fimmtudagur, 19. september 2013

Æsing: Samræmd/könnunarpróf á villigötum?

Nú er fólk farið að æsa sig út í Samræmd próf aftur, þau eru bara svínafóður, er verið að ala svínin á einhverju vafasömu. Auðvitað ere það próf 10. bekkur sem rætt er um, eins og hann skipti enn öllu máli um inntöku í framhaldsskóla.  Enn eru gagnrýndar spurningar við ljóðum.  Spurningarnar eiga að vera svo innihaldsríkar fyrir nemendurna að hálfa væri nóg.  Það væri gaman að vita um hvað umrætt ljóð fjallaði að mati bloggritara.  

Það er sorglegt að kennari skuli ekki hafa orðið var við breytingar á stöðu samræmdra/könnunarprófa, þar sem þau eru haldin að hausti núna til þess að nemendur sem eru flestir orðnir 15 ára gamlir geti hugað að stöðu sinni þennan seinasta vetur í Grunnskóla.  Það er enginn felldur á þessum prófum, kennarar hafa líka tækifæri að fjalla um hina ýmsu þætti námskránna, sem erfitt er að fella inn í próf, 8-9 mánuði fram á vor, þar sem könnunarprófin  byggjast að mestu leyti upp á krossaspurningum.  Það eru ýmsir sem vilja fá gömlu, góðu samræmdu prófin, þeir skynja breytingar sem bloggskrifari virðist ekki átta sig á.  Samanborið landsfundur Sjálfstæðisflokksins:

 Í ályktun allsherjarnefndar- og menntamálanefndar landsfundar Sjálfstæðisflokksins er sömuleiðis lagt til að samræmd próf við lok grunnskóla verði tekin upp á ný, „til að framhaldsskólar geti metið nemendur á jafnréttisgrundvelli við ákvörðun um inntöku“.
Samræmd próf í 10. bekk voru lögð niður með nýjum grunnskólalögum sem tóku gildi árið 2008 en í stað þeirra tekin upp könnunarpróf að hausti, með svipuðu sniði og í 4. bekk og 7. bekk. Þess breyting hefur verið umdeild og halda sumir því fram að hún sé orsakavaldur n.k. einkunnaverðbólgu í grunnskólum þar sem kennarar vilja tryggja að nemendur þeirra komist inn í framhaldsskóla

Það eru líka könnunarpróf í 4. og 7. bekk sem sjaldan eru rædd, þar eru líka umdeilanleg atriði, enginn er fullkominn ekki einu sinni starfsmenn Námsmatsstofnunar.  En mér finnst að sú umræða, um þessi próf í  4., 7., og 10. bekk eigi að vera til þess að gera þau betri meðan þau eru við lýði.   Starfsmenn Námsmatsstofnunar eru ekki að semja próf af illgirni einni heldur eru þeir að reyna að semja þau með hliðsjón af Námskrám fyrir grunnskóla sem ráðherra og ráðnuneyti hafa skrifað undir, stundum í miklu samráði við kennara og samtök þeirra, stundum í litlu samráði, það fer hvers konar ríkisstjórn situr við völd. Farið er með spurningar út í skóla landsins og þau prófuð á stórum hópi af nemendum.  Útkoman þar er meira í samræmi við lokaniðurstöður sem nemendur fá í hendur en skoðanir nokkurra   kennara og sérfræðinga sem telja sig vera í heilögu stríði við yfirvöld og vita flest betur. Það er hægt að færa ágæt rök fyrir því að próf eigi ekki að vera í skólum.  En það hafa ekki foreldrar, kennarar eða yfirvöld fallist á og hafa önnur rök.  

Blogghöfundur segir : Matsaðferðirnar eiga bara, að mínu mati, að vera allt aðrar og mæla fjölbreyttari þætti.  

Matsaðferðirnar eru fjölbreyttar ef kennarinn og skólinn sem hann starfar við vilja, Það er skólinn sem sendir frá sér einkunnir nemenda í lok 10. bekkjar Grunnskóla og námskrár ætlast til fjölbreytni í mati. Samræmd próf hafa ekki það gildi sem blogghöfundur segir. Það er kennaranna og skólann að vinna námsmat úr hinum fjölmörgu þáttum allra greina skólakerfisins.  Sem betur fer eru gerðar kröfur um það víða.  

PS.   

Þessa efnisgrein skil ég ekki: 
Og það skyldi enginn halda að það sé nauðsynlegt að hanna prófið þannig að meirihluti þess sé ekki á valdi þriðjungs nemenda. Niðurbrot nemenda skrifast algjörlega á sparnað og gamaldags matsaðferðir. 




þriðjudagur, 17. september 2013

Páll á Húsafelli



Það er gaman að koma við hjá Páli listamanni á Húsafelli. 

Hann er galdramaður eins og Snorri! 

Sannir listamenn eru göldróttir!










mánudagur, 16. september 2013

Vetur á Sýrlandi

Ég hef aldrei komið til Sýrlands aldrei til Mið-Austurlanda.  Þar hefur ansi margt gerst seinustu árin.  Ágætir kunningjar mínir fóru fyrir nokkrum árum til Sýrlands með henni Jóhönnu Kristjóns.  Það var merkileg ferð sögðu þau.   

Nú eru ekki margir ferðamenn þar.  Landið hefur verið lagt í rústir einar.  Sem sér ekki fyrir endann á.  Nú hafa stórveldin samþykkt að ekki eigi að vera efnavopn þar.  Það má nota hvað sem er annað.  Mig skortir þekkingu að telja upp þau vopn sem þar eru notuð til að drepa fólkið í landinu og einn og einn sjálfboðaliða sem hefur tekið þá afstöðu að berjast með öðrum hvorum stríðsaðilanum.  

Það sem ég hef fengið að vita með því að reyna að fylgjast með gangi stríðsins er: 

á annað hundrað þúsund manns hafa verið drepnir
her landsins bombarderar landa sína með stórskotaliði og flugvélum
allir sem geta dæla vopnum í stríðsaðila 
stríðið hefur skapað gífurlegt flóttamannavandamál fyrir löndin í kring
verið er að leggja allar stoðir þessa samfélags í tætlur, afmá menningu, fornleifar, byggingar, vegi og borgir.
börn og ungmenn missa af menntun sinni og uppeldi 
allt snýst um stríðsrekstur 

Á meðan horfum við á, sameiginleg stofnun okkar Sameinuðu þjóðirnar er lömuð vegna átaka stór- og heimsvelda.  Svo á herinn að afhenda efnavopn sín, hvað sem á svo að gera við þau, það er erfitt að eyða efnavopnum.  En svo á að halda áfram að drepa, drepa og drepa.  En bara ekki með eiturvopnum.  Öllu öðru.   Þetta er sárara en orð geta tjáð.  

þetta getur leitt til átaka í fleiri löndum 
vanhæfir harðstjórar þar og annars staðar halda áfram að ríghalda í völd sín þetta lengir valdatíma þeirra
við höldum áfram að fá olíu frá þessum heimshluta 


Við getum með sanni sagt að það er Vetur á Sýrlandi ekki sumar. Orðið FRIÐUR er sjaldan notað.  Það er Vetur á Sýrlandi, vetur í hugsunum okkar.  

Fjölmiðlar helgarinnar: RÚV sigurvegarinn

Var að fletta fjölmiðlum helgarinnar sem ég hef aðgang að.  Það var ekki jákvæð reynsla.  Yfirgengileg yfirhelling auglýsinga og áróðurs, aðallega á svið heilsuiðnaðar og tísku.   Satt að segja hefur maður á tilfinningunni að það sé verið að kæfa mann í drasli.   

Fréttablaðið reynir að flagga einhverju um helgarnar, pistlahöfundarnir eru ekki fjölbreytt flóra, Steini Páls er stundum með forvitnilega pistla, er líklega fordómalausasti hægrimaður landsins.   En það vantar alla breidd í pistlana.  Sá eini sem mér finnst verulega skemmtilegur er Pavel, maður þarf ekki alltaf að vera sammála til að njóta hugleiftra hans.  

Eina fréttin bitastæð var um sölur Orkuveitu Reykjavíkur, þar kemur mér svo sem ekki á óvart hversu erfitt er að selja stór fyrirtæki og eignir,  fjármagn er erfitt að fá alls staðar,  þetta sagði seinasta ríkisstjórn landsmönnum en þeir trúðu þessu aldrei og urðu því auðvelt fórnarlamb óábyrgra stjórnmálaafla xB og xD.  

En minnumst á það sem er gott, það var einstaklega skemmtilegt viðtal við heimsfrægan íslenskan arkitekt sem ég hef aldrei heyrt minnst á, Jórunni Ragnarsdóttur, það var svona hlýlegt og náttúrulegt.  

Fréttatíminn virðist sérhæfa sig sem  kvennamiðill ég taldi 8 heilsíðuviðtöld og greinar þar sem 7 voru um konur og 1 um kall, ef ég man rétt.  Gunnar Smári er stundum með skemmtilega pistla.  En gagnrýnin blaðamennska?  Nei það var ekki mikið af henni.  Það verður vera meiri fjölbreytni svo ég fletti þessu blaði og lesi. Gunnar Hersveinn var með smápistil góðan  Annað var heilsa, mataræði, prjón og hekl, ennþá vantar helgarblað fyrir fólk sem vill fylgjast með fréttum, menningu, listum á gagnrýninn hátt. 

Það getur maður keypt á netinu frá útlöndum, svo hugurinn leitar æ meira þangað um helgar,  

En það er RÚV, sjónvarpið á sunnudagskvöldum sem ber af fjölmiðlunum um þessa helgi, í gærkvöldi var það skemmtilegt við Ragnhildar Steinunnar við Kára Helgason, doktorsnema í Ameríku, gaman líka að sjá gamalt kunningjafólk úr Borgarnesi, foreldra hans;    og þáttur Víkings Heiðars, Höllu Oddnýjar og Viðars Víkings um klassíska tónlist. Loks norska framhaldsmyndin Halvbroren, hún hefur gripið mig, og sjónvarpið er meira  að segja farið að auglýsa sérstaklega norræna þætti og myndir sem eitthvað sérstakt, það er nýtt.  Svona á dagskrá að vera, ég missti að vísu af myndinni um fyrri heimsstyrjöldina seinustu tvo sunnudaga eftir sögu Sebastians Faulks.  Svo er Broen II að koma ég bíð spenntur. 

Já lesendur góðir það haustar, stormurinn æðir um landið, það er eins og allt gerist fyrr núna, ég man þegar ég bjó í Borgarnesi þá tók maður upp kartöflurnar í byrjun október. En morgnarnir eru nú fallegir.  Þessir myndir eru teknar um sexleytið að morgni í seinustu viku.   




laugardagur, 14. september 2013

Verðlaun: Arnaldur, okkar maður í útlöndum.

Arnaldur er okkar maður, við gleðjumst með sigrum hans.  Nú eru það spænsk verðlaun fyrir ótútgefna bók. Og hann sigrar.  Við ljómum, við glitrum af gleði.  Bókin heitir Skuggasund ,  mbl.is ýsir söguþráæðinum: Skuggasund gerist í stríðinu. Árið 1944 finnst stúlka kyrkt á bak við Þjóðleikhúsið sem þá var birgðastöð fyrir herinn. Sagan gerist síðan í samtímanum þar sem lögreglumaður sem kominn er á eftirlaun kannast við þetta gamla mál og byrjar að garfa í því þar sem það virðist aldrei hafa verið leyst.“  

Það verður gaman að lesa bókina.  Allar bækur hans hafa ekki verið góðar, en margar.  Heilsteiptur stíll, persónur sem maður lærir að meta.   Sem lifa með manni.  

Mýrin var góð á filmu,  ég hef séð hana á íslensku, þýskur og frönsku.  Döbbingin á þýsku var mjög góð.  Samt er Ingvar ekki minn Erlendur, maður býr sér til ímynd af persónunni, og Ingvar er ekki hún hjá mér. Samt er hann góður.  Enn er enginn sem hefur leikið Wallander minn Wallander.  Svona starfar hugurinn. 

Arnaldur er líka eini höfundur okkar sem er víðfrægur.  Maður sér það í Svíþjóð, Þýskalandi, Frakklandi, alls staðar er hann áberandi.  Við gleðjumst með okkar manni. Við lesum hann, hann hefur tekið við Alistair Mc Lean sem ótrúlegur fjöldið las á jólanóttina fyrir nokkrum áratugum.   Það er gott að hafa svona höfund til að halda forlagi gangandi.  

Svo er hann svo íslenskur,  genin hans eru mynduð úr mold, grjóti og grasi.  Svo auðvitað elskum við hann öll .  Ef einhver segir eitthvað annað þá er hann að ljúga.  

Ég er viss um að Sigmundur Davíð og Vigdís Hauks hafa stafla af bókum hans á náttborðinu.  

    


fimmtudagur, 12. september 2013

Ósigur menntamálaráðherra

Stúdentar HÍ höfðu sigur gegn ráðherranum sem með óbilgirni streittist við.  En sá svo að hann var á röngum nótum.  Og bakkaði.  

Ég veit heldur ekki hvort þessi endalausa endurtekning hans um stöðuna á Norðurlöndum stenst, sérstaklega þar sem töluverður hluti fjárveitingar þar er hreinn og beinn styrkur. En meira um það seinna.  

Stjórn Stúdentaráðs situr upp með pálmann í höndunum gagnvart umbjóðendum sínum.   Gott að Vaka er farin að feta í fótspor Röskvu og Verðandi sem létu ekki tæta yfir sig.  Sem gamall stúdentaráðsfulltrúi gleðst maður.  

Til hamingju, kötturinn minn gleðst líka. 


Gylfi Æ, JBH, Ríkisstjórn, Sýrland og áhyggjur

Á ég að hafa áhyggjur og áhuga á kynlegum klögumálum Gylfa Ægis.  Nei, hann burt. 

Á ég að hafa áhuga á kjánaskap JBH þegar hann vill minna okkur á mannvitsbresti sína nótt og nýtan dag.  Þegar bæði hann og hluti fjölskyldu hans virðist ekki geta sætt sig við að fjölskyldufaðirinn er ekki allur sem hann er séður?   Nei, hann burt úr hugskoti mínu. Mér finnst merkilegur þessi stóri hópur valdamanna sem taka afstöðu með honum.  Út frá lögfræðilegum forsendum þegar siðferðilegar og mannúðlegar forsendur ættu að ráða afstöðu manns. 

Á ég að hafa áhuga  á yfirlýsingum forráðamanna  stjórnmálaflokkanna í ríkisstjórn hversu ofsafengnar þær eru:  þar sem heimsyfirráð og hófsamar launakröfur fara saman.  Minna einna helst á drauma íslenskra fótboltaáhugamanna.  Líklega verð ég að fylgjast með því.  Kyrrt í huga mínum. 

Á ég að hafa áhyggjur yfir seinustu þáttum í atburðarás Sýrlandssorgarleiksins?   Þar sem heimsveldið og samkeppnisaðilar þess setja Sameinuðu Þjóðirnar til hliðar með ósvífnum brelluleikjum sínum?   Já ég hef áhyggjur.  Manni rennur til rifja meðferðin á aumingja fólkinu sem býr þar.  Maður á erfitt að setja sig i þeirra spor. Það er sárt að sjá heilu samfélagi vera sundrað af valdagráðugum valdsmönnum. 

Svona eru hugleiðingar mínar á þessum fimmtudagsmorgni.  Það sækir óró að mér.  Lífið er of erfitt hjá mörgum. Ég minnist atburða dagsins í gær fyrir 12 árum, ég minnist atburðanna í Chile fyrir 40 árum.  Við mannfólkið virðumst oft hreyfast lítið úr stað.  

Ég hlusta á Davy Graham spila túlkun sína á þjóðlögum á kassagítar á meistaralegan hátt og pæli. Þetta er prédikanir okkar í dag.