Maður ársins: Hverjum ber heiðurinn??

Maður ársins.  Þetta hljómar alltaf eitthvað svo vafasamt.  Hvernig er hægt að kjósa slíkt eða velja slíkt. Samanborið þegar Obama fékk friðarverðlaun Nóbels eða Churchill fék bókmenntaverðlaun nóbels. 

Nú segir merkir menn að maður ársins hjá okkur sé formaður eins stjórnmálaflokks landsins.  Um leið eigum við að gleyma öllu sem þessi maður hefur gert seinustu árin.  Hvernig á að meta??? 

Hann stóð við loforð, ætli það þyki merkilegt af stjórnmálamanni, þótt það hafi ekki verið í samræmi við það sem hann hann hafði lofað. Hann fékk samstjórnarflokk sinn til að lúffa með smámál sem stjórnarandstaða hafði haldið fram. Hann var með fallegasta skópar ársins.  Þetta eru plússarnir.  

En við eigum að gleyma öllu öðru, frammistöðu hans fjögur seinustu árin stanslaus illyrða og glamuryrðaflaumur, kvart og kvein við gagnrýni, skipulagsleysi í ráðuneyti hans, vafasamt samstarf við forsetann sem er utan við ramma stjórnarskrár, draumaheimur ráðherrans utan veruleikans, eins og Walter Mitty. Hefur fært framsóknarflokkinn langt yfir á hægri vænginn.  Leyfir útlendingahatri og menningarfjandskap að vaða upp í flokk sínum. Nokkrir mínusar. 

Ég held að við eigum að hvíla stjórnmálamenn á þessu sviði.  Þótt Jón Gnarr sé sá eini sem kæmi til greina.  Maður sem þorði að fara nýjar leiðir.  Hugsar óhefðbundið.  Hefur ekkert tengst Hruninu sem ekki er hægt að segja um þann fyrrnefnda.  

En það er fjöldi fólks utan þessa geira sem á skilið að verða menn ársins.  Anita Hinriksdóttir , sem sveiflaði sér inn í þjóðarsálina, eins og forsetinn myndi segja.  Benedikt Erlingsson sem dansar um menningarsviðið eins og enginn annar, hneggjar og fær sér sopa úr pytlunni.  Starfsfólkið  á RÚV sem var sparkað, varð fyrir barðinu á menningarleysi Ríkisstjórnarinnar og þrælslund Páls Magnússonar.Sjúklingarnir á Ríkisspítalanum sem hafa ekki komist í aðgerð á árinu. Atvinnuleysingjarnir sem þurftu að bíða eftir desemberuppbótinni. Fréttamennirnir í Kastljósinu sem hleyptu af stað umræðunni um Kynlífsmisnotkunina sem var þagnarmál hjá okkur.  

Já, lesendur góðir, það væri gaman ef landinn gæti sýnt það sem hann hefur oft gert að velja sannkallaður alþýðuhetjur sem menn ársins.  Það væri gott í skammdeginu.

 
   

Biskup: Þakklæti og mannkostir

Á þessum jólum skulum við því minnast þakklætisins. Þakklætis fyrir að fá að lifa í landi sem lýtur stjórn þeirra sem gert hafa Jesú Krist að leiðtoga lífsins, landi lýðræðisins. Því þó margt megi betur fara erum við þó hamingjubörn miðað við margar aðrar þjóðir. Við getum líka þakkað fyrir líf okkar og þeirra sem á undan eru gengin og beðið Guð að líkna þeim sem þjást og stríða og stefna í faðm hans að leiðarlokum.

Þetta sagði biskupinn okkar á aðfangadagskvöld, góð ræða að mörgu leyti,og víða komið vð,  en þessi orð hennar sem ég vitna hér í  eru ansi óljós að mínu mati.  Vist erum við hamingjubörn að mörgu leyti, en hamingja felst ekki aðeins í því að hafa það gott.  Það felst líka í því að taka ábyrgð á sjálfum sér og öðrum, hugsa um aðra og láta af hendi rakna það sem við getum, sýna rausn og átta sig á því að við getum gert mun meira en við gerum í dag.  Margir þeir sem hafa gerti Jesúm Krist að leiðtoga lífsins eru því miður oft fullir af hræsni og fordómum í garð þeirra sem minna mega sín eða tilheyra öðrum hópum en þeir. .  Það eru ekki trúarbrögð sem skera úr um mannkosti og siðprýði.


Það er fjöldi þátta í fari hvers manns sem skapar heilsteypta og  góða manneskju. Oft eru það ólíklegustu menn sem sýna þá eðliskosti þegar á reynir. Í Njálu var Bergþóra kölluð drengur góður.  Ætli höfundur Njálu  hafi ekki verið að hugleiða slíkt, og eflaust var ýmislegt í fari Bergþóru sem við mundum ekki samþykkja í dag.  Hver tími býður upp á ný sjónarmið.  

John Grant: Okkur til sóma

Íslandsvinurinn góði, John Grant, er okkur aldeilis til sóma. Diskur hans Pale Green Ghost er víða í tölu bestu diska ársins hjá ekki ómerkilegri tímaritum en Mojo, Guardian og Uncut.  Með honum eru líka íslenskir tónlistarmenn, snillingurinn Guðmundur Pétursson. Jakob Smári bassaleikari, Arnar Ómarsson og Sigurður Bjarki sellóleikari  og  hljóðblandarinn góði, Biggi Veira!!

Já, lesendur góðir, þessir nýbúar koma mörgu góðu til leiðar, sumir halda að þetta séu bara óalandi sílepjandi sníkjudýr  Það er öðru nær.  Atvinnuhlutfall þeirra er yfirleitt hærra en landanna í löndum umhverfis okkur. Þar sem fólk hittist af ótal þjóðum þar er bjart og hlýtt !!!! Fjölmenningin blívur.

Það er gaman að lesa jákvæðar og lífgandi fréttir, listageiri okkar er lifandi sem aldrei fyrr.  Hvað sem yfirvöld gerar!!!  

Jólakveðja

Kolniðamyrkur, vindurinn hvín, ljósin í blokkinni fyrir norðan húsið okkar lýsa upp, Aðfangadagur, skrítið að minnast fæðingar barns fyrir rúmlega 2000 árum.  

Við fáum enn eina vissu um smæð okkar í heiminum. Lægðir hamast í kringum okkur, margir verða lítið á ferðinni í dag.  Lengra í burtu ganga menn með byssur og drepa. Risastór vatnstankur safnast upp undir Grænlandsjökli.  Lífið er tilviljunum háð. 

Á svona degi er gott að hugsa til þess að eiga vini og ættingja.  Án þess erum við litil og hrædd. Á degi sem þessum er maður væminn og meir.  Ég óska öllum Gleðilegra jóla, etið ekki yfir ykkur, gætið hófs, njótið lífsins eins og hægt er.  

Kjarasátt og Gylfinn er reiður. Skál !!!!

Það birtir af degi, 2. dagur hækkandi sólar, við gleðjumst. Eins og vera ber.  Nýir kjarasamningar líta dagsins ljós og Gylfinn er reiður, þvílíkt vanþakklæti.  Hann skilur ekki að ef menn semja um 2,8% eða 5% fyrir þá verst settu, verður eitthvað feitara að vera á beininu.  Það er varla núna.  Það þýðir ekki að semja um 10% það hefur eingöngu í för með sér grimma verðbólgu þar sem lánin okkar bólgna út.  Það verður að gera eitthvað annað og meira.

Fólkið vill eitthvað meira, sérstaklega þegar útgerðarmenn fitna og fitna, fá hálfan milljarð til að leika með.  Kaupa sumarbústaði og snekkjur handa börnunum.  Skilanefndir fá þrjátíu og eitthvað þúsundir á tímann.  Allir eiga að vera glaðir.  Það birtir af degi, Gylfinn er reiður, við eigum að taka SDG og BB í guða tölu. Olafur forseti mátar kórónu.  

Það verður að fyrirgefa þótt ég spili bara Nick Drake og sökkvi í depurð.  En það eru jól næstu daga, hangikjöt, kalkún og hryggur með öllu.  Bráður kemur  betri tíð, með hreindýrakjöti og skoskri rjúpu, og góðu rauðvíni sem sérfræðingarar fjölmiðlanna mæla með enda eru þeir sérfræðingar ríkisstjórnarinnar. .  

Gleymum því samt ekki að xD var með 50% í skoðanakannanafylgi árið 2000 nú er það 25%, breytingar geta gerst.  Það birtir af degi, mesta lægð aldarinnar er framundan. 

Skál landar skál.

Gylfi, Sigmundur og Bjarni dansa valdadansinn

Menn, misvitrir, keppast við að hrósa ríkisstjórninni að hafa náð samningi.  Það má segja það að það er gott ef samningur næst.  Það losar ýmsa við brjóstsviða og magabólgur.  En auðvitað er það Gylfi sem er Il Maestro.  Hann gat aldrei samið af viti við Jóhönnu og Steingrím, hann hafði sjúklegt hatur í þá átt. Ristilbólgur þjáðu hann á þeim árum. 

En það er allt í lagi að semja við íhaldið í landinu.  Það sem skiptir mestu máli að Lífeyrissjóðirnir komist sæmilega úr út þessum samningum.  Þess vegna eru engar kröfur um verðtrygginguna, Lífeyrissjóðir elska verðtryggingu.  Verkalýðshreyfingin þarf ekki að minnast á útgerðarmenn, nei, þeir eru góðir eins og Samherjamenn kasta hálfri milljón í liðið.  Þá er allt í lagi.  Og að semja fyrir flesta undir verðbólgu, það er flott. 

Svo Gylfi hjálpar xD og xB að dansa áfram valdadansinn,  Gylfi er svo góður, þjóðin elskar Gylfa.  Og kýs Sigmund Davíð mann ársins. 

Eða hvað????

Pistlar, blogg og tónlist

Ég held að ég verði að segja eitthvað skemmtilegt í dag, Þótt mörgum sé ekki gaman í huga.  Að fá aftur íhaldsstjórn af gamla nýfrjálshyggjuskólanum, sem vill færa ótal hluti aftúr á bak í tímanum.  Þar sem hugmyndafræði Chicago skólans ræður ríkjum.  Sem stefnir að því að hinir ríku verði ríkari og aðrir fátækari. Það þýðir samt ekki að sökkva í kviksyndi depurðinnar þá verður fljótlega allt búið.  Það verður að takast á við þess djöfla!!! 

En, hlustendur góðir ég ætla að ræða um pistlahöfunda og bloggara sem ég hef gaman að.  Lokst svolítið um tónlist sem gleður mig. Í morgun las ég pistil Pavels í Fréttablaðinu um Útkastarann en þeir halda sig á fleiri stöðum en á börunum. Sérstaklega fá útkastararnir í Útlendingastofnuninni sinn skammt, ef  það er satt sem hann segir um stjórnsýsluna þar þá er kominn tími til að gera eitthvað.  Varla verður það í ráðherratíð Hönnu Birnu.   Pavel er dæmi um pistlahöfund sem er skemmtilegur og fær mann til að pæla í vanahugsunum manns, samt er ég ekki sammála um dýpstu gildi samfélagsins. En það er allt í lagi, maður tekst á við hann í huganum um leið og maður les hann.  Þeir eru fáir orðnir góðir pistlahöfundar í Fréttablaðinu, þeir þurftu að losa sig við ein skemmtilegasta sem kom manni oft á óvart, Einar Má Jónsson, bróður Megasar. Gunnar Smári er oft góður í Fréttatímanum og sumir fréttamenn DV eru ígildi góðra pistlahöfunda.  Það er eini fjölmiðillinn sem er beittur í gagnrýni á spillingu og sora íslensks þjóðfélags.Ég vona að þeir fái tækifæri til að halda því áfram. Kastljósið beinir birtunni að mörgu óhugnanlegu en auðvitað er reynt að kippa tönnunum úr því og Fréttir og Spegillinn eru allt í einu 30 mínútur búið að skera niður 20 mínútur. Það verður að skera niður til að borga 15 milljónirnar hans Páls M.      

Bloggflóran er æði misjöfn og höfundarnir ætla sér ýmislegt með skrifum sínum.  Sumir vilja bara vekja athygli á sjálfum sér, aðrir á einhverjum málstað, þriðju vilja spúa sorpi yfir landsmenn.  Maður nær svona einhverri leikni að fletta þessu án þess að bíða tjón á sálu sinni.  Svo er alltaf eitt og eitt gullkorn inn á milli.  

Jónasi Kristjáns tekst alltaf að æsa einhverja landsmenn svo er hann sérfræðingu í ýmsum eins og Vigdísi Hauks.  En honum tekst aðdáanlega misseri eftir misseri að vera FÚLL Á MÓTI. Svo er það Egill sem ætlar alltaf að vera með sömu skoðun og margir aðrir og við vitum hvernig þá fer.  Svo er það hópur af skoðanamyndurum, Illugi J., Karl Th., Teitur A., og svo framvegis, æ ekkert sérstakir en með einn og einn góðan. Og Eva Hauks og Einar S. sem elska að vera með öðru vísi skoðanir en þau eru orðin ansi þreytandi.  Björn Valur fer oft í spor Jónasar enda víða illa liðinn en samt vinsæll með hnútukastið.  Loks vil ég nefna Ingimar K.H. sem er sannur og eflaust oft með svipaðar skoðanir og ég, það er ekki svo slæmt!!!   

Loks lofaði ég einhverju um tónlist á árinu.  Bestu tónleikar sem ég var á var flutningur á Goldberg tilbrigðunum í strengja útsetningu í Reykholti, þar sem svitinn lak af spilurunum á heitasta degi ársins, það var ógleymanleg stund.  Svo kom snillingurinn rússneski Rozhdestvensky 
og stjórnaði Sinfó einu sinni enn líklega í 3 skiptið eða 4.   Og kona hans spilaði píanókonsert Rimsky- Korsakoff.  Hann stjórnaði 10. Shostakovitsch ef ég man rétt. Það var líka magnað.   Svo man ég eftir flutningi á 2. strengjakvartett Bela Bartoks í flutningi Camerarctica sveitarinnar, það snart mig ansi mikið, svo og J. Brahms:          Strengjakvartett nr. 1 í c-moll op. 51,1, í kvartett Sigrúnar Eðvaldsdóttur, þar var frábær spilamennska með líklega okkar besta fólki.  Kammermúsíkklúbburinn skilar góðu starfi í Hörpunni í vetur, og í Janúar ætlar Bryndís Halla Gylfadóttir að spila Cellósónötur Bachs, það verður spennandi. Úr því að ég minnist á Bryndísi tengdadóttur mína verð ég að minnast á disk stjúpsonar míns Þórðar Magnússonar La Poesie sem inniheldur fjögur verk, Kvartett fyrir klarinett, fiðlu, selló og píanó.Það mótlæti þankinn ber, sem er umritun á sinfoníu fyrir 2 píanó,  

 Rapsódía fyrir kontrabassa og píanó svo og Saxófónkvartett. Þetta er yndislegur diskur sem verður betri við hverja hlustun. Það var geðvonskulegur dómur um þennan disk í Fréttablaðinu sem lítið er að marka.  Tryggið ykkur eintak og hlustið og sannfærist um gæðin!!! 

Í rokk tónlist hefur ýmislegt gott verið á ferðinni, ég hef lært að meta Hjaltalín sem er magnað band, svo hreif Emiliana Torrini mig með nýja diskinum.  Tónvefurinn Spotify gerir mann mögulegt að hlusta endalaust á góða tónlist, fyrir lítinn pening, og rifja upp gamlar perlur.  Ég hef kynnst á árinu Kurt Vile, Magnolia Electrical Co., Vampire Weekend og Grizzly Bear. Af eldri meisturum var nýi diskur David Bowies góður og endurútgáfa Bob Dylans á Self portrait, Another Selfportrait var besti diskur ársins hjá mér.  

Svo óska ég ykkur gleðilegra jóla, lesendur góðir, etið og drekkið í hófi og komið endurnærð til lífsins á ný...... það ætla ég að gera!!!