Njála og Fyrirgefning

Var í Borgarleikhúsinu í gærkvöldi. Njála, afburðarsýning en ekki fullkomin frekar en önnur mannanna verk. Frábær leikhópur, mörg ný nöfn sem maður þarf að læra, þegar maður er búinn að sjá 3-4 kynslóðir leikara í leikhúsum og maður eldist þá þarf maður að læra ný andlit. Valur Freyr, Hjörtur Jóhann, Björn Stefánsson, Vala Kristín, Þuríður Blær; nóg að læra.  Svo

eldri snillingar, Jóhann, Unnur Ösp, Sigrún Edda, og kostulegur Njáll hjá Brynhildi Guðjóns,  svo var Atli Freyr mættur þarna í hlutverki Hilmars Guðjónssonar!  Dansararnir sem eru leikarar og leikararnir eru dansarar eins og þau hafi aldrei gert annað, sem nær hámarki í dansatriðinu  með Kristnihaldið/Púpu gjörninginn.  Líkamlegt atgervi leikara nú til daga þarf að vera ótrúlegt.  Þeir sem eldast eiga í erfiðleikum, en Jóhann tekur það nú flott með Presley atriðinu.

 Í hinu skemmtilega virðingarleysi verða svo mörg smáatriði skemmtileg í huganum, ég hlæ með sjálfum mér.  Stairways to heaven á dönsku, Sigrúnu Eddu hent út af sviðinu í fyrsta sinn, samband við salinn, rappkaflinn í veislunni.  Þó er virðingin fyrir þessu ógnarverki íslenskrar menningar alltaf til staðar.  Setningarnar renna upp úr leikurunum eins og þetta sé tungumálið okkar í dag. Sumu er sleppt ég saknaði Björns í Mörk.  Ljóðin fá að njóta sín.  Þarna er virðingin.  Svo ég orði þetta virðing og virðingarleysi skapa þenna einstæða atburð. Það var staðið upp í lokin og klappað og hrópað. 

Ég læt sumt fara í taugarnar á mér í hinu nýja leikhúsi.  Bjórdósir þær eru alls staðar ég sá sýningu í Berlín þar voru þær, í Þjóðleikhúsinu eru þær, í Borgarleikhúsinu.  Allt draslið sem myndast þegar leikararnir ganga berserksgang í bardagaátökum.  Vinsældatónlist sem þarf alltaf að vera til staðar, Brennið þið vitar í Njálu?  Af hverju ekki Skarphéðinn í brennunni eftir Hannes Hafstein með flottu lagi Helga Helgasonar tónskálds? 


Svo var það einu sinni, að Helgi var að leggja skífur á barnaskólann, sem þá var, seinna símstöð og nú lögreglustöð, að ein skífan hraut úr hendi hans og datt niður á götuna. Þegar hann heyrði brothljóðið, datt honum í hug: „Buldi við brestur og brotnaði þekjan.“ Hann tók nagla og skífu og rissaði upp lagið, svo að hann skyldi ekki gleyma því“ (Morgunblaðið, 8.sept.1943).

Í þessu verki er eitt lykilorðið Fyrirgefning, fyrirbrigði sem við þekkjum öll.  Þarna er það spurningin um hefnd, hvenær verður maður að drepa, hvernig getur maður lýst  ofbeldi?  Er hægt að fyrirgefa, hvað gerðu Forníslendingar?  Það var hægt að borga, vega, senda í útlegð.  Hvað gerum við í dag? Mér var á sýningunni hugsað til þessa út frá umræðunni um unga manninn sem er búinn að taka út refsinguna.  Við höfum fangelsi til þess.  Í Ameríku bíða ættingjar hins myrta eftir aftökunni, auga fyrir auga tönn fyrir tönn. Og fagna þegar dómnum er fullnægt.  Það er erfitt að standa frammi fyrir svona aðstæðum.  Allir hafa lent í aðstæðum þar sem spurning er um fyrirgefningu.  Þó það sé ekki morð.  Njáll er maðurinn sem virðist geta fyrirgefið þó hann sé ansi útsmoginn í ráðum sínum og hans uppeldissonur Höskuldur Hvítanessgoði enn frekar sem frekar lætur lífið en að drepa.  En þeir sem drepa verða drepnir, sér Njáll fyrir sér, hann reynir en getur ekki stöðvað atburðarásina, hefndin er Kára tengdarsonar hans sem eltir brennuvargana víða um heim.   

Erum við eitthvað komin lengra í dag, við horfum úr íslenskri fjarlægð á heiminn.  Þar sem morð og styrjaldir geysa þar sem hinir saklausu verða oftast fórnarlömb.  Hvernig á að stöðva hringrásina? Það er stutt í villimannseðlið.  Ég get ekki gefið svörin. Öll eigum við samt að reyna að vera mennsk.  

Alþingi: Eiturörvar á fyrsta degi!

Spenna, Alþingi brunar af stað.  Stóryfirlýsingar á fyrsta degi. Birgitta lætur Forsætisráðherrann fá það óþvegið:
„Svo mikil er ást Framsóknarflokksins á hinu beina lýðræði að það á að setja himinháa þröskulda sem gera lýðræðið nánast ómögulegt og á sama tíma leggja til að taka málskotsréttinn af forseta. Síðan er alveg ljóst að hæstv. forsætisráðherra stóð með beinum hætti í vegi fyrir því að það væri hægt að

klára þetta mál þannig að við gætum farið í þjóðaratkvæðagreiðslu samhliða forsetakosningum,“ sagði Birgitta á Alþingi í dag
eru það Framsóknarmenn sem vilja enga hreyfingu á stjórnarskránni? Ætli það sé ein fléttan komin frá Bessastöðum?

Og Sigmundur stingur Bjarna með títuprjónum, fyrst var það Frosti sem sendi ískaldar kveðjur til Asíufarans sem vill frekar eyða fé í Asíu í samgöngubætur en á Íslandi!
„Það liggur ekkert á að selja bankann fyrr en menn eru ásáttur um að það sé æskilegt fyrir eigandann,“ sagði Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra í óundirbúnum fyrirspurnatíma á Alþingi í morgun um sölu á hlut ríkisins í Landsbankanum.

Sigmundur minnti á að heimild væri til staðar til að selja bankanum og bætti við að það væri í höndum Bankasýslu ríkisins að sjá um söluna. „Ég efast ekki um að bankasýslan muni meta það hvenær og með hvaða hætti æskilegt kann að vera að selja hluti í bankanum,“ sagði hann.(stafsetningarvillur í boði Visir.is) eins og ríkisstjórnin hafi ekkert með það að gera!

Ætli  Stjórnin lafi út árið?  Ætli einhverjar vörður vísi veginn!

Bílafasismi er orðið

Bílafasistar vaða uppi, komast í feitt á Grensásveginum. Hvers eigum við að gjalda ? Við sem höfum kosið að  nota ódýrari valkost og umhverfisvænni.  Þeir sem vilja að börnin þeirra séu stöðugt í lífshættu í umferðinni. Það er eins og að rífa augað úr sumum  ef minnst er á reiðhjól eða gangandi vegfarendur. Þeir vilja frekar fórna börnum sínum á altari bílismans.

Bílafasismi er orðið. Ég hrósa ekki alltaf skipulagsmálum meirihlutans og smekk en þessa götu hjóla ég oft um og þar má breyta og bæta. Ég meina það.

Rithöfundar:Letingi á ríkisjötu

Ætli forsetakosningar séu byrjaðar það mætti halda þegar maður sér skrif ofsaíhalds liðsins gegn hugsanlegum frambjóðanda sem er friðarsinni, umhverfissinni og félagslega þenkjandi. Það er allt gert til þess að hindra framgang hans. Nú er það níð um letingjann á ríkisjötunni sem þiggur milljónir af bláfátækri alþýðu.

Já það er allt reynt, líklega er þetta byrjunin á einni sóðalegustu kosningabaráttu lýðveldisins. Allt verður gert til að koma í veg fyrir að frjálslyndur umhverfis sinni setjist að á Bessastöðum.

Sama má segja um aðra stjórnarmenn þó þeir hafi ekki verið orðaðir við forsetaframboð.  Þau myndu öll sóma sér vel á Bessastöðum. Þau Kristín Helga Gunnarsdóttir, formaður, Jón Kalman Stefánsson, Hallgrímur Helgason, meðstjórnandi, Vilborg Davíðsdóttir, meðstjórnandi. Öll fengu þau líka laun áður en þau komust í stjórn! Hvernig stendur á því?

Kennitöluflakk.: Gætum Meðalhófs segir SA!!!

Kona mín hló svo mikið yfir tölvunni sinni í gærmorgun.  Ég var auðvitað forvitinn hvað gat verið svona skemmtilegt? Jú það var svo skemmtileg frétt frá Samtökum atvinnulífsins í Fréttablaðinu með þessari flottu fyrirsögn:

Varlega sé farið í baráttu gegn kennitöluflakki

Já þetta var eitthvað til að fara sérstaklega varlega gegn:  

 Samtök atvinnulífsins vilja að stjórnvöld gæti meðalhófs í baráttu sinni við kennitöluflakk. Í frétt á

vef samtakanna kemur fram að þetta sé afar mikilvægt og þó svo að „um sé að ræða mikinn löst í atvinnulífinu sem nauðsynlegt er að sporna við af festu, verður að hafa í huga að um er að ræða fámennan hóp rekstraraðila sem vísvitandi brjóta gegn lögum og reglum.“
Þar segir jafnframt að það að herða á regluverkinu í baráttunni við aðila sem sýna af sér einbeittan brotavilja sé ekki til árangurs fallið og „mun aðeins bitna á þeim yfirgnæfandi meirihluta atvinnurekenda sem standa heiðarlega að sínum rekstri.“

Svo mörg orð voru það.  Meðalhóf er fallegt orð, á þá að loka augunum að einhverju leyti? Á að láta þá vera sem sýna einbeittan brotavilja?   Er það hlutverk yfirvalda?  Það er ýmislegt skrítið hugsað innan veggja SA!   

 Þar segir að stjórnvöld verði að beita öðrum aðferðum við að ná til þeirra sem brjóta lög og standa ekki skil á sköttum og gjöldum en takmarka möguleika fólks til að stofna til eigin reksturs, til dæmis herða á refsiákvæðum þegar rekstraraðilar verða uppvísir að skipulögðum undanskotum líkt og með kennitölu­flakki. Það sé grundvallarréttur einstaklinga að sjá sér og sínum farborða, leita sér atvinnu og stofna til reksturs í því skyni. Þessi réttur sé staðfestur í stjórnarskrá Íslands.

Nú á ég varla orð .......  er ekki sjálfsagt að takmarka möguleika þeirra að fara í eigin rekstur sem hafa brotið lög, skila ekki lögbundnum sköttum og gjöldum?  Er það hlutverk Samtaka atvinnulífsins að halda hlífiskildi yfir glæpamönnum? 

Alþýðusamband Íslands gerði gangskör fyrir nokkrum árum að rannsaka kennitöluflakk.  Þar kom í ljós að: 

Árið 2012 voru á Íslandi skráð 31 þúsund fyrirtæki með takmarkaða ábyrgð og fer þeim fjölgandi. Takmörkuð ábyrgð vísar til þess að sá/þeir sem að félaginu standa taka ekki á sig aðra skuldbindingu en þá að greiða tiltekna fjárhæð við stofnun félagsins. Að öðru leyti eru þær skuldbindingar sem gerðar eru í nafni félagsins á ábyrgð þess, ekki eigendanna. Dæmi eru um að einn og sami einstaklingurinn hafi farið með 29 félög í gjaldþrot á sjö ára tímabili.
Samkvæmt gögnum Creditinfo skiluðu einungis 22% félaga ársreikningi á réttum tíma árið 2011. Mikil fylgni er á milli þess að skila ekki ársreikningi og að vera í vanskilum því 72% þeirra fyrirtækja, sem ekki hafa skilað ársreikningi 2011, eru á vanskilaskrá.

 Það er eflaust hægt að segja að þessi gögn séu of gömul sem vitnað er til.  En við höfum ótal dæmi um notkun þessa flakks en það er skilgreint: 

Í sinni einföldustu mynd má lýsa kennitöluflakki sem skipulagðri aðgerð einstaklinga þar sem verðmæti eru tekin út úr einu félagi (hf./ehf.) og sett í annað félag en skuldir og aðrar skuldbindingar skildar eftir og félagið síðan sett í þrot. Mörg dæmi eru um keðju slíkra gjörninga vegna sama rekstursins þar sem sömu einstaklingar eru í forsvari. Fullyrða má að þetta athæfi kosti íslenskt samfélag tugi  milljarða króna á ári. 

ASÍ kom með tillögur í 16 liðum sem gætu hjálpað í sambandi við kennitöluflakk. Þarna tapar samfélagið tugum milljarða króna og ekki veitir af í samneysluna.  Er það hlutverk SA að vera varðhundur fyrir þá sem leika sér að illa skipulögðu kerfi?   Væri ekki nær að Samtök Atvinnuvega berðust gegna glæpsamlegri starfsemi í fyrirtækjarekstri?  Kveddu Alþingi að setja eðlilegan lagaramma um þennan málaflokk.  Spyr einfaldur bloggari í öngum sínum.  

Hér er skýrsla ASÍ :

http://www.asi.is/media/2702/Kennitoeluflakk-01102013.pdf

  

 

 

 

 

 

 

 

 
 

Tvær fréttir: 3 fangar og Veikindi ráðherra

Ekkert kveikti meira í netmiðlum en furðuleg fréttamennska á Stöð 2 í gærkvöldi. 
Viðtal við 3 fanga á Kvíabryggju.  Sem líta á sjálfa sig sem fórnarlömb dómskerfis þar sem allt virðist vera gert rangt.  Þeir eru lagðir í einelti, Bankamenn sem eru ofsóttir, ja, af hverjum?  Þetta tekur fréttamaður góða og gilda rökfærslu hjá þeim.  Virðist vera líta á það sem sannleika ekki örlar á gagnrýnni fréttamennsku hjá honum.  Hann verður allri stétt sinni til skammar. 

Þarna koma fram allir helstu ókostir „frjálsra fjölmiðla" í eigu auðmanna.  Skuggi Jóns Ásgeirs og Ingibjargar konu hans svífur yfir þessari fréttastofu sem hefur fyrirgert rétti sínum að tekið sé mark á henni.  Að fréttastofa taki þátt í því að setja svona leikrit á svið er fáránlegt. 3 fangar sem eru með her sérfræðinga á bak við sig á góðum launum, lögfræðingar sem hafa gert það að lífsstarfi sínu að dansa umhverfis þessa menn og þjóna þeim.  Fjölskyldumeðlimir sem eru þvílíkt meðvirkir, virðast hafa algjörlega misst siðferðiskenndina innan um gull og glingur.Stór hópur annarra bankamanna sem hafa aldrei gert neitt rangt.  Engin brú sem tengir þá við líf venjulegs fólks.


Svo ég segi bara:  Svei!!!

_______________________________

Önnur frétt sem fór í dag um netheima, bréf Ólafar Nordal sem sagði frá því að hún þyrfti framhaldsmeðferð þar sem hækkun hafi orði í æxlisvísum í blóði hennar en eins og flestum er kunnugt um barðist hún við krabbamein fyrir skömmu.  Ég hef stundum gagnrýnt pólitískar ákvarðanair hennar eins og maður gerir í hita leiks.  En þegar svona bjátar á óska ég henni alls góðs í meðferðinni.  Ég vona að allt fari á besta veg hjá henni og fjölskyldu hennar. 
 
Kæru vinir.
Við reglubundið eftirlit í lok síðasta árs kom í ljós að hækkun hafði orðið á svokölluðum æxlisvísum í blóði sem mæla framgang og stöðu krabbameins. Við nánari skoðun komu í ljós smávægilegar breytingar í kviðarholi sem nauðsynlegt er að bregðast strax við.
Vegna þessa var ákveðið að ég skyldi hefja lyfjameðferð í upphafi þessa árs, í sex skipti, sem ég hef þegar hafið. Það eru vissulega vonbrigði að til þessa hafi þurft að koma en allt fram á þennan dag benti allt til þess að ég hefði komist yfir þennan hjalla.

Ég brenn enn fyrir að vinna fyrir almenning og hugsjónir mínar. Þessi þröskuldur sem ég þarf að yfirstíga á næstu vikum breytir engu þar um. Núna stend ég frammi fyrir þessu verkefni og þarf að klára það. Það er engin ástæða til annars en að vera bjartsýn.
Ég mun halda áfram að sinna mínum störfum eins og ég hef gert.
Bestu kveðjur
Ólöf

Bowie: Hetja í einn dag?

Það er skrítið að velta fyrir sér tónlist út alla ævina.  Þegar við vorum unglingar og Bítlarnir komu fram var okkur sagt að þessi dægurlaga tónlist yrði öllum gleymd eftir nokkur ár. Það hefur ekki orðið. Enn eru margir sam hlusta á þessa tónlist, ég nefni engin nöfn þau yrðu svo mörg.  Hver kynslóð finnur sér nýja snillinga, sumir gleymast og hverfa, eins og á dögum Bachs og Beethoven. Ég og margir við hlustum á klassík, rokk, jazz og ótal aðrar hljómlistartegundir.  Sumir hlusta aldrei á tónlist nema í útvarpi, aðrir hlusta núna á nútímamiðla Spotify og fleira. 

Aðrir eru meiri dellukallar og kon ur. Þannig er ég, það snjóaði í morgun þegr ég las fréttirnar um andlát Davids Bowie, úr krabba þessi vágestur sem hrifsar til sín svo marga.  Það kingir niður snjó núna og þegar ég sit við tölvuna.  Það er margt ógeðfellt umhverfis mann, ég er hættur að vinna, en ég leita í tónlist og bækur til að gleyma, valdamönnum sem koma manni alltaf á óvart með flónsku og kunnáttuleysi um verksvið sitt og framkomu við landsmenn sem hafa kosið þát til æðstu starfa.  Ég skrifaði á fésið í morgun þetta hér að neðan, fátækleg orð en einlæg. Ég hefði getað minnst á kvikmyndaferil hans, frægafólksferil, það er ekki mitt áhugasvið.  En eitt stendur eftir hann verður dreginn fram, vínyl, diskar, kvikmyndir á þessu heimili. Ég veit ekki hvort ég hefði kunnað við hann sem persónu.  Hann var hálgert kameljón en ......  Hann á verðugan stað í lífi mínu. Eins og aðrir góðir listamenn, bókmennta, myndlistar og tónlistar.  We can beat them, just for one day.  Þetta kemur upp í hugann, ætli þetta sé það sem við getum.  Sigrað þá einn dag bara einn dag.  Ég er bjartsýnismaður.  Ég held þeir verði fleiri.

Ég keypti The Man who sold the world í Hljóðfærahúsinu forðum daga, síðan var hann Leigjandi hjá mér út ævi sína lét sig hverfa öðru hverju en birtist alltaf á ný, alltaf með eitthvað nýtt í farteskinu, popp lag allra tíma hjá mér er China Girl, hvað ég spilaði það. Og Ziggy Stardust, Heroes, Low. Station to Station, Heathen, fleiri og fleiri. Hans verður saknað á þessu heimili eins og heimiliskattanna sem hverfa. Munurinn er að maður getur áfram hlustað á þennan! Blessuð séminning hans.