Seinustu gullmolar frú Ragnheiðar Elínar

Iðnaðarráðherrann gerir það ekki endasleppt. Nú ætlar ráðherrann sjálfur að stinga puttunum í súpuna, hvernig ætli það fari.  Fagfólkið vinnur ekki í takt við hennar skoðanir.  Framkvæma á fyrst og hugsa svo:  Þetta flóknasta verkefni sögunnar er ekki erfitt hjá henni.  Það sækir að manni óhugur, óhugur um vanhæfi, aldrei hefur þvílík ríkisstjórn vermt stólana.  

Bara einn súpukokkur

Ragnheiður sagði jafnframt að til þessa hefðu "nokkrir kokkar verið að hræra í þessari tilteknu súpu", og minnti á álit atvinnuveganefndar þar sem segir að málið eigi ekki lengur að vera eingöngu á forræði orkufyrirtækjanna, heldur fyrst og síðast stjórnvalda. "Ég er sammála því og tel að á þessum tímapunkti sé farsælast að forræði málsins flytjist alfarið til stjórnvalda og að við höldum utan um alla þætti málsins, meðal annars samskipti við hugsanlega mótaðila."

Í beinu framhaldi upplýsti hún fyrirhugaðan fund sinn með Michael Fallon í næsta mánuði.

Vonbrigði með verkefnisstjórn

Ráðherra ítrekaði þá skoðun sína

að endurskoða þyrfti rammaáætlun um vernd og orkunýtingu landsvæða, og nefndi átta virkjunarkosti í því samhengi. Færslu þriggja kosta í neðri hluta Þjórsár sem hún telur órökstudda, ásamt Hágönguvirkjunum 1 og 2 og Skrokkölduvirkjun, úr orkunýtingarflokki í biðflokk sem "var á skjön við faglegar niðurstöður verkefnisstjórnar annars áfanga rammaáætlunar. Og til viðbótar við það voru vænlegir virkjunarkostir í vatnsafli færðir í biðflokk á umdeilanlegum forsendum, eins og Hagavatnsvirkjun og Hólmsárvirkjun."

Ragnheiður vék næst að vinnu nýrrar verkefnisstjórnar  rammaáætlunar sem hún sagðist hafa bundið miklar vonir við. "Það urðu mér því mikil vonbrigði þegar ný verkefnisstjórn rammaáætlunar sendi drög að áfangaskýrslu sinni til umsagnar nú nýverið. Í henni var eingöngu lagt mat á virkjanakostina þrjá í neðri Þjórsá og tillaga nýrrar verkefnisstjórnar var að færa einn af þeim kostum úr biðflokk í orkunýtingarflokk. Ég lít svo á að ný verkefnisstjórn rammaáætlunar hafi ekki lokið því verkefni sem henni var falið og er stafað út í þingsályktun Alþingis og í erindisbréfi hópsins […]," sagði Ragnheiður.

Engar ESB umræður: Hvað svo ?????

Ég sagði hvað svo?   Þegar einangrunarsinnar hafa tekið völdin á Íslandi?

Þegar við höfum sagt bless við lönd sem kaupa 80% af framleiðslu okkar? 

Við erum í EES, en þar höfum við vikið frá grunnsetningum þess og ESB. 

Ætli okkur gangi betur í viðræðum um fisktegundir og aflamagn?

Erum við betur umkomnir með vinum í austri??? Rússland, Kína?  Viljum við hafa forseta sem á frekar heima í erlendum höfuðborgum en á Bessastöðum.  

Verður lífið betra þegar búrarnir hafa tekið völdin?

Við virðumst njóta þess að hafa Pétra Þríhrossa yfir okkur, sem sparka í okkur og sproksetja.  

Útgerðarmenn, lífeyrisstjóra og bankafola. Við komum bugtandi og beygjandi okkur í von um smágjaldeyri og sporslur.  Þannig er gott að lifa á Íslandi. 

Samt þakka ég auðmjúkur þetta sem ég hefi fengið,
en þrálát og áleitin spurning um sál mína fer:
Er stríðinu lokið? Er loksins til þurrðar gengið
það litla af ærlegri hugsun sem fannst hjá mér?

Sjá, hér er minn staður, mitt líf og mitt lán,

og ég lýt þér, mín ætt og mín þjóð.

Ó, þú skrínlagða heimska og skrautklædda smán,

mín skömm og mín tár og mitt blóð.

 

Rangar upplýsingar: Hver á Vefpressuna???? Hver á pening???

Það er skrítið með þessa peninga.  Sumir vilja ekkert kannast við eignir sínar. Eins og Hannes Smára.  Aðrir eru stöðugt í málaferlum út af þeim, eins og Kári. Ríkir Hafnfirðingar fá nafn sitt í DV.  Aðrir eiga ekkert af þeim, eins og ég.  

Á Björn Ingi Vefpressuna?  Hvar fékk hann pening?  Hver endurfjármagnaði?  Hvar lánar honum?  Tapaði hann ekki stórsummum í Hruninu?  Hvers vegna hafa þessar upplýsingar ekki komið fram fyrr, að hann eigi Vefpressuna að mestu leyti einn???? 

Eitt er þó víst, ég myndi ekki skrifa á vafningum hans.Er hann nokkurs konar leppur fyrir aðra???? Ég veit það ekki.  Mér finnst hann ekki merkilegur pappír.  Myndi ekki kaupa notaðan bíl af honum, ekki einu sinni reiðhjól!!!!  

Rangar upplýsingar CreditInfo um Vefpressuna

Björn Ingi Hrafnsson eini eigandinn frá upphafi  (dv.is)

Leynigögn um skíðaskála: „Kæri Hannes“

Tölvupóstur frá lögmanni í Lúxemborg til Hannesar

Kári stefnir lögmanninum: „Fyrir mér er þetta ekki spurning um peninga“

Snýst ekki um peninga segir Kári Stefánsson (dv.is)

Gunnar Bragi: óbilgjörn stækkunarstefna

óbilgjörn stækkunarstefna, sagði utanríkisráðherra á alþingi, skrítið orð stækkunarstefna, er það sama og útrásarstefna???  ef það eru einhverjir sem myndu nota þetta orð þá væru það rússnesk yfirvöld. Það er sorglegt hversu þessi ráðherra og margir aðrir eru án

sögu, saga mannkynsins, saga Evrópu er einhvern veginn ekki til í heilabúum þeirra.  

Hvers vegna var ESB stofnað ?  Hver er forsaga þess?  Er það sem við þurfum ekki að velta fyrir okkur? Evrópustríðin miklu, fátækt og eymd eftir seinni heimsstyrjöld, spurning um markaði og efnahag.  Allt er þetta sem hefur ýtt á þessa þróun.  
Hvers vegna vilja lönd sem liggja að Rússlandi frekar samstarf við ESB en stóra grannann sinn?  Hvers vegna er svona mikil fjölbreytni innan þess? Hvers vegna liggur leið þeirra sem eiga bágt, búa við eymd og fátækt til Evrópu?   Eru Danmörk og Svíþjóð búin að tapa öllum sínum sérkennum?  Af hverju megum við ekki sjá endanlegan samning til að greiða atkvæði um?  Sjá hvernig sérstaða okkar er metin? 

Himinn og haf; sýnd og veruleiki, hagsmunir á sjó og landi; eru það ekki við sem þurfum að setjast niður og hugsa,  fáum við endalaust allt fyrir ekkert, einu sinni áttum við stóran bandamann, sem við gátum att gegn Evrópumönnum, þegar það hentaði okkur, en ..... svo fengu þeir nóg og fóru bara, fóru.  Kannski gerist það sama bráðum með ESB þeir eru orðnir þreyttir.  
Hvað blasir þá við?  Rússland?  Kína?  Þeir eiga ekki gott sem lenda í slíkri stöðu, Úkranía, Kúba, Austur-Afríkuríki.  

Er óljóst með þróun efnahagsmála í ESB?  Er það ekki við sem ættum að hugleiða ?   Eru það

ekki við sem erum ráðvillt, látum valdagírugan forseta draga okkur á slóðir þar sem aðrir drottna.  Setjum óhæfa stjórnmálamenn í hæstu stóla.  Óbilgjörn stækkunarstefna, sagði hann. Þið vitið hver....... Fátt vitrænt í sjónmáli.  

Gunnar Bragi sagði þrennt skýra þetta, í fyrsta lagi væri það óbilgjörn stækkunarstefna Evrópusambandsins, í öðru lagi að himinn og haf væri milli sýndar og veruleika þegar kæmi að hagsmunum á sjó og landi, og loks væri þróun í efnahagsmálum Evrópusambandsins mjög óljós.(ruv.is)

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð, það er enginn sem gleður okkur eins þessa dagana.  Seðlabankadjókið var það besta ennþá.  Við bíðum spennt eftir næsta.  Spurningin er hvaðan hefur hann þessa hæfileika.  Ekki frá föðurnum, þá er það einn möguleiki. 

Áfram SDG, hvenær koma þeir næstu.   Það væri gaman ef Bjarni B. reyndi að slá hann út.  Við þurfum samkeppni í þessari öfga nýfrjálshyggjuríkisstjórn.  Kannski lumar Ragnheiður Elín á einhverjum góðum. 

Hver dagur vekur nýja gleði og kenndir hjá okkur aumingja kjósendunum.  

Livet er ikke det værste man har ....... 

 „Ég held að menn muni ekki hverfa frá stefnu um sjálfstæðan seðlabanka. Það getur verið mjög æskilegt og mikilvægt til dæmis ef það væri einhversk.. annarskonar ríkisstjórn heldur en núna er þá mundi ég vilja hafa sjálfstæðan seðlabanka til að passa upp á hana.“

Íslendingar: að vita allt best

Það er skrítið þetta með að standa sig vel eða illa.  Við Íslendingar erum sérfræðingar að vita það.  Hvað hefur gengið vel hvað hefur gengið illa.  Við vitum allt betur en aðrir. 

Tökum dæmi: 
Nú er byggingariðnaðurinn kominn í gang, meira að segja í Vík í Mýrdal.  Og auðvitað er það stjórninni að kenna.  Alls ekki stjórninni sem fór frá völdum í fyrra.  En hafði lofað því að markaðurinn færi að hreyfast 2014 - 2015.  Og höfðu rétt fyrir sér, enda höfðu þeir barist um hæl og hnakka í 4 ár að koma okkur upp úr HRUNI.  Það er margir sem vilja ekki vita það.  Þeir gerður svo margt vitlaust!!!!!  Auðvitað er ég ekki búinn að gleyma kattarfárinu mikla.  Því er árangurinn ótrúlegri!  Hægt og örugglega gengu hlutirnir betur. Við komust upp í plúss í sem ekki er hægt að segja um margar þjóðir kringum okkur.  Við færðum fórnir launafólkið og skuldafólkið en það skilaði sér.  Við erum virt af öðrum en við virðum ekki okkur sjálf!  Allir sem eru ekki nákvæmlega á sömu skoðun og maður sjálfur eru óvinir andstæðingar, þá þarf stríð.  Sem betur fer orðastríð, en ansi er það subbulegt oft og tíðum.  

Annað dæmi: 
Forval fer fram í stjórnmálaflokkum, Samfylkingarmenn gera það með hægð,  kjósa sinn óumdeilda leiðtoga og félagsmálakonu í efstu sætin Þau hafa starfað vel eru virt.  Samfylkingin  er með nýtískulegt kjör, í samræmi við nútiímann,  rafrænt þar sem flestir geta tekið þátt,  Einfaldasta og besta kerfið sem ég veit af í svona kosningum.  

Hvað gerist hjá VG?   Þar er baráttukona í efsta sætinu, fulltrúi mannrétinnda og feminisma.  Ég get ekki séð annað en hún hafi staðið sig vel.  Dugleg, kemur sér á framfæri, það er ekki alltaf auðvelt að vera í minnihluta.  Það er strögl.  En enn er það svo hjá VG að alltaf eru hópar sem finnst ekki nóg gert.  Vita betur, andstæðingur í ákveðnum málum er óvinur.  Það er miður að sá sem skipar efsta sætið fái ekki það traust sem hún á skilið.  Það veikir flokkinn, veikir baráttuna.  Við þurfum leiðtoga í pólitík, forka, Sóley er slík. Spyrjið samstarfsfólk hennar í borgarstjórn.  Mér þótti líka Þorleifur góður, ég tók eftir því sem maður sem fylgist með fréttum að hann var fulltrúi þeirra sem minna mega sín.   Tók þeirra mál upp jafnt og þétt.  En hann er því miður fulltrúi þeirra sem halda að stjórnmál séu að hafa eina skoðun, eina rétta, sem þolir enga samninga, engar málamiðlanir. Því ákvað hann að fara annað, því miður.

Því gerist það að vinstrisósíalistar fá of lítið fylgi, margir Íslendingar eru praktískir, tíma ekki að nota atkvæðið sitt í óvissu.  Við höfum bara eitt atkvæði. Það er líka kominn tími til að fara inn í nútímann í fyrirkomulagi kosninga.  Flokkur sem hefur 2-3000 innskráða á að fá fleiri til að kjósa í forvali.  Fundur eins og þessi  á laugardaginn er hjárænulegur.   Ég man að við vorum hrifin í gamla daga í háskólapólitíkinn svona skipulagi.  Að kjósa á fundi, þeir komu sem höfðu áhuga og tilheyrðu klíku sem boðaði sína.  Aðrir áttu ekki að kjósa.  Okkar tími krefst annarra vinnubragða.  Vinstri flokkar eiga að vera fjöldaflokkar. 

Forsætisráðherra úr jafnvægi

Ræða ársins, tímamótaræða, þar var  forsætisráðherra á ferð sem er ekki í jafnvægi.  Sem á erfitt.  Ef hann á eitthvað órætt

við Seðlabankastjóra, af hverju ræðir hann ekki við hann undir 4 augu í stjórnarráði eða Seðlabanka? Af hverju einangrar hann sig í turni með jáliði?  

Ræður á Viðskiptaþingi fara víða, erlendis vita menn hvað er sagt í ræðum þar. Á þingið mættu útlendingar sem fengu ræðu forsætisráðherra þýdda fyrir sig jafnóðum. Ætli það hafi aukið áhuga þeirra á fjárfestingum?  Er það að selja landið, að stunda heiðarleg viðskipti?   Varla. 

Sigmundur gagnrýndi í ræðu sinni bæði Seðlabankann og Samtök atvinnulífsins, en hann sagði furðulegt að samtökin væru að styðja við átakið „veljum íslenskt“ og á sama tíma að ráðast í herferð gegn innlendum framleiðendum sem séu að reyna að efla innlenda framleiðslu. Sigmundur svaraði svo yfirskrift fundarins um hvort Ísland væri opið fyrir viðskiptum á þann veg að Ísland væri opið, en ekki til sölu.

Það er ekki að efla innlenda framleiðslu með að loka sig frá alþjóðaviðskiptum.  Segja fólki hvað það á að borða.  Ákveð matseðilinn á hverju heimili. 

„Ég veit að menn töldu rétt að sýna þolinmæði á síðasta kjörtímabili og þorðu jafnvel ekki að gagnrýna stjórnvöld af ótta við að lenda á svörtum lista, en það gagnar ekki að fá útrás fyrir það núna þegar losnar um og komin er ríkisstjórn sem skilur þarfir atvinnulífs og hefur sýnt að hún er tilbúin til að taka slagi og fá yfir sig nokkrar gusur til að rétta stöðu atvinnulífsins,“ sagði Sigmundur og bætti við að það væri ósk ríkisstjórnarinnar að atvinnulífinu vegni sem best.

Jamm, hann hefur líklega kynnst einhverjum sem skilja ekki þarfir atvinnulífsins og vilja að því vegni sem verst.  Þar gengur maður sem aldrei hefur unnið innan þess.   Nema hann hafi unnið fyrir einkahlutafélagið GSSG. 


Sigmundur beindi svo orðum sínum að Samtökum atvinnulífsins og sagði að í kjölfar þess að hann hefði bent á að innlend fjárfesting hefði ákveðna kosti framyfir þá erlendu, þá hefði forstöðumaður úr samtökunum gagnrýnt þá hugmynd og unnið gegn hagsmunum lands og þjóðar. Sagði hann þetta mjög skaðlegt út á við og sagði að samtökin ættu að skoða það að nýta fjármagn sitt betur til uppbyggilegra ábendinga eða spara félagsmönnum sínum fé og setja á fót bloggsíðu í stað þess að halda úti fullu starfi.

Þarna fer maður sem þolir ekki gagnrýni né hreinskiptar umræður.  Allt á að gerast bak við lokaðar dyr með jábræðrum og systrum.  

Í lok erindisins fór Sigmundur yfir stefnu stjórnvalda varðandi Evrópusambandsaðild og sagði að Ísland væri ekki á leið í sambandið og að vonir manna til þess að viðræður ættu sér stað í alvöru meðan utanríkisstefna ríkisstjórnarinnar væri andsnúin aðild væru ekki raunsæjar.

Svo mörg voru þau orð, lofaði hann ekki þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhaldandi viðræður, ætlar hann þá ekki koma með tillögu um lok þeirra, eins og Viðskiptaráð hefur bent á.  Eða er það eitthvað sem ríkisstjórnin treystir sér ekki í?   

Yfirskrift Viðskiptaþings þetta árið var opið fyrir viðskipti? (e. Open for business?) og sagði Sigmundur að þeirri spurningu væri auðvelt að svara. Sagði hann að Ísland væri sannarlega opið fyrir viðskipti, en að búðin væri ekki til sölu. (e. Yes, Iceland is open for business, but the store is not for sale.)

Eiginlega man ég ekki heimskulegri lokaorð á ræðu valdamanns.  Karl með lokaða heimssýn, sem hefur aldrei komist út úr framsóknarfjósinu, mokar flórinn daginn út og inn. Hefur dvalist í öðrum löndum og Háskólastofnunum með lokuð augu. Sem vantar

alla yfirsýn, hefur bara upp á að bjóða þröngsýni.  Engin reisn, engin djörfung.  Allt vekur ótta, allir eru óvinir nema jáfólkið.