Lof sé Davíð konungi aka dj Bubba kóngi

Mörg okkar muna þá tíma þegar lofsöngvar voru sungnir um merkasta forsætisráðherra lýðveldisins.  Maðurinm sem færði okkur inn i nútímann,endanlega skapaði frjálsa verslun og lifandi markað á þessu skeri norður í Ballarhafi.  Þetta hefði allt verið satt og rétt hjá stuðningsmönnum hans fyrir nokkrum árum.  Og hirðskáld og trúður Daviðs konungs var auðvitað

Ætli hér sé spilaður Bourgeois blues?

leiðari hinnar frjálsu bláu handar Hannes Hólmsteinn Gizurarson.  Samdi lofgjörðir um kvalara sinn á milli þess sem hann skrapp til Brasilíu og flutti ræður um hugmyndasmið sinn Hayek á milli þess sem hann stundaði áhugamál sín.  

Þetta kom upp í hugann þegar 4 síðna lofgjörð var borin inn á hvert heimili í landinu.  Litmyndir í stíl Norður-Kóreu, vantar bara orðurnar.  Allt gert til að minna okkur á að 25 ár eru liðin síðan Bubbi kóngur var leiddur inn á landsmálasviðið í boði Jóns Baldvins.  Það er gott að minnast eins besta gjörnings okkar í sögu lýðveldisins með einni myndinni, viðurkenningu á Eystrasaltsríkjunum,  Davíð er ansi utangátta á þessari mynd, það er Jón sem er sigurvegari dagsins, sem átti eftir að verða hans stærsti dagur í stjórnmálum.  Við mörg gleymum ekki þætti hans í innrás Frjálshyggjunnar og minnumst hans helst fyrir hluti sem tengjast ekki stjórnmálum.  

En áfram með Davíð, ljóminn sem stafaði af ásýnd hans, geislabaugur um hárlubba, hvarf með árunum, nýfrjálshyggjubláudraumar hans, innspíreraðir af Bushum, Thatcherum, Friedmönnum og Hayekum snerust upp í martröð og endalok hans í Seðlabankanum hljóta að valda margri martröð hjá honum.  Þjónusta og þjónslund hans við Útgerðarauðvaldið bætti ekki um betur eftir að hann varð ritstjóri Morgunblaðsins. Þúsundir tryggra áskrifenda létu sig hverfa og munu ekki snúa aftur fyrr en hann sest niður þreyttur maður að skrifa ævisögu sína á milli þess sem hann þeytir skífur á diskógeimum í Valhöll.  

Þvi valda greinaskrif sem þessi almennum hlátri hjá stórum hluta þjóðarinnar, að elta spilltustu þjóð veraldar. Þar sem Kim il Sung og eftirkomendur hans halda áfram að pína og heilaþvó einangraða þjóð, er grátlegt og er ein hliðin í viðbót á siðspillingu íslenskrar valdastéttar.  Að Aflandseyjamenning skuli vera endapunkturinn á ímynd hans 25 árum seinna er táknrænt.  Hún er hugmyndin um að peningar séu allt og þeir sem eiga þá eigi að leika sér með það meðan þeir nenna og fela þá síðan í Aflöndum gegn versta óvini sínum ríkinu/skattman og fólkinu.  

Fyrirgefning, Iðrun: Á móts við mennskuna

Þetta eru skrítnir tímar, ég horfi út um gluggann á glitrandi sól. Það er árla sumars, gróðurinn fetar sig út úr vetrarmyrkrinu.  

En hugurinn er samt lítið bundinn við dásemdir náttúrunnar. Það er frekar breiskleiki mannsins sem er oftar í brjósti og sinni. Mannveran er svo merkileg en um leið óhugnanleg.  Við sjáum fjölda fólks sem hefur brotið af sér, í furðuheimi fjármála.  Um tíma var enginn maður

með mönnum sem ekki tók þátt, lærði kúnstirnar, leikreglurnar, hver sem nú hafði búið þær til.  Þeir sem vildu ekki vera með voru ræflar og aumingjar.  

Nú höfum við, það er stofnanir okkar, dæmt nokkra, sýknað líka aðra.  Sumir fagna þessu, aðrir segja aumingja mennirnir.  Það verða fáir betri á því að fara í fangelsi.  En þetta er samt kerfið sem við höfum.  Við tökum ekki af lífi, við tökum ekki á vígvelli þátt í styrjöldum, við greiðum fyrir það að einstaklingar af öðrum þjóðum drepi fólk til að verja okkar, er okkur sagt.  

Hugtök eins og Sekt og sakleysi, Glæpur og refsing koma oft upp í hugann.  Iðrun og fyrirgefning. Höfum við fengið nokkurn sakborning sem hefur staðið upp í réttarsal í eftirmál Hrunsins og sagt:  Ég biðst afsökunar, fyrirgefið mér, ég gerði rangt. Græðgin tók af mér völdin!  Ég held ekki,  Það virðst vera of stórt skref yfir í mennskuna.  

Hver vill vera sá fyrstur að gera það, það myndi strax breyta miklu.  Aðalatriði virðast vera ennþá að halda í peningana, sjóðinn, embætti, valdið.  Fyrirgefning og afsökun virðast vera of stórt orð fyrir flesta.  Eitthvað sem heitir trú virðist engan tilgang hafa í nútímalífi, þrátt fyrir þjóðkirkju og  sunnudagsmessur. 

Já, lesendur góðir, þetta eru skrítnir tímar.  Sá seki vill frekar kúra sig í fósturstellingu í fangaklefa, horfa út í veröld mannanna og hvísla: Fökk jú!  Stíga síðan út að loknum dómi út i heiminn glaðbeittur á svip með hreina samvisku.  Og halda áfram sama leik og áður. Halda áfram að klifra upp gróðastigann.   Horfa í augun á okkur, með Aflandsgull í vasa:  Ég á og ég má. 

Tíminn líður. Við mætum þeim á Laugarveginum í jakkafötunum og lakkskónum.  Munum ekki lengur hvaða karl þetta er.  Svo kemur annað Hrun með nýja og gamla leikara.  Eða hvað?

   

Lífið á Aflandi: Þar sem enginn er sekur

Það verða margir sér til skammar þessa dagana.  Sumir sem hafa oft orðið sér til skammar, aðrir sem koma manni á óvart.  Enginn er sekur, enginn hefur gert neitt af sér, allir borgað skattinn ef það hefur þurft, allir töpuðu.  Það er erfitt að vera fjáraflamaður. 

Jón Sigurðsson, fyrrum óvænt formaður Framsóknarflokksins, og Seðlabankastjóri, vill hreinsa flórinn, en það er spurning hvað hann á við: Jón var Seðlabankastjóri á árunum 2003-6, en þá sat Helgi S. Guðmundsson í bankaráði. Um viðskipti hans og Finns Ingólfssonar með bréf í
Landsbankanum í gegnum aflandsfélag árið 2007 segir Jón að þar virðist bankinn hafa leitað til þeirra
með kaup á bréfunum til að halda verði þeirra uppi.  „Við viss skilyrði er það markaðsmisnotkun, sem er hreint ekki þægilegt mál. Ég ætla ekki að fella neinn dóm um það núna.
Þarna sýnist mér eftir því sem lýst var í gær að góðir menn hafi tekið ranga ákvörðun. Þeir hafa gert það fyrir vini sína í Landsbankanum sem leita til þeirra í þessu skyni.“

Hverjir voru þessir góðu menn?  Voru það bankastjórar Landsbankans, eða voru það Finnur Ingólfsson og Helgi S Guðmundsson.  Það er leiðinlegt að tala um látinn mann en þessir 2 menn voru frekastir allra til fjárins á velmektardögum spillingarinnar.  Fremstir í flokki að hirða frá ríki svo maður tali ekki um Samvinnutryggingar.   Allt það mál fær mig enn til að kúgast. Voru það ekki 30 milljarðar sem gufuðu upp?  Ætli eitthvað af þeim peningum hafi farið um Panama? 

Svo við tölum um Panama, var það ekki í Panama sem lánspeningar Pálma Haraldssonar hurfu?  Var það ekki Hæstiréttur sem sýknaði þann góða dreng, myndi Sigurður G. Guðjónsson segja. Sem er kominn í Hitlersbransann, en Fréttablaðið kemst snyrtilega að orði í morgun:
Adolf Seljan
„Nú skiptir bara máli að ala á ólgu og tortryggni alveg eins Hitler og smámennin í kringum hann gerðu,“ sagði Sigurður G. Guðjónsson lögmaður í pistli á Pressunni í gær og á þá við vinnubrögð Kastljóss í Panama-málinu. Mike Godwin bjó til hugtakið Reductio ad Hitlerum og er fólk almennt sammála um að það að beita samlíkingu einhvers við Hitler sé sjálfkrafa gengisfelling á rökfærslu viðkomandi. Sigurður er svo sem ekki ókunnugur gengisfellingu enda var hann stjórnarmaður í Glitni fram að hruni. Þar urðu nú einhver aflandsfélögin til.

Já, voru þeir ekki miklir vinir og félagar, Ólafur Ragnar og Sigurður 1996, það hafa fleiri Sigurðar tengst forsetanum, Einarsson ef ég man rétt.  Þannig að við bíðum eftir afsökunarbeiðni Forsetans um hlut hans í Hruninu.  Við bíðum og bíðum.   


 Framsóknar-Hrólfur hverfu af sviðinu, auðvitað alsaklaus:Hrólfur Ölvisson hefur ákveðið að hætta sem framkvæmdastjóri Framsóknarflokksins. Þetta kemur fram í tilkynningu á vefsíðu Framsóknarflokksins. 

Hrólfur segist taka þessa ákvörðun vegna þess hversu einsleit og óvægin umræða er í þjóðfélaginu um tengsl hans við aflandsfélög. Hrólfur er sagður hafa reynt að leyna viðskiptum í gegnum félög á Tortóla. 

Sjá einnig: Framkvæmdastjóri Framsóknar og fyrrverandi ráðherra brúkuðu aflandsfélög

„Þetta er persónuleg ákvörðun mín og á engan hátt viðurkenning á því að ég hafi brotið lög eða starfað með óheiðarlegum hætti,“ segir í yfirlýsingu nú fyrrum framkvæmdastjórans. 

Tveir framkvæmdarstjórar Lífeyrissjóða segja upp, er ekki eðlilegt að sjóðirnir skipi nefnd til að athuga tengsl eiginfjár þeirra og fjár sjóðanna?  Er það of viðkvæmt?

Já, það er margt á ferðinni þessa dagana, margir naga koddann.  Lífið á Aflandi er erfitt.  Þótt enginn sé sekur.   

 

Forseti og ráðamenn: Er erfitt að segja satt?:

 Það er dapurlegt að sjá forsetaembættið og orðstír okkar dregin í svaðið.  Forsetinn kemur í veg fyrir að hæft fólki bjóði sig fram með því að ætla sitja í 24 ár á valdastólunum á röngum forsendum. Og svör hans fyrir þessari ákvörðun hans vekja ugg í brjósti margra. Er það furða þótt erlendir

blaðamenn spyrji óþægilegra spurninga sem fá forsetann til að missa sig: Nei nei nei nei .  

President of Iceland Ólafur Ragnar Grímsson has told CNN that his long term in office is not comparable to a dictator, bec ause the President of Iceland is regularly democratically elected.
In fact, the president says, Iceland is among the oldest democracies in the world to have given farmers, fishermen and everyone else the chance to elect a president as equals.
The global news network asked the president about his recent decision to withdraw his promise of retirement and stand for an unprecedented sixth term this June. He has been president for 20 years. (CNN)

Það er skrítið að stjórnmálafræðiprófessorinn viti ekki að einræðisríkin sem hann ræðir um   hafa fínt andlit út á við, þessar fínu kosningar, eins og í Hvíta Rússlandi, þótt það hafi farið ansi langt út fyrir þjófabálk þegar Assad efndi til kosninga í seinustu viku í stríðshrjáðu Sýrlandi. Og ríkið sem utanríkisráðherra okkar vill að við höfum svo góð tengsl við, Rússland og forsetinn þeirra Pútín, þar eru kosningar sem erfitt er að sjá hvort þær séu sviknar eða ósviknar.  Þegar valdhafarnir geta notað fjölmiðla eins og þeim sýnist.  Var það ekki okkar fyrrverandi forsætisráðherra sem sótti hart að fjölmiðlum að hafa rétt fréttamat?!!

Svo kemur þetta í kvöld í Kjarna og  Kastljósi, hverju eigum við að trúa, einn stjórnarmanna Kjarnans í Tortólahreiðri, Framsóknarflokkurinn ataður sauri, lifandi og dauðir, Forsetafjölskyldan , er það furða þótt þjóðin sé slegin.  Einn fésvinur minn, stakk upp á því að þarna væri komið gott rannsóknarverkefni fyrir DeCode/Kára Stefáns, samband milli Aflandseyjafólks og minnisleysis!!!! Algengasta setningin er:  Ég man það ekki!

 

Decode CEO Wants Financial Information from President

 

Icelandic President Rejects CNN Dictator Comparison

Viðtal á CNN: Ólafur Ragnar segir þau Dorrit ekki tengjast aflandsfélögum á nokkurn hátt

 Fjölskylda Dorritar átti aflandsfélag

 

Félag Vilhjálms í Panamaskjölunum - Fer úr stjórn Kjarnans

 

Áhrifamenn innan Framsóknar með umsvifamikil viðskipti í Panamafélögum

Félög í eigu Finns Ingólfssonar, Helga S. Guðmundssonar og Hrólfs Ölvissonar á meðal þeirra sem fram koma í Panamaskjölunum. Félag Finns og Helga í Panama keyptu hlutabréf í Landsbankanum með láni frá bankanum.

 

 

 

Bernie Sanders og Helgi Hrafn.

Stóru tíðindin í forkosningum fyrir forsetakosningarnar í Bandaríkjunum hafa verið tvö:  Eitt er framgangur Bernie Sanders sem hefur komið fram róttækari stefnuskrá en áður hefur þekkst í þvísa landi.  Annað er hrun hinna hefðbundnu flokka, demókrata og repúblikana, sem

hafa ekki lengur það ofurvald sem þeir hafa haft.  Þannig að jaðarframbjóðendur Sanders og Trump, hafa hrist upp í valdaelítunni.  Lífið er allt í einu á öðrum nótum en áður hefur tíðkast.

Eins og Bernie segir: „Í Bandaríkjunum er ein lægsta kjörsókn allra ríkja í heiminum,“ sagði Sanders. „Okkur hefur tekist vel að ná til ungs fólks en í síðustu kosningum, árið 2014, tóku 80 prósent af þeim teljast undir fátæktarmörkum ekki þátt í kosningunum.“

Sanders segir að ef það takist að fá fátæka til þess að taka þátt í kosningum myndi það gjörbreyta hinu pólitíska landslagi.

„Ef okkur tekst að auka kjörsókn fátækra og ungs fólks, ef við náum 75 prósent kjörsókn í þessum hópum, munum við gjörbreyta Bandaríkjunum,“ sagði Sanders.

Í þessu fyrirmyndarlýðræðisríkis er kosningaþátttaka orðin langt undir öllu sem eðlilegt er.  Langt undir helmingur kjósenda sem kemur sér á kjörstað.  Mörg fylkin gera það eins erfitt og mögulegt er fyrir kjósendur að greiða

atkvæði.  Fólk þarf að skrá sig til að taka þátt í kosningum.  Fátækir sjá engan tilgang að taka þátt, það eru hinir ríku sem ráða ríkjum og ekkert fær breytt því. Loddarar eins og Trump og Heimsendaprédikarar hrista upp í fólki og rugla það svo það sér engan mun á því sem er heiðarlegt, sanngjarnt og eðlilegt.  Hinir auðugu þurfa að borga æ  lægri skatta,  að koma sér þaki yfir höfuðið er lúxus, og menntun verður sífellt dýrari, það er ekki fyrir hina efnaminni að komast í góða Háskóla sem skiptir máli í nútímaþjóðfélagi. 

Mér var hugsað til þessara orða Sanders þegar ég las ummæli Helga Hrafns í sambandi við skatta, hann sagði að Píratar hefuðu enga stefnu varðandi háa eða lága skatta: 

Helgi Hrafn Gunnarsson þingmaður Pírata segir það ekki vera stefnu Pírata að hækka skatta á þá launahærri í samfélaginu en það sé heldur ekki stefna flokksins að gera það ekki.

Stefna Pírata fjallar frekar um mál sem skipta alla máli: 

„…heldur til þess að setja fókus á undirliggjandi grundvallaratriðin í samfélaginu sem krefjast athygli bæði vinstra- og hægrifólks, og það er nauðsyn lýðræðisumbóta, vernd og útvíkkun borgararéttinda og þar fram eftir götunum,“

sagði Helgi Hrafn. Hann bætti við að stærri spurningar lægju fyrir í stjórnmálum heldur en hvaða flokkar ætli að gefa hinum eða þessum hópum mikla peninga;

Miklu áhugaverðari umræða heldur en hvort hitt eða þetta þrepið eigi að vera prómílum hærra eða lægra, er hversu auðvelt það er fyrir fólk að reikna það út; hversu vel það veit hvert skattarnir fari og hversu mikið það hafi að segja um hvert skattfé fari,

sagði Helgi Hrafn og bætti við:

„Þess vegna finnst mér ekki einu sinni meika sens að vera með sérstaka stefnu um það hvort það eigi að hækka eða lækka hitt eða þetta skattþrepið. Það hljóta að vera hin pólitísku markmið sem skipta máli og þá ber að færa upplýsingar og ákvarðanavald nær fólkinu, frekar en að fara í einhverja loforðasamkeppni um hver ætli að bjóða þessum eða hinum hópnum meiri peninga.“

Frekar eru þessar skoðanir Helga Hrafnis umhugsunarverðar, hvað er það sem hrjáir þau samfélög sem við getum borið okkur saman við?  Til hvers eiga stjórnmálaflokkar að færa sig nær fólkinu?  Er það ekki til að breyta því að örlítill hópur ríkismanna ráði orðið öllu í skjóli auðs og nota aðferðir eins og að fela fé sitt á fjarlægum eylöndum svo þeir þurfi ekki að taka þátt í samneyslu okkar. Eigum við að bíða og horfa á það sama gerast eins og í Bandaríkjunum, þar sem kosningar eru fyrir yfir og millistétt,  þar sem hinir snauðu fyllast örvæntingu og hatri og sjá ekkert framundan nema lokaðan heim í gettóum hinna fátæku. Eru ekki stóru spurningarnar skipting fjármagnsins og tiltrú fólks á stjórnmálamönnum og valdastofnunum?

Verða ekki stjórnmálamenn að tala skýrt um breytingu á samfélögum okkar þar sem allir leggja fram sitt af mörkum til að skapa líf sem býður upp á meiri jöfnuð en tíðkast í dag, með heilbrigðis, félags og skólakerfi fyrir alla? Ekki að eyða umræðunni  í óljósa hagfræði og hugmyndafræði.  Það þarf að ræða um peninga, það þarf að ræða frið, velferð og heiðarleika . Það þarf að ræða um samfélag fyrir alla. Þar sem allir eru þátttakendur og skapandi.  

Bláa höndin, Græni hnefinn og fleira fallegt.

Við munum flest ofríki Davíðs Oddssonar í forsætisráðherrastólnum, þegar hann reyndi að troða fjölmiðlafrumvarpinu í gegnum Bessastaði en hitti fyrir sér Forsetann með stórum staf, kallaði gagnrýnendur á einkafund eins og samtalið fræga við Hallgrím Helgason.  Þá varð til orðtakið Bláa höndin.  

Nú kemur í ljós  að Sigmundur Davíð var arftaki Davíðs á stólnum, kallaði fjölmiðlastjóra fyrir sig til að gráta undan gagnrýni á ríkisstjórnina og Framsóknarflokkinn  (og sjálfan sig í

leiðinni). Fjölmiðlarnir gerðu stjórninni : erfitt fyrir og væri til trafala.  Svo þar hefur verið á ferðinni Græni hnefinn.  Sem síðan hvarf ofan í mýrarfláka í Norðausturkjördæmi. Og setur engan lit á orðspor okkar Íslendinga.  Danska sjónvarpið er með dagskrárauglýsingu á milli þátta á hverju kvöldi, þar sem fyrrverandi Forsætisráðherrann birtist á skjánum þar sem hann er malaður í lygakvörn, áður en Trump birtist á eftir sem næsti trúður En Utanríkisráðuneytið segir okkur að þetta hafi engin áhrif á orðspor okkar, þá hefur það líklega ekki verið neitt fyrir.

Svo halda þeir áfram  að bíta höfuðið af skömminni stjórnarherrarnir. Lofa kosningum í haust en segja svo allt annað.  Ómerkilegastur eins og oft áður,

er Ásmundur Einar, þingmaðurinn sem sem var með Ríkisstjórn í hádeginu og greiddi atkvæði gegn henni um kvöldmatarleytið, nú básúnar hann í sínu kjördæmi að allt annað standi til, stjórnin hafi umboð til næsta vors (sem er lagalega rétt en loforð um annað (sem hefur verið gefið opinberlega)er á siðferðilegu plani en það plan er ekki til hjá honum). 




  

Forsetinn: Hvað er til ráða?

Það virðist hafa komið mörgum á óvart að Forsetinn vill sitja áfram á Bessastöðum á kostnað okkar. 
Þeir aftur á móti sem hafa þekkt hann um áratugaskeið eru ekki hissa.  Hann veit betur en flestir allt, hann er hrokafullur og sjálfhverfur,  hann vill ekki hreyfa við stjórnarskránni, hann vill ekki hætta á þeim tímapunkti þegar við minnumst hans sem Forseta sem stuðlaði að því að

ríkisstjórn xB og xD tók völd undir stjórn óskabarnsins SDG, barnið sem brást vonum flestra.  Enn einu sinni kom í ljós hve lítill mannþekkjari Forsetinn er. Því fór sem fór. Enn einu sinni enn, hljómaði frá Bessastöðum, hvort Hún var spurð veit ég ekki. Mótmælendur voru ekki spurðir, Þjóðin var ekki spurð, hvort 6. tímabílið ætti að eiga sér stað, Forsetinn kallaði þá ekki á sinn fund út á Álftanes.  Hann tók bara á móti Framsóknarmönnum. Hann sat úti á túni með 99% þeirra og fékk svarið sem hann vildi. Þetta var ánægjulegur og stórbrotinn Þjóðfundur sagði Forsetinn á blaðamannafundi.     

Hvað er þá til ráða?  Það er að kjósa annan mann (karl eða konu) til valda.  Svo einfalt. Forsetinn hefur hrakið burtu nokkra frambjóðendur, sem telja sig illa svikna.  Ef þjóðin kýs hann áfram þá er ekkert við því að gera, þannig er lýðræðið, stór hluti íslensku þjóðarinnar veit einu sinni enn ekki sinn vitjunartíma.  Hann er búinn að vera í 20 ár og skapa sér traust.  Ef hann verður ekki kosinn, þá ætlar hann að óska sigurvegaranum til hamingju og fara í ævinlangt frí, glaður og reifur (segir hann). Og við sem höfum ekki kosið hann sjáum tækifæri til þess að fá meiri breytingar á beinbrotnum íslenskum þjóðarlíkama, stjórnarskrá, fjármálakerfi, ganga milli bols og höfuðs á siðleysi athafnamanna og embættismanna.  Við viljum fá glaða og einbeitta stjórn þjóðkjörinna fulltrúa í næstu kosningum.  Sem þurfa ekki að feta hvert spor með annað augað á Bessastöðum hitt á Aflandseyju.

Enda er enginn að standa vakt með þjóðinni.

  

Tortólar og Tortólínur: Á meðan við bíðum

Mikið held ég verði gaman þegar alvörulistar birtast yfir Tortóla og Tortólínur.
Þegar stoltið ljómar af auðfólki Íslands þegar það sér nafn sitt á prenti eða fallega mynd eða myndskeið í myndmiðlum. 

Þetta mun örugglega minna á þegar upplýsingar komu í denn um hæstu skattgreiðendur

landsins.  Allir voru þeir stoltir, að geta lagt mest til í þjóðarbúið.  Þorvaldur í Síld og fisk og útgerðarmennirnir og skipstjórarnir á vetrarvertíðarbátunum og Síldarskipunum.   Já, lesendur góðir, öll eigum við einhvers staðar, vini, kunningja ættingja.  Þetta er svo lítið land.  

Tillagan hans Bjarna um sakleysi Ólanna og Ólínanna ef þeir borga, ja, borga hvað?  Hvað liggur uppi á borðinu?   Ætli hún haldi áfram í nefndum Alþingis?  Ætlar Fjármálaráðherra að draga hana aftur til sín oní annan buxnavasann og þriðjungur þegnanna man ekkert eftir nokkra daga?  Eða á að hefja herferð um rétt hvers og eins að koma sem mestu undan skatti?   Og að allt slíkt sé löglegt?  Er Davíð ekki farinn að hamra á því. Skattar eru af hinu illa, heilbrigðis og félagsþjónusta á að vera í eigu einstaklinga í réttum flokkum. 

Svo getum við búist við að ýmislegt komi fram í ólíklegustu flokkum.  Mikið var ömurlegt að hlusta á framkvæmdastjóra xS í útvarpinu á laugardagsmorgun ræða um húsnæðismál.  Hann safnaði ekki mörgum atkvæðum þann daginn. 

Svo trommu tunnuslátturinn mun halda áfram við Alþingishúsið, ræður munu hljóma úr hátölurum, söngvar glymja, næsta haust eða fyrr munu þeir hverfa, hinir vanhæfu. Nema við stimplum okkur endanlega í bananagengið, opnum aflandsþorp á Sauðárkróki og gefum Evrópu langt nef, það er allt hvort sem er búið að vera þar.    

Tortólamenning í boði xD

Við erum oft furðu lostin yfir ýmsu sem hefur gerst hjá okkur.
Það er margt merkilegt í frásögnum Fréttatímans í dag. Hversu xD spilar allt niðrum sig í forHruninu.
Þar spila stór hlutverk Geir nokkur Haarde og dýralæknirinn alræmdi Árni Matthiesen. 

Karlarnir sem hleyptu af stað skattleysi og Tortólamenningu íslensku auðstéttarinnar.
Það er svo margt sem er grátbroslegt, að koma á fót nefnd til að bæta íslenska skattkerfið með Sigurði Einarssyni, Pálma Haraldssyni og Baldri Guðlaugssyni.  Þvílík eðalnefnd, manni svelgist á, hvað varð um 4 milljarðana sem hurfu í Panamaferðinni í boði Pálma?   Hverjum datt í hug að fá þá saman í nefnd??? Þetta er eins og fá Djöfulinn til að stjórna Himnaríki!

Að trufla útgerðina í því að skilja eftir milljarða í útlöndum það er mesti glæpur á Íslandi.  Hvað er búið að níða niður nöfn, Jóhönnu og Steingríms út af því.   Bjarni B. er allt í einu orðin stjórstjarna, hann sem elskaði Paradísaraflandið í Indlandshafi.  Allir trúa honum hann kemur svo vel fyrir í vel straujuðum jakkaföttum.  Einn þriðji þjóðarinn er sammála honum um að það sé allt í lagi að stela  undan milljörðum  í Aflandslöndum.  Það sýnir bara kraft og djörfung íslenskra athafnamanna. 

Við erum svo einstök, þessi þjóð.

Sigmundur Davíð og heiðarleikinn

Jæja, nú er hann farinn í frí og segist ætla að koma aftur, I will be back...Hjálp. Og lýkur (kannski) vetrinum með bréfi til flokksmanna sinna, fullur af iðrun og yfirbót og biður félaga sína fyrirgefningar: NOT!  Það er ekki hans stíll.  Nei, öll hans óhamingja kemur að utan, það eru fjölmiðlar sem leggja gildru fyrir hann, elta hann á röndum, allt er öðrum að kenna.  Sigmundur sem einu sinni vann á RUV, virðist haldinn þeirri firru að það sé tilgangur fréttamiðla að ofsækja hann og fjölskyldu hans, hann ræðir lítið um aðra stjórnmálamenn hann er svo sjálfhverfur.  Að hann sjálfur segi sannleikann, andstæðingar heyra ekki eða skilja hann. Hann veitir góðar upplýsingar, aðrir gera það ekki. Það er hann og fjölskyldan gegn þeim. Þessi framkoma hans  hefur ekki komið upp núna í mars mánuði þetta hefur einkennt hans stjórnartíð.  Að búa til samsæri, fá samstarfsmenn sína með í samsærið.  Neita að tala við stærstu og bestu fjölmiðla landsins.  Samt lítur hann á sjálfan sig svo heiðarlegan og hreinskiptinn: 

Ef þetta er svo hvers vegna eru þessar ótal efasemdir sem sótt hafa að löndum hans.  Hvað er það sem þeir tala um hjá þessum ofurheiðarlega manni? 

-   Í viðtalinu fræga koma fram að hann hafði prókúru á Aflandsfélagi.
-   Hafði verið eigandi á Aflandsfélagi seldi það konu sinni á 1 dollar á seinasta möguleg dega fyrir ný lög.
-   Hann neitaði fyrst í viðtalinu að eiga eða hafa átt Aflandsfélag
-   Hann tók þátt í starfi og uppbyggingu samninga ríkisins við kröfuhafa, þótt konan hans væri einn kröfuhafinn með hundraðmilljóna kröfur lagalega og hann líka siðferðilega.
-   Ástæður hans fyrir ýmsu atferli hans virðast vera að innst inni er samviska hans að kveinka sér sem brýst  síðan út í reiðiköstum og samsæriskenningum.
- Hann gerir sér ekki grein fyrir að Uppdrag granskning í sænska sjónvarpinu er ekki bara einhver þáttur sem beitir óhefðbundnum aðferðum,  heldur er þetta virtasti sænski rannsóknaþátturinn, það hafa margir sænskir stjórnmálamenn og embættismenn staðið hikkstandi yfir spurningum þeirra.  Þó kanski hafi viðtalið við Sigmund Davíð verið algjörlega einstakt. Enda heimsfrægt. Við getum núna tekið undir orðastagl SDG um heimsfrægð.  Við Íslendingar erum heimsfrægir, að endemum.

Og ekki batnar málflutningur hans í þessu bréfi hér að neðan, hvergi iðrun, bara eftirsjá að hafa ekki getað staðið sig betur og uppgötvað fyrr gildruna, fundið óvininn! Engin afsökunarbeiðni ekkert samviskubit.   Hvað kallar maður fólk sem hefur þessa heimssýn?  Hvar er sjálfskoðunin, hvar er samvinna við félaga og vini? Er þetta veröld Sigmundar, veröld úlfa og refa?

Gáttir allar
áður gangi fram um skoðast skyli, um skyggnast skyli,
því að óvíst er að vita
hvar óvinir
sitja á fleti fyrir.


_____________________________________________________


Hér er sagt frá bréfi Sigmundar Davíðs:

Sig­mund­ur Davíð Gunn­laugs­son, þingmaður Fram­sókn­ar­flokks­ins og fyrr­ver­andi for­sæt­is­ráðherra, seg­ir að and­stæðing­ar hans vilji ekki heyra eða skilja „sann­leik­ann“. Hann seg­ir að hann hefði átt að upp­lýsa um blekk­ing­ar sjón­varps­manna strax, frek­ar en að leggja ein­göngu áherslu á að veita „góðar upp­lýs­ing­ar.“ Við verðum: að muna að allt sem gert var er í fullu sam­ræmi við lög og regl­ur, öll fjár­mál okk­ar hjóna eru og voru tí­unduð eins og vera ber í skatt­fram­tali okk­ar,“.

Þetta kem­ur fram í bréfi sem Sig­mund­ur Davíð sendi flokks­mönn­um Fram­sókn­ar­flokks­ins í dag. Þingmaður­inn er far­inn í ótíma­bundið frí frá þing­störf­um.

Í bréf­inu seg­ir Sig­mund­ur Davíð að síðustu vik­ur hafi verið hon­um og hans fólki afar erfiðar þó að tím­inn hafi einnig verið lær­dóms­rík­ur. „Þegar hart er sótt að ykk­ur vegna mín eða fjöl­skyldu minn­ar bið ég ykk­ur að muna að allt sem gert var er í fullu sam­ræmi við lög og regl­ur, öll fjár­mál okk­ar hjóna eru og voru tí­unduð eins og vera ber í skatt­fram­tali okk­ar,“ skrif­ar hann.

Þingmaður­inn seg­ir að and­stæðing­ar hans og eig­in­konu hans vilji ekki heyra eða skilja „sann­leik­ann.“ „En þrátt fyr­ir að við hjón­in höfðum birt sam­an­tekt um málið og sýnt fram á að full­yrðing­ar um að for­sæt­is­ráðherra Íslands leyndi pen­ing­um í skatta­skjóli væru ósann­ar vilja and­stæðing­ar okk­ar ekki heyra eða skilja sann­leik­ann. Látið er eins og eng­ar eða ónóg­ar skýr­ing­ar hafi komið fram og and­stæðing­ar okk­ar end­ur­taka í sí­fellu að ég þurfi að skýra mál mitt,“ skrif­ar Sig­mund­ur Davíð. 

„Nú hef­ur verið upp­lýst í sænsk­um sjón­varpsþætti að þeir sjón­varps­menn sem í hlut áttu und­ir­bjuggu skipu­lega viðtal við mig með það eitt í huga að ég yrði lát­inn líta sem verst út. Atriði var hannað á fölsk­um for­send­um sem ætlað var að styðja við sögu sem þegar hafði verið skrifuð óháð staðreynd­um.

Fram kom í þætti þess­um að sænsk­ur sjón­varps­maður sem er þekkt­ur af því að beita óhefðbundn­um aðferðum hafi þó haft efa­semd­ir um að rétt­læt­an­legt væri að beita mig slík­um brögðum. Efa­semd­ir um að ganga eins langt og raun bar vitni í því að rugla viðmæl­and­ann í rím­inu til að láta hann koma sem verst út. Skrifað var hand­rit fyr­ir fram, að því með hvaða hætti dreg­in yrði upp sem nei­kvæðust mynd af mér og mín­um.

Þrátt fyr­ir að upp­legg hafi verið með þess­um hætti er ég fyrst­ur manna til að viður­kenna að ég stóð mig illa i um­ræddu viðtali. Á sama augna­blik­inu áttaði ég mig á því að all­ur aðdrag­andi viðtals­ins hafði byggst á ósann­ind­um og til­gang­ur­inn verið sá að leiða mig í gildru til að hanka mig á ein­hverju en um leið var ég að reyna að átta mig á því að hverju það snéri. Ég bið ykk­ur af­sök­un­ar á framistöðu minni í um­ræddu viðtali. Eng­um finnst sú fram­istaða sár­ari en mér sjálf­um“, skrif­ar Sig­mund­ur einnig.

„Ég hefði því átt að upp­lýsa um blekk­ing­ar sjón­varps­mann­anna strax frem­ur en að leggja ein­göngu áherslu á að veita góðar upp­lýs­ing­ar í þeirri trú að menn sæju þá ekki leng­ur ástæðu til að setja málið fram með þeim hætti sem raun varð. Sömu­leiðis hefði ég viljað gera margt á ann­an veg, eft­ir á að hyggja.

Á tím­um sem þess­um kem­ur einnig í ljós hverj­ir eru vin­ir í raun og líka að ekki eru all­ir viðhlæj­end­ur vin­ir. Sum­ir þeirra sem ég hafði jafn­vel ef­ast um að styddu mig í raun hafa í þess­um erfiðleik­um reynst mér ein­stak­lega vel sem gegn­heil­ir vin­ir. Í þessu felst mik­ill lær­dóm­ur um mik­il­vægi þess að hafa ætíð op­inn huga gagn­vart fólki og ekki draga álykt­an­ir nema út frá staðreynd­um.

Ég skil mjög vel að marg­ir hafi upp­lifað óvissu und­an­farna daga. En nú er mik­il­vægt við styðjum öll við bakið á Sig­urði Inga og veit­um hon­um og öðrum ráðherr­um og þing­mönn­um þann stuðning sem nauðsyn­leg­ur er til að ljúka hratt og vel þeim mik­il­vægu verk­efn­um sem eru kom­in svo vel á veg,“ seg­ir einnig í bréf­inu.

 

Skrifa myndatexta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hrokafulli Bjarni

Hann kemur á skjáinn eins og ekkert hafi gerst, heimurinn sé nákvæmlega eins og hann var árið 2006! Hann segir okkur frá samstöðunni inan flokks síns, ánægju flokksmanna með sig.

Þannig er Lífið í Sjálfstæðisflokknum.

Engin Græðgi, ekkert Siðleysi, Engin Klækjabrögð .(eins og talað er um í dönsku þáttunum

Svikamyllan á RUV, takið eftir á RUV!)

Eða hvað? Á maður að trúa því að allir Sjálfstæðismenn hafi þessa einföldu sýn á flokk sínum og formanni sínum? Trúa þeir því að formaðurinn hafi hreinan skjöld þrátt fyrir allt of oft hafi komið upp efasemdir annað? Trúa þeir að margir framámenn þeirra sem hafa verið leynt og ljóst að skera niður skatta hátekjumanna, umgengist töluverðan hluta þessara 600 aðila sem eiga eða hafa átt aflandsfélög (sjáum til þegar nöfnin koma) að þessi félög hafi aldrei borist í tal? Eigum við að halda að Sjálfstæðismenn fái kjánastimpil um leið ag þeir aðhyllast Sjálfstæðisstefnuna með stórum staf?

Er það ekkert óeðlilegt að fjölskyldur formanna Stjórnarflokkanna hafi legið saman í viðskiptum svo oft? Er það kannski allt lygi af því að Stundin skrifar um þetta, Morgunblaðið skrifar ekki um svona hluti, sægreifarnir eiga eflaust eftir að koma við sögu. Í þessari endalausu framhaldssögu bananalýðveldisins. Ég trúi því ekki að margir Sjálfstæðismenn hafi ekki fengið nóg, kötturinn minn er búinn að fá upp í kok, ælir þessum óþverra öðru hverju. 
Ef svo er ekki, þá erum við illa stödd.

Ráðamenn : Siðferðilegt skilningsleysi

Það er skrítið eftir það sem hefur gengið á frá því á sunnudaginn að sjá Sigmund Davíð birtast í ræðustóli á Alþingi þar sem hann er ekki að biðjast afsökunar og láta sig síðan hverfa.  Nei, hann ræðir bara hversu góður stjórnandi hann sé og hversu góð verk hann hafi framkvæmt. 

Venjulega er það nú þannig að þegar maður hefur orðið sér til skammar þá lætur maður sig hverfa, ég tala nú ekki þegar maður hefur orðið sér til skammar gagnvart öllum heiminum.  Það er eins og ekkert hafi gerst.  

Það er því ekki furða að helsti heimspekingur okkar og sérfræðingur í siðfræði Vilhjálmur Árnason finnist þetta ótrúlegt:

„Það var ekki litið á inntak og markmið laga og reglna heldur bara á bókstafinn og helst þannig að maður reyndi að komast sem lengst frá honum án þess að upp um mann kæmist. Þetta vorum við helst að ræða út frá fjármálamönnum í [Rannsóknarskýrslu Alþingis] en hér er um að ræða stjórnmálamenn sem eru gæslumenn almannahagsmuna. Það er sérstaklega sláandi og til marks um mikið siðferðilegt skilningsleysi þegar menn verja sig út frá stöðu sakamannsins ef svo má segja, að „ég hafi ekki gert neitt rangt fyrr en sekt er sönnuð“, í stað þess að skilja bara ákveðin grundvallaratriði sem varða trúnað, trúmennsku og trúverðugleika þeirra sem við höfum falið að fara með fjöregg þjóðarinnar.“

Eftir að rykið sest: Engin iðrun, yfirbót né friðþæging.

Nú á allt að vera í lagi. Ný(gömul) ríkisstjórn sem ber engar syndir hinnar gömlu.  Ný(gamlir)ir ráðherrar taka ekki með sér fornar syndir.  Við þurrkum allt út, allt byrjar á ný.  Þó unnin verði gömlu verkin. Einkavæðing, búvörur, vinavæðing, rassvasabókhald.

Nýr landbúnaðarráðherra hlakkar til að koma búvörusamningnum í gegn.  Að sjálfsögðu aðalverk xB. Neytendur hafa ekkert með það að gera.  Einkamál landbúnaðarelítunnar.
Hann er með sorg í hjarta yfir hvarfi forsætisráðherrans sem geti komið til baka í stjórnmál  „eftir að rykið sest".  Gunnar Bragi er ekki maður sem lætur siðferði þvælast fyrir sér. Ó nei, he will be back.  Tortímandinn snýr aftur. 

Fjármálaráðherrann á góða tíð framundan, við gleymum öllu, Vafningi, BNT, Hlutabréfsala, Seycehelleseyjum, fasteignakaup í fjarlægum slóðum.  Hvað er það? Ég er strax búinn að gleyma því.  Ég er Íslendingurinn, ég gleymi öllu á stundinni. Ég kýs Bjarna í haust, hann er svo röskur og ákveðinn.  Ég vil enga sjóræningja til valda.  Eða hvað?  

Það var kaldhæðið að á sama degi og Tortólastjórnin er mynduð,  skyldu þeir félagar leystir frá Kvíkabryggju, Ólafur, Magnús og Sigurður. Sigurvegarar Hrunsins.  Þeim verður kannski boðið á Bessastaði eins og áður fyrr með Sigmundi Davíð, Gunnari Braga og Bjarna. Allir eru þeir saklausir, þar bítur engin sekt sekan. Eins og húsbóndinn á Bessastöðum sem spilaði með Hrunverjum. Engin iðrun, yfirbót, friðþæging: Eftir að rykið sest. 

Trúðastjórnin: Þau fá ekki frið.

Sjaldan hafa stjórnmál náð eins glæsilegum trúðastatus og í kvöld. Ja, minnsta kosti á Íslandi. Það vantar kannski hrottaleg slagsmál á þinginu í Úkraínu. Það er ekki öll von úti um það. Þetta var bara grín. En þó með vissri alvöru. 

Frammistaða meirihlutans í kvöld, vinnubrögð, framkoma við minnihlutann, sem þeir þykjast ætla að vinna með, virðing gagnvart þjóðinni. Sem hefur sýnt það að það er komið nóg. Mótmæli, umtal í netmiðlum, niðurstaða skoðanakannana. Allt í lágmarki. Þetta er ekkert að marka. Þetta verður öðru vísi í haust.

Aflandseyjaprinsinn Bjarni hefur ekki sýnt iðrun, það er ekki hans sterka hlið. Þetta er allt í fortíðinni. Þetta er annar maður í dag. Eða hvað. Sem segir við minnihlutann, mér er sama um ykkar álit, við erum í meirihluta. Við gerum það sem okkur sýnist. Þroskuð sýn á lýðræði.

Arftakinn Sigurður Ingi hefur varið gjörðir Sigmundar Davíðs, og átti hlut í einu furðulegasta viðtali seinni ára.Með hinni alræmdu málsgrein: Einhvers staðar verða peningarnir að vera. Hafa margir framsóknarþingmanna gagnrýnt gjörðir hjónanna.  Ég hef ekki séð eina grein. Leiðréttið ef ósatt.

Svo ætla þeir að stjórna fram á "haust". Það er ekki ljóst hvenær haustið endar. Fjárlög skipta engu máli.                  "Góðu málin "eru svo mikilvæg: Einkavæðing (sérstaklega í heilbrigðiskerfinu), sala ríkiseigna á góðu verði fyrir vini og ættingja. Öll málin sem fjármálaráðherrann er "sérfræðingur" í.

Já lesendur góðir sporin okkar á Austurvelli verða mörg næstu mánuði. Þau fá ekki frið.

Mótmælin: Virðing fyrir þjóðinni

Við fórum á mótmælin í gær, þvílíkur fjöldi, komumst út úr fjöldanum á korteri. Forsætisráðherrann sýndi loks allri þjóðinni að hann er ekki á réttum stað. Hann á að vera annars staðar með milljónir sínar í fanginu. Þetta er ekki spurning um skatta. Þetta er spurning um virðingu fyrir þjóðini. Þess vegna kom fólk til að tjá sig og sýna.

Var að hlusta á fólk lýsa skoðun sinni í útvarpinu á því hversvegna það hefði mætt á mótmælin í gær á. Það var aðdáunarvert hversu fólk tjáði sig vel, hafði meðvitaða sýn á því hvað væri að gerast. Algengasta orðið var Virðing, valdsmenn eru þjónar fólksins í þeirra umboði.  Þeir eiga að lifa í sama samfélagi og sama landi og við, lykilorðið er virðing. Sigmundur og aðrir Tortólafarar hafa brotið þann hlekk við þjóðina.

Forsætisráðherrann virðist ekki enn hafa skilið það í sínum einkaheimi. 

Sigmundur Davíð: Skuldadagar

Dagurinn í gær var skrítinn, maður settist niður með doða og drunga, eftir að horfa á Forsætisráðherra koma í viðtal sem hann er „blekktur“ í , æðsti yfirmaður þjóðarinnar missir sig, verður frægur að endemum um allan heim.  Ég sá Sigmund Davíð í Arte, fransk þýskri sjónvarpsstöð í kvöld.  Þetta óraði mann ekki fyrir að sjá Putin, Assad og Sigmund Davíð saman á forsíðublöðum ótal blaða, það var eitthvað sem var óhugsandi, óraunverulegt.

Þegar ég vaknaði í morgun þá var ég sorgbitinn, horfði á forsætisráðherrann bruna á fund sinna manna sem virðast allir líta á hann sem leiðtoga þjóðarinnar eftir þessa útreið, meðvirknin skín af þeim.  Það var sorglegra en tárum taki.  Ætlar að halda áfram að vinna sín „góðu verk“ líklega í samvinnu við Sjálfstæðismenn. Sem þurfa að ræða við sinn formann ekki með hreint mjöl í pokanum.

Sigmundur Davíð, sigurvegari Hrunsins,  sem getur ekki gert grein fyrir sínum málum.  Málflutningurinn byggist á því að búa til möntru:  þetta var gefið upp til skatts.  Endalaust.  Þegar málið snýst ekki bara um það heldur ótal aðra hluti. Meira að segja í skattamálinu er enginn til staðfestingar um heiðarleikann nema þau hjónin sjálf.   Hann er kominn á stað í lífinu þar sem hann ræður ekki við atburðarásina.  Hingað til hefur hann fengið allt upp í hendurnar, hefur getað logið og sagt hálfsannnleik um ótal hluti,  nám, fjárhag, samband og hjónaband við milljarðamæring, faðirinn velefnaður fjármálamaður sem hefur alist upp í skjóli Framsóknarflokksins, fékk fjármuni á vafasaman hátt í skjóli Steingríms Hermannssonar og Jóns Baldvins Hannibalssonar. Dansaði í gegnum Hrunið með milljarða í höndunum.

En nú er komið að skuldadögum, ætlar hann að halda áfram blekkingaleiknum við sjálfan sig og aðra?  Á þjóðin að kveljast, verða að athlægi um allan heim. Ætlast hann til þess að flokkurin hans eigi að halda áfram að vera meðvirkur? Ætlar samverkaflokkurinn að dansa með?

Á þessi sorgarleikur engan endi að taka, því auðvitað er þetta dramatísk atburðarás sem við horfum á: Uppgangur, hrun og fall.  Ungi maðurinn sem kemst til æðstu metorða og sekkur í kviksyndi sjálfsblekkinga og örvæntingar.  En um leið er þetta ævintýrið hans H.C. Andersons um Nýju fötin keisarans.  Nú birtist hann okkur í allri sinni nekt.  Ælultlar hann að þramma áfram, allsnakinn um stræti borgarinnar? Ég vona ekki.

Ég er ekki léttur í lund.  Sorgir mínar eru þungar sem blý.  Mig langar ekkert að lifa með þennan raunveruleika á herðunum.  En .... ég skrölti á fundinn á Austurvelli, aldrei hef ég séð jafnmarga og jafnmikinn troðning.  Það eru ótal margir þúsundir. Tugir þúsunda sem er á sama máli og ég. Mér létti.

Það er komið nóg.  Við neitum að halda áfram að láta leika með okkur.  Við trúum ekki þessum valdamönnum lengur, þótt þeir biðji afsökunar.   Þetta eru ótíndir skálkar. Þeir eiga enga leið aftur í okkar veröld. 

Gullið

ískaldur glampi gullsins

glitfiðrildið  sem dregur okkur að

blindar

Aflandseyjar:Kjaftshögg í beinni.

Íslensk stjórnmálamenning fékk mesta kjaftshögg sem hún hefur fengið, verra en Hrunið. 
Maður er lamaður og dofinn. Þvílíkur Forsætisráðherra. Siðleysingi, trúður.
Spurningin er hvað gerist næstu daga, þingið og forsetinn á Bessastöðum hafa mikla ábyrgð.

Og við þjóðin höfum mesta, ég finn fyrir kjaftshögginu, ég hef aldrei upplifað að vera í boxi fyrr en nú, vonandi hefur þjóðin fengið nóg. 

Og þó kannski er okkur ekki viðbjargandi. En við mætum á fundinn á morgun. 

Sannreyna, Æra: Stór orð

Hver er reynslan af því að trúa þeim, ljúga þeir aldrei. Segja alltaf satt? Ef svo er aldrei logið 11 x 11 sinnum. Og hirð þeirra er hún trúverðug, Jóhannes, Ásmundur Einar, Guðlaugur Þór, GunnarBragi. Þorsteinn Sæm. Vigdís H. Hrólfur, Nú er 11 heilög tala. Takk Ásmundur. Hver ætlar að sannreyna þá? Stórt orð . sannreyna. Hver vill leggja æru sína í það? 
Sorglegt að sjá Sigrúnu Magnúsdóttur í þessum hópi.
http://eyjan.pressan.is/frettir/2016/04/02/segir-enga-leid-ad-sannreyna-yfirlysingar-bjarna-og-sigmundar-davids/

Hringekja spillingar 3: Mannúð ríka fólksins

Gaman gaman þær skríða fram úr fylgsnum sínum, þið vitð hverjar, verurnar með halann. 
Þessar sem borga alltaf skattana sína og eru heiðarlegar, meira að segja í skattaskjólum eru þær ærlegar og trúar íslenskum yfirvöldum.  Datt nokkrum annað í hug!

Ég las með athygli grein Indriða H. Þorlákssonar um Skattaskjól og aflandsfélög í Kjarnanum.  Þar rekur hann uppruna og tilgang slíkra félaga.  Greinin er bítandi og hæðin á sinn þurra hátt.  Og rekur allt til baka sem íslensk valdastétt hefur látið hafa eftir sér seinustu daga, með rökum og upplýsingum.   Þar sem glæpir verða allt í einu að heiðarleika, gott ef ekki

mannúðarstarfsemi, líklega er íslensk valdastétt sú eina í heiminum sem er að halda uppi atvinnu í skattaskjólum og aflandssvæðum. Ekki gera þeir neitt sem yfirstéttir  gera í  öðrum löndum.  Að koma sér undan lögum og reglum sinna landa. Ó nei. Þeim datt bara öllum í hug að tilkynna eignir sínar núna.  Einmitt núna.  Og við eigum að trúa því.

Sá stóri hópur sem hóf þessa iðju á þessari öld gerði það ekki í góðgerðarskyni, hér var verið að ná sem mestum arði, gróða og sjá til þess að yfirvöld séu ekki að reka puttana niður í hítina þeirra.  Ef einhverjum dettur annað í hug þá er það algjör auli. Eins og ég. 

Hér fyrir neðan eru góðir bitar frá Indriða, þökk sé honum fyrir starf sitt, líklega værum við á öðru flökti ef hans hefði ekki notið við í Hruninu.  Hann þekkti sitt heimafólk af starfi sínu í íslenska embættis- og skattakerfinu.  Lesið grein hans  og berið saman í huganum það sem hefur verið troðið upp í kokið á manni af yfirvöldum, ráðherrum og valdsmönnum okkar seinustu daga.    

__________________________________________

 Úr grein Indriða:

Sterkríkir einstaklingar eru aðrir stórnotendur skattaskjóla. Með því að færa eignir sínar þangað geta þeir gengið svo frá hnútum að þeir komast hjá því að greiða skatta af tekjum af þessum eignum og viðskipti með þær eru huldar leynd. Þrátt fyrir skráninguna fer engin eiginleg starfsemi fram í þessum skattaskjólum. Féð er ekki fjárfest þar heldur í öðrum löndum þar sem meiri feng er að fá. Fjármálastofnanir og svokallaðir umsýslumenn eru ráðnir til að sýsla með fé að fyrirmælum eigenda þess. 

Hagræði af skattaskjólsfélagi felst í því sem aðgreinir það frá félögum utan aflandssvæða en það er eins og áður segir einkum þrennt. Skattleysi, leynd og ógagnsæi. Þar að auki má nefna það hagræði sem felst í því að vera laus undan ýmsum reglum sem gilda myndu um félagið og starfsemi þess væri það í heimalandi eigandans. Eitthvert þessara atriða eða þau öll saman eru eina rökræna skýringin á því að einhver velur það að stofna félag í skattaskjóli. Því fylgja engir aðrir viðskiptalegir kostir enda fer starfsemi félagsins og stjórn þess ekki fram í skattaskjólinu og það hefur í reynd engin raunveruleg tengsl við það.

Að lokum má nefna að eigendur félaga hafa ýmsar leiðir til að ná til sín tekjum úr þeim og ekki alltaf víst að tilgreint sé eða rétt farið með í skattalegu tillliti. Auk þess að greiða eiganda arð er algengt að honum sé greitt fyrir störf eða þjónustu við félagið. Um getur verið að ræða greiðslur fyrir stjórnunarstörf, ráðgjöf og skýrslugerð o.fl. Allur háttur er á hvaða leið slíkar greiðslur fara og hvort þær eru rekjanlegar til eigandans. Ein úttektarleið er að eigandinn hefur kreditkort á félagið undir höndum og notar það til að greiða persónulega neyslu, kaupir með því farmiða, gistingu og veitingar á ferðalögum, notar það til að greiða fyrir stórinnkaup og jafnvel til að greiða með í matvöruversluninni. Fyrir fáum árum komust sænsk skattyfirvöld yfir upplýsingar af þessum toga sem m.a. teygðu sig hingað til lands og sýndu að þetta er útbreitt.

Leynd og ógagnsæi er mikilvægt einkenni skattaskjóla. Leyndin felst í því að skráning félaga er ófullkomin, engar eða litlar kröfur eru gerðar um upplýsingar um eigendur og upplýsingar eru ekki veittar. Hlutabréf eru gefin út á handhafa en ekki nafn og nafnlausir reikningar leyfðir. Litlar eða engar kröfur eru gerðar um ársreikninga og skil á þeim. Afleiðingin er að erfitt eða ómögulegt er fá upplýsingar um eignarhald á félögum og hverjir séu raunverulegir eigendur þeirra, sjá umsvif þeirra og viðskiptatengsl og leggja mat á það sem fram kemur um þau í heimalandi eigandans t.d. ef hann lætur þeirra getið á framtali eða félagið kemir fram fyrir hans hönd í bankaviðskiptum o.fl.
Gerð ársreikninga skil á þeim og opinbert aðgengi að þeim er lögbundin í öllum þróuðum löndum. Hér eins og annars staðar innan EES svæðisins eru reglur um ársreikninga byggðir á tilskipun Evrópusambandsins og verða þeir að fylgja ákveðnum bókhaldsstaðli, vera skoðaðir af óháðum fagaðila og birtir almenningi með tilteknum hætti. Þessu fylgir kostnaður en þetta er talið nauðsynlegt til að tryggja samkeppni og heilbrigða starfsemi fyrirtækja og er skilyrði þess að viðskiptamenn fyrirtækja geti fengið þær upplýsingar sem þeir eiga rétt á og þarfnast. Engar slíkar reglur gilda um aflandsfélög sem staðsett eru í löndum utan EES svæðisins eða hafa sambærilegar reglur.
Leynd og ógsagnsæi er þannig “hagræði” fyrir eigandann umfram það eitt að “vernda” skattalegt hagræði.

Það er ekki bara í skattalegu tillliti sem erlend lögsaga hefur áhrif. Sama á við um gagnvart öðrum lögum. Þegar hefur verið minnst á lög um ársreikninga og á það einnig við um öll önnur lög sem lúta að eða snerta starfsemi félaga hér á landi. Þau lög eiga sér flest samsvörun í löggjöf annarra þróaðra ríkja. Því má segja að aflandsfélögin hafi haslað sér völl utan hins sameiginlega réttarfars sem þróast hefur og er við lýði á Vesturlöndum.