föstudagur, 13. júní 2014

Valdhafar: að lesa og hugsa göfug er list

Þeir eru skrítnir valdhafar okkar. 
Skrifa áhyggjubréf til EFTA dómstóls um áhrif ef verðrtrygging er ólögleg.  Mikið er það undarlegt í orðum fólksins í landinu ef verðtryggingin sem stjórnmálamenn, avinnu og verkalýðsforkólfar hafa dásamað í áratugi er glæpsamlegt atferli.  Það væri nú meira að hafa áhyggjur af heldur en hitt að þetta komi okkur sjálfum illa. Það eru margir sem hafa bent á varnagla í sambandi við verðtrygginguna í langan tíma. 

Svo eru hvalveiðasinnar þar með talin ríkisstjórn og þingmenn, alveg hissa að aðgerðum fylgi ábyrgð.  Að Bandaríkin vilji sýna það að veiðar okkar eru ekki neitt til að húrra fyrir.  Við erum að gera þetta í trássi við flestar þjóðir.  Það getur haft eitthvað í för með sér.  Eða hvað ........

Stjórnmálaflokkur Forsætisráðherra tekur upp kynþáttahyggur svona af gamni sínu rétt fyrir kosningar.  Til að hala inn atkvæðum.  Og sjálfur Forsætisráðherra segist tala svo skýrt að hann getur ekki einu sinni sagt hvort hann sé sammála Fyrsta borgarfulltrúa sínum í Reykjavík eða ekki.  

Það er margt sem vekur óhug manns þessa dagana.  
Ég horfði á hina prýðisgóðu mynd Bókaþjófurinn sem gerð er eftir samnefndri mynd í fyrrakvöld.  Þar er sýnt lífið í Þýskalandi rétt fyrir seinni heimsstyrjöld og á fyrstu styrjáldarárunum.  Mikið er ógnvænlegt ef til er fólk víða um lönd sem heldur að þetta sé framtíðin okkar, að stilla upp kynþáttum  og trúarbrögðum gegn hvorum öðrum . Þar sem öllum rökum og vísindum og snúið á hvolf. Þar sem flestir verða ólæsir og hlýðnir þrælar.  Það að lesa ber með sér ábyrgð. Það er svo vel sýnt í Bókaþjófinum.   

Valdhafar elskulegir vaknið upp áður en það er of seint.   

sunnudagur, 8. júní 2014

Hvítasunna: Gamalt ljóð

Hvítasunnuljóð.  Frá trúlausum manni. Fann þetta í dóti hjá mér, líklega samið þegar við hjónin vorum í kennaraorlofi í Lundi í Svíþjóð 1994-1995, þá um vorið eða byrjun sumars 1995.  Þetta var einstaklega gott sumar, við hlupum og stunduðum íþróttir nærri því daglega. 

HVÍTASUNNA

hlauparinn hleypur
af sér hornin haminn
og heiminn

lestin hverfur að baki
fortíðin sagan minnið
allt verður ekkert

hann talar tungum með
fótum höndum vöðvum
lungum allt iðar titrar

malbikið hitnar og bráðnar ´
fuglarnir syngja mozart
picasso teiknar trén í dag
daliíkornar bregða á leik

hann talar tungum sem
vefjast utanum höfuð skrokk
bleikar grófar blaðrandi vitstola

fyrir ofan
hvít sól
sem blindar tryllir æsir

talar tungum
talar við okkur
talar við guð



Ferðaþjónusta: Á réttri braut??

Við fórum saman nokkur í ferð um Snæfellsnes í seinustu viku.  Ég þarf ekki að básúna fegurð nessins það var fallegt þrátt fyrir að skýjafar væri með mesta móti nema seinasta daginn þá var
sól og skúrir. Já, það var margt að sjá og söfnin í Stykkishólmi eru ansi góð á sinn hátt.  Vatnasafnið svo hrífandi í einfaldleika sínum og útsýnið yfir Breiðafjörðinn ógleymanlegt.  Það er ekki á hverju íslensku safni sem maður sér mynd eftir Andy Warhol eins og er á Eldfjallasafninum, það er ótrúlegt hverju hann hefur getað safnað hann Haraldur okkar. 


Það var gaman að sjá það að ferðamennirnir streymdu til gistingar í Stykkishólmi í byrjun júní.  Og veitingahúsin gerðu það gott sýndist mér.  En það er annað sem vakti athygli mína á nesinu á flestum stöðum ekki öllum.  Það er yfirgengilegt hátt verðlag á veitingahúsum og kaffistöðum.  Að borða ekkert sérstaka fiskisúpu á 2300 krónur og bökur á 2500 krónur er ansi hátt, 1300 kall fyrir bjór og vínglas.  Ég hugsa að erlendir túristar hugsi nú ýmislegt þegar þeir borgi þetta. Og vikuferðalag um landið plúss bensín kostar meira en góð sólarlandsferð.   Svo fær maður ekki lengur pylsu með öllu og malt á Vegamótum, nú er þar hótel með öllu við vitum hvað það þýðir.   

Yfirgengileg uppbygging hótela og gistiheimila virkar ógnvekjandi á mig.  Sérstaklega þar sem verið er að byggja upp fyrir lánsfé, eða úr styrktarsjóðum rikisins okkar.  Það er gott að vera fljótur til að bjóða þjónustu en ansi er þetta yfirgengilegt.   Í mínum augum.   


föstudagur, 6. júní 2014

Björt framtíð? Allt er betra en Íhaldið.

Spurningin er :  Er Björt Framtíð björt framtíð?  Ber hún nafnið með rentu?   Og vaxtavöxtum?  Ég veit það ekki, mér þótti svolítið bjart yfir flokknum til að byrja með öðru vísi nálgun á átökum stjórnmálanna. En líklega eru hveitibrauðsdagarnir liðnir.  Svona lýsti ég BF fyrr í vor:  

BF er í stíl og hugsunum ekkert svo frábrugðinn frjálslyndum vinstri mönnum í öðrum flokkum, í mínum augum er hann hentugur auglýsingastofuflokkur, myndarlegt fólk, miðaldra, 30-50 ára, svolítið töff, vilja vera jákvæð, ekki í þrasinu eins og gamla liðið, sem margir af þeim hafa að vísu
starfað með og eru vinir og kunningjar. Þó sýnist mér vera mikið af fólki sem hefur ekki komið nálægt pólitík áður.  En í Reykjavík er BF auðvitað arftaki Besta Flokksins svo þar er kominn þekkingarbanki.  Að ákveðnu leyti eru það Guðmundur Steingrímsson og Jón Gnarr sem hafa mótað stíl og áherslur BF (með góðri hjálp Dags E.!!) 

og fulltrúar flokkanna sem fengu ekki að vera með í Hafnarfirði eru 
sárir:  

Var þjóðstjórn bara „show“?


Þetta er málið, þetta er hættan á fleiri og fleiri flokkum.  Hverjir fá að vera með og hverjir ekki.  Og samkvæmt skilgreiningu BF eru þeir svo sjálfsagt fórnarlamb til aðláta xD spila með sig.  Lítil reynsla nema í Reykjavík.  Orð oddvita þeirra í Hafnarfirði um allir með, voru týpískur nýpólitískur frasi.  OG  xD beið á meðan fyrir utan hurðina.Með glott á vör, sigurglampa í augum.  Því þeir vilja ekki vera með í svona.  Hlutverk þeirra er að ríkja stjórna, útdeila gæðum til hinna útvöldu. Völda þeirra heita Peningar Aurar Hlutabréf Ágóði.   

Svo BF er leiksoppur xD, þeir geta ekki farið með hinum, hinir eru kaós.  Reykjavík var bara undantekning og heppni af því að Jón
Gnarr var á staðnum með marga vini sína sem höfðu starfað saman í listum.  Það verður svolítið skrýtið í næstu alþingiskosningum ef sama munstrið birtist.  xB og BF eru ljúfir fyrir xD að renna niður. Deila og drottna.  Þetta fólk hefur aldrei heyrt orðtakið:  Allt er betra en íhaldið.  Ó nei.  

miðvikudagur, 4. júní 2014

Trúðarnir tveir fara í veiðiferð


Boðið í veisluna, ætla að vera í henni, þó ekki. Skrýtnir boðsgestir a tarna.......  

Alltaf gleðja þeir okkur les deus clownes...........  Jóhanna tekur þá í nefið og þeir koma sem gubb út um munninn á henni.  Veltast um í klósettskálinni þangað til þeim er sturtað niður. Þessir meistarar siðfræðinnar.   Ástmegir orðhengilsháttar.  Grínarar ómarktækni.

Þeim var boðið að veiða en ætla bara að opna sjówið........... taka nokkra kollhnísa og brettur, veiðimönnum og löxum til ómældrar gleði .......

Svo kemur Jón Gnarr 
og gerir narr 




þriðjudagur, 3. júní 2014

Eftir kosningar: Hvað er heim, spurði ég?

Allir eru eitthvað dömm eftir kosningar helgina.  Það er eins og fólk hafi búist við einhverju öðru.  Við erum búin að gleyma því hversu Íslendingar eru íhaldssöm þjóð og púkó upp til hópa. Þegar eitthvað skemmtilegt og ótrúlegt gerist eins og valdatíð Jóns Gnarr sýndi þá höldum við að við lifum nýja tíma. Nei lesendur góðir næstu daga á eftir er allt þetta gamla skriðið upp úr ræsinu.

Davíð prumpar yfir landsmenn
Jón Bjarnason skrifar umESB á miðsíðu Moggans (hvar annars staðar)!?
Ármann bæjarstjóri rekur hníf í bak Birkis, ef það er pláss fyrir fleiri.
Hér á Stykkishólmi er kommbakk Sturlu allir eru glaðir en það eru nú aðallega útlendingar sem maður sér, túrismatíðin er byrjuð. Það skrjáfar í seðlum.
Lásuð þið rasistagreinina eftir norðlensku konuna í Mogganum í dag? Farðu heim sagði hún við íslenska manninn. Hvar er heim, spurði ég.

Já lesendur við erum dömm. Það setur að okkur óhug.  Allt er við það sama. Eða hvað?




föstudagur, 30. maí 2014

Latibær hverfur úrlandi og sveitirnar tæmast..

Það er sorglegt að missa jafnstórt fyrirtæki og Latabæ úr landi.  En svona er fyrirtækjarekstur, fyrirtækin seld erlendum samsteypum og þá er það þeirra að ákveða stað fyrir starfsemina.  Ég minni í þessu sambandi á deCode sem auðvitað er þrælútlent fyrirtæki þótt talað sé um annað hérlendis.  

Latibær er um leið dæmi um hvað hugmyndaríkir einstaklingar geta komið til leiðar, og Magnús Scheving er ansi lunkinn í því, það var gaman og líf í tuskunum þegar hann kom að Húnavöllum og fékk nemendurna hvern einasta að taka með sér heilsuhreyfingrprógram.  Hann vissi hvað hann var að gera í samskiptum við ungt fólk.  

En það er sorglegt að sjá tugi ef ekki hundruðir tæknimanna missa vinnuna sína.  Eflaust fara einhverjir með til útlanda og við getum misst þá fyrir fullt og allt.  Þarna eru gríðarlega útsjónarsamir tæknimenn eins og þættirnir bera vott um.  Svona er alþjóðaheimur tæknivinnu, fólk leitar þangað sem vinnan er.  Þetta sjáum við í öðrum atvinnugreinum, nú seinast í fiskiðnaðinum hjá okkur.  Spurningin um að flytja heilt þorp með störfunum. 

Við höfum séð svona kraftaverk eins og Latabæ líka gerast í tölvuiðnaðinum.  Seinast Quizup, sem er bráðskemmtilegur spurningaleikur fyrir fólk á öllum aldri.  Ég skora á eldra fólk sem á Ipad að prófa leikinn!!!   Maður er aldrei of ungur til að leika sér!!!.  

Við eigum eflaust eftir að sjá fleiri svona listskemmtiþætti og iðnað á Íslandi.  En maður verður samt sorgbitinn yfir hverfulleika atvinnulífsins.  Þar sem rótleysi og farandvinna eru einkennin.  Ég sé æ oftar íslensk nöfn birtast í tæknigerðarlistum á sjónvarps- og kvikmyndastörfum í lok myndanna.  

Já lesandi góður:  Skáldið sagði

Reikult er rótlaust þangið,
rekst það um víðan sjá.
Straumar og votir vindar
velkja því til og frá.

Fuglar flugu yfir hafið

 með fögnuði og vængjagný,
- hurfu út í himinblámann
hratt eins og vindlétt ský.

Þangið, sem horfði á hópinn,
var hnipið allan þann dag.
Bylgjan, sem bar það uppi,
var blóðug um sólarlag.



                                                       

 Mikið er þetta fallegt ljóð.  Vonandi fáum við ekki endalausa tóma bæi, hverfi og þorp í framtíðinni.  Vonandi koma fram hugmyndir og hugmyndafræðingar sem bjóða fólki upp á eitthvað annað.  En það eru ekki bara útlendingar sem tæma sveitirnar af fólki við bústörf.  Það eru líka íslenskir auðmenn og yfirstétt.  Ég var í Fljótshlíðinni seinustu helgi þar var mér sagt að hefðu verið 64 mjólkurbú fyrir 50 árum nú eru þau 4.  Það eru ríkir Reykvíkingar sem hreiðra um sig á jörðum sveitarinnar.  Í héraði sem gæti verið eitt af ríkustu mjólkurframleiðsluhéruðum landsins.  

Einhvers staðar handan við hafið eru landar okkar hnípnir,  það er eitthvað til sem heitir ættjarðarást.  Það er til söknuður sem nær að innstu hjartarótum.  Það eru margir sem vildu vera annars staðar.  Íslendingar í útlöndum og nýbúar á Íslandi.  Þannig er heimurinn í dag. 

Ég óska svo lesendum mínum góðrar kosningahelgar.  Og umfram allt kjósið rétt.  

Í október síðastliðnum lauk tökum á seinni þáttaröðinni og hvarf þá meirihluti þeirra 160 verktaka sem störfuðu við framleiðsluna til annarra verkefna en 40 unnu við eftirvinnsluna og luku störfum í apríl síðastliðnum. Hér á landi verður 20 ára afmælissýning Latabæjar í Þjóðleikhúsinu en hátt í 70 manns munu starfa að uppsetningunni.