Netskrímslið étur börnin sín

Dr Jekill og Mr Hyde var mér hugsað í gærkvöldi þegar ég heyrði og las fréttirnar um fall Hildar.

Það voru margir sem fögnuðu þessum tíðindum, sérstaklega þeir sem höfðu orðið fyrir hörðum vinnubrögðum hennar að birta óbilgjarnarskoðanir og málflutning óðamála netverja. En hún leit sér ekki nær.  

En lesendur góðir, netið er harður húsbóndi, eins og brennivín, dóp og svik stjórnmálamanna.

Netnotkun er fíkn það vita þeir sem hafa notað það. Og enn verra virðist það vera þeim sem skrifa undir dulnefni.  Það hef ég aldrei gert.

En, lesendur góðir, vandið ykkur, netið er fíkn og fíknin tekur yfir líkama okkar og sál. Dæmin sem við höfuð séð og heyrt seinasta sólarhringinn sýna að þar fer fólk undir áhrifum, netskrímslið hefur tekið völdin, það étur börnin sín. 

Fórnarlömbin eiga bágt.  Þau eiga að leita sér hjálpar.  Þau eiga að iðrast. 

Alþingi: Sirkus Simma og Bjarna Smart

Það er margt furðulegt á seiði á æðstu valdastofnun okkar Íslendinga.

Það sást best á þessari snilldarmynd frá því í gær.

Það var mörg snilldin á seinasta þingi en við eigum von á enn betri tíðindum næstu árin. Eða hvað. Vill þjóðin ekki gneistandi fjör og umræður. Á allt að vera leiðinlegt og alvarlegt?  En að gamni slepptu þá þarf að hafa skýrari reglur um ræðustólinn á hann ekki að fá að vera í friði gagnvart rápurum sem eru að trufla ræðumenn?  Nú er ég að tala í alvöru. Hvað ætli átrúnaðargoð Sigmundar hugsi ????   

Sjónvarpið gerir enn betur og sýnir okkur snilldarklipp úr lygadeildinni þar er margt miður fallegt og margt sem veldur klígju og niðurgangi. 

Virðulegur þingmaður segir So What (ætli hann hlusti á Miles Davis?) við lygum.  

Gamlir samherjar láta ekki eftir sér liggja í stuðningi við ríkisstjórnina.

Svo eru vitibornar greinar inn á  milli eins og grein Jóns Sigurðssonar um undanþágur sem eru ekki undanþágur en eru samt ótalmargar. Og hugleiðingar Gunnars Tómassonar hagfræðings.

Greinar Baldurs Þórhallssonar og Össurar í vísir .is í dag.  

Sviss og Ísland: Einhverjar afleiðingar?

Það setur að manni hroll yfir siðleysi íslenskra valdamanna þessa dagana.  

Þeir snúa heilum sínum ótt og títt inn í höfuðskeljunum, og koma með afbakanir á loforðum sínum. Ætli það nægi ekki til þess að stuðningsmennirnir hrópi húrra og votti:  Þetta er sannleikurinn þetta er málið.  Ég veit það ekki.  Það læðist oft örvænting inn í huga manns þessa dagana. 

En eiga gjörðir þessara manna aldrei að hafa einhverjar afleiðingar?   

Ég rakst á í gærkvöldi grein í International New York Times þar sem fram kemur að þjóðaratkvæðagreiðsla Svisslendinga um nýbúa og stöðu þeirra í landinu er farin að hafa áhrif á menntunar og rannsóknaráætlanir í samskiptum þeirra við ESB. Það er Erasmus + og Horizon 2020 sem er 80 billjón evru rannsóknarverkefni.  Evrópusambandið hætti viðræðum við Sviss eftir að fyrsta framkvæmd nýju þjóðarsamþykktarinnar kom í ljós.  Króatar fá ekki að vinna í Sviss í samræmi við reglur ESB.  

Ætli verði ekki svipað með okkur bráðum,  menningar og menntunarverkefni verða ekki í áskrift.  Við sáum hin yndislegu viðbrögð ríkisstjórnarinnar við fyrstu hreyfingunni á styrkjamálunum í haust.  Við eigum að fá allt en ekki leggja sjálf neitt  til málanna.  Hvað ætli það hafi spilað í brottför Bandaríkjamanna sú vissa þeirra um okurverð á framkvæmdum fyrirtækja okkar á Keflavíkurvelli og víðar, sem heitir á mannamáli Spilling.   Sem oft var rætt í þingnefndum í Washington. En sjaldan á sölum Alþingis á Íslandi. 

Svo, lesendur góðir, kippum okkur ekki upp við ramakvein,  þegar að því kemur.  Þegar stjórnmálamenn siðleysis og spillingar fara að lifa það að gjörðum fylgja afleiðingar.  ESB hefur sjálft hafið umræðu um spillingu í bandalaginu. Við þurfum víst lengi að bíða að Sigmundur Davíð og Bjarni hefji slíka umræður.  Það er gott að hafa í huga að þessir karlar eru auðmenn sem hafa aldrei þurft að takst á við líf venjulegs fólks.

 

Sumargestir

við höfum of lengi verið sumargestir

reikað um blómstrandi engi og syngjandi skóga

nú er vetur í nánd

laufin farin á vit allra veðra

snjórinn felur sig í hótandi skýjum

óvíst um framtíðarstað

Vigdís Hauks þjónar hagsmunum herra sinna.....

Ætli það sé kominn tími á inntökupróf inn á Alþingi.
Eftir seinustu afrek VH virðist ekki annað sjáanlegt en þörf sé á. Ég held að mörgum landanum hafi svelgst á fyrri hluta dagsins þegar þeir heyrðu eða sáu landafræðikunnáttu hennar.  Og auðvitað berst hún um á hæl og hnakka ef minnst er á orðaskilning hennar.  En það er einmitt það sorglega, málskilningur hennar og þekking eru óhugnanlega fátækleg. Það er leiðinlegt að þurfa að ræða um slíkt í fjölmiðlum.  En fjölmiðlar eru hennar leikvangur hún notar þá til að koma fram óhugnanlegum boðskap sínum.  Ég veit ekki hvort kjósendur hennar og flokksfélagar gera sér grein fyrir hugmyndheim hennar.  Því miður virðast þeir vera fleiri í flokknum hennar sem hafa sömu sýn. Sem gera Framsóknarflokkinn að öfgahægriflokki.  Tedrykkja hefur stóraukist þar.  Og eflaust er þambað Malt þar alla daga. 

Auðvitað reynir hún á sinn takmarkaða hátt að koma orðræðunni á það plan að það sé hungursneyð í Evrópu.  Kona með bein í nefinu, benti á það í fésbókinni hvað átt væri við með hungursneyð.   Það er ekki það sama sem VH heldur. 

En hún virðist þjóna hagsmunum flokks síns og xD.  Þar ríkja  foringjar sem nota dimma og drunalegar leiðir.  Til að koma landinu okkar á vonarvöl.   Allt snýst um blint hatur á fyrrverandi ríkisstjórn, allt snýst þetta um að gleyma dýrustu ákvörðunum sem valdamenn þeirra tóku til að þjóna hagsmunum þeirra fáu, allt er gert til að þurrka út orðmyndina Hrun.  Meira að segja margir þeirra manna sem kosið hafa xD í áratugi eru búnir að fá nóg.  Þeir sjá einangrunarleiðina sem er framundan.  Þeir sjá að þar sem heimska og hlýðni fara í sömu kerru þar er stutt í útafakstur.  

 

Seinustu gullmolar frú Ragnheiðar Elínar

Iðnaðarráðherrann gerir það ekki endasleppt. Nú ætlar ráðherrann sjálfur að stinga puttunum í súpuna, hvernig ætli það fari.  Fagfólkið vinnur ekki í takt við hennar skoðanir.  Framkvæma á fyrst og hugsa svo:  Þetta flóknasta verkefni sögunnar er ekki erfitt hjá henni.  Það sækir að manni óhugur, óhugur um vanhæfi, aldrei hefur þvílík ríkisstjórn vermt stólana.  

Bara einn súpukokkur

Ragnheiður sagði jafnframt að til þessa hefðu "nokkrir kokkar verið að hræra í þessari tilteknu súpu", og minnti á álit atvinnuveganefndar þar sem segir að málið eigi ekki lengur að vera eingöngu á forræði orkufyrirtækjanna, heldur fyrst og síðast stjórnvalda. "Ég er sammála því og tel að á þessum tímapunkti sé farsælast að forræði málsins flytjist alfarið til stjórnvalda og að við höldum utan um alla þætti málsins, meðal annars samskipti við hugsanlega mótaðila."

Í beinu framhaldi upplýsti hún fyrirhugaðan fund sinn með Michael Fallon í næsta mánuði.

Vonbrigði með verkefnisstjórn

Ráðherra ítrekaði þá skoðun sína

að endurskoða þyrfti rammaáætlun um vernd og orkunýtingu landsvæða, og nefndi átta virkjunarkosti í því samhengi. Færslu þriggja kosta í neðri hluta Þjórsár sem hún telur órökstudda, ásamt Hágönguvirkjunum 1 og 2 og Skrokkölduvirkjun, úr orkunýtingarflokki í biðflokk sem "var á skjön við faglegar niðurstöður verkefnisstjórnar annars áfanga rammaáætlunar. Og til viðbótar við það voru vænlegir virkjunarkostir í vatnsafli færðir í biðflokk á umdeilanlegum forsendum, eins og Hagavatnsvirkjun og Hólmsárvirkjun."

Ragnheiður vék næst að vinnu nýrrar verkefnisstjórnar  rammaáætlunar sem hún sagðist hafa bundið miklar vonir við. "Það urðu mér því mikil vonbrigði þegar ný verkefnisstjórn rammaáætlunar sendi drög að áfangaskýrslu sinni til umsagnar nú nýverið. Í henni var eingöngu lagt mat á virkjanakostina þrjá í neðri Þjórsá og tillaga nýrrar verkefnisstjórnar var að færa einn af þeim kostum úr biðflokk í orkunýtingarflokk. Ég lít svo á að ný verkefnisstjórn rammaáætlunar hafi ekki lokið því verkefni sem henni var falið og er stafað út í þingsályktun Alþingis og í erindisbréfi hópsins […]," sagði Ragnheiður.

Engar ESB umræður: Hvað svo ?????

Ég sagði hvað svo?   Þegar einangrunarsinnar hafa tekið völdin á Íslandi?

Þegar við höfum sagt bless við lönd sem kaupa 80% af framleiðslu okkar? 

Við erum í EES, en þar höfum við vikið frá grunnsetningum þess og ESB. 

Ætli okkur gangi betur í viðræðum um fisktegundir og aflamagn?

Erum við betur umkomnir með vinum í austri??? Rússland, Kína?  Viljum við hafa forseta sem á frekar heima í erlendum höfuðborgum en á Bessastöðum.  

Verður lífið betra þegar búrarnir hafa tekið völdin?

Við virðumst njóta þess að hafa Pétra Þríhrossa yfir okkur, sem sparka í okkur og sproksetja.  

Útgerðarmenn, lífeyrisstjóra og bankafola. Við komum bugtandi og beygjandi okkur í von um smágjaldeyri og sporslur.  Þannig er gott að lifa á Íslandi. 

Samt þakka ég auðmjúkur þetta sem ég hefi fengið,
en þrálát og áleitin spurning um sál mína fer:
Er stríðinu lokið? Er loksins til þurrðar gengið
það litla af ærlegri hugsun sem fannst hjá mér?

Sjá, hér er minn staður, mitt líf og mitt lán,

og ég lýt þér, mín ætt og mín þjóð.

Ó, þú skrínlagða heimska og skrautklædda smán,

mín skömm og mín tár og mitt blóð.

 

Rangar upplýsingar: Hver á Vefpressuna???? Hver á pening???

Það er skrítið með þessa peninga.  Sumir vilja ekkert kannast við eignir sínar. Eins og Hannes Smára.  Aðrir eru stöðugt í málaferlum út af þeim, eins og Kári. Ríkir Hafnfirðingar fá nafn sitt í DV.  Aðrir eiga ekkert af þeim, eins og ég.  

Á Björn Ingi Vefpressuna?  Hvar fékk hann pening?  Hver endurfjármagnaði?  Hvar lánar honum?  Tapaði hann ekki stórsummum í Hruninu?  Hvers vegna hafa þessar upplýsingar ekki komið fram fyrr, að hann eigi Vefpressuna að mestu leyti einn???? 

Eitt er þó víst, ég myndi ekki skrifa á vafningum hans.Er hann nokkurs konar leppur fyrir aðra???? Ég veit það ekki.  Mér finnst hann ekki merkilegur pappír.  Myndi ekki kaupa notaðan bíl af honum, ekki einu sinni reiðhjól!!!!  

Rangar upplýsingar CreditInfo um Vefpressuna

Björn Ingi Hrafnsson eini eigandinn frá upphafi  (dv.is)

Leynigögn um skíðaskála: „Kæri Hannes“

Tölvupóstur frá lögmanni í Lúxemborg til Hannesar

Kári stefnir lögmanninum: „Fyrir mér er þetta ekki spurning um peninga“

Snýst ekki um peninga segir Kári Stefánsson (dv.is)

Gunnar Bragi: óbilgjörn stækkunarstefna

óbilgjörn stækkunarstefna, sagði utanríkisráðherra á alþingi, skrítið orð stækkunarstefna, er það sama og útrásarstefna???  ef það eru einhverjir sem myndu nota þetta orð þá væru það rússnesk yfirvöld. Það er sorglegt hversu þessi ráðherra og margir aðrir eru án

sögu, saga mannkynsins, saga Evrópu er einhvern veginn ekki til í heilabúum þeirra.  

Hvers vegna var ESB stofnað ?  Hver er forsaga þess?  Er það sem við þurfum ekki að velta fyrir okkur? Evrópustríðin miklu, fátækt og eymd eftir seinni heimsstyrjöld, spurning um markaði og efnahag.  Allt er þetta sem hefur ýtt á þessa þróun.  
Hvers vegna vilja lönd sem liggja að Rússlandi frekar samstarf við ESB en stóra grannann sinn?  Hvers vegna er svona mikil fjölbreytni innan þess? Hvers vegna liggur leið þeirra sem eiga bágt, búa við eymd og fátækt til Evrópu?   Eru Danmörk og Svíþjóð búin að tapa öllum sínum sérkennum?  Af hverju megum við ekki sjá endanlegan samning til að greiða atkvæði um?  Sjá hvernig sérstaða okkar er metin? 

Himinn og haf; sýnd og veruleiki, hagsmunir á sjó og landi; eru það ekki við sem þurfum að setjast niður og hugsa,  fáum við endalaust allt fyrir ekkert, einu sinni áttum við stóran bandamann, sem við gátum att gegn Evrópumönnum, þegar það hentaði okkur, en ..... svo fengu þeir nóg og fóru bara, fóru.  Kannski gerist það sama bráðum með ESB þeir eru orðnir þreyttir.  
Hvað blasir þá við?  Rússland?  Kína?  Þeir eiga ekki gott sem lenda í slíkri stöðu, Úkranía, Kúba, Austur-Afríkuríki.  

Er óljóst með þróun efnahagsmála í ESB?  Er það ekki við sem ættum að hugleiða ?   Eru það

ekki við sem erum ráðvillt, látum valdagírugan forseta draga okkur á slóðir þar sem aðrir drottna.  Setjum óhæfa stjórnmálamenn í hæstu stóla.  Óbilgjörn stækkunarstefna, sagði hann. Þið vitið hver....... Fátt vitrænt í sjónmáli.  

Gunnar Bragi sagði þrennt skýra þetta, í fyrsta lagi væri það óbilgjörn stækkunarstefna Evrópusambandsins, í öðru lagi að himinn og haf væri milli sýndar og veruleika þegar kæmi að hagsmunum á sjó og landi, og loks væri þróun í efnahagsmálum Evrópusambandsins mjög óljós.(ruv.is)

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð

Besti uppistandarinn: Sigmundur Davíð, það er enginn sem gleður okkur eins þessa dagana.  Seðlabankadjókið var það besta ennþá.  Við bíðum spennt eftir næsta.  Spurningin er hvaðan hefur hann þessa hæfileika.  Ekki frá föðurnum, þá er það einn möguleiki. 

Áfram SDG, hvenær koma þeir næstu.   Það væri gaman ef Bjarni B. reyndi að slá hann út.  Við þurfum samkeppni í þessari öfga nýfrjálshyggjuríkisstjórn.  Kannski lumar Ragnheiður Elín á einhverjum góðum. 

Hver dagur vekur nýja gleði og kenndir hjá okkur aumingja kjósendunum.  

Livet er ikke det værste man har ....... 

 „Ég held að menn muni ekki hverfa frá stefnu um sjálfstæðan seðlabanka. Það getur verið mjög æskilegt og mikilvægt til dæmis ef það væri einhversk.. annarskonar ríkisstjórn heldur en núna er þá mundi ég vilja hafa sjálfstæðan seðlabanka til að passa upp á hana.“

Íslendingar: að vita allt best

Það er skrítið þetta með að standa sig vel eða illa.  Við Íslendingar erum sérfræðingar að vita það.  Hvað hefur gengið vel hvað hefur gengið illa.  Við vitum allt betur en aðrir. 

Tökum dæmi: 
Nú er byggingariðnaðurinn kominn í gang, meira að segja í Vík í Mýrdal.  Og auðvitað er það stjórninni að kenna.  Alls ekki stjórninni sem fór frá völdum í fyrra.  En hafði lofað því að markaðurinn færi að hreyfast 2014 - 2015.  Og höfðu rétt fyrir sér, enda höfðu þeir barist um hæl og hnakka í 4 ár að koma okkur upp úr HRUNI.  Það er margir sem vilja ekki vita það.  Þeir gerður svo margt vitlaust!!!!!  Auðvitað er ég ekki búinn að gleyma kattarfárinu mikla.  Því er árangurinn ótrúlegri!  Hægt og örugglega gengu hlutirnir betur. Við komust upp í plúss í sem ekki er hægt að segja um margar þjóðir kringum okkur.  Við færðum fórnir launafólkið og skuldafólkið en það skilaði sér.  Við erum virt af öðrum en við virðum ekki okkur sjálf!  Allir sem eru ekki nákvæmlega á sömu skoðun og maður sjálfur eru óvinir andstæðingar, þá þarf stríð.  Sem betur fer orðastríð, en ansi er það subbulegt oft og tíðum.  

Annað dæmi: 
Forval fer fram í stjórnmálaflokkum, Samfylkingarmenn gera það með hægð,  kjósa sinn óumdeilda leiðtoga og félagsmálakonu í efstu sætin Þau hafa starfað vel eru virt.  Samfylkingin  er með nýtískulegt kjör, í samræmi við nútiímann,  rafrænt þar sem flestir geta tekið þátt,  Einfaldasta og besta kerfið sem ég veit af í svona kosningum.  

Hvað gerist hjá VG?   Þar er baráttukona í efsta sætinu, fulltrúi mannrétinnda og feminisma.  Ég get ekki séð annað en hún hafi staðið sig vel.  Dugleg, kemur sér á framfæri, það er ekki alltaf auðvelt að vera í minnihluta.  Það er strögl.  En enn er það svo hjá VG að alltaf eru hópar sem finnst ekki nóg gert.  Vita betur, andstæðingur í ákveðnum málum er óvinur.  Það er miður að sá sem skipar efsta sætið fái ekki það traust sem hún á skilið.  Það veikir flokkinn, veikir baráttuna.  Við þurfum leiðtoga í pólitík, forka, Sóley er slík. Spyrjið samstarfsfólk hennar í borgarstjórn.  Mér þótti líka Þorleifur góður, ég tók eftir því sem maður sem fylgist með fréttum að hann var fulltrúi þeirra sem minna mega sín.   Tók þeirra mál upp jafnt og þétt.  En hann er því miður fulltrúi þeirra sem halda að stjórnmál séu að hafa eina skoðun, eina rétta, sem þolir enga samninga, engar málamiðlanir. Því ákvað hann að fara annað, því miður.

Því gerist það að vinstrisósíalistar fá of lítið fylgi, margir Íslendingar eru praktískir, tíma ekki að nota atkvæðið sitt í óvissu.  Við höfum bara eitt atkvæði. Það er líka kominn tími til að fara inn í nútímann í fyrirkomulagi kosninga.  Flokkur sem hefur 2-3000 innskráða á að fá fleiri til að kjósa í forvali.  Fundur eins og þessi  á laugardaginn er hjárænulegur.   Ég man að við vorum hrifin í gamla daga í háskólapólitíkinn svona skipulagi.  Að kjósa á fundi, þeir komu sem höfðu áhuga og tilheyrðu klíku sem boðaði sína.  Aðrir áttu ekki að kjósa.  Okkar tími krefst annarra vinnubragða.  Vinstri flokkar eiga að vera fjöldaflokkar. 

Forsætisráðherra úr jafnvægi

Ræða ársins, tímamótaræða, þar var  forsætisráðherra á ferð sem er ekki í jafnvægi.  Sem á erfitt.  Ef hann á eitthvað órætt

við Seðlabankastjóra, af hverju ræðir hann ekki við hann undir 4 augu í stjórnarráði eða Seðlabanka? Af hverju einangrar hann sig í turni með jáliði?  

Ræður á Viðskiptaþingi fara víða, erlendis vita menn hvað er sagt í ræðum þar. Á þingið mættu útlendingar sem fengu ræðu forsætisráðherra þýdda fyrir sig jafnóðum. Ætli það hafi aukið áhuga þeirra á fjárfestingum?  Er það að selja landið, að stunda heiðarleg viðskipti?   Varla. 

Sigmundur gagnrýndi í ræðu sinni bæði Seðlabankann og Samtök atvinnulífsins, en hann sagði furðulegt að samtökin væru að styðja við átakið „veljum íslenskt“ og á sama tíma að ráðast í herferð gegn innlendum framleiðendum sem séu að reyna að efla innlenda framleiðslu. Sigmundur svaraði svo yfirskrift fundarins um hvort Ísland væri opið fyrir viðskiptum á þann veg að Ísland væri opið, en ekki til sölu.

Það er ekki að efla innlenda framleiðslu með að loka sig frá alþjóðaviðskiptum.  Segja fólki hvað það á að borða.  Ákveð matseðilinn á hverju heimili. 

„Ég veit að menn töldu rétt að sýna þolinmæði á síðasta kjörtímabili og þorðu jafnvel ekki að gagnrýna stjórnvöld af ótta við að lenda á svörtum lista, en það gagnar ekki að fá útrás fyrir það núna þegar losnar um og komin er ríkisstjórn sem skilur þarfir atvinnulífs og hefur sýnt að hún er tilbúin til að taka slagi og fá yfir sig nokkrar gusur til að rétta stöðu atvinnulífsins,“ sagði Sigmundur og bætti við að það væri ósk ríkisstjórnarinnar að atvinnulífinu vegni sem best.

Jamm, hann hefur líklega kynnst einhverjum sem skilja ekki þarfir atvinnulífsins og vilja að því vegni sem verst.  Þar gengur maður sem aldrei hefur unnið innan þess.   Nema hann hafi unnið fyrir einkahlutafélagið GSSG. 


Sigmundur beindi svo orðum sínum að Samtökum atvinnulífsins og sagði að í kjölfar þess að hann hefði bent á að innlend fjárfesting hefði ákveðna kosti framyfir þá erlendu, þá hefði forstöðumaður úr samtökunum gagnrýnt þá hugmynd og unnið gegn hagsmunum lands og þjóðar. Sagði hann þetta mjög skaðlegt út á við og sagði að samtökin ættu að skoða það að nýta fjármagn sitt betur til uppbyggilegra ábendinga eða spara félagsmönnum sínum fé og setja á fót bloggsíðu í stað þess að halda úti fullu starfi.

Þarna fer maður sem þolir ekki gagnrýni né hreinskiptar umræður.  Allt á að gerast bak við lokaðar dyr með jábræðrum og systrum.  

Í lok erindisins fór Sigmundur yfir stefnu stjórnvalda varðandi Evrópusambandsaðild og sagði að Ísland væri ekki á leið í sambandið og að vonir manna til þess að viðræður ættu sér stað í alvöru meðan utanríkisstefna ríkisstjórnarinnar væri andsnúin aðild væru ekki raunsæjar.

Svo mörg voru þau orð, lofaði hann ekki þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhaldandi viðræður, ætlar hann þá ekki koma með tillögu um lok þeirra, eins og Viðskiptaráð hefur bent á.  Eða er það eitthvað sem ríkisstjórnin treystir sér ekki í?   

Yfirskrift Viðskiptaþings þetta árið var opið fyrir viðskipti? (e. Open for business?) og sagði Sigmundur að þeirri spurningu væri auðvelt að svara. Sagði hann að Ísland væri sannarlega opið fyrir viðskipti, en að búðin væri ekki til sölu. (e. Yes, Iceland is open for business, but the store is not for sale.)

Eiginlega man ég ekki heimskulegri lokaorð á ræðu valdamanns.  Karl með lokaða heimssýn, sem hefur aldrei komist út úr framsóknarfjósinu, mokar flórinn daginn út og inn. Hefur dvalist í öðrum löndum og Háskólastofnunum með lokuð augu. Sem vantar

alla yfirsýn, hefur bara upp á að bjóða þröngsýni.  Engin reisn, engin djörfung.  Allt vekur ótta, allir eru óvinir nema jáfólkið.  

Ráðherrar í vanda

Kristján Þór starir á skrifborðið; Hvað á ég að gera, það er erfitt að taka ákvarðanir, það er erfitt að taka af skarið.  Það er ekki svo auðvelt að vera ráðherra.  Allir reyna að að bögga mann. Ég á

engan pening. Bjarni talar ekki við mig. Ætli Steingrímur Ari gefi skít í samninganefnd sína?   Æ, ég set reglugerð í nokkra mánuði.  Ætli ég megi ekki það?  

Ragnheiður Elín klæðir sig í skrautbúninginn sinn, fjaðrirnar standa í allar áttir, hún blæs hárið og spreyar yfir sig, hún er glæsileg í dag.  Móttaka hjá nýja Framkvæmdastjóra flokksins.  Hún hefur ekki treyst sér austur á Geysi að tala við þessa frekjudalla.  Svo ætla þeir bara að byrja í næsta mánuði. O, þetta veldur mér svo miklum vonbrigðum.  Og ég ekki búin að hugsa.  Það er aldrei tími, ég er alltaf skipta um föt.  

Hanna Birna vaknaði með hnút í maganum.  Í dag voru óundirbúnar fyrirspurnir.  Hann Mörður lætur mig aldrei í friði.  Hvað get ég gert?  Á þetta pakk að komast upp með hvað sem er?   Eignast meira að segja börn til að halda sér hérna.  Ohhhhh, og

glottið á Merði. Ég hélt að þegar maður væri ráðherra mætti allt. Má ekki tala við blaðamenn einu sinni?   Það er best ég læðist til Ísafjarðar.  Ég hleyp blaðamennina bara af mér, ég hef alltaf talað hratt og hlaupið hratt.  Ég er best. Sigmundur og Bjarni gerðu þetta bara verra,   Ætli Davíð hjálpi mér ekki, læt hringja í hann. Ef hann getur ekki hjálpað ..........   


Úr reglugerð sett í morgun:
„Reglugerðin fjallar um þjónustu sjúkraþjálfara sem reka eigin starfsstofur utan sjúkrahúss við einstaklinga sem eru sjúkratryggðir samkvæmt lögum. Forsenda fyrir endurgreiðslu sjúkratrygginga vegna þjálfunar er að fyrir liggi skrifleg beiðni frá lækni þar sem sjúkdómsgreining kemur fram. Þó er heimilt að víkja frá kröfu um skriflega beiðni læknis vegna bráðameðferðar sem nemur allt að sex skiptum á einu ári,“ segir í tilkynningu frá Velferðarráðuneytinu.

„Sjúkratryggður sem þarf á þjálfun að halda samkvæmt mati á rétt á allt að 20 skiptum í meðferð á ári en í reglugerðinni er kveðið á um heimildir til að fjölga þeim að tilteknum skilyrðum uppfylltum.“

Sigmundur sagði: 

 „Þá gætu menn bara stundað það, að viðhafa stöðugar rannsóknir og ráðherrar gætu aldrei mætt í vinnuna. Ég minni nú á það að á síðasta kjörtímabili voru ráðherrar dæmdir, oftar en einu sinni, án þess að víkja tímabundið eða varanlega. Þannig að að láta sér detta í hug að innanríkisráðherra eigi að víkja út af þessu er alveg fráleitt.“

Bjarni sagði:   „Ég bendi á það að ef það færi svo að í hvert skipti sem ráðherra dómsmála þyrfti að víkja vegna kæru myndi það kalla á mikla upplausn yfir starfsemi ráðuneytisins,“ sagði Bjarni í samtali við fréttastofu RÚV á föstudaginn
Hjálpræði Davíðs: 

Davíð vill að upplýsingar um hælisleitendur liggi fyrir og að almenningur geti nálgast þær. „Ef umsækjendur eru vafasamir pappírar, á ekki almenningur í landinu rétt að upplýst sé um það? Ef ráðherra veitir slíkum aðila dvalarleyfi eða hæli þrátt fyrir æpandi annmarka, er honum ekki skylt að upplýsa um það og rökstyðja slíka ákvörðun, þótt slíkt gæti verið umsækjandanum örðugt?“ spyr ritstjórinn góðkunni enn fremur. Þess má geta að Tony var vísað úr landi á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar og því tengdust ávirðingarnar sem birtust í minnisblaðinu ekki brottvísun hans með neinum hætti.

Matvörur: Viljinn að svindla og græða

Það er merkilegt hversu viljinn til að svindla er útbreiddur í framleiðslulífinu. Hversu það tengist viljanum að græða.  Það skrimti í mér þegar ég las grein í Observer um matvörur  í

einu héraði í Englandi, Jórvíkurskíri.  Af sýnum sem voru tekin voru 38% ekki eins og gefið var upp á umbúðum og það kenndi ýmissa grasa hvað lenti í framleiðslunni!!!! Á sama tíma er verið að skera niður eftirlit alls staðar í samfélaginu okkar við eigum að treysta framleiðendum!!!!  Og það sýnir sig að þeir eru ekki traustsins verðir. 
En, lesendur góðir, nokkur dæmi: 

mozzarellaostur þar sem ostur er helmingu hitt einhvers konar ostlíki 

skinka sem er einhvers konar blanda af aukaefnum  og kjöttætlum sem   myndast þegar kjöt er skrapað frá beini 

skinka er ekki skinka á pizzum annað hvort fuglameti eða kjötskrap 

rækjur með 50% vatnsinnihald 

jurtamegrunarte þar sem ekket te var í eða jurtir, bara glúkósaduft með megrunarlyfi sem var komið langt yfir notkunartíma, skammturinn þrettán sinnum sá boðaði 

ávaxtasafi með ótrúlegustu efnum meðal annars  jurtaolía notuð í sambandi við að draga úr eldhættu einnig  notað á rottur í tilraunum

vodki með ekkert sem skilgreina má sem vodka 

Forstöðumaður rannsóknarstofunarinn sagði að þetta væri örugglega hægt að túlka sem ríkjandi  ástand um allt Bretland.  Ætli vinnubrögðin  séu eins hjá okkur? Brotaviljinn jafn einbeittur????   Niðurskurður ríkjandi hjá eftirlitsstofnunum, allt er leyfilegt, við þurfum ekki að fara eftir reglum.  Við erum Íslendingar. Eða hvað?   

Ísland: Spilling eins og vera ber

Forsætisráðherra neitar að afhenda gögn um fund við Barroso í júlí í fyrra, sem Árni Páll hefur beðið um. 

Innanríkisráðherra hefur óhreint í snyrtiveskinu og harðneitar að segja af sér.  Þótt hún sé æðsti yfirmaður lögregunnar og geti per se haft áhrif á rannsókn á sjálfri sér.  

Forseti landsins heimsækir vin sinn Pútín í Rússlandi.  Vinir hans virðast vera spillingargossar  og harðstjórar víða um heim.  

Allt eins og vera ber í spillingarlýðveldinu Ísland. 

Fiskileitarskipum landsins er lagt og áhöfn sagt upp, það þarf víst ekki lengur að leita fiskjarins í höfunum.  Hann fer bara inn í Kolgrafafjörð og bíður þar skipanna.  Ætli Sigmundur Davíð komi ekki og blessi hann með Frú Agnesi. 

 Útgerðarmenn selja togara sína í gríð og erg, kenna veiðigjöldum og sköttum um, fréttamenn gleyma að spyrja hvers vegna að það sé þá mesti gróði nokkurn tíma í greininni.  Svo á að hverfa aftur til smáskipa í staðinn fyrir tæknisvæddustu skip í heimi.  Já, Guðjón minn, þetta eru asnar.  Þeir eiga það þeir mega það. 

Hvar er endurskoðun þingsins á vðræðuumræðum?   Þetta sagði Barroso eftir að hafa rætt við SDG.  

Let me be clear: The Commission respects the decision of the government regarding the accession process. We look forward to clarity on the validity of Iceland's membership application after the parliamentary assessment on European Union accession, which will take place this autumn. 16/07/2013

Fundir og viðræður í Sochi

Forseti á fund með forseta Finnlands, Sauli Niinistö, í tengslum við Vetrarólympíuleikana í Sochi. Rætt var um vaxandi samvinnu Íslands og Finnlands í málefnum Norðurslóða, mikilvægi þeirra í þróun norrænnar samvinnu, góðan árangur af Hringborði Norðurslóða - Arctic Circle sem haldið var í Reykjavík 2013 og undirbúning að þingi Arctic Circle 2014. Þá átti forseti einnig fund með Albert II, fursta í Mónakó, sem á sæti í heiðursráði Hringborðs Norðurslóða. Rætt var um vaxandi alþjóðlegan áhuga á málefnum Norðurslóða sem m.a. birtist í þátttöku um 40 þjóða í þingi Arctic Circle í Reykjavík. Rætt var um þróun Hringborðsins á næstu árum og málefni sem yrðu á dagskrá þess í Reykjavík í haust. Þá átti forseti viðræður við forseta Tékklands, Miloš Zeman, um góða samvinnu ríkjanna í tíð tveggja fyrirrennara hans, Václav Havel og Václav Klaus, og árangur af opinberri heimsókn forseta til Tékklands 2012. Í viðræðum forseta við Xi Jinping, forseta Kína, þakkaði forsetinn Íslendingum fyrir framlag þeirra til þróunar hitaveitna í kínverskum borgum en slíkar framkvæmdir drægju mjög úr loftmengun. Þá lýsti forseti Kína ánægju með fríverslunarsamning landanna og vaxandi samstarf í málefnum Norðurslóða en vísindaferð rannsóknarskipsins Snædrekans um Norðurslóðir og til Íslands hefði skilað miklum árangri. Í viðræðum forstea við Ban Ki-moon, framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna, kom fram mikil ánægja hans með árangurinn af heimsókn til Íslands nýlega og ósk um að Íslendingar tækju öflugan þátt í loftslagsþingi Sameinuðu þjóðanna sem haldið verður árið 2015. Í viðræðum forseta við Friðrik krónprins Danmerkur og erkihertogann af Lúxembúrg, sem báðir sitja í stjórnarnefnd Alþjóðaólympíusambandsins, var og fjallað um hve víðtækur undirbúningurinn að Vetrarólympíuleikunum hefur verið á undanförnum árum. Myndir.

Sæmd og Andköf: Ólíkar bækur

Lokið við tvær bækur í vikunni:  Sæmd Guðmundar Andra Thorsson og Andköf Ragnars Jónassonar. 

Sæmd:  Þessi litla bók er svo hlýleg, húmanístisk og hjartahreinsandi (flott orð !). Rithöfundar þurfa ekki að skrifa langar bækur til að skrifa góð verk. Til þess að skapa yl innra með okkur lesendum.  Svo er um Sæmd.  Hugmyndin, sögufrægir einstaklingar berjast um

grundvallarsjónarmið.  Meirihlutinn hefur að sjálfsögðu rangt fyrir sér, og margir eru þrælar síns umhverfis og tíma.  Draumsýn um fullkominn skóla og umhverfi, eina og hún speglast í höfði Björns M. Olsen, hlýtur alltaf að steita á skeri. Sá breiskasti rís upp og hefur sigur.  Fórnarlambið, þjófurinn, lifir áfram lífi sínu, en er hann skaðaður ævilangt?  Er það þessi atburður sem skapar með honum fangavist einsemdarinnar?  Og Harðstjórinn (var hann harðstjóri í raunlífinu?) lifir áfram í skugga þess sem samtímamenn hans töluðu ekki um, vinurinn inn á gafli, presturinn öðru hverju í heimsókn, hin góðborgaralega slikja hvílir yfir öllu. En Harðstjórinn getur kastað steinum í aðra.  

Sumum finnst erfitt að lesa sögulegan róman þar sem tíminn og persónurnar farast á mis. Tíminn vill ei tengja sig við mig. Eflaust passar ekki allt í samskiptum þeirra starfsfélaga.  En það gerir ekki til, finnst, mér, þetta verður nokkurs konar allegoría.  Einfalt brot fær okkur til að hugleiða réttlæti og ranglæti, glæp og refsingu. Allt þetta yrði vafalaust ómerkilegt ef það væri ekki stíll Guðmundar Andra sem lyftir öllu á hærra plan. Fær okkur lesendur til að dilla sér í rúminu.  Þannig var um mig.  Kaflinn um ferð Benedikts Gröndal suður á Álftanes fékk mig til að taka andköf.  Ísþokan fólkið hugleiðingar uppreisnarmannsins, allt varð þetta að töfrum í stílnum.  Stuttar og hnitmiðaðar mannlýsingarnar,lýsingin á Reykjavík,  myndin af kennurunum á kennarastofunni, fólk og umhverfi Fórnarlambsins í sveitinni. Hús Benedikts. Dapurleg örlög og líf Íslendinga á þessum harðindatímum 19. aldar.   Þessi bók snart mig.  

Ég lauk líka við reyfara Ragnars Jónassonar.  Ég hef lesið allar bækur hans, þetta er góð afþreying eins og maður myndi segja um glæpakvikmynd í meðallagi.  Spennandi en vantar meira hold á beinin, staðarvaldið skemmtilegt, þegar ég bjó í Húnavatnssýslu fór ég nokkur skipti norður í Kálfshamarsvík, það er merkilegt að koma þangað sem hundruðir manna sóttu vertíð forðum.  Vitinn er þar og stuðlabergið, ekki eins stórbrotið og lýst er í bókinni.  En fléttan var ágæt og ýmislegt gekk á í vetrarveðri.  En það hefðu getað verið meiri lýsingar á umhverfinu og fólkinu sem gerðu sakamálasöguna stórbrotnari.  En þá er ég líklega að biðja um annars konar bók.  Og þó sumum höfundum tekst að hefja glæpasöguna á hærra plan, Arnaldi tekst það í nýju bókinni sinni.  Hið harmræna verður svo sárt hjá honum.  Hann nær þessum tóni.  Ragnar nær honum ekki.  En bækur hans og persónur bjóða upp á afþreyingu á síðkvöldum, meðan maður sofnar.   Ég les hann áfram örugglega. Hvort það séu meðmæli, ég veit það ekki. 

Woody Allen: Glæpir og refsingar

Í seinustu viku horfði ég á nýjustu mynd Woody Allens, Blue Jasmine, myndin fjallar um konu í taugaáfalli, ekki á barmi, heldur í.  Fjölskylda hennar hefur gengið í gegnum miklar hörmungar, maður hennar sem var fjármálamaður setti allt á hausinn, var fjárglæframaður, það tætir fjölskylduna í sundur og hún Jasmine heitir hún leitar á náðir systur sinnar sem

tilheyrir annarri stétt, hún er ekki rík, er á öðru menningarsviði ef maður segir svo, býr í fátækrahverfi að mati systurinnar.  Svo heldur harmleikurinn áfram í nýrri borg á nýjum stað, meira vil ég ekki segja.  Nema að þessi mynd var afargóð og leikur Cate Blanchett, áströlsku leikkonunnar víðfrægu, var þvílíkur að annað eins hef ég ekki séð lengi. Það er merkilegt að Woody Allen geti gert mynd sem hefur svo mikla stéttarlega og samfélagslega tilvísun.  

Svo komu nýju fréttirnar um samskipti Woodys og fyrrverandi uppeldisdóttur hans.  Einu sinni enn.   Við Íslendingar erum svosum orðin hagvön fréttum af kynferðisglæpum gegn börnum og unglingum. Það er meira að segja dæmt í þessum málum núorðið.  Lýsingarnar á framferði barnaníðinga eru ekki óþekkt fyrirbrigði en málið er ennþá hvort hægt sé að sanna á þá glæpinn. Oft koma glæpirnir upp úr sálartetrinu eftir mörg ár. Við viljum ekki að saklaust fólk lendi í fangelsi.  Ekki einu sinni þótt sumt geti bent til sektar.  Þannig er með Woody Allen.  Það er kjarngott að hafa hann á milli tannanna, selur vel í fjölmiðlum, þótt hann hafi ekki verið ákærður eða dæmdur.  Við höfðum nýlega dæmi í okkar litla þjóðfélagi í okkar litlu yfirstétt. Þar sem svipað gerðist, ákæra löngu eftir að atburðir gerðust, safamiklar lýsingar í slúðurblöðum, fjölskyldur í sárum.

 Og hvað eigum við að gera, fólkið úti í bæ?   Við sem höfum verið aðdáendur listamannsins eða stjórnmálamannsins?  Ég verð að viðurkenna að þetta hefur áhrif á mann þessar lýsingar, ég man að ég horfði öðrum augum á Íslendinginn sem fékk á sig árásirnar á eftir.  En ég var ekki tilbúinn að dæma hann samt endanlega.  Sama er um Woody ég hef verið aðdáandi kvikmyndalistar hans og orðsnilldar. Hann er einn af þessum snillingum af guðs náð, stundum pirrandi úr hófi, oftar gleðigjafi á erfiðum stundum í lífinu. En getum við dæmt hann, svona einn tveir og þrír án ákæru án dóms?   Gatan er búin að dæma hann, hvernig getur hann varið sig?  Það hafa ekki fleiri stigið fram og bent á hann. Á hann sér uppreisnar von? Eigum við að trúa því að heilt heilbrigðis og dómskerfi taki mál hans silkihöndum þar sem um er að ræða alkunnan einstakling  og er það sama hjá okkur?  

Ég veit það ekki, ég hef ekki spádómsgáfu.  Það er gott að hafa í huga glerhúsið og steinana. 

Hanna Birna: Í umboði hverra????

Sorglegt, að sjá hvernig, við, við, stór hópur Íslendinga halda að flestir þeir sem leita hælis hér séu glæpamenn og hyski.  Enn sorglegra að starfsmenn ráðherra skuli brjóta lög til að viðhalda

hugmyndum um þetta viðhorf.  Sem virðist vera orðið óyggjandi.  Það setur að manni hroll.  Að tilgangurinn helgi meðalið hjá þessu fólki. Svo talaði ráðherrann um það væri svo mikill ágreiningur um stefnu. 
 , það snúist um að koma í veg fyrir það að ráðuneytið geti með trúverðugum hætti unnið að þessum mikilvægu málefnum og að það snúist um það að koma í veg fyrir að sá ráðherra sem hér stendur geti innleitt breytingar sem sannarlega er ágreiningur um. 

Það væri gaman að vita um ágreining þennan. Er það að engir útlendingar eigi að saurga land okkar og mið? Er það að við eigum að láta starfsmenn vafasamra stofnana í friði þeir séu að starfa í samræmi við þjóðarsálina sem þeir eru í beinu sambandi við?  

Svo sér maður þetta aumingja fólk á skjánum sem margt hefur flækst á milli landa hefur ekki komið til heimalands síns í áratugi.  Það er látið bíða sem lengst að fá kennitölu og atvinnuleyfi, það er brotið niður í aðgerðarleysi.  Svo á bara að senda það heim, af því að það er friður og ró í Afganistan!!! 

Mikið þakkar maður fagfólki sem tekur máli þessa fólks þegar á við að hetja heilt embættismannakerfi sem sýnir allar verstu hliðar embættismanna, maður veit ekki í umboði hverra???? Það virðist ekki skipta máli hver sé í stjórn. 

Aðalatriði að ekkert á að koma upp á yfirborðið, fólk flutt út á flugvelli í skjóli nætur, fólk flutt að geðdeildir þegjandi og hljóðalaust. OG við eigum auðvitað að þegja. 

Misgóður Hamlet: Ólafur Darri meistari

Sá Hamlet í gærkvöldi í Borgarleikhúsinu.  Misgóð sýning, eins og stjórnendur leikstjóri, dramatúrg hafi aldrei getað ákveðið hvort þeir ætluðu að fylgja hefðinni eða feta inn á

póstmódernistiskar brautir.  Texti WS með nútímabröndurum tölvumáls ekki svo skemmtilegt til lengdar.  Herbúr úr Íraksstríðinu ekki heldur.  Af hverju ekki að fara þá alla leið?  Nútímalíf og stríð?   Kirkjugarðssenan var vandræðaleg, jarðaför Ófelíu gerð að einhverjum kjánaskap.Vantar einhverja heildarsýn stjórnenda, sýningin mun lakari eftir hlé. 

  En það var ýmislegt gott. 

Ólafur Darri, það er ekki amalegt að hafa leikara sem getur fyllt út í stórt og djúpt sviðið og salinn.  Bráðskemmtilegur í brjálsemi sinni. Tragískur í sorg sinni.  Ég gæti hugsað mér að fara aftur til að fylgjast með honum.  Horfa á listir hans og fimleika. Stórleikari, einu orði sagt. 

Aðrir leikarar bara góðir þótt ekki stórbrotnir, mér þótti Ófelía leikkonan ágæt, Hildur Berglind Arndal, Jóhann Sigurðarson,  jú þau skiluðu öll sínu.  

Tónlist Úlfs Eldjárn stjórbrotin ansi góð.  Sviðið stórt og djúpt og skilað sínu, þessar járngrindur eru samt orðnar þreytandi.  

Mér virtust áhorfendur skemmta sér, sýningin oft spennandi, oft fyndin, oft sorgleg, stundum vandræðaleg. 

Svo farið og skoðið sjálf, það er gaman að fara í leikhús.  Þetta er þriðja Hamlet sýningin sem ég sé, Gunnar Eyjólfsson, Þröstur Leó og Ólafur Darri.  Í hugarminningunni er Þröstur bestur.  Sú sýning, var það ekki Kjartan Ragnarsson?, var skemmtileg í spillingarsvip sínum, En það var ansi langt síðan. Ég hugsa að ég hafi breyst síðan.  

Svo sá ég tvær kvikmyndaútgáfur, rússneska myndin í leikstjórn Kozintsev með Innokenty Smoktunovsky í hlutverki Hamlets hafði mikil áhrif á mig á sjöunda áratugnum.