Hringekja spillingar 3: Mannúð ríka fólksins

Gaman gaman þær skríða fram úr fylgsnum sínum, þið vitð hverjar, verurnar með halann. 
Þessar sem borga alltaf skattana sína og eru heiðarlegar, meira að segja í skattaskjólum eru þær ærlegar og trúar íslenskum yfirvöldum.  Datt nokkrum annað í hug!

Ég las með athygli grein Indriða H. Þorlákssonar um Skattaskjól og aflandsfélög í Kjarnanum.  Þar rekur hann uppruna og tilgang slíkra félaga.  Greinin er bítandi og hæðin á sinn þurra hátt.  Og rekur allt til baka sem íslensk valdastétt hefur látið hafa eftir sér seinustu daga, með rökum og upplýsingum.   Þar sem glæpir verða allt í einu að heiðarleika, gott ef ekki

mannúðarstarfsemi, líklega er íslensk valdastétt sú eina í heiminum sem er að halda uppi atvinnu í skattaskjólum og aflandssvæðum. Ekki gera þeir neitt sem yfirstéttir  gera í  öðrum löndum.  Að koma sér undan lögum og reglum sinna landa. Ó nei. Þeim datt bara öllum í hug að tilkynna eignir sínar núna.  Einmitt núna.  Og við eigum að trúa því.

Sá stóri hópur sem hóf þessa iðju á þessari öld gerði það ekki í góðgerðarskyni, hér var verið að ná sem mestum arði, gróða og sjá til þess að yfirvöld séu ekki að reka puttana niður í hítina þeirra.  Ef einhverjum dettur annað í hug þá er það algjör auli. Eins og ég. 

Hér fyrir neðan eru góðir bitar frá Indriða, þökk sé honum fyrir starf sitt, líklega værum við á öðru flökti ef hans hefði ekki notið við í Hruninu.  Hann þekkti sitt heimafólk af starfi sínu í íslenska embættis- og skattakerfinu.  Lesið grein hans  og berið saman í huganum það sem hefur verið troðið upp í kokið á manni af yfirvöldum, ráðherrum og valdsmönnum okkar seinustu daga.    

__________________________________________

 Úr grein Indriða:

Sterkríkir einstaklingar eru aðrir stórnotendur skattaskjóla. Með því að færa eignir sínar þangað geta þeir gengið svo frá hnútum að þeir komast hjá því að greiða skatta af tekjum af þessum eignum og viðskipti með þær eru huldar leynd. Þrátt fyrir skráninguna fer engin eiginleg starfsemi fram í þessum skattaskjólum. Féð er ekki fjárfest þar heldur í öðrum löndum þar sem meiri feng er að fá. Fjármálastofnanir og svokallaðir umsýslumenn eru ráðnir til að sýsla með fé að fyrirmælum eigenda þess. 

Hagræði af skattaskjólsfélagi felst í því sem aðgreinir það frá félögum utan aflandssvæða en það er eins og áður segir einkum þrennt. Skattleysi, leynd og ógagnsæi. Þar að auki má nefna það hagræði sem felst í því að vera laus undan ýmsum reglum sem gilda myndu um félagið og starfsemi þess væri það í heimalandi eigandans. Eitthvert þessara atriða eða þau öll saman eru eina rökræna skýringin á því að einhver velur það að stofna félag í skattaskjóli. Því fylgja engir aðrir viðskiptalegir kostir enda fer starfsemi félagsins og stjórn þess ekki fram í skattaskjólinu og það hefur í reynd engin raunveruleg tengsl við það.

Að lokum má nefna að eigendur félaga hafa ýmsar leiðir til að ná til sín tekjum úr þeim og ekki alltaf víst að tilgreint sé eða rétt farið með í skattalegu tillliti. Auk þess að greiða eiganda arð er algengt að honum sé greitt fyrir störf eða þjónustu við félagið. Um getur verið að ræða greiðslur fyrir stjórnunarstörf, ráðgjöf og skýrslugerð o.fl. Allur háttur er á hvaða leið slíkar greiðslur fara og hvort þær eru rekjanlegar til eigandans. Ein úttektarleið er að eigandinn hefur kreditkort á félagið undir höndum og notar það til að greiða persónulega neyslu, kaupir með því farmiða, gistingu og veitingar á ferðalögum, notar það til að greiða fyrir stórinnkaup og jafnvel til að greiða með í matvöruversluninni. Fyrir fáum árum komust sænsk skattyfirvöld yfir upplýsingar af þessum toga sem m.a. teygðu sig hingað til lands og sýndu að þetta er útbreitt.

Leynd og ógagnsæi er mikilvægt einkenni skattaskjóla. Leyndin felst í því að skráning félaga er ófullkomin, engar eða litlar kröfur eru gerðar um upplýsingar um eigendur og upplýsingar eru ekki veittar. Hlutabréf eru gefin út á handhafa en ekki nafn og nafnlausir reikningar leyfðir. Litlar eða engar kröfur eru gerðar um ársreikninga og skil á þeim. Afleiðingin er að erfitt eða ómögulegt er fá upplýsingar um eignarhald á félögum og hverjir séu raunverulegir eigendur þeirra, sjá umsvif þeirra og viðskiptatengsl og leggja mat á það sem fram kemur um þau í heimalandi eigandans t.d. ef hann lætur þeirra getið á framtali eða félagið kemir fram fyrir hans hönd í bankaviðskiptum o.fl.
Gerð ársreikninga skil á þeim og opinbert aðgengi að þeim er lögbundin í öllum þróuðum löndum. Hér eins og annars staðar innan EES svæðisins eru reglur um ársreikninga byggðir á tilskipun Evrópusambandsins og verða þeir að fylgja ákveðnum bókhaldsstaðli, vera skoðaðir af óháðum fagaðila og birtir almenningi með tilteknum hætti. Þessu fylgir kostnaður en þetta er talið nauðsynlegt til að tryggja samkeppni og heilbrigða starfsemi fyrirtækja og er skilyrði þess að viðskiptamenn fyrirtækja geti fengið þær upplýsingar sem þeir eiga rétt á og þarfnast. Engar slíkar reglur gilda um aflandsfélög sem staðsett eru í löndum utan EES svæðisins eða hafa sambærilegar reglur.
Leynd og ógsagnsæi er þannig “hagræði” fyrir eigandann umfram það eitt að “vernda” skattalegt hagræði.

Það er ekki bara í skattalegu tillliti sem erlend lögsaga hefur áhrif. Sama á við um gagnvart öðrum lögum. Þegar hefur verið minnst á lög um ársreikninga og á það einnig við um öll önnur lög sem lúta að eða snerta starfsemi félaga hér á landi. Þau lög eiga sér flest samsvörun í löggjöf annarra þróaðra ríkja. Því má segja að aflandsfélögin hafi haslað sér völl utan hins sameiginlega réttarfars sem þróast hefur og er við lýði á Vesturlöndum.
 

Hringekja spillingar 2: Vilhjálmur fellur

Sorglegur endir á félagsmálastörfum hjá Vilhjálmi Þorsteinssyni á vinstri væng.  Karl sem hafði allt til að bera til að vera frámámaður í okkar samfélagi.  Gat meira að segja útskýrt efnahagsmál á mannamáli.  En ... hann segir frá því loks núna að hann eigi reikning í Lúxembourg sem var vitað fyrir nokkrum árum  en ..... sleppir því að hann eigi líklega líka

einn á Kýpur, eru þeir kannski fleiri?  Aðalatriði í þessum leik virðist vera  leyndin, spennan; fíknin nær yfirhendinni allt víkur fyrir henni.  Engan varðar um það hvað þessi einstaklingur gerir, skattaskjólið er mitt!

Hvað fær mann sem ég kaus á sínum tíma í stjórnlagaráð, til að verða áhættufíkill fjármála get ég ekki dæmt um.  En þegar upplýsingar komu fram um eignarhald hans í Lúxembourg og að hann hefði tengst fjármálabraski Gunnlaugs Sigmundsson þá sá ég að ég hafði kosið rangt
 ( ingi@dv.is   06:00 › 23. september 2014)
 Enn er eitt dæmið um það hvernig Gullið grefur gat á heila fólks, fólk verður steinrunnið. Mikið er þetta sorglegt. Fyrir hann og jafnaðarstefnuna. 

May be I should have: Beðið eftir Forsetanum

Nú fjölgar í May be I should have/ Ég hefði kannski átt að liðinu. Það á eftir að bæta í hópinn.
Sjálf tökuliðið hefur sagt marga góða í dag: bestur var dýralæknirinn. 
stjórnmálafræðingurinn í XD var á hælunum á honum. Við bíðum á eftir Forsetanum.

Hringekja spillingar

Bjarni veit ekki um reikninga sína, Ólöf skrifar bara undir, Sigmundur vill ekki að við skiptum okkur af konu hans, sirkusinn heldur áfram,  svo standa þeir fyrir utan Stjórnarráðið með alvörusvip og ræða um að allt sé í góðu gengi.  Heiðarleikinn ljómar af þeim.Ráðherra eftir ráðherra.  

Ég man að það var umtalað fyrir nokkrum árum  að Vilhjálmur Þorsteinsson og Gunnlaugur Sigmundsson væru í fjárhagslegu sambandi
og ættu reikninga í Lúxembourg. Sumir töluðu um að þeir hefðu tekið stöðu gegn krónunni, ekki veit ég um það. En ég  skildi aldrei hvernig VÞ var valinn í æðstu stöður í Jafnaðarmannaflokki.

 Sjá hér er sú frétt úr DV:

Vilhjálmur og Gunnlaugur fluttu milljarð út úr Teton

Högnuðust á hrunárinu 2008. Tóku 600 milljóna arð út úr félaginu.
Ingi Freyr Vilhjálmsson
ingi@dv.is
06:00 › 23. september 2014

Eigendur fjárfestingarfélagsins Teton ehf., sem hagnaðist ævintýralega á verðbréfaviðskiptum á hrunárinu 2008, hafa fært stóran hluta af eignum félagsins yfir í þrjú ný eignarhaldsfélög. Samtals er um að ræða eignir upp á meira en 1.100 milljónir króna sem teknar voru út úr Teton og settar yfir í þrjú félög sem heita Teton A, B og C. Þetta gerðu eigendurnir, Vilhjálmur Þorsteinsson, Örn Karlsson og Gunnlaugur Sigmundsson, síðla árs í fyrra. Þessar upplýsingar má sjá í skiptingaráætlun fyrir Teton sem skilað hefur verið til ríkisskattstjóra og eins í ársreikningi félagsins sem sýnir mikla eignatilfærslu. 

Myndir: Stofumynd úr Álfheimu, fjallamynd úr Þórsmörk. Það er gott að hafa eitthvað fallegt fyrir augunum.  Greinarhöfundur tók. 

Tortólaleikurinn: Gáttirnar opnast og spillingin veltur út

Það fór sem marga grunaði, Sigmundur og fjölskylda eru ekki einu aflands, ja hvað á maður að segja, Gerpin?  Er þetta ekki frekar neikvætt orð, jú vissulega, en þátttaka í skattaskjólum er auðvitað glæpur, tilgangurinn er fyrst og fremst að losna við að borga lögbundin gjöld og skatta, slíkt fólk eru auðvitað Skálkar.  Samkvæmt fréttum RUV þá hafa 3 ráðherrar og fjöldi áhrifamanna tekið þátt í Tortólaleiknum.  Við fáum að vita meira um þettta næstu daga í Kastljósi. 

Því miður höfðum við mörg þennan grun, af hverju?  Af því að við höfum séð eftir að gáttirnar opnuðust í Hruninu, að spilling er útbreiddari en við höfðum nokkurn tíma gert okkur grein fyrir. Það er svo skrítið að upplifa það að allt það versta sem maður ímyndar sér um fólk er rétt.  Það er ljóst að heimssýn manns bíður hnekki, ég trúði á það besta í mannskepnunni en það er ágirnd, græðgi og mannvonska sem ræður ríkjum.  Það er þetta fólk sem hefur komið í veg fyrir að velferðar og heilbrigðisþjónusta geti þróast eðlilega hjá okkur.  Það er jafnvel sama fólkið sem situr í valdastólunum og kemur í veg fyrir að eðlileg skattheimta fái að dafna og svo fær það aðra til að halda að þetta sé hugmyndafræði sem gagnist okkur öllum! Þegar þarna er

bara græðgi og glæpsamlegt athæfi. 

Mikið er þetta sorglegt samfélag sem við höfum þróað.  Orðið sem á við um þetta er bara: Sveiattan.  Nei, það er ekkert orð sem nær þessu. Maður veit aldrei hvort næsti maður við hliðina á manni taki þátt í þessu.  

Svo segir RUV á vef sínum: 

Nöfn þriggja íslenskra ráðherra og fleira áhrifafólks í íslenskum stjórnmálum eru á listum yfir eigendur aflandsfélaga í skattaskjólum. Þetta sýna gögn sem blaðamenn víðs vegar að úr heiminum hafa undir höndum og hafa unnið úr síðustu mánuði. Á næstu dögum verður í sérstökum Kastljós-þætti greint frá áður óbirtum upplýsingum um eignarhald íslenskra stjórnmálamanna á fyrirtækjum í skattaskjólum.

Þátturinn er unninn í samstarfi við fjölmiðlafyrirtækið Reykjavík Media, ICIJ Alþjóðasamtök rannsóknarblaðamanna og þýska blaðið Süddeutsche Zeitung. Þar verða birtar upplýsingar um umfangsmiklar eignir Íslendinga í félögum í skattaskjólum. Meðal annars ráðherra í ríkisstjórn Íslands og fjallað um þáttöku annars áhrifafólks í íslenskum stjórnmálum í starfsemi aflandsfélaganna, sem til þessa hefur farið leynt.
Upplýsingarnar og gögn um starfsemi aflandsfélaganna spanna 25 ára tímabil. Nýjustu dæmin sýna að einstaklingar í þessum hópi stofnuðu slík félög á árinu 2014. Upplýsingar um félög eins og þau sem um ræðir hefur verið nær ómögulegt að finna til þessa. Mikil leynd er yfir stofnun og starfsemi þeirra og til undantekninga heyrir að hægt sé að finna út  hverjir eru raunverulegir eigendur þessara fyrirtækja.

   

Páskaboðskapur Ráðherrahjónanna

Sumum liggur á að koma páskaboðskap sínum á framfæri. Og sækja það stíft þó að vel sé til vandað hverjir fái að senda út fagnaðar boðskapinn. À meðan aðrir leiðtogar senda út boðskap friðar og betra mannlífs. Þá ræðir forsætisráðherrann (og maki hans) fjármál sín og hugmyndir sínar um björgun sína á íslensku þjóðinni. Sjaldan hefur einn ráðamaður bjargað jafn mikið einni þjóð í algjörri óþökk hennar.

Þegar maður hlustar á Páfann, biskup íslensku Þjóðkirkjunnar  ræða vandamál heimsins, hin raunverulegu vandamál, ófrið, flóttamenn, endalaus átök í sumum heimshlutum þá verða lítisigld fjármál þeirra hjóna, valda mannsins sem alltaf tekst að gera hugmyndir um grunnreglur mannlegra samskipta siðferði, völd, heiður og æru svo raunaleg að manni fallast hendur. Hann hefði getað leyft okkur löndum hans að njóta þessarar helgar sem er trúarhátíð hjá mörgum, fjölskylduhátíð hjá öðrum, hvíldar og íhugunarstund hjá mörgum, í friði og ró. 

Í kvöld þegar þessi grein var skrifuð hafði lygnt í Borgarfirðinim stjörnu kerfi alheimsins glitruðu  yfir höfðum okkar, Norðurljósin tóku svo við í allri sin dýrð. Barnabörnin sofnuðu við kvöld söguna og RUV sýndi hið undurfurðulega meistaraverk Hrúta, þar sem samband mannskepnunnar var sýnd á þann hátt sem bara lista snillingar geta gert. Ísland býður upp á svo margt  unaðslegra en úblásna valdahana.

Föstudagurinn langi: Dagur siðleysis?

Góð lesning  á föstudaginn langa. Hver var krossfestur. Sigmundur Davíð eða íslenska þjóðin? Það er sorglegt að svona hugsanir komi upp í hugann. Þessi grein Láru Hönnu Einarsdóttur fær mig til að muna hve ótrúlega saklaus maður var í byrjun þessarar aldar. Við hjónin keyptum í fyrsta skipti nýjan og góðan bíl. Fórum allt of seint að huga að viðbótar

lífeyrissparnaði.  Á meðan íslensk auðstétt kom peningum sínum úr landi eða fór í mál hvert við annað innan fjölskyldunna til að fá fleiri milljónir til að leika með. Og hlæja að þessum  löndum sínum sem kunnu ekki trixið eða höfðu ekki áhuga á peningum. Þar sem græðgin er meginatriðið. 

Góðir Íslendingar til hamingju með ráðamann (menn) sem hefur enga siðferðiskennd þar sem siðleysið drýpur af hverju strái. Þar sem við hefðum ekki vitað neitt um allt þetta ef tækni hefði ekki  komið til sögunnar sem gerir okkur mögulegt að fylgjast betur með valdamönnum okkar og skiptast á skoðunum um (mis)gjörðir þeirra. Það er Inernetið. Við gefumst ekki upp gagnvart siðníðingum og hyski þeirra. 

Lesið grein Láru Hönnu.