Lekamálið: Sorapollur íhaldsins

Nú æða þeir fram á vígvöllinn riddararnir siðprúðu Jón Steinar og Elliði.  Það er voðalegt að einhver vogi sér eða þori í þessu þjóðfélagi að spyrja spurninga þegar stjórnmálamaður og ráðherra hefur ekkert gert mánuðum saman nema snúa út úr og reyna að eyða máli.  Sem felst í

ansi einfaldri spurningu.  

Hver skrifaði bréf?  Hver kom bréfinu til fjölmiðla?  Hvers vegna er gengið svo hart fram í því að koma í veg fyrir að eðlileg og sönn svör komi fram?   Hvers vegna svarar ráðherra ekki spurningunum um samtöl við lögreglustjóra?  

Auðvitað ætla eigendur kerfisins xD að hafa hlutina eins og þeir hafa alltaf haft þá í stjórnkerfinu.  Þeir eiga kerfið og allir eiga að lúta vilja þeirra.   Tryggvi skilur inntak umboðsmannakerfis það er að sjá um að kerfið starfi og funkeri.  Hann á að spyrja óþægilegra spurninga og heimta svör.  Hann á ekki að vera tuska íhaldsins.   Jón Steinar dregur jafnvel fram látinn heiðursmann máli sínu til stuðnings. Svei. 

Elliði er við sama heygarðshornið, engan grunar Hönnu Birnu, jæja, en ef hún er saklaus á hún þá ekki að aðstoða við að sannleikurinn komi fram?   Á æðsti valdamaður dómsmála að vera

yfirhylmingarmaður?????   Svo kórónar hann málflutninginn með árásum á ríkissaksóknar. Þetta mál er að verða sorapollur sem sýnir valdaspillingu Sjálfstæðisflokksins.  Svei

Úr grein Jóns:  Umboðsmaður Alþingis hefur með þessu nýjasta útspili sínu gerst liðsmaður í flokki þessara ófagnaðarmanna. Það er eins og embættismaðurinn vilji koma höggi á ráðherrann. Svör og skýringar ráðherrans skipta hann engu máli
 Afskiptum umboðsmannsins hefði því átt að vera lokið. En ekki aldeilis. Nú birtir hann almenningi upplýsingar um nýtt erindi til sama ráðherra. Þar eru bornar fram frekari spurningar sem augljóslega hafa ekki minnstu þýðingu fyrir upphaflegt erindi umboðsmannsins
 Með ómálefnalegri þátttöku sinni í tilefnislausri aðför að ráðherranum grefur umboðsmaður Alþingis undan embættinu sem honum hefur verið trúað fyrir. Sá lögfræðingur sem fyrstur gegndi þessu embætti, eftir stofnun þess á árinu 1987, aflaði því almennrar virðingar, enda var þar á ferð einhver vandaðasti og virtasti lögfræðingur þjóðarinnar, Gaukur Jörundsson, sem nú er látinn. Það hefði orðið honum þungbært að sjá hvernig sá sem nú gegnir þessu embætti notar það í pólitískum hráskinnaleik sem hann sjálfur hefur valið að taka þátt í.

Úr grein Ellliða: 

„Eng­in grun­ur er um að Hanna Birna hafi sjálf lekið gögn­um og það er fá­rán­legt að ætl­ast til þess að ráðherra segi af sér ef grun­ur leik­ur á um að ein­hver starfsmaður hafi gerst brot­leg­ur,“ seg­ir hann og bæt­ir við að allt tal um að ráðherra hafi beitt lög­reglu­stjóra þrýst­ingi hafi verið borið til baka af lög­reglu­stjór­an­um sjálf­um.

„Lög­regla hef­ur lokið rann­sókn og sent það til rík­is­sak­sókn­ara. Velji hún að sitja áfram í stóli ráðherra þrátt fyr­ir aðför­ina þá treysti ég henni til þess. Eins óheppi­legt og þetta mál allt og umbúðir þess eru þá hef ég aldrei séð neitt fram komið sem fær mig til að ef­ast um heil­indi Hönnu Birnu Kristjáns­dótt­ur,“ seg­ir hann.

„Ég hef líka staðið mig að því að velta vöng­um yfir því hvort rík­is­sak­sókn­ari sé enn við sama heyg­arðshornið og hún var í þátt­töku sinni í aðför að Geir H. Haar­de, aðför sem endaði með því að Geir var fund­inn sek­ur um einn ákæru­lið af fjór­um (að halda ekki nógu marga rík­is­stjórn­ar­fundi) en ekki gerð refs­ing,“ seg­ir hann. „Ef til vill var sú niðurstaða til þess að friðþægja of­sókn­ar­fólkið. Þá er afstaða og þrákelkni umboðsmanns Alþing­is at­hygl­is­verð og vera kann að umboðsmaður­inn hafi hlaupið útund­an sér í þessu máli eft­ir að DV hafði reimað á hann rauðleita skóna.