Ríkisstjórn:Og sjá blindir fá sýn!!!

Nei, ætli það sé ekki rétt hjá Forsætisráðherranum, lykilorðið blindandi, ríkisstjórn á ekki að gera neitt blindandi, ekki að gera neitt með bundið fyrir augun.  En það gerir hún skipti eftir skipti.  Alla samninga á maður að skoða fyrst, íhuga, rannsaka, liggja yfir. Það gera SDG og kó ekki.  Þess vegna lenda þau í ógöngum dag eftir dag, viku eftir viku, mánuð eftir mánuð.  

Gott er að vita hvers vegna viðskiptabann var sett á Rússland, hvaða ástæður voru að baki, hvað gerðist í Úkraínu og á Krímskaga.  Hvers konar stjórnarfar er í Rússlandi, hvað hættur fylgja því að vera háð slíku spillingarþjóðfélagi.  Það er ekki bara verið að elta ESB, við erum líka í NATO og það hefur ýmislegt með þetta mál að gera.  Kannski eigum við heldur ekki að vera þar.  Það er gott að ræða það líka.  Það er ekki nóg að hafa tugi ráðgjafa ef þeir geta ekki sett upp plön A, B og C hvað geti gerst. Líklega er heil blindradeild í Stjórnarráðinu.  Það er eitt sem kemur í veg fyrir það, hinir raunverulega blindu sjá betur en ríkisstjórn hin íslenska lýðveldis. Aldrei hefur verið jafn stór hópur amlóða saman kominn í ríkisstjórn, eins og Jónas myndi segja. Teljum upp heimskupörin ........  

Sigmundur Davíð: Getum ekki bara elt ESB og tekið þátt í viðskiptaþvingunum blindandi

Sveinn Rúnar heiðursborgari Palestínu

Ég er glaður fyrir hönd Sveins Rúnars Haukssonar og hins blómlega starfs sem hefur verið unnið undir stjórn hans í félaginu, Ísland Palestína. Allt sem hefur safnast hefur runnið í söfnun gervilima frá Össuri til hjálpar fólki sem orðið hefur fyrir barðinu á öfgastjórn Ísraelsríkis. 

„Ég lít ekki á þetta sem per­sónu­lega viður­kenn­ingu held­ur viður­kenn­ingu fyr­ir okk­ar fé­lag, Ísland Palestína, og þeim stuðningi sem sýnd­ur hef­ur verið af ís­lensku þjóðinni,“ seg­ir Sveinn Rún­ar Hauks­son sem í kvöld var gerður að heiðurs­borg­ara Palestínu. Viður­kenn­ing­una veitti ráðherr­ann Maj­di Khalidi en vega­bréfið und­ir­ritað Mahmmoud Abbas, for­seti Palestínu. 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2016/01/05/vidurkenning_fyrir_felagid/

Forseti: Úrskurðurinn er okkar, kjósenda.

Það virðast  margir vera útvaldir, að eigin mati. Til að setjast að á Bessastöðum, þessu menningar og menntasetri, sem blasir við okkur víða á Reykjavíkursvæðinu, og vera höfðingjar okkar þjóðar. .  Að taka við búi stórmenna og snillinga sem þar hafa haft aðsetur (ef til vill ekki allir)!
Sumir sem hafa í skjóli oflætis boðið sig fram aftur og aftur (ég nefni engin nöfn).
Aðrir sem vilja vekja athygli á sjálfum sér eða einhverjum furðulegum málstað.
Auðvitað mega allir gera þetta svo framarlega sem þeir eru innan laga og reglna, eins og söfnun  undirskrifta stuðningsmanna.  Undirskriftir eru furðulega fámennar, hefði átt að vera búið að breyta þeim fyrir löngu.  Samt er þetta ekki svo einfalt.  Að öðru jöfnu viljum við að fá að velja á milli karla og kvenna sem hafa unnið sér orðstír fyrir gott starf úti í samfélagi okkar. Svo geta alltaf komið til sögunnar einstaklingar sem allt í einu grípa hug þjóðarinnar. 

Nú fáum við á næstunni nöfn, einstaklinga sem treysta sér til að leggja nafn sitt og störf fyrir alþjóð.  Þeir eru ekki margir sem við höfum haft í þessi 72 ár lýðveldis okkar. Sveinn, Ásgeir, Kristján, Vigdís, Ólafur Ragnar.  Sá seinasti sem setið hefur í 20 ár, sem hefur breytt öllu, gert allt öðru vísi en áður.  Og nú yfirgefur hann stólinn, skútun, skilur okkur eftir. Ein úti á norðurhafi.  

Forsætisráðherrann vill segja eitthvað, gerir upp forsetanum sínar hugmyndir, um jákvæðnina, um myrkrið sem andstæðingar hans lifa í: 

Sig­mund­ur seg­ir ástæður til þess að hrósa for­set­an­um fyr­ir þjóðrækni og að „hafa talað máli Íslands með af­drátt­ar­laus­um hætti á alþjóðavett­vangi, eins og for­seta ber.“
„„Loks má nefna að áhersla hans á mik­il­vægi þess að við kunn­um að meta kosti Íslands og leggj­um áherslu á já­kvæðni og forðumst nei­kvæðni er mjög mik­il­væg, ekki hvað síst nú um stund­ir. Þjóðhöfðingi þarf að hafa trú á land­inu og þjóðinni, menn­ingu henn­ar og sögu,“ bæt­ir Sig­mund­ur við. „Von­andi auðnast nýj­um for­seta að gera það af sama af­drátt­ar­leysi og Ólaf­ur Ragn­ar.“

Svo er spurningin hver er það sem uppfyllir þessar kröfur Sigmundar Davíðs, eða hugmyndir Sjálfstæðismanna um frjálslyndi, frjálsa verslun, enn er sá einstaklingur ekki kominn fram.  Eflaust bíða einhverjir í startholunum.  Þeir mega ekki vera of sjálfstæðir, ekki of umhverfissinnaðir, ekki of lifandi.  Svo er á hinn veginn, hugmyndir um forseta sem er menntamaður, fylgist með straumum sinnar tíðar.  Nokkrir hafa verið nefndir, ekki vilja þeir kasta sér út í ána ennþá.  En við sjáum hvað setur.  Svo er úrskurðurinn okkar kjósendanna. Þetta verður spennandi ár.