Bláa höndin, Græni hnefinn og fleira fallegt.

Við munum flest ofríki Davíðs Oddssonar í forsætisráðherrastólnum, þegar hann reyndi að troða fjölmiðlafrumvarpinu í gegnum Bessastaði en hitti fyrir sér Forsetann með stórum staf, kallaði gagnrýnendur á einkafund eins og samtalið fræga við Hallgrím Helgason.  Þá varð til orðtakið Bláa höndin.  

Nú kemur í ljós  að Sigmundur Davíð var arftaki Davíðs á stólnum, kallaði fjölmiðlastjóra fyrir sig til að gráta undan gagnrýni á ríkisstjórnina og Framsóknarflokkinn  (og sjálfan sig í

leiðinni). Fjölmiðlarnir gerðu stjórninni : erfitt fyrir og væri til trafala.  Svo þar hefur verið á ferðinni Græni hnefinn.  Sem síðan hvarf ofan í mýrarfláka í Norðausturkjördæmi. Og setur engan lit á orðspor okkar Íslendinga.  Danska sjónvarpið er með dagskrárauglýsingu á milli þátta á hverju kvöldi, þar sem fyrrverandi Forsætisráðherrann birtist á skjánum þar sem hann er malaður í lygakvörn, áður en Trump birtist á eftir sem næsti trúður En Utanríkisráðuneytið segir okkur að þetta hafi engin áhrif á orðspor okkar, þá hefur það líklega ekki verið neitt fyrir.

Svo halda þeir áfram  að bíta höfuðið af skömminni stjórnarherrarnir. Lofa kosningum í haust en segja svo allt annað.  Ómerkilegastur eins og oft áður,

er Ásmundur Einar, þingmaðurinn sem sem var með Ríkisstjórn í hádeginu og greiddi atkvæði gegn henni um kvöldmatarleytið, nú básúnar hann í sínu kjördæmi að allt annað standi til, stjórnin hafi umboð til næsta vors (sem er lagalega rétt en loforð um annað (sem hefur verið gefið opinberlega)er á siðferðilegu plani en það plan er ekki til hjá honum). 




  

Forsetinn: Hvað er til ráða?

Það virðist hafa komið mörgum á óvart að Forsetinn vill sitja áfram á Bessastöðum á kostnað okkar. 
Þeir aftur á móti sem hafa þekkt hann um áratugaskeið eru ekki hissa.  Hann veit betur en flestir allt, hann er hrokafullur og sjálfhverfur,  hann vill ekki hreyfa við stjórnarskránni, hann vill ekki hætta á þeim tímapunkti þegar við minnumst hans sem Forseta sem stuðlaði að því að

ríkisstjórn xB og xD tók völd undir stjórn óskabarnsins SDG, barnið sem brást vonum flestra.  Enn einu sinni kom í ljós hve lítill mannþekkjari Forsetinn er. Því fór sem fór. Enn einu sinni enn, hljómaði frá Bessastöðum, hvort Hún var spurð veit ég ekki. Mótmælendur voru ekki spurðir, Þjóðin var ekki spurð, hvort 6. tímabílið ætti að eiga sér stað, Forsetinn kallaði þá ekki á sinn fund út á Álftanes.  Hann tók bara á móti Framsóknarmönnum. Hann sat úti á túni með 99% þeirra og fékk svarið sem hann vildi. Þetta var ánægjulegur og stórbrotinn Þjóðfundur sagði Forsetinn á blaðamannafundi.     

Hvað er þá til ráða?  Það er að kjósa annan mann (karl eða konu) til valda.  Svo einfalt. Forsetinn hefur hrakið burtu nokkra frambjóðendur, sem telja sig illa svikna.  Ef þjóðin kýs hann áfram þá er ekkert við því að gera, þannig er lýðræðið, stór hluti íslensku þjóðarinnar veit einu sinni enn ekki sinn vitjunartíma.  Hann er búinn að vera í 20 ár og skapa sér traust.  Ef hann verður ekki kosinn, þá ætlar hann að óska sigurvegaranum til hamingju og fara í ævinlangt frí, glaður og reifur (segir hann). Og við sem höfum ekki kosið hann sjáum tækifæri til þess að fá meiri breytingar á beinbrotnum íslenskum þjóðarlíkama, stjórnarskrá, fjármálakerfi, ganga milli bols og höfuðs á siðleysi athafnamanna og embættismanna.  Við viljum fá glaða og einbeitta stjórn þjóðkjörinna fulltrúa í næstu kosningum.  Sem þurfa ekki að feta hvert spor með annað augað á Bessastöðum hitt á Aflandseyju.

Enda er enginn að standa vakt með þjóðinni.

  

Tortólar og Tortólínur: Á meðan við bíðum

Mikið held ég verði gaman þegar alvörulistar birtast yfir Tortóla og Tortólínur.
Þegar stoltið ljómar af auðfólki Íslands þegar það sér nafn sitt á prenti eða fallega mynd eða myndskeið í myndmiðlum. 

Þetta mun örugglega minna á þegar upplýsingar komu í denn um hæstu skattgreiðendur

landsins.  Allir voru þeir stoltir, að geta lagt mest til í þjóðarbúið.  Þorvaldur í Síld og fisk og útgerðarmennirnir og skipstjórarnir á vetrarvertíðarbátunum og Síldarskipunum.   Já, lesendur góðir, öll eigum við einhvers staðar, vini, kunningja ættingja.  Þetta er svo lítið land.  

Tillagan hans Bjarna um sakleysi Ólanna og Ólínanna ef þeir borga, ja, borga hvað?  Hvað liggur uppi á borðinu?   Ætli hún haldi áfram í nefndum Alþingis?  Ætlar Fjármálaráðherra að draga hana aftur til sín oní annan buxnavasann og þriðjungur þegnanna man ekkert eftir nokkra daga?  Eða á að hefja herferð um rétt hvers og eins að koma sem mestu undan skatti?   Og að allt slíkt sé löglegt?  Er Davíð ekki farinn að hamra á því. Skattar eru af hinu illa, heilbrigðis og félagsþjónusta á að vera í eigu einstaklinga í réttum flokkum. 

Svo getum við búist við að ýmislegt komi fram í ólíklegustu flokkum.  Mikið var ömurlegt að hlusta á framkvæmdastjóra xS í útvarpinu á laugardagsmorgun ræða um húsnæðismál.  Hann safnaði ekki mörgum atkvæðum þann daginn. 

Svo trommu tunnuslátturinn mun halda áfram við Alþingishúsið, ræður munu hljóma úr hátölurum, söngvar glymja, næsta haust eða fyrr munu þeir hverfa, hinir vanhæfu. Nema við stimplum okkur endanlega í bananagengið, opnum aflandsþorp á Sauðárkróki og gefum Evrópu langt nef, það er allt hvort sem er búið að vera þar.    

Tortólamenning í boði xD

Við erum oft furðu lostin yfir ýmsu sem hefur gerst hjá okkur.
Það er margt merkilegt í frásögnum Fréttatímans í dag. Hversu xD spilar allt niðrum sig í forHruninu.
Þar spila stór hlutverk Geir nokkur Haarde og dýralæknirinn alræmdi Árni Matthiesen. 

Karlarnir sem hleyptu af stað skattleysi og Tortólamenningu íslensku auðstéttarinnar.
Það er svo margt sem er grátbroslegt, að koma á fót nefnd til að bæta íslenska skattkerfið með Sigurði Einarssyni, Pálma Haraldssyni og Baldri Guðlaugssyni.  Þvílík eðalnefnd, manni svelgist á, hvað varð um 4 milljarðana sem hurfu í Panamaferðinni í boði Pálma?   Hverjum datt í hug að fá þá saman í nefnd??? Þetta er eins og fá Djöfulinn til að stjórna Himnaríki!

Að trufla útgerðina í því að skilja eftir milljarða í útlöndum það er mesti glæpur á Íslandi.  Hvað er búið að níða niður nöfn, Jóhönnu og Steingríms út af því.   Bjarni B. er allt í einu orðin stjórstjarna, hann sem elskaði Paradísaraflandið í Indlandshafi.  Allir trúa honum hann kemur svo vel fyrir í vel straujuðum jakkaföttum.  Einn þriðji þjóðarinn er sammála honum um að það sé allt í lagi að stela  undan milljörðum  í Aflandslöndum.  Það sýnir bara kraft og djörfung íslenskra athafnamanna. 

Við erum svo einstök, þessi þjóð.

Sigmundur Davíð og heiðarleikinn

Jæja, nú er hann farinn í frí og segist ætla að koma aftur, I will be back...Hjálp. Og lýkur (kannski) vetrinum með bréfi til flokksmanna sinna, fullur af iðrun og yfirbót og biður félaga sína fyrirgefningar: NOT!  Það er ekki hans stíll.  Nei, öll hans óhamingja kemur að utan, það eru fjölmiðlar sem leggja gildru fyrir hann, elta hann á röndum, allt er öðrum að kenna.  Sigmundur sem einu sinni vann á RUV, virðist haldinn þeirri firru að það sé tilgangur fréttamiðla að ofsækja hann og fjölskyldu hans, hann ræðir lítið um aðra stjórnmálamenn hann er svo sjálfhverfur.  Að hann sjálfur segi sannleikann, andstæðingar heyra ekki eða skilja hann. Hann veitir góðar upplýsingar, aðrir gera það ekki. Það er hann og fjölskyldan gegn þeim. Þessi framkoma hans  hefur ekki komið upp núna í mars mánuði þetta hefur einkennt hans stjórnartíð.  Að búa til samsæri, fá samstarfsmenn sína með í samsærið.  Neita að tala við stærstu og bestu fjölmiðla landsins.  Samt lítur hann á sjálfan sig svo heiðarlegan og hreinskiptinn: 

Ef þetta er svo hvers vegna eru þessar ótal efasemdir sem sótt hafa að löndum hans.  Hvað er það sem þeir tala um hjá þessum ofurheiðarlega manni? 

-   Í viðtalinu fræga koma fram að hann hafði prókúru á Aflandsfélagi.
-   Hafði verið eigandi á Aflandsfélagi seldi það konu sinni á 1 dollar á seinasta möguleg dega fyrir ný lög.
-   Hann neitaði fyrst í viðtalinu að eiga eða hafa átt Aflandsfélag
-   Hann tók þátt í starfi og uppbyggingu samninga ríkisins við kröfuhafa, þótt konan hans væri einn kröfuhafinn með hundraðmilljóna kröfur lagalega og hann líka siðferðilega.
-   Ástæður hans fyrir ýmsu atferli hans virðast vera að innst inni er samviska hans að kveinka sér sem brýst  síðan út í reiðiköstum og samsæriskenningum.
- Hann gerir sér ekki grein fyrir að Uppdrag granskning í sænska sjónvarpinu er ekki bara einhver þáttur sem beitir óhefðbundnum aðferðum,  heldur er þetta virtasti sænski rannsóknaþátturinn, það hafa margir sænskir stjórnmálamenn og embættismenn staðið hikkstandi yfir spurningum þeirra.  Þó kanski hafi viðtalið við Sigmund Davíð verið algjörlega einstakt. Enda heimsfrægt. Við getum núna tekið undir orðastagl SDG um heimsfrægð.  Við Íslendingar erum heimsfrægir, að endemum.

Og ekki batnar málflutningur hans í þessu bréfi hér að neðan, hvergi iðrun, bara eftirsjá að hafa ekki getað staðið sig betur og uppgötvað fyrr gildruna, fundið óvininn! Engin afsökunarbeiðni ekkert samviskubit.   Hvað kallar maður fólk sem hefur þessa heimssýn?  Hvar er sjálfskoðunin, hvar er samvinna við félaga og vini? Er þetta veröld Sigmundar, veröld úlfa og refa?

Gáttir allar
áður gangi fram um skoðast skyli, um skyggnast skyli,
því að óvíst er að vita
hvar óvinir
sitja á fleti fyrir.


_____________________________________________________


Hér er sagt frá bréfi Sigmundar Davíðs:

Sig­mund­ur Davíð Gunn­laugs­son, þingmaður Fram­sókn­ar­flokks­ins og fyrr­ver­andi for­sæt­is­ráðherra, seg­ir að and­stæðing­ar hans vilji ekki heyra eða skilja „sann­leik­ann“. Hann seg­ir að hann hefði átt að upp­lýsa um blekk­ing­ar sjón­varps­manna strax, frek­ar en að leggja ein­göngu áherslu á að veita „góðar upp­lýs­ing­ar.“ Við verðum: að muna að allt sem gert var er í fullu sam­ræmi við lög og regl­ur, öll fjár­mál okk­ar hjóna eru og voru tí­unduð eins og vera ber í skatt­fram­tali okk­ar,“.

Þetta kem­ur fram í bréfi sem Sig­mund­ur Davíð sendi flokks­mönn­um Fram­sókn­ar­flokks­ins í dag. Þingmaður­inn er far­inn í ótíma­bundið frí frá þing­störf­um.

Í bréf­inu seg­ir Sig­mund­ur Davíð að síðustu vik­ur hafi verið hon­um og hans fólki afar erfiðar þó að tím­inn hafi einnig verið lær­dóms­rík­ur. „Þegar hart er sótt að ykk­ur vegna mín eða fjöl­skyldu minn­ar bið ég ykk­ur að muna að allt sem gert var er í fullu sam­ræmi við lög og regl­ur, öll fjár­mál okk­ar hjóna eru og voru tí­unduð eins og vera ber í skatt­fram­tali okk­ar,“ skrif­ar hann.

Þingmaður­inn seg­ir að and­stæðing­ar hans og eig­in­konu hans vilji ekki heyra eða skilja „sann­leik­ann.“ „En þrátt fyr­ir að við hjón­in höfðum birt sam­an­tekt um málið og sýnt fram á að full­yrðing­ar um að for­sæt­is­ráðherra Íslands leyndi pen­ing­um í skatta­skjóli væru ósann­ar vilja and­stæðing­ar okk­ar ekki heyra eða skilja sann­leik­ann. Látið er eins og eng­ar eða ónóg­ar skýr­ing­ar hafi komið fram og and­stæðing­ar okk­ar end­ur­taka í sí­fellu að ég þurfi að skýra mál mitt,“ skrif­ar Sig­mund­ur Davíð. 

„Nú hef­ur verið upp­lýst í sænsk­um sjón­varpsþætti að þeir sjón­varps­menn sem í hlut áttu und­ir­bjuggu skipu­lega viðtal við mig með það eitt í huga að ég yrði lát­inn líta sem verst út. Atriði var hannað á fölsk­um for­send­um sem ætlað var að styðja við sögu sem þegar hafði verið skrifuð óháð staðreynd­um.

Fram kom í þætti þess­um að sænsk­ur sjón­varps­maður sem er þekkt­ur af því að beita óhefðbundn­um aðferðum hafi þó haft efa­semd­ir um að rétt­læt­an­legt væri að beita mig slík­um brögðum. Efa­semd­ir um að ganga eins langt og raun bar vitni í því að rugla viðmæl­and­ann í rím­inu til að láta hann koma sem verst út. Skrifað var hand­rit fyr­ir fram, að því með hvaða hætti dreg­in yrði upp sem nei­kvæðust mynd af mér og mín­um.

Þrátt fyr­ir að upp­legg hafi verið með þess­um hætti er ég fyrst­ur manna til að viður­kenna að ég stóð mig illa i um­ræddu viðtali. Á sama augna­blik­inu áttaði ég mig á því að all­ur aðdrag­andi viðtals­ins hafði byggst á ósann­ind­um og til­gang­ur­inn verið sá að leiða mig í gildru til að hanka mig á ein­hverju en um leið var ég að reyna að átta mig á því að hverju það snéri. Ég bið ykk­ur af­sök­un­ar á framistöðu minni í um­ræddu viðtali. Eng­um finnst sú fram­istaða sár­ari en mér sjálf­um“, skrif­ar Sig­mund­ur einnig.

„Ég hefði því átt að upp­lýsa um blekk­ing­ar sjón­varps­mann­anna strax frem­ur en að leggja ein­göngu áherslu á að veita góðar upp­lýs­ing­ar í þeirri trú að menn sæju þá ekki leng­ur ástæðu til að setja málið fram með þeim hætti sem raun varð. Sömu­leiðis hefði ég viljað gera margt á ann­an veg, eft­ir á að hyggja.

Á tím­um sem þess­um kem­ur einnig í ljós hverj­ir eru vin­ir í raun og líka að ekki eru all­ir viðhlæj­end­ur vin­ir. Sum­ir þeirra sem ég hafði jafn­vel ef­ast um að styddu mig í raun hafa í þess­um erfiðleik­um reynst mér ein­stak­lega vel sem gegn­heil­ir vin­ir. Í þessu felst mik­ill lær­dóm­ur um mik­il­vægi þess að hafa ætíð op­inn huga gagn­vart fólki og ekki draga álykt­an­ir nema út frá staðreynd­um.

Ég skil mjög vel að marg­ir hafi upp­lifað óvissu und­an­farna daga. En nú er mik­il­vægt við styðjum öll við bakið á Sig­urði Inga og veit­um hon­um og öðrum ráðherr­um og þing­mönn­um þann stuðning sem nauðsyn­leg­ur er til að ljúka hratt og vel þeim mik­il­vægu verk­efn­um sem eru kom­in svo vel á veg,“ seg­ir einnig í bréf­inu.

 

Skrifa myndatexta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hrokafulli Bjarni

Hann kemur á skjáinn eins og ekkert hafi gerst, heimurinn sé nákvæmlega eins og hann var árið 2006! Hann segir okkur frá samstöðunni inan flokks síns, ánægju flokksmanna með sig.

Þannig er Lífið í Sjálfstæðisflokknum.

Engin Græðgi, ekkert Siðleysi, Engin Klækjabrögð .(eins og talað er um í dönsku þáttunum

Svikamyllan á RUV, takið eftir á RUV!)

Eða hvað? Á maður að trúa því að allir Sjálfstæðismenn hafi þessa einföldu sýn á flokk sínum og formanni sínum? Trúa þeir því að formaðurinn hafi hreinan skjöld þrátt fyrir allt of oft hafi komið upp efasemdir annað? Trúa þeir að margir framámenn þeirra sem hafa verið leynt og ljóst að skera niður skatta hátekjumanna, umgengist töluverðan hluta þessara 600 aðila sem eiga eða hafa átt aflandsfélög (sjáum til þegar nöfnin koma) að þessi félög hafi aldrei borist í tal? Eigum við að halda að Sjálfstæðismenn fái kjánastimpil um leið ag þeir aðhyllast Sjálfstæðisstefnuna með stórum staf?

Er það ekkert óeðlilegt að fjölskyldur formanna Stjórnarflokkanna hafi legið saman í viðskiptum svo oft? Er það kannski allt lygi af því að Stundin skrifar um þetta, Morgunblaðið skrifar ekki um svona hluti, sægreifarnir eiga eflaust eftir að koma við sögu. Í þessari endalausu framhaldssögu bananalýðveldisins. Ég trúi því ekki að margir Sjálfstæðismenn hafi ekki fengið nóg, kötturinn minn er búinn að fá upp í kok, ælir þessum óþverra öðru hverju. 
Ef svo er ekki, þá erum við illa stödd.

Ráðamenn : Siðferðilegt skilningsleysi

Það er skrítið eftir það sem hefur gengið á frá því á sunnudaginn að sjá Sigmund Davíð birtast í ræðustóli á Alþingi þar sem hann er ekki að biðjast afsökunar og láta sig síðan hverfa.  Nei, hann ræðir bara hversu góður stjórnandi hann sé og hversu góð verk hann hafi framkvæmt. 

Venjulega er það nú þannig að þegar maður hefur orðið sér til skammar þá lætur maður sig hverfa, ég tala nú ekki þegar maður hefur orðið sér til skammar gagnvart öllum heiminum.  Það er eins og ekkert hafi gerst.  

Það er því ekki furða að helsti heimspekingur okkar og sérfræðingur í siðfræði Vilhjálmur Árnason finnist þetta ótrúlegt:

„Það var ekki litið á inntak og markmið laga og reglna heldur bara á bókstafinn og helst þannig að maður reyndi að komast sem lengst frá honum án þess að upp um mann kæmist. Þetta vorum við helst að ræða út frá fjármálamönnum í [Rannsóknarskýrslu Alþingis] en hér er um að ræða stjórnmálamenn sem eru gæslumenn almannahagsmuna. Það er sérstaklega sláandi og til marks um mikið siðferðilegt skilningsleysi þegar menn verja sig út frá stöðu sakamannsins ef svo má segja, að „ég hafi ekki gert neitt rangt fyrr en sekt er sönnuð“, í stað þess að skilja bara ákveðin grundvallaratriði sem varða trúnað, trúmennsku og trúverðugleika þeirra sem við höfum falið að fara með fjöregg þjóðarinnar.“