Rangar upplýsingar: Hver á Vefpressuna???? Hver á pening???

Það er skrítið með þessa peninga.  Sumir vilja ekkert kannast við eignir sínar. Eins og Hannes Smára.  Aðrir eru stöðugt í málaferlum út af þeim, eins og Kári. Ríkir Hafnfirðingar fá nafn sitt í DV.  Aðrir eiga ekkert af þeim, eins og ég.  

Á Björn Ingi Vefpressuna?  Hvar fékk hann pening?  Hver endurfjármagnaði?  Hvar lánar honum?  Tapaði hann ekki stórsummum í Hruninu?  Hvers vegna hafa þessar upplýsingar ekki komið fram fyrr, að hann eigi Vefpressuna að mestu leyti einn???? 

Eitt er þó víst, ég myndi ekki skrifa á vafningum hans.Er hann nokkurs konar leppur fyrir aðra???? Ég veit það ekki.  Mér finnst hann ekki merkilegur pappír.  Myndi ekki kaupa notaðan bíl af honum, ekki einu sinni reiðhjól!!!!  

Rangar upplýsingar CreditInfo um Vefpressuna

Björn Ingi Hrafnsson eini eigandinn frá upphafi  (dv.is)

Leynigögn um skíðaskála: „Kæri Hannes“

Tölvupóstur frá lögmanni í Lúxemborg til Hannesar

Kári stefnir lögmanninum: „Fyrir mér er þetta ekki spurning um peninga“

Snýst ekki um peninga segir Kári Stefánsson (dv.is)

Gunnar Bragi: óbilgjörn stækkunarstefna

óbilgjörn stækkunarstefna, sagði utanríkisráðherra á alþingi, skrítið orð stækkunarstefna, er það sama og útrásarstefna???  ef það eru einhverjir sem myndu nota þetta orð þá væru það rússnesk yfirvöld. Það er sorglegt hversu þessi ráðherra og margir aðrir eru án

sögu, saga mannkynsins, saga Evrópu er einhvern veginn ekki til í heilabúum þeirra.  

Hvers vegna var ESB stofnað ?  Hver er forsaga þess?  Er það sem við þurfum ekki að velta fyrir okkur? Evrópustríðin miklu, fátækt og eymd eftir seinni heimsstyrjöld, spurning um markaði og efnahag.  Allt er þetta sem hefur ýtt á þessa þróun.  
Hvers vegna vilja lönd sem liggja að Rússlandi frekar samstarf við ESB en stóra grannann sinn?  Hvers vegna er svona mikil fjölbreytni innan þess? Hvers vegna liggur leið þeirra sem eiga bágt, búa við eymd og fátækt til Evrópu?   Eru Danmörk og Svíþjóð búin að tapa öllum sínum sérkennum?  Af hverju megum við ekki sjá endanlegan samning til að greiða atkvæði um?  Sjá hvernig sérstaða okkar er metin? 

Himinn og haf; sýnd og veruleiki, hagsmunir á sjó og landi; eru það ekki við sem þurfum að setjast niður og hugsa,  fáum við endalaust allt fyrir ekkert, einu sinni áttum við stóran bandamann, sem við gátum att gegn Evrópumönnum, þegar það hentaði okkur, en ..... svo fengu þeir nóg og fóru bara, fóru.  Kannski gerist það sama bráðum með ESB þeir eru orðnir þreyttir.  
Hvað blasir þá við?  Rússland?  Kína?  Þeir eiga ekki gott sem lenda í slíkri stöðu, Úkranía, Kúba, Austur-Afríkuríki.  

Er óljóst með þróun efnahagsmála í ESB?  Er það ekki við sem ættum að hugleiða ?   Eru það

ekki við sem erum ráðvillt, látum valdagírugan forseta draga okkur á slóðir þar sem aðrir drottna.  Setjum óhæfa stjórnmálamenn í hæstu stóla.  Óbilgjörn stækkunarstefna, sagði hann. Þið vitið hver....... Fátt vitrænt í sjónmáli.  

Gunnar Bragi sagði þrennt skýra þetta, í fyrsta lagi væri það óbilgjörn stækkunarstefna Evrópusambandsins, í öðru lagi að himinn og haf væri milli sýndar og veruleika þegar kæmi að hagsmunum á sjó og landi, og loks væri þróun í efnahagsmálum Evrópusambandsins mjög óljós.(ruv.is)

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð, það er enginn sem gleður okkur eins þessa dagana.  Seðlabankadjókið var það besta ennþá.  Við bíðum spennt eftir næsta.  Spurningin er hvaðan hefur hann þessa hæfileika.  Ekki frá föðurnum, þá er það einn möguleiki. 

Áfram SDG, hvenær koma þeir næstu.   Það væri gaman ef Bjarni B. reyndi að slá hann út.  Við þurfum samkeppni í þessari öfga nýfrjálshyggjuríkisstjórn.  Kannski lumar Ragnheiður Elín á einhverjum góðum. 

Hver dagur vekur nýja gleði og kenndir hjá okkur aumingja kjósendunum.  

Livet er ikke det værste man har ....... 

 „Ég held að menn muni ekki hverfa frá stefnu um sjálfstæðan seðlabanka. Það getur verið mjög æskilegt og mikilvægt til dæmis ef það væri einhversk.. annarskonar ríkisstjórn heldur en núna er þá mundi ég vilja hafa sjálfstæðan seðlabanka til að passa upp á hana.“

Íslendingar: að vita allt best

Það er skrítið þetta með að standa sig vel eða illa.  Við Íslendingar erum sérfræðingar að vita það.  Hvað hefur gengið vel hvað hefur gengið illa.  Við vitum allt betur en aðrir. 

Tökum dæmi: 
Nú er byggingariðnaðurinn kominn í gang, meira að segja í Vík í Mýrdal.  Og auðvitað er það stjórninni að kenna.  Alls ekki stjórninni sem fór frá völdum í fyrra.  En hafði lofað því að markaðurinn færi að hreyfast 2014 - 2015.  Og höfðu rétt fyrir sér, enda höfðu þeir barist um hæl og hnakka í 4 ár að koma okkur upp úr HRUNI.  Það er margir sem vilja ekki vita það.  Þeir gerður svo margt vitlaust!!!!!  Auðvitað er ég ekki búinn að gleyma kattarfárinu mikla.  Því er árangurinn ótrúlegri!  Hægt og örugglega gengu hlutirnir betur. Við komust upp í plúss í sem ekki er hægt að segja um margar þjóðir kringum okkur.  Við færðum fórnir launafólkið og skuldafólkið en það skilaði sér.  Við erum virt af öðrum en við virðum ekki okkur sjálf!  Allir sem eru ekki nákvæmlega á sömu skoðun og maður sjálfur eru óvinir andstæðingar, þá þarf stríð.  Sem betur fer orðastríð, en ansi er það subbulegt oft og tíðum.  

Annað dæmi: 
Forval fer fram í stjórnmálaflokkum, Samfylkingarmenn gera það með hægð,  kjósa sinn óumdeilda leiðtoga og félagsmálakonu í efstu sætin Þau hafa starfað vel eru virt.  Samfylkingin  er með nýtískulegt kjör, í samræmi við nútiímann,  rafrænt þar sem flestir geta tekið þátt,  Einfaldasta og besta kerfið sem ég veit af í svona kosningum.  

Hvað gerist hjá VG?   Þar er baráttukona í efsta sætinu, fulltrúi mannrétinnda og feminisma.  Ég get ekki séð annað en hún hafi staðið sig vel.  Dugleg, kemur sér á framfæri, það er ekki alltaf auðvelt að vera í minnihluta.  Það er strögl.  En enn er það svo hjá VG að alltaf eru hópar sem finnst ekki nóg gert.  Vita betur, andstæðingur í ákveðnum málum er óvinur.  Það er miður að sá sem skipar efsta sætið fái ekki það traust sem hún á skilið.  Það veikir flokkinn, veikir baráttuna.  Við þurfum leiðtoga í pólitík, forka, Sóley er slík. Spyrjið samstarfsfólk hennar í borgarstjórn.  Mér þótti líka Þorleifur góður, ég tók eftir því sem maður sem fylgist með fréttum að hann var fulltrúi þeirra sem minna mega sín.   Tók þeirra mál upp jafnt og þétt.  En hann er því miður fulltrúi þeirra sem halda að stjórnmál séu að hafa eina skoðun, eina rétta, sem þolir enga samninga, engar málamiðlanir. Því ákvað hann að fara annað, því miður.

Því gerist það að vinstrisósíalistar fá of lítið fylgi, margir Íslendingar eru praktískir, tíma ekki að nota atkvæðið sitt í óvissu.  Við höfum bara eitt atkvæði. Það er líka kominn tími til að fara inn í nútímann í fyrirkomulagi kosninga.  Flokkur sem hefur 2-3000 innskráða á að fá fleiri til að kjósa í forvali.  Fundur eins og þessi  á laugardaginn er hjárænulegur.   Ég man að við vorum hrifin í gamla daga í háskólapólitíkinn svona skipulagi.  Að kjósa á fundi, þeir komu sem höfðu áhuga og tilheyrðu klíku sem boðaði sína.  Aðrir áttu ekki að kjósa.  Okkar tími krefst annarra vinnubragða.  Vinstri flokkar eiga að vera fjöldaflokkar. 

Forsætisráðherra úr jafnvægi

Ræða ársins, tímamótaræða, þar var  forsætisráðherra á ferð sem er ekki í jafnvægi.  Sem á erfitt.  Ef hann á eitthvað órætt

við Seðlabankastjóra, af hverju ræðir hann ekki við hann undir 4 augu í stjórnarráði eða Seðlabanka? Af hverju einangrar hann sig í turni með jáliði?  

Ræður á Viðskiptaþingi fara víða, erlendis vita menn hvað er sagt í ræðum þar. Á þingið mættu útlendingar sem fengu ræðu forsætisráðherra þýdda fyrir sig jafnóðum. Ætli það hafi aukið áhuga þeirra á fjárfestingum?  Er það að selja landið, að stunda heiðarleg viðskipti?   Varla. 

Sigmundur gagnrýndi í ræðu sinni bæði Seðlabankann og Samtök atvinnulífsins, en hann sagði furðulegt að samtökin væru að styðja við átakið „veljum íslenskt“ og á sama tíma að ráðast í herferð gegn innlendum framleiðendum sem séu að reyna að efla innlenda framleiðslu. Sigmundur svaraði svo yfirskrift fundarins um hvort Ísland væri opið fyrir viðskiptum á þann veg að Ísland væri opið, en ekki til sölu.

Það er ekki að efla innlenda framleiðslu með að loka sig frá alþjóðaviðskiptum.  Segja fólki hvað það á að borða.  Ákveð matseðilinn á hverju heimili. 

„Ég veit að menn töldu rétt að sýna þolinmæði á síðasta kjörtímabili og þorðu jafnvel ekki að gagnrýna stjórnvöld af ótta við að lenda á svörtum lista, en það gagnar ekki að fá útrás fyrir það núna þegar losnar um og komin er ríkisstjórn sem skilur þarfir atvinnulífs og hefur sýnt að hún er tilbúin til að taka slagi og fá yfir sig nokkrar gusur til að rétta stöðu atvinnulífsins,“ sagði Sigmundur og bætti við að það væri ósk ríkisstjórnarinnar að atvinnulífinu vegni sem best.

Jamm, hann hefur líklega kynnst einhverjum sem skilja ekki þarfir atvinnulífsins og vilja að því vegni sem verst.  Þar gengur maður sem aldrei hefur unnið innan þess.   Nema hann hafi unnið fyrir einkahlutafélagið GSSG. 


Sigmundur beindi svo orðum sínum að Samtökum atvinnulífsins og sagði að í kjölfar þess að hann hefði bent á að innlend fjárfesting hefði ákveðna kosti framyfir þá erlendu, þá hefði forstöðumaður úr samtökunum gagnrýnt þá hugmynd og unnið gegn hagsmunum lands og þjóðar. Sagði hann þetta mjög skaðlegt út á við og sagði að samtökin ættu að skoða það að nýta fjármagn sitt betur til uppbyggilegra ábendinga eða spara félagsmönnum sínum fé og setja á fót bloggsíðu í stað þess að halda úti fullu starfi.

Þarna fer maður sem þolir ekki gagnrýni né hreinskiptar umræður.  Allt á að gerast bak við lokaðar dyr með jábræðrum og systrum.  

Í lok erindisins fór Sigmundur yfir stefnu stjórnvalda varðandi Evrópusambandsaðild og sagði að Ísland væri ekki á leið í sambandið og að vonir manna til þess að viðræður ættu sér stað í alvöru meðan utanríkisstefna ríkisstjórnarinnar væri andsnúin aðild væru ekki raunsæjar.

Svo mörg voru þau orð, lofaði hann ekki þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhaldandi viðræður, ætlar hann þá ekki koma með tillögu um lok þeirra, eins og Viðskiptaráð hefur bent á.  Eða er það eitthvað sem ríkisstjórnin treystir sér ekki í?   

Yfirskrift Viðskiptaþings þetta árið var opið fyrir viðskipti? (e. Open for business?) og sagði Sigmundur að þeirri spurningu væri auðvelt að svara. Sagði hann að Ísland væri sannarlega opið fyrir viðskipti, en að búðin væri ekki til sölu. (e. Yes, Iceland is open for business, but the store is not for sale.)

Eiginlega man ég ekki heimskulegri lokaorð á ræðu valdamanns.  Karl með lokaða heimssýn, sem hefur aldrei komist út úr framsóknarfjósinu, mokar flórinn daginn út og inn. Hefur dvalist í öðrum löndum og Háskólastofnunum með lokuð augu. Sem vantar

alla yfirsýn, hefur bara upp á að bjóða þröngsýni.  Engin reisn, engin djörfung.  Allt vekur ótta, allir eru óvinir nema jáfólkið.  

Ráðherrar í vanda

Kristján Þór starir á skrifborðið; Hvað á ég að gera, það er erfitt að taka ákvarðanir, það er erfitt að taka af skarið.  Það er ekki svo auðvelt að vera ráðherra.  Allir reyna að að bögga mann. Ég á

engan pening. Bjarni talar ekki við mig. Ætli Steingrímur Ari gefi skít í samninganefnd sína?   Æ, ég set reglugerð í nokkra mánuði.  Ætli ég megi ekki það?  

Ragnheiður Elín klæðir sig í skrautbúninginn sinn, fjaðrirnar standa í allar áttir, hún blæs hárið og spreyar yfir sig, hún er glæsileg í dag.  Móttaka hjá nýja Framkvæmdastjóra flokksins.  Hún hefur ekki treyst sér austur á Geysi að tala við þessa frekjudalla.  Svo ætla þeir bara að byrja í næsta mánuði. O, þetta veldur mér svo miklum vonbrigðum.  Og ég ekki búin að hugsa.  Það er aldrei tími, ég er alltaf skipta um föt.  

Hanna Birna vaknaði með hnút í maganum.  Í dag voru óundirbúnar fyrirspurnir.  Hann Mörður lætur mig aldrei í friði.  Hvað get ég gert?  Á þetta pakk að komast upp með hvað sem er?   Eignast meira að segja börn til að halda sér hérna.  Ohhhhh, og

glottið á Merði. Ég hélt að þegar maður væri ráðherra mætti allt. Má ekki tala við blaðamenn einu sinni?   Það er best ég læðist til Ísafjarðar.  Ég hleyp blaðamennina bara af mér, ég hef alltaf talað hratt og hlaupið hratt.  Ég er best. Sigmundur og Bjarni gerðu þetta bara verra,   Ætli Davíð hjálpi mér ekki, læt hringja í hann. Ef hann getur ekki hjálpað ..........   


Úr reglugerð sett í morgun:
„Reglugerðin fjallar um þjónustu sjúkraþjálfara sem reka eigin starfsstofur utan sjúkrahúss við einstaklinga sem eru sjúkratryggðir samkvæmt lögum. Forsenda fyrir endurgreiðslu sjúkratrygginga vegna þjálfunar er að fyrir liggi skrifleg beiðni frá lækni þar sem sjúkdómsgreining kemur fram. Þó er heimilt að víkja frá kröfu um skriflega beiðni læknis vegna bráðameðferðar sem nemur allt að sex skiptum á einu ári,“ segir í tilkynningu frá Velferðarráðuneytinu.

„Sjúkratryggður sem þarf á þjálfun að halda samkvæmt mati á rétt á allt að 20 skiptum í meðferð á ári en í reglugerðinni er kveðið á um heimildir til að fjölga þeim að tilteknum skilyrðum uppfylltum.“

Sigmundur sagði: 

 „Þá gætu menn bara stundað það, að viðhafa stöðugar rannsóknir og ráðherrar gætu aldrei mætt í vinnuna. Ég minni nú á það að á síðasta kjörtímabili voru ráðherrar dæmdir, oftar en einu sinni, án þess að víkja tímabundið eða varanlega. Þannig að að láta sér detta í hug að innanríkisráðherra eigi að víkja út af þessu er alveg fráleitt.“

Bjarni sagði:   „Ég bendi á það að ef það færi svo að í hvert skipti sem ráðherra dómsmála þyrfti að víkja vegna kæru myndi það kalla á mikla upplausn yfir starfsemi ráðuneytisins,“ sagði Bjarni í samtali við fréttastofu RÚV á föstudaginn
Hjálpræði Davíðs: 

Davíð vill að upplýsingar um hælisleitendur liggi fyrir og að almenningur geti nálgast þær. „Ef umsækjendur eru vafasamir pappírar, á ekki almenningur í landinu rétt að upplýst sé um það? Ef ráðherra veitir slíkum aðila dvalarleyfi eða hæli þrátt fyrir æpandi annmarka, er honum ekki skylt að upplýsa um það og rökstyðja slíka ákvörðun, þótt slíkt gæti verið umsækjandanum örðugt?“ spyr ritstjórinn góðkunni enn fremur. Þess má geta að Tony var vísað úr landi á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar og því tengdust ávirðingarnar sem birtust í minnisblaðinu ekki brottvísun hans með neinum hætti.

Matvörur: Viljinn að svindla og græða

Það er merkilegt hversu viljinn til að svindla er útbreiddur í framleiðslulífinu. Hversu það tengist viljanum að græða.  Það skrimti í mér þegar ég las grein í Observer um matvörur  í

einu héraði í Englandi, Jórvíkurskíri.  Af sýnum sem voru tekin voru 38% ekki eins og gefið var upp á umbúðum og það kenndi ýmissa grasa hvað lenti í framleiðslunni!!!! Á sama tíma er verið að skera niður eftirlit alls staðar í samfélaginu okkar við eigum að treysta framleiðendum!!!!  Og það sýnir sig að þeir eru ekki traustsins verðir. 
En, lesendur góðir, nokkur dæmi: 

mozzarellaostur þar sem ostur er helmingu hitt einhvers konar ostlíki 

skinka sem er einhvers konar blanda af aukaefnum  og kjöttætlum sem   myndast þegar kjöt er skrapað frá beini 

skinka er ekki skinka á pizzum annað hvort fuglameti eða kjötskrap 

rækjur með 50% vatnsinnihald 

jurtamegrunarte þar sem ekket te var í eða jurtir, bara glúkósaduft með megrunarlyfi sem var komið langt yfir notkunartíma, skammturinn þrettán sinnum sá boðaði 

ávaxtasafi með ótrúlegustu efnum meðal annars  jurtaolía notuð í sambandi við að draga úr eldhættu einnig  notað á rottur í tilraunum

vodki með ekkert sem skilgreina má sem vodka 

Forstöðumaður rannsóknarstofunarinn sagði að þetta væri örugglega hægt að túlka sem ríkjandi  ástand um allt Bretland.  Ætli vinnubrögðin  séu eins hjá okkur? Brotaviljinn jafn einbeittur????   Niðurskurður ríkjandi hjá eftirlitsstofnunum, allt er leyfilegt, við þurfum ekki að fara eftir reglum.  Við erum Íslendingar. Eða hvað?