Ríkisstjórnin: Holur og yndisarður

Það var hjákátlegt að sjá  ríkisstjórnina tekna á beinið í Þjóðleikhúsinu á sunnudagkvöldið frammi fyrir alþjóð, þar var listamanna og fræðimannaelítan mætt ásamt útvöldum harðjöxlum úr heimi stjórnmála og fjármála.  Tilefnið var 350 ára afmæli Árna Magnússonar okkar merkasta menningargjafa  sem fékk þá fáránlegur hugmynd að safna fornum skinnbókum okkar sem annars hefðu glatast í erli og eymd íslensku þjóðarinnar.  

Þetta gerist á sama hausti og ríkissstjórnin okkar klædd  í helbláa sokka fær þá hugmynd að hægt sé að bjarga fjárhag þjóðarinnar með því að skera niður við trog menningu þjóðarinnar, en ríkisstjórninni þar á undan hafði ekki þrátt fyrir hrun og mesta efnahagsáfall landsins  haft þann dug og þrótt að gera það,þótt ýmislegt yrði undan að láta.  Já,  fyrst var hætt við byggingu húss undir íslensk fræði og bækur Árna Magnússonar,  og skilin eftir stór hola á Melunum vestur.  Svo var helsta menninngarstofnun þjóðarinnar Ríkisútvarpið gerð óstarfhæf. Í fjárlögum er margt skorið niður á sviði lista og mennta.  Þetta var ríkisstjórnin sem vildi veg og vanda Þjóðmenningar sem mestan. 

Á fjölum Þjóðleikhússins lét forstöðumaður stofnunar Árna Magnússonar ráðherrana og skrautliðið velta því fyrir sér hvort það væri besta leiðin að fresta þeirr uppbygggingu sem snýr að menningu á meðan mesti vöxtur í landinu væri í menningarlegri og umhverfislegri  þjónustu og ferðamennsku.  Og kynnar kvöldsins enduðu kvöldið að ræða um holurnar í lífi okkar og allir vissu um hvað þeir voru að tala.  

Ég var að velta því fyrir mér hvernig þeim liði að sitja þarna ráðherrakindunum og fá ádrepur.  Eru þeir sannfærðir um að þessi stefna þeirra sé rétt?   Er þetta ekki leiðin til að skapa óró og fáækt hjá fólki þegar líf þeirra verður æ fátæklegra og einhæfara?  Það er til margs konar fátækt, ekki bara þessi efnahagslega, líf okkar verður eymdarlegt þegar við eigum eingöngu að fást við það sem snýr að brauði og kavíar.  Mér finnst það ekki uppbyggilegt þegar valdamönnum finnst það vera sitt aðalhlutverk að verja auðmenn fyrir sköttum og skyldum og er tilbúin að skera niður menningu og listir til þess. 

 Nú svara margir því eflaust að ríkisstjórnin standi í stórræðum að bjarga hag þjóðarinnar með því að berjast fyrir skuldalækkun heimilanna í landinu.  Ekki skal ég vanmeta það, en ávallt eru það merkustu valdamenn sem sjá yfir allan leikvöllinn, sem hafa sýn á sem flestum þáttum mannlífsins.  Það hefur ekki núverandi ríkisstjórn sýnt enn.  

Pétur Gunnarsson hélt ræðu í tilefni af afmæli Árna fyrr á árinu, þar minntist hann á orð Jónasar Hallgrímssonar um blinda menn sem „unna því lítt sem fagurt er/telja sér lítinn yndisarð/að annast blómgaðan jurtagarð.”  Já lesendur góðir það er þesssi yndisarður sem skiptir miklu máli í lífii okkar. Við þurfum húsaskjól, mat og yl.  En við þörfnumst líka yndisarðs. 

Læk(k)unin: Það sem allir tala um

Ég kíkti á skýrslu nefndarinnar um Höfuðstólslækkun húsnæðislána. Merkileg og fróðlega skýrsla um margt.  Mér sýnist að fræðimönnum og sérfræðingum sýnist ýmislegt um þetta en það eru samt ekki nein stór átök ennþá.  Þetta kemur mörgum til góða, sem betur fer, en mér finnst ótrúlegt að þeir sem þurfa ekki á þessu að halda sem er ansi stór hópur,eyði ekki meira á næstunni þá þekki ég landann illa .  Hvað sem er um reynslu af 110 prósenta leiðinni sem nefndin höfðar til.  

Ég sé að Stefán Ólafssson prófessor, sem mér finnst hafa haldið best höfði í átökunum og umræðum um fasteignalánin,  er ánægður með þessa aðferð, ég hef grun um að hann fari fram úr sjálfum sér í í túlkun sinni.  Það verður að muna að niðurskurður ýmissa þátta núna í fjárlögum veldur óvinsældum hvað þá ef hann á að vera næstu 4 árin ef ekkert á að gera nema greiða upp lækkunina.   

Þessi tvö svör  við spurningum almennings kalla fram ansi margar spurningar um fjármögnun.  Eða hvað?  

Hvernig er leiðréttingin fjármögnuð?

Ríkissjóður mun afla sér aukinna tekna á næstu 4 árum til að standa straum af auknum ríkisútgjöldum af þessum aðgerðum. Aðgerðirnar verða þannig hvorki fjármagnaðar með auknum lántökum ríkissjóðs né með veitingu ríkisábyrgða.

Þetta er ansi brött fullyrðing, hjá stjórn sem treystir sér ekki að vera í eðlilegu sambandi við Seðlabanka landsins, svo ég set spurningamerki við þetta. 

Hver eru áhrifin á ríkissjóð...?

Mun ríkissjóður verða af skatttekjum?

Við það að lántakendur nýta fjármuni til skattlausrar höfuðstólslækkunar sem ella hefðu runnið í skattlagðan séreignalífeyrissparnað,  gefur ríkissjóður eftir skatttekjur í framtíðinni. Tapaðar tekjur ríkissjóðs nema um 40 milljörðum króna vegna þessa þáttar. Þau áhrif koma fram á næstu áratugum þegar annars hefði reynt á skattgreiðslu vegna úttektar séreignalífeyrissparnaðar.

Það verður spennandi hjá ríkisstjórn að afla skatttekna þegar öflugasti tekjuhópur landsins á að vera stikkfrí. 

Já, xB með Sigrúnu Magnúsdóttur er í hugsveiflu um þessar mundir.  Hvort sem hún blívur er annað mál.   

.http://www.forsaetisraduneyti.is/media/Skyrslur/hofudstolslaekkun-husnaedislana.pdf

Að sökkva RUV: Til hamingju Illugi

Dásamleg dagskrá:   Þáttur fellur niður, niður og niður, svo eru góðir róttækir þættir endurteknir, Róttæk hús í Reykjavík, Robert Wyatt.  Svona er ástandið á RUV1 þessa dagana.  Þeir hljóta að vera kampakátir keppinautarnir. Ha, keppinautar þeir voru ekki til..... Það hefur enginn viljað taka að sér menningardagskrá jafngóða og RUV1 heldur úti. Ekki hefur það verið hægt fyrir þennan pening, 7% af útgjöldum RUV.

Það eru góðir pistlar víða á Fésum: Samúel J. Samúelsson, Haukur Ingvarsson og Ingólfur Gíslason .  

Það er einn af hápunktum nýfrjálshyggjunnar að sökkva endanlega RÚV, ráðherrann hugumstóri, Illugi Gunnarsson hefur skráð sig inn í söguna, til hamingju Illugi.

Það er spurningin að rífa niður eða ekki. 

 

RÚV: Upp í kok

Eftir atburði seinustu daga, þá er það eitt víst, það er kominn tími á annan útvarpsstjóra. Enginn vafi á því. 

Ég píndi mig til að horfa á Pál í Kastljósi.  Og sagði svo, ég er einföld sála, nú er komið nóg.  

Hann er sjálfum sér afar lítið samkvæmur, að sumu leyti sannaði hann sem Helgi Seljan hafði spurt hann um.  

Hann talar um menningarhlutverk úvarpsins og leggur niður menninguna.  Hann er hlýðinn durgur valdhafa sem útvarpsstjóri á aldrei að vera þótt hann segi annað.  Allir sem hlusta á útvarp og skilja fjölbreyttan rekstur sem RÚV verður að vera, það er enginn annar sem veitir slíka þjónustu, sjá að það er komið nóg.  Ef íhaldið velur harðan íhaldspótentáta þá verður stríð og barátta.  

Við erum of mörg búin að fá upp í kok. Við viljum ekki bara rúst.   

RUV: Þeim var sagt upp

Þáttur á Rás 1 núna Bak við stjörnurnar, þegar ég sit við tölvuna, líklega sá seinasti, stjórnandinn rekinn.  Það hlustar enginn á klassíska músík.  Ég hef hlustað mjög oft á þennan þátt, ég er þessi enginn.  Oft ansi góð pianótónlist,og ýmislegt annað,  í seinustu viku var það Jonas Kaufmann sem söng, Íslandsvinurinn góði, diskurinn sem ég hef spilað seinustu mánuði, Verdi.  Í kvöld er það Britten en það er 100 ára minning hans núna.   Ég gleymi aldrei þegar ég heyrði Stríðssálumessu hans, ég var unglingur, keypti plöturnar í pötubúðinni dásamlegu á Hverfisgötu.  Ég man ekki lengur hvað hún hét, plötubúðin.  Þar keypti ég margar góðar plötur og þroskaðist. Núna verður Arndís Björk Ásgeirsdóttir ekki lengur á vaktinni, hún kynnir ekki oftar Sinfoníutónleika, það eru engir sem fara á Sinfó, bara 1500 -3000 manns,  henni var sagt upp í dag.

Karl kom til starfa í Kastljósi, hann var óþolandi svo Stöð 2 gat ekki notað hann, sannleikurinn var eitthvað sem hann tók alvarlega.  En hann yljaði okkur í nokkra mánuði, ræddi um alvarleg mál og óþægileg, ég horfði á hann í gærkvöldi ræða um síld og K0lgröf. Nú er hann ekki lengur, honum var sagt upp í morgun.  Það var enginn sem horfði og hlustaði á hann, eða hvað? 

Ein kona hefur haldið uppi Djassinum seinustu árin í útvarpinu.  Spilað Miles, Coltrane, Mingus,Mitchell,  Blue Note, Horace Silver, íslenska snillinga, Sunnu, Óskar, Ómar, Sigga Flosa og svo framvegis.  Nú spilar hún ekki oftar.  Lana Kolbrún Eddudóttir  var rekin. Ég hlusta oft á þáttinn hennar, ég er þessi enginn.   Einu sinni sá ég hana skríða um gólf í Smekkleysu þegar hún var neðarlega á Laugaveginum beint á móti Mál og Menningu hinum megin við götuna og skoða diska.  Hét hún þá Smekkleysa, búðin?  Þetta var konan semég hafði bara heyrt í útvarpinu.  Þekkti röddina. Mér þótti þetta stórmerkilegt.   En nú verður hún ekki meira.  Hún 
var rekin.

Tvær konur hafa í mörg ár haldið uppi barna- og unglingaþætti á RUV 1.  Önnur þeirra er gamall nemandi minn, skemmtileg og lifandi kona.  Nú er engin þörf fyrir barnaefni í útvarpinu.  Það er svo mikið um það á Bylgjunni! Og útvarp Saga.   Brynhildur Björnsdóttir er ekki lengur í dagskrárgerð. Henni var sagt upp.     

Það verður að reka fólk þegar það eru ekki  til peningar. Jafnvel þótt fólkið sem útdeilir peningunum vilji ekki fá peninga frá þeim sem eiga peninga.  Þeir sem  eiga peninga eiga að ávaxta peninga sína, eins og þeir vilja. Þeir eiga og mega eins og Hannes Smára sagði. Við eigum ekki að taka peninga frá þannig fólki. Við sem erum engin eigum að gera ekki  neitt.  Við erum engin. 

    

RÚV: Ráðherra með breddu á lofti

Ráðherra með bredduna á lofti. Ekki benda á mig, segir hann eflaust og bendir á útvarpsstjórann.  En það er hann sem stjórnar, berst fyrir fjárlögum til stofnunarinnar. Setur henni lög og reglugerðir. Sýnir hversu honum er annt um þessa stofnun.  En hann sýnir sinn innri mann.  Þræll nýfrjálshyggjunnar. Þræll tómleikamenningarinnar, þar sem allt er metið til fjár.  

Það er sorgardagur hjá mörgum í dag, ekki bara þeim sem misstu vinnuna, fjölskyldum þeirra og vinum.  Heldur þeim löndum sem vita að með niðurskurði á RÚV er verið að vega að skoðanafrelsi okkar.  Það er tilgangurinn að koma í veg fyrir góða fréttamennsku, opna umræðu og skoðanaskipti.  Slík fréttamennska fer ekki fram á Bylgju eða öðrum svokölluðum frjálsum fjölmiðlum.  Eigandinn er þar alltaf á bak við starfsmennina og bankar í öxlina og veifar uppsagnarbréfinu.  Þannig ástand vill íhaldið hafa á ríkisfjölmiðlum. Starfsfólk með ótta í augum. 

Margir héldu þegar Vigdís tók að tala um niðurskurð á ríkisfjölmiðlunum á sinn heimskulega hátt  að það væru viturlegri samstarfsmenn við hliðina á henni, hófsamari og hæfari.  En auðvitað var það blekking.  

Þetta eru asnar, Guðjón, sagði skáldið.  

Þannig er það.  Níðstangirnar verða margar. Fý, segi ég. 

Arndís Björk Ásgeirsdóttir, Ingibjörg Eyþórsdóttir, Halla Steinunn Stefánsdóttir, Steinunn Harðardóttir, Linda Blöndal, Guðfinnur Sigurvinsson, Gunnar Stefánsson, Sigríður Pétursdóttir, Dagur Gunnarsson, Atli Freyr Steinþórsson, Brynhildur Björnsdóttir, Kristín Eva Þórhallsdóttir, Guðni Már Henningsson, Anna Sigríður Einarsdóttir, Ingi Þór Ingibergsson, Kristinn Evertsson, Þorsteinn Guðmundsson, Lana Kolbrún Eddudóttir.

Útvarp Reykjavík eru rústir einar.

Skömm Kaþólsku kirkjunnar

Mikil er skömm Kaþólsku kirkjunnar, hér, sem annars staðar.  Fyrir ekki löngu síðan kom „úrskurður" hennar útaf ofbeldi kynferðislegu, andlegu og líkamlegu. Á Mbl.is er frásögn eins þolandans, átakanleg og dæmigerð:  

Ég hef óskað eftir hjá lögfræðingi kirkjunnar að fá í hendur mat Fagráðs kaþólsku kirkjunnar á vitnisburði mínum og hvernig það kemst að þeirri niðurstöðu að ég eigi að fá 82.170 kr. í bætur.

Upphæðin er „afar skammarleg og fram úr hófi hneykslanleg,“ svo ég noti orðalag sem Pétur Bürcher Reykjavíkurbiskup notar í bréfi sem hann sendi mér þegar hann lýsti afstöðu sinni til brotanna. Það er líka mjög einkennilegt að í bréfinu sem lögmaður kirkjunnar sendi okkur er hvergi nein upphæð tilgreind.

Kaþólska kirkjan fær á hverju ári um 8.400 krónur frá íslenska ríkinu sem eru skráðir í kaþólsku kirkjuna, en safnaðarmeðlimir eru um 11 þúsund. Það gerir um 92 milljónir á ári sem kirkjan fær frá ríkinu í sóknargjöld. Kaþólska kirkjan safnar peningum í gegnum heimasíðu sína, en þar er fólk hvatt, á nokkrum tungumálum, til skrá sig í gegnum Þjóðskrá. Síðan er okkur, sem höfum mátt þola ofbeldi af hálfu starfsmanna hennar, boðið upp á þessar smánarbætur.

Allt er þetta í samræmi við framgöngu Kaþólsku kirkjunnar í öðrum löndum.  Það er engin iðrun, ekkert samband haft við þolendur, allt á sömu bókina lært, það er endanlegt svar sem sent er öllum, og 30 silfurpeningar eða minna fylgja. Kaþólska kirkjan ber ekki ábyrgð á sínu starfsfólki eða stofnunum. 

Í kjölfarið skipaði biskup Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi s.k. fagráð til að meta bótarétt þolenda. Niðurstaða fagráðsins, sem tilkynnt var í síðustu viku, var sú að kirkjan teldist ekki skaðabótaskyld nema í einu máli af 17 sem komu inn á borð til þeirra. Sama dag tilkynntu stjórnendur Kaþólsku kirkjunnar að „endanlegt svar“ hefði verið sent til þessara 17 aðila.

Það er ekki furða þótt sorg sæki að mörgum á ferð um Landakot.  Það á enginn Jesús Kristur heima þar.  

Fréttatilkynning 15. nóvember 2013

Fagráð Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi hefur tekið til greina 10 kröfugerðir vegna

kynferðislegrar misnotkunar (á árunum 1959 til 1984) gegn presti og kennslukonu,

en þau eru bæði látin. Einnig bárust fagráðinu 6 aðrar kröfugerðir gegn þeim vegna

andlegs eða annars ofbeldis. Ein kröfugerðin varðaði kynferðisleg samskipti tveggja

fullorðinna einstaklinga.

Allir sem sendu inn kröfugerðir hafa haft formlegt tækifæri frá árinu 2010 til að koma

máli sínu á framfæri við þær tvær óháðu nefndir sem Kaþólska kirkjan setti á stofn

og enn fremur við biskupinn. Þeim var lofað að þeim yrði sent endanlegt svar í

síðasta lagi 15. nóvember 2013. Í bréfi sínu til þeirra í gær segja stjórnendur

Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi að hugur þeirra leiti til fórnarlambanna persónulega og

til fjölskyldna þeirra. Eins og páfar og biskupinn hafa margítrekað gert, tjá yfirvöld

Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi viðkomandi dýpstu hluttekningu sína vegna þess sem

gert hefur verið á þeirra hlut og biðja fórnarlömbin fyrirgefningar á því.

Yfirstjórn Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi hefur gert allar nauðsynlegar ráðstafanir

hvað snertir fortíð sem framtíð (sjá um forvarnarráðstafanir á www.catholica.is).

Þessar ráðstafanir eru í samræmi við sömu verklagsreglur og tíðkast hjá Kaþólsku

kirkjunni um allan heim, og eru í samræmi við íslensk lög. Þær niðurstöður sem

Fagráð Kaþólsku kirkjunnar hefur komist að hefur stjórn Kaþólsku kirkjunnar nú

með formlegum og ákveðnum hætti sent skriflega í gær sérhverjum þeim sem sendi

inn kröfugerð.

„Að áliti fagráðs er kaþólska kirkjan ekki bótaskyld“, í öllum tilvikum nema einu,

sem einnig er fyrnt eins og öll þessi tilvik. Enn fremur segir í niðurstöðukafla skýrslu

fagráðsins (í sérhverju máli): „Kæmi til greiðslu af hálfu kirkjunnar engu að síður væri

það að mati fagráðs umfram lagaskyldu.“

Reykjavíkurbiskupsdæmi hefur síðustu þrjú ár varið miklum tíma, vinnu og orku í

þessi mál og hefur af sjálfsdáðum lagt áherslu á að komast til botns í þessu erfiða

máli með hlutlægni og vandvirkni að leiðarljósi. Stjórnendur Kaþólsku kirkjunnar

hafa gert sitt besta til að leiða málið til lykta og veitt öllum aðilum; nefndum,

yfirvöldum og þolendum reglulega allar tiltækar upplýsingar um málið. Allar

ráðstafanir sem nú verða gerðar gerir Kaþólska kirkjan af fúsum og frjálsum vilja,

sem felur þó ekki í sér viðurkenningu á bótaskyldu samkvæmt íslenskum lagareglum,

hvorki beinni né óbeinni.

Eingöngu verður tekið á móti skriflegum fyrirspurnum vegna þessara mála á netfanginu tengilidir@catholica.is

Með þessum aðgerðum staðfesta kaþólsk kirkjuyfirvöld endanleg lok þessara erfiðu

mála. Á undanförnum árum hefur í forvarnarskyni allt verið gert sem í mannlegu valdi

stendur til þess að koma í veg fyrir hvers konar misnotkun í framtíðinni. Kirkjan er

að auki ætíð reiðubúin að veita þjónustu og sálusorgun öllum þeim sem þess óska

enda er það hlutverk hennar.

Pétur Bürcher      Séra Patrick Breen     Séra Jakob Rolland

Reykjavíkurbiskup   staðgengill biskups        kanslari