum Birnu heldur líka frá fyrri ráðherrum bæði á hægri og vinstrikannt stjórnmálanna. Eftir að hafa látið þetta fólk bíða í tvö þrjú ár og þá senda það burt þrátt fyrir að dómsmál sé í gangi. Það væri fróðlegt ef einhver aðili gæti sagt okkur örlög aftursendra flóttamanna. 

 Í frétt DV kemur í ljós að Tony reikar um slóðir Evrópu, Sviss var upprunaland hans sem hann var sendur til, en núna er hann á Ítalíu.  Fjárvana og með engin réttindi nema að senda hann heim í góssenlandið Nígeríu sem hefur aldeilis verið í fréttum seinustu vikurnar. Evelyn er auðvitað í sárum nýbúin að fæða.  Barnsfaðirinn sendur úr landi fyrir fæðinguna.  Athyglisvert er að samkvæmt heimildum blaðsins er flest sem Tony hefur sagt rétt eftir ítarlega rannsókn lögreglunnar á Suðurnesjum.  

Merkilegt er að ráðherrann lítur á sjálfa sig sem aðalfórnarlamb þessa máls.  Það er nú sjálfhverfni af hæstu gráðu.  Það eru sumir sem kunna ekki að skammast sín.  Þegar búið er að sýna fram á að allt þetta málastapp varð til í ráðuneyti innanríkisráðherra.  Það er ekki hægt að halda því fram að siðferði íslenskra stjórnmála sé á háu stigi.  

      

Listir: Öll eigum við Askhenazy

Askhenazy, við eigum hann öll.  Það er að segja við Íslendingar. Það er merkileg, þessi saga um útlendinga sem við eignum okkur, sem tengjast okkur á einhvern hátt og verða okkar.Eins og Vladimir gerði með sambandi sínu við hana Þórunni. Ein af ástarsögum aldarinnar.  Uppgangur nazista ýtti til okkar snillingum tónlistar eins og Urbanitch fjölskyldan sýnir okkur sem hefur verið í fréttum seinustu mánuði.  Róbert Abraham Ottóson ól upp tónlistarkynslóðir.  Flóttamenn frá fátækt og kúgun Austur-Evrópu kenndu ótal nemendum undirstöðu tónlistar um allt land.  Svona mætti lengi telja.  

Hann mætti í Hörpu í gær. Sem hann tók þátt í að reisa.  Léttur á fæti eins og endranær.  Hljóp  inn og út af sviðinu, stormaði meira að segja framhjá stúlkunni með blómavöndinn.  Sneri þó aftur til að taka á móti honum. Hljómsveitin var frábær í flutningi sínum á Rachmaninoff, Mussorgsky og Brahms.  Ólafur Kjartan hans Didda fiðlu brást okkur ekki, hann var svo dásamlega rússneskur í söng sínum.  Hann hefur þroskast í vinnu sinni í útlöndum.  Er öruggur, kraftmikill og frábær í túlkun sinni á Söngvunum og dönsunum um dauðann.  Hljómsveitin leiddi hann áfram undir stjórn meistarans.   Svo var Brahms númer eitt meiri háttar, bæði björt og hrein, svo djúp og sorgmædd. Allir þessir lagbútar, sem tengjast saman af samspili strengja, tréblástursleikara, horna, páku og málmblásara.  Salurinn skildi þessa snilld, allir fóru heim glaði og reifir.  Tón - list gefur manni svo mikið.  Maður hleður batteríin, þótt að það sé erfitt að koma sér upp og niður stiga með veik hné.  Lífið er gott. 

Askhenazy sýnir líka svo vel hvernig við þjóðirnar  í Evrópu tengjumst saman, það er saga seinustu aldar, saga Gyðinga, þjóða, menningar, lista, stjórnmála.  Það er enginn sem getur lifað aleinn, alls staðar eru þræðir sem tengja okkur. Draumurinn um einmanaleika um sérstöðu er svo óraunverulegur.  Við höfum fengið þetta fólk, tengst því, svo er það okkar. 

Askhenazy er okkar.  Það eiga margir fleiri eftir að koma. Sem við eignum okkur.  Listin á sér engin takmörk. Listin er eilíf. 

Fjölmiðlar: Hámark í ósmekklegheitum

Hámark í ósmekklegheitum, á þetta heima í fjölmiðlum?  Tekur Morgunblaðið þátt í svona ??? Nú eru aðrir tímar ........

LÍN í mál við erfingja Steingríms Hermannssonar

deCODE: Lífsýni mitt og þitt ....

Ég var einn af þeim mörgu sem ekki vildu leggja lag mitt við Íslenska erfðagreiningu forðum.  Sem er ein magnaðasta svikamylla sem risið hefur hérlendis. Margir töpuðu ævisparnaði sínum ef græðgin var nógu mikil, því enginn var neyddur að fjárfesta.  Og enn fara þeir af stað. Nú vilja þeir lífsýni Íslendinga.  Gífurleg auglýsingaherferð alþekkt andlit stíga fram á völlinn.  Maður saknar samt ýmissa andlita eins og Davíðs nokkurs sem var guðfaðir þessarar myllu.  Nú er Björgunarsveitunum att fram á fjárvöllinn og hver ætti ekki að leggja lið? 

Það eru mörg ár liðin síðan Kári sá merki gaur eins og nafni hans myndi segja kom, sá og sigraði og loks tapaði.   Hann var gleyptur með húð og hári af amerísku fyrirtæki. Þegar fjármunir ÍE kláruðust.    Og Íslensk erfðagreining/deCode genetics er undirfyrirtæki þessa ameríska lyfjarisa eins og stendur í upplýsingum um fyrirtækið (aðeins á ensku): 

Headquartered in Reykjavik, Iceland, deCODE is a global leader in analyzing and understanding the human genome. Using our unique expertise and population resources, deCODE has discovered key genetic risk factors for dozens of common diseases ranging from cardiovascular disease to cancer.

deCODE genetics is a subsidiary of Amgen.

Sjálfsgagnrýni hefur aldrei verið sterkasta hlið Kára Stefánssonar, deCODE er leiðandi á heimsvísu. Hann er fastur fyrir í viðtölum í fjölmiðlum.  Er sjarmerandi og glæsilegur á velli. En ..... þetta fyrirtæki er bara eitt af mörgum undirfyrirtækjum Amgen.  Og starfar sem slíkt.  Sérstaða þess sem snýr að okkur er að það starfar á Íslandi með hátt hlutfall íslenskra starfsmanna (þó fann ég ekki upplýsingar um hlutfall starfsmanna milli landa) og 140.000 landar okkar hafa tekið þátt í rannsóknarverkefnum af 500.000 manns alls.  Svo það stefnir í áttina að alþjóðlegu fyrirtæki.  The working language at deCODE is English. Allir tala þarna ensku í vinnunni sem auðvitað í samræmi við eignarhaldið.   

Svo hver er afstaða mín í dag 18 árum eftir stofnun fyrirtækisins. Ég held að ég taki ekki þátt í svo óljósu ferli sem er að gefa lífsýni án nokkurra annarra upplýsinga.  Ég gæti hugsað mér að taka þátt í einhverju afmörkuðu og skýru rannsóknarverkefni ef mér stæði það til boða. Ég myndi taka afstöðu til þess ef til kæmi.  En að leggja fram lífsýni án þess að vita nokkuð sem er eingöngu til að auka arð þessa ameríska risa  ....... æ nei. Ég held að ég breyti ekki afstöðu minni.  

Hér er skemmtileg saga að lokum:  Ég var einu sinni út í Barcelona, tók kláfferju neðan af hæðinni þar sem Olympíuvangurinn er. Við lentum í klefa með tveim ungum amerískum stúlkum á háskólaaldri. Við tókum tal og þær spurðu hvaðan við kæmum og þegar þær heyrðu að við værum íslensk þá lifnaði yfir þeim.  Like Stefansson.  sögðu þær, ha við veltum því fyrir okkur. Yes Stefansson, we saw him here in Barcelona yesterday.  Þá rann upp fyrir okkur. Stefánsson, auðvitað Kári.  Hann hafði komið með sömu flugvél og við fyrir nokkrum dögum.  Og þær amerísku stúlkurnar sögðu að þær hefðu farið á fyrirlestur í Harvard háskóla í Boston þar sem Kári messaði yfir háskólafólki.  Hann hafði sjarmerað þær upp úr skónum.  Þá list kann hann !!!!!  Já, Kári er víðfrægður maður. 

Orðhengilsháttur: Júró er ekki pólitík

Það er skrítið að búa á Íslandi. Ráðherra segist ekki hafa skrökvað, þó sagði hún ekki satt. 
Hennar hersveit stendur að sjálfsögðu með henni, ja svona

flestir.  Hún laug ekki neitt !!!!  Hanna Birna segir alltaf sannleikann. Hríðskota-Hanna æðir á undan sjálfri sér. Hún sér orð sína æða á eftir sér!!! Vonandi ná þau henni ekki. 

Hvernig á að leysa þennan orðhengilsvanda?   Við getum dregið fram efnisgreinarnar en þær hafa ekkert að segja.  Hannes Hólmsteinn, fulltrúi sannrar hugsunar kemur þá bara og talar um netdverga. 
Það er bara forsætisráðherrann sem á eftir að stíga á stokk og kveða upp úr.  Þrútinn og digurmæltur. Hann hringir kannski í Bessastaðanúmerið áður. 
Formaður ráðherrans lætur lítð í sér heyra.  Enda er honum skemmt.  

Hvað er hægt að gera. Kalla til málfræðing, heimspeking, siðfræðing, sálfræðing, en hvað hefði það að segja?  Við stöndum með okkar manni.  Hvað sem hann hefur gert. 

Svo hvað gerir landinn.  Hann horfir bara á Júró. Hugsar: Hvort á hann að kjósa Rússa eða Úkraínu. Það er best að vera sem lengst frá pólitík.  Þetta er allt pólitík.  Ekki Júró samt !  Þar er sko engin pólitík, Brynjar segir það.  

Það er skrítið að búa á Íslandi.    

Aðrir tímar: Hægri menn klofnir í herðar niður.

Sú var tíð þegar hægri menn dilluðu sér yfir klofningi vinstri manna. 
Það væri nú allt annað á þeirra væng. Þar var algjör samstaða yfir grunnsjónarmiðum og hugmyndum. 
Nú er öldin önnur.  Hver höndin upp á móti annarri.  
ESB atkvæðagreiðsla og hlýðni forráðamanna flokksins við forystu Framsóknar er með endemum. 
Sviksemi og fláráðshyggja ráðherra á sér engin dæmi.  
Loforð margra ráðherra í aðdraganda kosninga um atkvæðagreiðslu um framhald viðræðna. 
Einstök vinnubrögð Innanríkisráðherra í flóttamannamálum sem í öllum siðmenntuðum löndum hefðu kostað ráðherrastól. Mannvonska og bellibrögð í hávegum höfð. Lygar frammi fyrir alþjóð. 

Svo nú eru það hægri menn sem eru klofnir í herðar niður. 
Mörgum einlægum sjálfstæðismönnum er brugðið.  Eru farnir að skrá sig úr flokki allra landsmanna og stétta. 
Já, lesendur góðir.  Nú eru aðrir tímar.  

1. maí: Píslargangan heldur áfram

Það var 1. maí í gær.  Aldrei þessu vant var ferð okkar ekki heitið niður í bæ.  Við brunuðum út á Seltjarnarnes, heilsa mín leyfði ekki langa göngu í Miðbænum og enn síður að standa og hlusta á ræður.  Svo var líka spurningin til hvers?  Hvaða ræður hverra?  Forystumenn ASÍ sem láta spila
 með sig, ríkisstjórnin fær þá í samninga um jafnhækkun allra stéttarfélaga, einhvers konar 
þjóðarsátt.  En sjá.... engir sameiginlegir fundir ríkisstjórnar og forystumanna sem flestra samtaka, ef ná á þjóðarsátt.  Heldur skrifað undir eins lága hækkun og mögulegt var.  Svo er kvartað og kveinað þegar í ljós kemur að aðrir fá meira.  Forysta ASÍ tekin í nefið eins og bankamennirnir myndu segja. 

En ég brunaði út á Nes, Seltjarnarnes við ókum að norðan og ætluðum að leggja í bílastæðið þar. En sjá þegar við nálguðumst þyngdist umferðin.  Þarna var bíll við bíl, búið að leggja í öll stæði, mikill mannfjöldi. Hvað var um að vera?  Skrítið að sjá nokkurhundruð bíla, líklega of langt að labba frá hverfunum á Nesinu út á Gróttu. Gott dæmi um umhverfisstefnu landans.    Svo við flúðum af hólmi fórum suður fyrir og fengum stæði á

 horninu við Golfvöllinn.  Ég staulaðist út úr bílnum, það er ansi erfitt, svo kíktum við á hvað væri um að vera.  Var verið að halda upp á 1. maí á Nesinu, eða var verið að opna kosningabaráttu xD, var Hrafn Gunnlaugsson að taka upp nýja kraftaverkamynd?   Í ljós kom seinna að það var einhver Gróttuhátíð Nesjamanna.  Góða veðrið dró til sín fólkið.  Við röltum út í Herskýlið fyrir vestan Golfvöllinn þar var allt með kyrrum kjörum.   Þó nokkuð fólk á rólinu eða hjólinu.   Þetta var prýðisdagur.  Samt hefði verið ennn skemmtilegra að geta hlaupið kringum golfvöllinn eða þrammað í göngunni. Kíkt á trúgjörnu herrana, fengið sér kaffi og meððí.  Eins og maður á að gera á 1. maí.  Svo fékk ég rauðvín með kvöldmatnum.   Gleymdi hinni eilífu píslargöngu íslensks launafólks að fá mannsæmandi kjör.  Þar sem allt stefnir í verrra, árs bið að komast í hnéaðgerð (ég er búinn að bíða í 7 mánuði).  Margir hafa ekki efni á því að fara til læknis en myndu samt örugglega kaupa nýjustu IPad gerðina það eru þverstæður auðmagnsins.  Að framleiða varning sem neytendurnir geta ekki verið án.   Já, hún verður löng þessi píslarganga þessarar þjóðar sem telur sig geta stjórnað sjálfri sér þótt það séu ekki forsendur fyrir  því nema með samstarfi við aðra.  Svo Píslargangan heldur áfram, ætli ég fari ekki til Santiago de Compostela ef ég næ bata og bið fyrir vanhæfri ríkisstjórn.  Kannski gerist þá kraftaverk!!!