Vangavelturnar hans Bjarna

Það virðast vera ýmsar umræður innan meirihlutans hvað eigi að gera við gullið. Þið vitið hvaða gull.  Eða eru kannski engar umræður?  Tveir forystumennirnir virðast tala út og suður.  Nú heita stórloforð, aðallega xB, Vangaveltur hjá Bjarna, og auðvitað er þetta eitthvað sem Bjarni leikur sér með. Og reynir að prjóna utan um í Kastljósi í gærkvöldi.Í stjórnarsáttmálanum er kaflinn hér að neðan um Heimilin og þar er orðalagið svona: 

Í ljósi þess að verðtryggðar skuldir hækkuðu og eignaverð lækkaði, m.a. vegna áhrifa af gjaldþroti fjármálafyrirtækja og áhættusækni þeirra í aðdraganda hrunsins, er rétt að nýta svigrúm, sem að öllum líkindum myndast samhliða uppgjöri þrotabúanna, til að koma til móts við lántakendur og þá sem lögðu sparnað í heimili sín, rétt eins og neyðarlögin tryggðu að eignir þrotabúanna nýttust til að verja peningalegar eignir og endurreisa innlenda bankastarfsemi. Ríkisstjórnin heldur þeim möguleika opnum að stofna sérstakan leiðréttingarsjóð til að ná markmiðum sínum.

er rétt, að öllum líkindum, til að koma móts við, segir sáttmálinn, smá vafi en ríkisstjórnin samt tilbúin að ganga ansi langt jafnvel að stofna leiðréttingarsjóð ef þrotabúaleiðin gengur ekki. 

Bjarni segir: 

Hvernig það nákvæmlega mun skila sér, það á einfaldlega eftir að koma í ljós og hvaða svigrúm mun þá skapast,“ segir Bjarni og bætti við: „Að því marki sem það mun skapast þá erum við sammála um það að nýta það, meðal annars, í þágu þess að létta skuldastöðu.“

Takið eftir orðalaginu hjá Bjarna, að því marki sem það mun skapast -    erum við sammála, - og svo þetta skrítna - meðal annars, meðal annars í þágu þess að létta skuldastöðu.  Eru hugmyndir um eitthvað annað?  Er það í stjórnarsáttmálanum?  Eflaust á hann við að gerið niður skuldir ríkisins. 

Það sem skín út úr þessu að það er lítið vitað hvað gerist, og ýmsir eru á báðum áttum, leiðirnar eru ekki beinar og breiðar, öngstræti geta leynst á leiðinni og blindgötur.  En hvort það nægi xB að bjóða kjósendum sínum upp á það,þessum 12-14% sem kusu þá núna líklega í fyrsta sinn.  Já, lesendur góðir það er annað mál. 

Þetta var haft eftir Bjarna í dv.is. 

Bjarni segir að það standi í stjórnarsáttmálanum að það skapist vonandi svigrúm. „Það sem ég á við er að þetta er svona opin umræða er að það hafa ekki verið færðir fram mjög nákvæmir útreikningar – er það– einhverjar prósentutölur eða einhver ákveðinn fjöldi milljarða. Við sjáum það á verðlagningu á kröfur á þessi félög í slitameðferð. Við sjáum það á allri umræðu og við sjáum það einfaldlega í hendi okkar að það mun þurfa að koma til þess að kröfur verði afskrifaðar. Ástæðan fyrir því að höftin eru til staðar er sú að kröfur innan þessa félaga verður að færa niður. Hvernig það nákvæmlega mun skila sér, það á einfaldlega eftir að koma í ljós og hvaða svigrúm mun þá skapast,“ segir Bjarni og bætti við: „Að því marki sem það mun skapast þá erum við sammála um það að nýta það, meðal annars, í þágu þess að létta skuldastöðu.“

Þetta stendur í stjórnarsáttmálanum 

Heimilin
Heimilin eru undirstaða og drifkraftur þjóðfélagsins.
Ríkisstjórnin mun með markvissum aðgerðum taka á skuldavanda íslenskra heimila sem er til
kominn vegna hinnar ófyrirsjáanlegu höfuðstólshækkunar verðtryggðra lána sem leiddi af hruni
fjármálakerfisins. Grunnviðmiðið er að ná fram leiðréttingu vegna verðbólguskots áranna 2007–2010
en í því augnamiði má beita bæði beinni niðurfærslu höfuðstóls og skattalegum aðgerðum. Um verður
að ræða almenna aðgerð óháð lántökutíma með áherslu á jafnræði. Beita má fjárhæðartakmörkum
vegna hæstu lána og setja önnur skilyrði til að tryggja jafnræði í framkvæmd og skilvirkni úrræða.
Í ljósi þess að verðtryggðar skuldir hækkuðu og eignaverð lækkaði, m.a. vegna áhrifa af gjaldþroti fjármálafyrirtækja og áhættusækni þeirra í aðdraganda hrunsins, er rétt að nýta svigrúm, sem að
öllum líkindum myndast samhliða uppgjöri þrotabúanna, til að koma til móts við lántakendur og
þá sem lögðu sparnað í heimili sín, rétt eins og neyðarlögin tryggðu að eignir þrotabúanna nýttust
til að verja peningalegar eignir og endurreisa innlenda bankastarfsemi. Ríkisstjórnin heldur þeim
möguleika opnum að stofna sérstakan leiðréttingarsjóð til að ná markmiðum sínum.

Æskilegt er að nýta það tækifæri sem gefst samhliða skuldaleiðréttingu til að breyta sem
flestum verðtryggðum lánum í óverðtryggð. Lækkun höfuðstóls nýtist þá til að koma í veg
fyrir að mánaðarleg greiðslubyrði aukist verulega, jafnvel þótt lán verði greidd hraðar niður.
Þannig má einnig koma í veg fyrir þensluhvetjandi áhrif leiðréttingarinnar og styrkja grundvöll
peningastefnunnar, en það er mikilvægur liður í afnámi hafta.
Sérfræðinefnd um afnám verðtryggingar af neytendalánum og endurskipulagningu
húsnæðislánamarkaðarins verður skipuð á fyrstu dögum nýrrar ríkisstjórnar og mun skila af sér fyrir
næstu áramót.
Unnið verður að því að dómsmál og önnur ágreiningsmál, sem varða skuldir einstaklinga
og fyrirtækja, fái eins hraða meðferð og mögulegt er. Óvissu um stöðu lántakenda gagnvart
lánastofnunum verður að linna.

Fjárlög: Skrýtið samsafn verð ég að segja ........

Skrýtið frumvarp:  Sumt ekki svo galið, eins og lækkun meðalskattbyrði, líka að skatta fjarmagnsgeymslurnar miklu,  en er þetta ekki fólkið sem á að semja við seinna til að fá milljarðana hans Sigmundar Davíðs?, kannski er sniðugt að hóta þeim svona smá, ef ekkert gerist á næsta ári er hægt að hækka skattinn meir og meir og svo framvegis.  

En svo er eins og slái útí fyrir þeim að öllu leyti. Listir og menning eiga alltaf undir högg að sækja hjá hægriöfgastjórnum,  margt smátt skorið niður. sumt stórt eins og kvikmyndageirinn.  Umhverfið er eitur í beinum íhaldsins, og þar er ýmislegt hressilega skorið niður.  

Svo er ýmsu sleppt eða frestað eða dregið til baka.  Margt í hjúkrunargeiranum,  þar hélt maður að það yrði sett eitthvað inn í samræmi við loforð framsóknar, sérstaklega þegar xD á stóran hóp stuðningsmanna í hópi lækna, kannski fá þeir aftur að hafa stofur út í bæ......  En líklega ætlar framsókn að setja landsmet seinustu 100 ára í kosningaloforðum sem voru svikin. Og 1200 kallinn, þó hann sé ekki mikill í sjálfu sér, þá kemur hann illa við láglaunafólk og langlegusjúklinga í lægsta tekjuhópnum, en versta við þetta er að þarna er sett fordæmi fyrir seinni stjórnir, ný glufa opnuð, sem erfitt er að loka, auðveldara að opna upp á gátt.  Við sjáum til.   

Hér er ýmislegt talið upp í mbl.is til lækkunar: Ég var búinn að nefna Kvikmyndasjóðinn en athygli vekur gríðarmikil lækkun rannsóknarsjóða Rannís, og aldrei dettur íhaldinu að hækka fjármagn til smáfyrirtækja þar sem töluverðar rannsóknir eru líka á borðinu, þar hefur verið burðarás atvinnulífsins seinustu árin. Og þjóðgarðar eru eitur, Vatnajökulsþjóðgarður sem á eftir að verða burðarás ferðaþjónustunnar fær 4 ára seinkun nú. 

Stórframkvæmdir eru varla til,  eitthvað smá talað um álversígildi, hugsið ykkur álversígildi,  sem Árni Finnsson hefur talað um á Fésinu. Hin frægu hjól atvinnulífsins virðast hægja og hægja og hægja á sér. Loks hafa herrarnir áttað sig á því að hvergi í okkar heimshluta er fjármagn sem bíður annarra herra sem geta ávaxtað það í atvinnumennsku.  Það er stöðvun víða, fiskverð getur lækkað enn meira, álverðið hoppar ekki upp í loftið.  

En eitt gott, þróunaraðstoð verður ekki lækkuð, við sjáum nú hvað Vigdís segir....... 

Ég segi nú eins og Elín Björg, formaður BSRB, verra gat það verið:

„Ríkisstjórnin var kosin út á stór og mikil loforð en lítið af þeim sjást í frumvarpinu,“ segir Elín Björg Jónsdóttir formaður BSRB. Hún segir að við fyrsta lestur boði fjárlagafrumvarpið ekki eins miklar breytingar eins og margir áttu ef til vill von á. 

en það er ansi margt smátt sem er mulið niður sem einstakir hópar eiga eftir að verða fyrir. Og þetta er ansi sorglegt að þjóðin kjósi þessa óhamingju yfir sig þegar farið var að birta upp, stjórn sem hugsaði um menningu listir, umhverfi og byggðamál  í samræmi við aðra þætti var hrakin frá til að fá skýjaglópa til valda.

En við ætlum að syngja Sverri Stormsker næstu dagana og kötturinn tekur undir. Horfðu á björtu hliðarnar. 

    

Kammermúsík: Guðdómur og loddaraskapur

Það eru sumir sem halda að það þurfi lítið til að ná valdi á því að spila klassíska tónlist, jazz eða verða meistarar í samningu góðra dægurlaga eða ná valdi að meistaraspilamennsku í rokktónlist. 

Í allt þetta þarf endalausa æfingu og lærdóm út ævina.  Samt halda margir eða segja það þótt þeir viti betur að þetta fólk eigi að stunda þessar listir í frístundum og vera í almennilegri vinnu á daginn.  Oft er þetta sagt í pólitískum loddaraskap til að koma með billegar lausnir á erfiðum efnahagslegum og fjármálalegum vandamálum.  Eða þetta er sagt af kjánaskap og heimsku. 

Ég var að hugsa þetta þegar ég kom heim af tónleikum Kammermúsíkklubbsins í Hörpunni í gærkvöldi.  Kammermúsíkklúbburinn er klúbbur áhugamanna um stofutónlist og var stofnaður fyrir nokkrum áratugum af þeim sem þóttu þeir heyra of sjaldan hágæðaflutning af slíkri tónlist hér á landi.  Það gera þeir sem stýra þessu af áhuganum einum og þiggja engin laun.  En þeir þurfa flytjendur sem ráða við þessa oft á tíðum erfiðu tónlist, það getur verið ótrúlega erfitt að spila þetta.  

Við sáum það í gærkvöldi að svo er.  Við heyrðum verk eftir Spánverja sem lifði og dó (allt of fljótt) á fyrri hluta 19. aldar.  Arriaga heitir hann og samdi kvartetta sína 16 ára gamall, ofsafín verk, leiftrandi eins og Mozart og leikandi.  Það er eitt hlutverk klúbbsins að vekja athygli á tónskáldum sem sjaldan eða aldrei hafa verið spiluð á Íslandi.  Á eftir Arriaga voru svo spilaðir stórmeistarar kammermúsíkurinnar, Beethoven og Brahms.  Og ekki það sísta, fyrir hlé var fluttur kvartett ópus 132.  Sem ég held ég geti fullyrt sé ein af erfiðustu og mögnuðustu tónsmíðum sögunnar.  Að eiga listamenn sem geta spilað þetta í heimsklassa eins og við heyrðum í gærkvöldi, sunnudag, er nokkuð sem smáþjóð getur verið stolt af.  Allir meðlimir kvartettsins, Sigrún Eðvaldsdóttir, Zibignew  Dubik,  Ásdís Valdimarsdóttir og Bryndís Halla Gylfadóttir eru meistarar á sín hljóðfæri.   Í svona spilamennsku þarf áratuga þjálfun og vinnu, þetta er ekkert til að skvera svona út úr erminni eins og sumir halda.  Það er ekki hægt að koma nær guðdóminum heldur en að hlusta á svona verk og túlkun.  Meira að segja Brahms, Strengjakvartett númer 1, sem ég kann vel að meta, hljómaði fölur eftir Beethoven keyrsluna (konan mín var nú ekki sammála um það), en hann á eftir að hljóma vel í annað sinn.

Já lesendur góðir, það er ýmislegt heilarót sem fer af stað eftir að hafa verið í Hörpunni sem sumir vilja bara rífa svona einn tveir og þrír, þannig var í þetta sinn.  Það kostar peninga að halda uppi tónlistarskólum, listaháskólum og húsakynnum til að flytja þessi verk.  En það gefur í staðinn svo ótrúlega mikið.  Þetta er líka einn af þáttunum sem útlendingar tala um í sambandi við landkynningu, það er tónlist myndlist og bókmenntir. Það er skrítið að upplifa það að íslenskur rithöfundur sem hefur lítið selst heima á Íslandi en selst allt í einu í tugum og jafnvel hundruðum þúsunda eintaka í Frakklandi.  Björk, Emilíana Monsters of Men og Sigurrós fara víða um heim,  við eigum ótrúlegan hóp tónlistarmanna, í klassík, jazz, dægurlagatónlist. Myndlistarmenn okkar vekja víða athygli fyrir frumleik og sköpunargáfu.  Handiðnaðarfólk skín.  Kvikmyndafólk okkar er meira að segja komið til Hollywood (ef það er það sem skiptir mestu máli)  !!!!! Þeir sem horfa á þetta að utan furða sig á þessum 350000 manna eyjarskeggjum sem virðist ekkert vera ómögulegt.  

Mikið væri skemmtilegra að heyra frá valdamönnum og almenningi ánægjuorð og gleði yfir því sem listamenn okkar gera. Láta það hljóma hátt.   Þrasið og kveinið verður oft svo slítandi.  Það myndi gera heiminn bjartari og sólríkari.  

Misnotkun: Bragi skákar og mátar

Það er svo að stundum eru listaverk grimm og koma verulega við mann.  Jafnvel er hægt að gera það með gríni og ærslum.  Þannig er það með leikrit Braga Ólafssonar, Maður að mínu skapi.   Það er erfitt að standa frammi fyrir því að fólk hegði sér ekki eins og maður vill, við óskum þess að fólk sé gott innan gæsalappa.  Noti ekki gáfur sínar, völd og auð til að misnota aðra.  Í þessu verki er því þannig hagað,  misnotkun er aðalþema þessa leikrits.  Manni verður oft hálfómótt yfir því hversu langt það getur gengið.   Sá ríki og sá sem hefur valdið treður á öðrum. Ég held að áhorfendur í Þjóðleikhúsinu eiga erfitt að horfast í augu við það. Því hafa móttökurnar verið misjafnar. 

Þetta verk er í anda fyrri verka Braga, bæði skáldsagna og leikrita.  En hér bregður hann meira á leik í ýmsar áttir, þetta er stofuleikur eins og við höfum séð mikið af í gegnum árin úr breskum leikritaheimi,  svo verður heimurinn á sviðinu absúrd, við fáum ekki að gleyma því að við erum í leikhúsi, og við okkur blasir grátt gaman. Sem umbreytist í ærsli og loks ......... ?  

Gagnrýnt hefur verið að stældar séu lifandi persónur, úr Háskólaheiminum og stjórnmálalífi.  Auðvitað sér maður líkindi en þannig er það nú,  skáldskapur er ekki svo langt frá veruleikanum.  Og það særir okkur.  Sérstaklega þegar hann er svo listilega á svið settur.  

Leikhústöfrarnir skína út frá leikurunum, Ólafía Hrönn leikur Berthu, brussa og alþýðustúlka, sem er kannski ekki öll sem hún er séð.  Minnir á stúlkurnar hjá Laxness.  Dóróthea, saklaus yfirstéttarkona, sem á góðar senur eins og þegar hún tekur dansspor á sviðinu, hún minnir okkur á að konur hátt á áttræðisaldri geta verið kynþokkafullar!!!!  Kristbjörg Kjeld er enn í fullu fjöri.  Ungi maðurinn sem er leikinn af Þorleifi Einarssyni,  er leiksoppur valdamannanna en reynir að bíta frá sér, en á auðvitað ekki roð í stórbokkana þegar upp er staðið.  En hann sér heiminn í öðru ljósi eftir þessa atburðarás.  Bróðir Berthu, Agnar, sem Þorsteinn Bachmann gerir góð skil, sem hefur alla ævi orðið að fylgjast með þeim sem valdið hafa, í skóla og í starfi sem lögfræðingur.  Auðvitað verður hann líka fórnarlamb enn einu sinni.  

Svo eru það stórauðmennirnir, borgarastéttin holdi klædd.  Sem hafa alltaf komist áfram í sínum heimi.  Þótt ólíkir séu.  

Lífsnautnamaðurinn Guðgeir, enn ein furðupersóna í höndum Eggerts Þorleifssonar, sem getur alltaf hagrætt og stjórnað öllu í sínu umhverfi þar sem allt er svo fullkomið, alltaf óaðfinnanlegur, vel klæddur, drekkur bara það bezta, reynir að útbreiða rauðu sloppatískuna,  en bak við þetta mjúka yfirborð er skrímsli sem fyrirlítur þá sem minna mega sín og kann á þetta fyrirbæri sem einkenni svo þessa sýningu það er MISNOTKUN. 

Seinastur en ekki síztur er Klemens, sem hefur komist allra sinna leiða með frekju og yfirgangi, hann svífst einskis til að fullnægja löstum og hvötum sínum.  Sjaldan hef ég séð ógeðslegri persónu á sviði.  Pálmi Gestsson er alltaf að verða betri og betri, hann er ekki beint meðmæli með áfengisdrykkju í þetta sinn, þvílíkur tuddi!!! 

Ég fór í Þjóðleikhúsið á föstudagskvöldið með óróa í huga eftir að hafa lesið frekar dræmar útleggingar sérfræðinga leikhúslífsins. En mér þótti allar efasemdir feykjast í burtu.  Mér finnst Bragi hafa bætt við sig einni „rós í hnappagatið", sem passar svo sem vel við yfirborð þessarar sýningar.  En við upplifum óréttlæti þjóðfélagsins sem við lifum í þar sem þeir sem eiga auð og völd geta traðkað á smælingjunum.  Þótt þeir hafi spilað illa úr spilunum sem þeir hafa á hendi fá þeir alltaf alslemmu, allt kerfið byggist upp á því.  Við höfum séð það seinustu árin.   Við tökum við pústrunum með bros á vör. Eða hvað??   


  

Ríkisstjórnin: Nýr áróðursmeistari

Ég sé að ríkisstjórnin er búin að ráða nýjan upplýsingafulltrúa.  Sigurð Má Jónsson. Vanan blaðahauk, af Morgunblaði og Viðskiptablaði, og varaformaður Blaðamannafélagsins.  Sannur fulltrúi þess sem núverandi ríkisstjórn stendur fyrir.  Það fyndna séð út frá mínum sjónarhóli er það að ég skrifaði blogg um hann út frá pistli sem hann skrifaði fyrir nokkrum vikum síðan.  Svo lokaorðin í þeim pistli eiga vel við í dag.   Langtum meira en þá.  Þetta eru lokaorðin:

Já það er erfitt að sjá allt fyrir á þessum óróatímum.  En að fara að kenna seinustu ríkisstjórn um alla óáran í heiminum er fáránlegt ef ekki heimskulegt. Hún reyndi sitt bezta við erfiðar aðstæður og náði ótrúlegum árangri  að mörgu leyti.  Sigmundur Davíð og Bjarni héldu sínar ræður í gríð og erg á seinasta þingtímabili um það hve auðvelt væri að gera betur.  Nú gefst þeim tækifæri á að sýna það, byrjunin lofar ekki góðu.  Hvað sem Sigurður Már Jónsson segir.  Vonandi segir Sigurður Már okkur raunsannar fréttir af þeim félögum næstu árin.  En ég efa það.  Hann hlustar of mikið á rödd Meistarans. Og Meistarinn er Frjálshyggja á hverfanda hveli.

Ætli við óskum ekki ríkisstjórninni til hamingju með þennan nýja áróðursmeistara, hann mun segja okkur fréttir af afrekum meirihlutans. Sem ég er hræddur um að verði ekki þjóðinni til heilla. Því mörg okkar trúa því sem stendur á vegg Tukthússins á Skólavörðustig.  Öðruvísi veröld er möguleg.

 

Auðlindaráðherra: Böðull náttúrunnar

Þá er enn ein „tilskipun" komin frá ráðherranum sem hefur gleymt verksviði sínu í öðru ráðuneyti sínu, það heitir ekki Umhverfis- og auðlindaráðherra.  Þá má strika yfir Umhverfis og.  Þá sjáum við hvað er eftir. 
Ráðherra ætlar að afturkalla lög þetta sýnist mér vera ný vinnubrögð.  Fyrstu tvær línurnar eru bara bull.
Jú í annarri efnisgreininni uppgötvar hann og lögfræðingar hans að þetta sé ekki hægt. Svo Alþingi á að fá að koma að málinu.  Til að afturkalla núverandi lög.  Og láta hin gömlu og góðu taka gildi.  Lögin nr 44/1999.

Svo á ráðuneytið að búa til ný lög.   Markmiðið er: 

að styrkja stöðu náttúruverndar og ná um þau sátt. 
Gert er ráð fyrir að nýtt frumvarp til náttúruverndarlaga verði lagt fram til umfjöllunar Alþingis, þegar framangreindri vinnu er lokið.  (takið eftir engin tímasetning) 

Við þá vinnu verður m.a. stuðst við þær fjöldamörgu athugasemdir sem liggja fyrir frá vinnunni við frumvarpið sl. vetur, auk þess sem haft verður samráð við hagsmunaaðila. (meðal annars, já meðal annars, hvað annað?, og hafa samráð við hagsmunaaðila, ætli það hafi ekki verið gert seinustu árin!!!) 

 
afar mikilvægt að ný náttúruverndarlög feli í sér skýrar skyldur og jafnframt skýra framkvæmd, náttúruvernd til hagsbóta. Er ekki síður mikilvægt að slíkar breytingar séu unnar í sem víðtækastri sátt við haghafa og almenning.

Já lesendur góðir það er auðséð hvað felst í þessu brölti ráðherrans, það er ekki náttúruvernd til hagsbóta. Það get ég fullyrt.  Það er til þess að böðlar náttúrunnar hafi frjálsar hendur, til að gera það sem þeim sýnist til að níðast á náttúru landsins.  Svo liggur ráðherranum mikið á að í tilkynningunni verður til nýyrði.  Haghafi.  Það væri gaman að fá skilgreiningu á því orði.  


hér er tillkynning Auðlindaráðherrans:  

Lög um náttúruvernd afturkölluð

Umhverfis- og auðlindaráðherra hefur ákveðið að afturkalla lög um náttúruvernd nr. 60/2013 sem voru samþykkt á Alþingi rétt fyrir þinglok í vor. Lögum þessum var ætlað að taka gildi 1. apríl 2014.

Ráðherra hefur ákveðið að leggja fram frumvarp á Alþingi þegar þing kemur saman í haust með tillögu um að fella úr gildi hin nýju náttúruverndarlög nr. 60/2013, sem annars tækju gildi 1. apríl 2014. Verði það frumvarp samþykkt á Alþingi verður í raun engin breyting heldur munu núgildandi náttúruverndarlög nr. 44/1999 halda áfram gildi sínu. Hyggst ráðherra jafnframt fela umhverfis- og auðlindaráðuneytinu að hefja endurskoðun á náttúruverndarlögunum með það að markmiði að styrkja stöðu náttúruverndar og ná um þau sátt. Gert er ráð fyrir að nýtt frumvarp til náttúruverndarlaga verði lagt fram til umfjöllunar Alþingis, þegar framangreindri vinnu er lokið. Við þá vinnu verður m.a. stuðst við þær fjöldamörgu athugasemdir sem liggja fyrir frá vinnunni við frumvarpið sl. vetur, auk þess sem haft verður samráð við hagsmunaaðila.

Ljóst er að huga þarf nánar að veigamiklum atriðum vegna vinnu við gerð nýs frumvarps til laga um náttúruvernd, eins og kom fram í umfjöllun um frumvarp til nýrra náttúruverndarlaga sl. vetur. Hér er um ýmis grundvallaratriði að ræða enda afar mikilvægt að ný náttúruverndarlög feli í sér skýrar skyldur og jafnframt skýra framkvæmd, náttúruvernd til hagsbóta. Er ekki síður mikilvægt að slíkar breytingar séu unnar í sem víðtækastri sátt við haghafa og almenning.

Merkel: Mamman heldur um budduna......

Enn á ný er Angela Mamma Menkel í stólnum, það eru fáir stjórnmálamenn sem geta státað af því seinustu árin.   Hún þorir að segja nei, hefur gamaldags gildi, og klæðir sig smekklaust.  En mikið er hún nú geðslegri en Járnfrúin var í Bretlandi.   Það er nú ekki svo að ég færi að kjósa hana ef ég hefði rétt til þess, grunngildi okkar eru ansi mikið ólík.  

Meira að segja nakin (er myndin fölsuð eða ekki)  er allt í lagi með hana. Enda er sú mynd frá Austur-Þýzkalandi þar voru alltaf allir naktir eins og við vitum öll!!!!  Ég las einhvern tíma að Berlínar Filharmonían hefði sent henni ársmiða að tónleikunum, hún sendi greiðslu fyrir miðunum tveimur til baka.  Sagðist hafa efni á því að borga.  Auðvitað er þetta haugalygi (eða ekki) en þetta sýnir hvaða sýn fylgjendur hennar hafa á henni.  

Það er nú líka merkilegt að Die Linken (kommarnir eins og sumir segja) sé orðinn þriðji stærsti flokkurinn í Þýskalandi.  Fyrir ofan Græna og Frjálslynda.  Einhvern tíma hefði það þótt merkileg tíðindi.  Og Píratarnir skora ekki hátt um 2 prósent.