Það er furðulegt að sjá fjölmiðla í Evrópu, jafnvel þýska íhaldssama pressu, sem á ekki orð yfir vininum í Vestri. Arthúr Björgin fjallar um þetta í Speglinum í gær og ég gluggaði í Welt am Sonntag í fyrradag og Welt í morgun. Í morgun er Höfuðgrein blaðsins eftir Thomas Straubhaar, virtan prófessor sem dvelur nú í Washington við rannsóknir, þar sem Bandaríkjamönnum er líkt við einræðisríkin í austri, ummæli Leníns eru rifjup upp: "Vertrauen ist gut, Kontrolle ist besser" Trúnaður er góður,Eftirlit er betra. Minnt er á allsherjar stýringuna í Austur Þýskalandi þar sem ekki tókst að stjórna þjóðinni þrátt fyrir allt eftirlitið og njósnirnar eða koma í veg fyrir hrunið 1989. Og hann endar greinina :
Dass nun 25 Jahre nach dem Kalten Krieg ausgerechnet die USA der Illusion des "Big Brothers" verfallen und glauben, dass eine totale Kontrolle der Privatsphäre zu rechtfertigen ist, ist ein Aufreger. Denn damit werden die USA den Prinzipien einer liberalen, offenen Gesellschaft untreu. "Að Bandaríkin 25 árum eftir lok Kalda stríðsins trúi og ímyndi sér að algjört Eftirlit Einkasviðsins sé hægt að réttlæta er hneyksli." Með þessu eru Bandaríkin fallin frá Grundvallarhugmyndunum um frjálst, opið samfélag.
Á seinni hluta valdatímabils síns stendur Barack Obama aleinn, hann treystir engum, allt þarf að hlera, hann sendir Dróna í allar áttir, enn er hann ekki búinn að loka Guantanama fangabúðunum, hann situr í Hvíta húsinu og les tölvupósta þýska kanslarans. Hann hefur ekki getað stýrt því að leysa hin raunverulegu vandamál sem komu Kreppunni af stað. Það er auðhyggjan sem stýrir, hinir ríku verða ríkari, hinir fátæku fátækari. Á tímum vonarinnar sem brást. Fari hann vel.